Μετάβαση στο περιεχόμενο

Granatiere (αντιτορπιλικό, 1938)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Granatiere
Το αντιτορπιλικό Granatiere εν πλω.
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηαντιτορπιλικό κλάσης Soldati
ΝαυπηγείοCantieri Navali Riuniti, Παλέρμο
Έναρξη ναυπήγησης5 Απριλίου 1937
Καθέλκυση24 Απριλίου 1938
Ένταξη σε υπηρεσία1η Φεβρουαρίου 1939
ΚατάληξηΔιαλύθηκε σκραπ το 1958.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμακανονικό: 1850–1880 t (1820-1850 LT)
πλήρες: 2490–2590 t (2450–2550 LT)
Μήκοςολικό: 106,7 m
Πλάτος10,15 m
Βύθισμα3,15-4,3 m
ΠρόωσηΤο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 48000 shp.
Ταχύτητα34-35 kn (σε επιχειρησιακές συνθήκες)
Αυτονομία2340 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.
Πλήρωμα206 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός2×2 πυροβόλα των 120 mm
1 πυροβόλο κατάδειξης στόχων των 120 mm
8 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm
2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
2 εκτοξευτές βομβών βυθού
48 νάρκες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Granatiere ήταν ένα από τα δεκαεννέα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Ολοκληρώθηκε το 1939 και είχε πολεμική δράση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati ήταν ελαφρώς βελτιωμένες εκδοχές της προηγούμενης κλάσης Oriani.[1] Είχαν ολικό μήκος 106,7 m.[2] Το πλάτος τους ήταν 10,15 m και το μέσο βύθισμά τους έφτανε τα 3,15 m, ενώ με πλήρες φορτίο ανέρχονταν σε 4,3 m.[3] Τα Soldati είχαν εκτόπισμα 1830-1850 t (1800-1820 LT) με κανονικό φορτίο και 2450-2550 t (2410-2510 LT) με πλήρες.[4] Το πλήρωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου ανερχόταν σε 206 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]

Σχεδιασμένα για μέγιστη ισχύ 48000 shp και ταχύτητα 34-35 kn σε επιχειρησιακές συνθήκες, τα πλοία της κλάσης αυτής έφτασαν σε ταχύτητες 39-40 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών τους, όντας όμως ελαφρώς φορτωμένα. Είχαν ακτίνα δράσης 2340 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα πλεύσης 14 kn και 682 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα 34 kn.[4]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πυργίσκους, έναν στην πλώρη μπροστά από την υπερκατασκευή, καθώς και έναν ακόμη στην πρύμνη. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 120 mm που μπορούσε να βάλει βλήματα φωτισμού/κατάδειξης στόχων.[5] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν οκτώ πυροβόλα των 20 mm,[4] ενώ ο οπλισμός συμπληρώνονταν από δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm εγκατεστημένους στο μέσον του πλοίου. Παρόλο που δεν ήταν εφοδιασμένα με σύστημα σόναρ για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τα πλοία της κλάσης αυτής διέθεταν ζεύγος εκτοξευτών βομβών βυθού. Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 48 νάρκες.[2]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Granatiere ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις της CNR στο Παλέρμο. Οι εργασίες άρχισαν στις 5 Απριλίου 1937, καθελκύστηκε στις 24 Απριλίου 1938 και εντάχθηκε σε υπηρεσία την 1η Φεβρουαρίου 1939.[6] Παρέμεινε σε υπηρεσία μεταπολεμικά με το Ιταλικό Ναυτικό (Marina Militare) μέχρι τον παροπλισμό του το 1958.[6]

  1. Brescia, p. 127
  2. 2,0 2,1 2,2 Roberts, p. 300
  3. Whitley, p. 169
  4. 4,0 4,1 4,2 Brescia, p. 128
  5. Fraccaroli, p. 55
  6. 6,0 6,1 Whitley 1988, p. 80.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Granatiere (D 550) στο Wikimedia Commons