Bombardiere (αντιτορπιλικό)
 Το αντιτορπιλικό Bombardiere. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | αντιτορπιλικό κλάσης Soldati |
| Ναυπηγείο | Cantieri Navali Riuniti (CNR), Ανκόνα |
| Έναρξη ναυπήγησης | 7 Οκτωβρίου 1940 |
| Καθέλκυση | 22 Μαρτίου 1941 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 15 Ιουλίου 1942 |
| Κατάληξη | Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS United στις 17 Ιανουαρίου 1943. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | κανονικό: 1850–1880 t (1820-1850 LT) πλήρες: 2490–2590 t (2450–2550 LT) |
| Μήκος | ολικό: 106,7 m |
| Πλάτος | 10,15 m |
| Βύθισμα | 3,15-4,3 m |
| Πρόωση | Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 48000 shp. |
| Ταχύτητα | 34-35 kn (σε επιχειρησιακές συνθήκες) |
| Αυτονομία | 2340 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn. |
| Πλήρωμα | 206 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 2×2 πυροβόλα των 120 mm 1 πυροβόλο κατάδειξης στόχων των 120 mm 8 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm 2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 2 εκτοξευτές βομβών βυθού 48 νάρκες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Bombardiere ήταν ένα από τα δεκαεννέα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Ολοκληρώθηκε στα μέσα του 1942 και είχε δράση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati ήταν ελαφρώς βελτιωμένες εκδοχές της προηγούμενης κλάσης Oriani.[1] Είχαν ολικό μήκος 106,7 m.[2] Το πλάτος τους ήταν 10,15 m και το μέσο βύθισμά τους έφτανε τα 3,15 m, ενώ με πλήρες φορτίο ανέρχονταν σε 4,3 m.[3] Τα Soldati είχαν εκτόπισμα 1830-1850 t (1800-1820 LT) με κανονικό φορτίο και 2450-2550 t (2410-2510 LT) με πλήρες.[4] Το πλήρωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου ανερχόταν σε 206 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]
Σχεδιασμένα για μέγιστη ισχύ 48000 shp και ταχύτητα 34-35 kn σε επιχειρησιακές συνθήκες, τα πλοία της κλάσης αυτής έφτασαν σε ταχύτητες 39-40 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών τους, όντας όμως ελαφρώς φορτωμένα. Είχαν ακτίνα δράσης 2340 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα πλεύσης 14 kn και 682 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα 34 kn.[4]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πυργίσκους, έναν στην πλώρη μπροστά από την υπερκατασκευή, καθώς και έναν ακόμη στην πρύμνη. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 120 mm που μπορούσε να βάλει βλήματα φωτισμού/κατάδειξης στόχων.[5] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν οκτώ πυροβόλα των 20 mm,[4] ενώ ο οπλισμός συμπληρώνονταν από δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm εγκατεστημένους στο μέσον του πλοίου. Παρόλο που δεν ήταν εφοδιασμένα με σύστημα σόναρ για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τα πλοία της κλάσης αυτής διέθεταν ζεύγος εκτοξευτών βομβών βυθού. Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 48 νάρκες.[2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ναυπήγηση του Bombardiere άρχισε στις εγκαταστάσεις Cantieri Navali Riuniti (CNR), Ανκόνα.[6] Οι εργασίες άρχισαν στις 7 Οκτωβρίου 1940, καθελκύστηκε στις 23 Μαρτίου 1942 και ολοκληρώθηκε στις 15 Ιουλίου του ίδιου έτους.[6] Αφού εντάχθηκε σε υπηρεσία ανέλαβε αποστολές συνοδείας νηοπομπών στην ανατολική Μεσόγειο[7] και στη συνέχεια προς την Τυνησία. Η επιχειρησιακή του πορεία ήταν βραχύβια, ξεκινώντας τον Ιούλιο του 1942 μέχρι τη βύθισή του στις αρχές του επόμενου έτους. Κυβερνήτης του σε αυτό το διάστημα ήταν ο Τζουζέπε Μοσκίνι (Giuseppe Moschini).[8]
Στις 18 Νοεμβρίου 1942 το Bombardiere συνόδευσε μαζί με το αδελφό Legionario και το σύγχρονο τορπιλοβόλο Groppo τα μεταγωγικά πλοία Puccini και Viminale με προορισμό τη Μπιζέρτα.[9] Η νηοπομπή έφτασε στον προορισμό της αλώβητη, παρά τις επιθέσεις βρετανικών υποβρυχίων στο ακρωτήριο Σαν Βίτο.[9] Κατά το ταξίδι της επιστροφής από τη Μπιζέρτα το Bombardiere συνόδευσε μαζί με τα αντιτορπιλικά Legionario και Velite τα πλοία Monginevro και Sestriere που κατευθύνονταν προς την Νάπολη.[9] Στις 15:04 της 21ης Νοεμβρίου, ενώ βρισκόντουσαν περίπου 18 μίλια νοτιοδυτικά της Ίσκια, το Velite χτυπήθηκε από τορπίλη και ακινητοποιήθηκε και το Bombardiere να ανέλαβε να ρυμουλκήσει το λαβωμένο πλοίο στη Νάπολη.[9]
Στις 17 Ιανουαρίου 1943 το Bombardiere απέπλευσε από την Μπιζέρτα για να συνοδεύσει μαζί με το Legionario το πλοίο Mario Roselli στο Παλέρμο.[10][11] Στις 17:30 , ενώ πλησίαζαν στη Σικελία, έγινε αντιληπτό το ίχνος μιας τορπίλης που είχε εξαπολύσει βρετανικό υποβρύχιο HMS United. Tο Bombardiere έστριψε επιχειρώντας να την αποφύγει, όμως χτυπήθηκε στο επίπεδο της γέφυρας με συνέπεια να κοπεί στα δύο[10][11] και να βυθιστεί μέσα σε λίγα λεπτά.[7][11][12] Ο κυβερνήτης Μοσκίνι κατάφερε να απελευθερώσει τον πηδαλιούχο που είχε παγιδευτεί στα συντρίμμια και να τον ρίξει στο νερό, πριν χαθεί ο ίδιος μαζί με το πλοίο του.[10] Για την πράξη του αυτή του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο Στρατιωτικής Ανδρείας.[8] Το Legionario έριξε σωσίβιες λέμβους, χωρίς όμως να σταματήσει για να περισυλλέξει ναυαγούς.[10] Πλοία που στάλθηκαν από το Παλέρμο διέσωσαν 49 μέλη του πληρώματος, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν τραυματισμένοι ή σε κατάσταση υποθερμίας[10] Ο κυβερνήτης, επτά αξιωματικοί καθώς και 167 υπαξιωματικοί και ναύτες έχασαν τη ζωή τους.[10]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Brescia, p. 127
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Roberts, p. 300
- ↑ Whitley, p. 169
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Brescia, p. 128
- ↑ Fraccaroli, p. 55
- ↑ 6,0 6,1 Whitley 1988, p. 171.
- ↑ 7,0 7,1 Trentoincina
- ↑ 8,0 8,1 Marina Militare
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Giorgio Giorgerini, La guerra italiana sul mare. La Marina tra vittoria e sconfitta 1940-1943, pp. 542-543
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Gianni Rocca, Fucilate gli ammiragli. La tragedia della Marina italiana nella seconda guerra mondiale, p. 273
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Le Operazioni Navali nel Mediterraneo Αρχειοθετήθηκε 2003-07-18 στο Wayback Machine.
- ↑ Ct classe Soldati Αρχειοθετήθηκε 2012-02-18 στο Wayback Machine.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bombardiere (ship, 1942) στο Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||||||
