Τάπας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διάφορα τάπας με μπίρα

Τα τάπας είναι τα ορεκτικά της ισπανικής κουζίνας.[1] Εκτός από ορεκτικά, τα τάπας μπορούν να συνδυαστούν σε πλήρες γεύμα και μπορεί να είναι κρύα (όπως ελιές και τυριά) ή ζεστά. Κατ' αναλογία, είναι οι μεζέδες της ισπανικής μαγειρικής.[2][3] Σε ορισμένα μπαρ και εστιατόρια στην Ισπανία και σε όλο τον κόσμο, τα τάπας έχουν εξελιχθεί σε μια πολύ εκλεπτυσμένη κουζίνα. Σε ορισμένες χώρες της Κεντρικής Αμερικής, είναι γνωστά ως μπόκας, ενώ σε κάποια μέρη του Μεξικού ονομάζονται μποτάνας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπαρ και εστιατόριο τάπας στην Πλάθα Μαγιόρ της Μαδρίτης

Η λέξη τάπας προέρχεται από το ισπανικό ρήμα tapar, "καλύπτω, σκεπάζω".[4]

Στην Ισπανία πριν από τον 19ο αι., τα τάπας σερβίρονταν σε πανδοχεία που, εκτός από δωμάτια, προσέφεραν και γεύματα σε ταξιδιώτες. Δεδομένου ότι λίγοι ξενοδόχοι ήξεραν γραφή και ανάγνωση, τα πανδοχεία προσέφεραν στους επισκέπτες τους ένα δείγμα από τα διαθέσιμα πιάτα πάνω σε «τάπας» (καπάκια κατσαρόλας στα ισπανικά).[5]

Σύμφωνα με μια άλλη εκοδή, τα πρώτα τάπας ήταν λεπτές φέτες ψωμί ή κρέας που χρησιμοποιούσαν όσοι έπιναν σέρι σε ταβέρνες της Ανδαλουσίας για να σκεπάζουν τα ποτήρια τους όσο δεν έπιναν.[6] Αυτό ήταν ένα πρακτικό μέτρο που έδιωχνε τις μύγες που αιωρούνταν πάνω από το σέρι. Το κρέας που χρησιμοποιούνταν για να καλύψει το σέρι ήταν συνήθως ζαμπόν ή τσορίθο, δύο είδη που είναι πολύ αλμυρά και προκαλούν δίψα. Εξαιτίας αυτού, οι ιδιοκτήτες εστιατορίων και μπαρ δημιούργησαν μια ποικιλία από σνακ για να τα σερβίρουν μαζί με το σέρι, αυξάνοντας έτσι τις πωλήσεις αλκοόλ.[7] Τα τάπας έγιναν τελικά εξίσου σημαντικά με το σέρι.

Τα τάπας έχουν εξελιχθεί στην ισπανική ιστορία ενσωματώνοντας νέα συστατικά και επιρροές. Στο μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου εισέβαλαν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι άρχισαν πιο εκτεταμένη καλλιέργεια της ελιάς και εισήγαγαν νέες μεθόδους άρδευσης μετά την εισβολή τους στην Ισπανία το 212 π.Χ.[8] Η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου έφερε την εισαγωγή της ντομάτας, της πιπεριάς, του καλαμποκιού και της πατάτας, είδη που έγιναν εύκολα αποδεκτά και καλλιεργήθηκαν εύκολα στα μικροκλίματα της Ισπανίας.

Έχει επίσης υποστηριχθεί ότι τα τάπας προέρχονται από τη νότια Ισπανία κατά την περίοδο της Ιεράς Εξέτασης ως μέσο για τη δημόσια αναγνώριση των conversos, δηλαδή των Εβραίων που είχαν ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Δεδομένου ότι τα τάπας συχνά περιέχουν ζαμπόν ή άλλα τρόφιμα που δεν είναι κοσέρ, η απροθυμία των conversos να φάνε τάπας θα μπορούσε να εκληφθεί ως σιωπηρή παραδοχή ότι δεν είχαν εγκαταλείψει την εβραϊκή τους πίστη, επομένως τα τάπας ήταν ένα εργαλείο. της Ιεράς Εξέτασης στην Ισπανία.[9]

Υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί τάπας στην Ισπανία, αλλά μόνο ένας εθνικός διαγωνισμός τάπας,[10] που διοργανώνεται κάθε χρόνο τον Νοέμβριο. Από το 2008, η πόλη Βαγιαδολίδ και η Διεθνής Σχολή Μαγειρικών Τεχνών[11] διοργανώνουν τον Διεθνή Διαγωνισμό Τάπας για Σχολές Μαγειρικής.[12] Διάφορες σχολές από όλον τον κόσμο ταξιδεύουν κάθε χρόνο στην Ισπανία για να διαγωνιστούν για την καλύτερη ιδέα τάπας.

Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και η αρχική έννοια των τάπας είναι κάλυμμα ή καπάκι, στην Ισπανία έχει καθιερωθεί ως όρος για αυτό το στιλ φαγητού. Η προέλευση αυτής της νέας έννοιας είναι αβέβαιη, αλλά υπάρχουν αρκετές θεωρίες:

  • Η παράδοση των τάπας μπορεί να ξεκίνησε όταν ο βασιλιάς Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης (1221–1284) ανάρρωσε από μια ασθένεια πίνοντας κρασί συνοδευόμενο από μικρά πιάτα μεταξύ των γευμάτων. Αφού ξαναβρήκε την υγεία του, ο βασιλιάς διέταξε να μην επιτρέπεται στις ταβέρνες να σερβίρουν κρασί στους πελάτες, εκτός αν συνοδεύεται από ένα μικρό σνακ, καθιερώνοντας έτσι τα «τάπας».[13]
  • Μια άλλη δημοφιλής και πιο σύγχρονη εξήγηση λέει ότι ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας (1886–1941) σταμάτησε σε μια ονομαστή ταβέρνα στο Κάδιθ της Ανδαλουσίας όπου παρήγγειλε ένα ποτήρι κρασί. Ο σερβιτόρος σκέπασε το ποτήρι με μια φέτα ζαμπόν προτού το προσφέρει στον βασιλιά, για να προστατεύσει το κρασί από την άμμο της ακτής, επειδή φυσούσε. Ο βασιλιάς, αφού ήπιε το κρασί και έφαγε το ζαμπόν, παρήγγειλε ένα άλλο κρασί con la tapa («με κάλυμμα»).[14]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «τάπας». Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας. Ακαδημία Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2024. 
  2. Γκρουμούτη, Ντίνα. «Είστε για tapas party;». athinoramaUmami.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024. 
  3. Χέλμης, Γρηγόρης (9 Δεκεμβρίου 2022). «Ελληνικά tapas: 5 εύκολα μεζεδάκια για καλεσμένους της τελευταίας στιγμής». www.olivemagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024. 
  4. «Tapas, the Little Dishes of Spain». Living Language (στα Αγγλικά). 20 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018. 
  5. Plunkett-Hodge, Kay (1 July 2016). «The history of the Spanish tapas» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 November 2018. https://web.archive.org/web/20181104010149/https://www.telegraph.co.uk/food-and-drink/tapas-and-beer/history-of-tapas/. Ανακτήθηκε στις 2018-05-02. 
  6. Rombauer, Irma S., 1877-1962. (2006). Joy of cooking. Becker, Marion Rombauer., Becker, Ethan, 1945-. New York: Scribner. ISBN 0743246268. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  7. Casas, Penelope (2007). «Introduction». Tapas : the little dishes of Spain (Rev. & updated έκδοση). New York: Alfred A. Knopf. σελίδες xv. ISBN 978-0-307-26552-4. 
  8. «History of Olive and Olive Oil». Spanish Food. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2018. 
  9. Sebag Montefiore, Simon (15 December 2015). «Reconquest». Blood and Gold: The Making of Spain with Simon Sebag Montefiore. Επεισόδιο 2. BBC Four. https://www.bbc.co.uk/programmes/b06s5x0t. 
  10. «Concurso nacional e internacional de pinchos y tapas ciudad de Velladolid» [National and international contest of skewers and tapas city of Velladolid] (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. «International School of Culinary Arts». International School of Culinary Arts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2017. 
  12. «4th International Culinary Schools Tapas Competition 2012». Escuela Internacional de Cocina. 25 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
  13. Fadón, Y.V. (1999). «The History of Tapas». El mudo de las Tapas, The World of Tapas in Spain. Translated by Madeleine Lewis, 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  14. «El origen de las Tapas y Alfonso XIII» [The origin of the Tapas and Alfonso XIII]. ErroresHistoricos.com (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]