Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φιλήμων Αντιοχείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φιλήμων Αντιοχείας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1767
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταορθόδοξος ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕλληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας (1766–1767)

Ο Φιλήμων ήταν Πατριάρχης Αντιοχείας κατά τα έτη 1766–1767.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη[1]. Προχειρίστηκε ιερομόναχος και, καθώς κατείχε την τουρκική γλώσσα και τα πολιτικά πράγματα, έγινε πρωτοσύγκελλος του Μητροπολίτη Δέρκων Σαμουήλ Χαντζερή[2]. Το 1757 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Βερροίας (Χαλεπίου), διαδεχόμενος τον Παπικό Μάξιμο[3].

Το 1766, και ενώ ο Φιλήμων βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, απεβίωσε ο Πατριάρχης Αντιοχείας Σίλβεστρος. Εκεί, στις 29 Απριλίου 1766, κλήρος και λαός μαζί με τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Σαμουήλ, Αλεξανδρείας Ματθαίο και Ιεροσολύμων Παρθένιο εξέλεξαν τον Φιλήμονα νέο Πατριάρχη Αντιοχείας[4]. Μετά τη χειροτονία του, ο Φιλήμων πήγε στη Βηρυττό, τη Δαμασκό, και μετά από περιοδεία στις επαρχίες του κατέληξε στο Χαλέπι, όπου έζησε ανενόχλητος από Παπικούς[1]. Εκεί ίδρυσε και Ελληνική Σχολή[4].

Ασθένησε και πέθανε το 1767 στη Λαοδίκεια, ή κατ'άλλους στη Δαμασκό[5].