Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χουμαγιούν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χουμαγιούν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
نصیرالدین همایون (Περσικά)
Προφορά
Γέννηση6  Μαρτίου 1508
Καμπούλ
Θάνατος27  Ιανουαρίου 1556
Δελχί
Αιτία θανάτουπτώση
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο Χουμαγιούν
Παρατσούκλιنصير الدين, أبو المُظفَّر, نصيرُ الدين και جامع السلطنات الحقيقي والمجازي
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΤσαγαταϊκή γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσαγαταϊκή γλώσσα
περσικά
Αραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςBega Begum
Gunwar Bibi
Hamida Banu Begum
Mah Chuchak Begum
ΤέκναΑκμπάρ ο Μέγας
Al-aman Mirza
Mirza Muhammad Hakim
Bakshi Banu Begum
Bakht-un-Nissa Begum
Sakina Banu Begum
ΓονείςΜπαμπούρ και Maham Begum
ΑδέλφιαΓκουλμπαντάν Μπαγίμ
Φαχρ ουν Νίσα
Γκουλτσεχρά Μπεγκούμ
Κάμραν Μίρζα
Αλτούν Μπίσικ
Ασκάρι Μίρζα
Μίρζα Χιντάλ
Gulrukh Begum
ΟικογένειαΔυναστεία των Μουγκάλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτορας των Μουγκάλ (1530–1540)
Αυτοκράτορας των Μουγκάλ (1555–1556)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νασίρ αλ-Ντιν Μουχαμάντ (6 Μαρτίου 1508 - 27 Ιανουαρίου 1556), γνωστός συνήθως με το βασιλικό όνομα Χουμαγιούν, ήταν ο 2ος αυτοκράτορας των Μουγκάλ, ο οποίος κυβερνούσε μία επικράτεια, που σήμερα είναι το Ανατολικό Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Βόρεια Ινδία και το Πακιστάν από το 1530 έως το 1540, και ξανά από το 1555 μέχρι το τέλος του το 1556.  Την εποχή που επαβίωσε, η αυτοκρατορία των Μουγκάλ εκτεινόταν σε σχεδόν ένα εκατομμύριο τετρ. χλμ.

Στις 26 Δεκεμβρίου 1530, ο Χουμαγιούν διαδέχτηκε τον πατέρα του Μπαμπούρ στον θρόνο του Δελχί ως κυβερνήτης των Μουγκάλ εδαφών στην Ινδική υποήπειρο. Ο Χουμαγιούν ήταν ένας άπειρος ηγεμόνας, όταν ανέλαβε την εξουσία σε ηλικία 22 ετών. Ο ετεροθαλής αδελφός του, Καμράν Μιρζά, κληρονόμησε την Καμπούλ και το Κανταχάρ, τα πιο βόρεια μέρη της αυτοκρατορίας τού πατέρα τους.

Στις αρχές της βασιλείας του, ο Χουμαγιούν έχασε ολόκληρη την πολιτεία του από τον Σχερ Σαχ Σουρί, αλλά την ανέκτησε 15 χρόνια αργότερα με τη βοήθεια των Σαφαβιδών. Η επιστροφή του από την Περσία συνοδεύτηκε από μια μεγάλη ομάδα Περσών ευγενών, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στην κουλτούρα των Μουγκάλ. Η κεντρο-ασιατική καταγωγή της δυναστείας καλύφθηκε έτσι σε μεγάλο βαθμό από τις επιρροές της Περσικής τέχνης, της αρχιτεκτονικής, της γλώσσας και της λογοτεχνίας. Μέχρι σήμερα, στην Ινδία παραμένουν πέτρινες επιγραφές και χιλιάδες Περσικά χειρόγραφα στην Ινδία, που χρονολογούνται από την εποχή τού Χουμαγιούν. Μετά την επιστροφή του στην εξουσία, ο Χουμαγιούν επέκτεινε γρήγορα την Αυτοκρατορία, αφήνοντας μια σημαντική κληρονομιά για τον γιο του, τον Ακμπάρ Α΄.

Ο Μπαμπούρ εορτάζει τη γέννηση του Χουμαγιούν στο Τσαρμπάγκ της Καμπούλ.
Ο Μουγκάλ αυτοκράτορας Χουμαγιούν, πολεμά τον Μπαχαντούρ Σαχ του Γκουτζαράτ, το έτος 1535.
Ο Ρατζά Τοντάρ Μαλ, σύμμαχος του Σερ Σαχ Σουρί, έκτισε το Φρούριο Ροχτάς για να ελέγξει τον Χουμαγιούν από την Περσία, και επίσης να σταματήσει τις τοπικές Μουσουλμανικές φυλές από την προσχώρηση στον διεκδικητή αυτοκράτορα.[1][2]
Ο Χουμαγιούν, λεπτομέρεια μικρής εικόνας του Μπαμπουρναμά.
Ιστορική φωτογραφία του Γκουρντβαρά Σρι Χαντούρ Σαχίμπ, π. το 1920. Εκδόθηκε στην πρώτη έκδοση του Mαχάν Κος του 1930 από τον Kαν Σινγκ Ναμπλά.
Ο Χουμαγιούν και ο Μουγκάλ Στρατός του νικούν τον Καμράν Μιρζά το 1553.
Ο Σαχ Ταχμάσπ Α΄ έδωσε στον Χουμαγιούν 12.000 ιππείς και 300 βετεράνους της προσωπικής του φρουράς μαζί με προμήθειες, ώστε ο επισκέπτης του να μπορεί να ανακτήσει τα χαμένα τους εδάφη.[3]
Ο Σαχ Ταχμάσπ Α΄ της Περσίας και ο Μουγκάλ αυτοκράτορας Χουμαγιούν στο Ισπαχάν.
Το βρέφος Ακμπάρ παρουσιάζει μία ζωγραφιά στον πατέρα του Χουμαγιούν.
Ο Χουμαγιούν επανενώνεται με τον Ακμπάρ.
Ο Χουμαγιούν λαμβάνει το κεφάλι τού αντιπάλου του, του Καρατσά Χαν.
Μια εικόνα από ένα άλμπουμ που παραγγέλθηκε από τον Σαχ Τζαχάν, δείχνει τον Χουμαγιούν καθισμένο κάτω από ένα δέντρο στον κήπο του στην Ινδία.
Χάλκινο νόμισμα τού Χουμαγιούν.
Άποψη από την είσοδο τού τάφου.
Ο τάφος του Χουμαγιούν στο Δελχί, στην Ινδία, είχε παραγγελθεί από την κύρια σύζυγό του, την Μπεγκά Μπεγκούμ.
  1. The Life and Times of Humāyūn by Ishwari Prasad, Published by Orient Longmans, 1956, p. 36
  2. Rehman, Abdur (1989). «Salt Range: History and Culture». Στο: Kamil Khan Mumtaz. Temples of Koh-e-Jud & Thar: Proceedings of the Seminar on Hindu Shahiya Temples of the Salt Range, Held in Lahore, Pakistan, June 1989. Anjuman Mimaran. σελ. 8. Babar established good relations with them [the Ghakhars] and hereafter they always sided with the Mughals. Sher Shah Suri therefore determined to crush the Ghakhars and built a fort at Rohtas; 
  3. Eraly, Abraham (2000). Emperors of the Peacock Throne: The Saga of the Great Mughals. Penguin Books India. ISBN 978-0-14-100143-2.