Πλάθα Μαγιόρ (Μαδρίτη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°24′55″N 3°42′27″W / 40.415364°N 3.707398°W / 40.415364; -3.707398

Πλάθα Μαγιόρ
Plaza Mayor
Χάρτης
Είδοςπλατεία, τουριστικός προορισμός και porticoed square
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°24′56″N 3°42′27″W
Διοικητική υπαγωγήSol[1]
ΤοποθεσίαMadrid city
ΧώραΙσπανία[2]
ΑρχιτέκτοναςΧουάν ντε Ερέρα
ΠροστασίαΚληρονομιά πολιτιστικού ενδιαφέροντος (από 1985)[2]
Commons page Πολυμέσα

Η Πλάθα Μαγιόρ (Plaza Mayor) είναι η κεντρική πλατεία της Μαδρίτης. Βρίσκεται κοντά σε μία άλλη διάσημη πλατεία της πόλης, την Πουέρτα δελ Σολ, η οποία είναι το χιλιόμετρο Μηδέν της Ισπανίας. Έχει ορθογώνιο σχήμα και διαστάσεις 129 επί 94 μέτρα, και περιβάλλεται από τριώροφα κτίρια κατοικιών, τα οποία έχουν 237 μπαλκόνια στην πλατεία. Συνολικά έχει εννέα εισόδους. Η Κάσα δε λα Παναδερία, που έχει δημοτικές και πολιτιστικές χρήσεις, κυριαρχεί στην πλατεία.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πλάθα Μαγιόρ και η Κάσα δε λα Παναδερία αριστερά

Η απαρχή της πλατείας χρονολογούνται το 1577, όταν ο Φίλιππος Β΄ ζήτησε από τον Χουάν δε Ερρέρα για να συζητήσουν ένα σχέδιο για να ξανακατασκευάσουν την πολυάσχολη και χαοτική περιοχή της παλιάς Πλάθα δελ Αρραμπάλ. Ο Χουάν δε Ερρέρα εκπόνησε το πρώτο σχέδιο της ανακατασκευής το 1560, αλλά η κατασκευή αυτή καθέ αυτή άρχισε το 1617, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φίλιππου Γ΄. Ο βασιλιάς σύζητησε από το Χουάν Γκόμεθ δε Μόρα να συνεχίσει τις εργασίες, και ολοκλήρωσε τις στοές το 1619. Παρόλα αυτά, η πλατεία όπως είναι γνωστή σήμερα είναι έργο του αρχιτέκτονα Χουάν δε Βιγιανουέβα, ο οποίος ανέλαβε το λαμπρό, αν και δύσκολο, έργο της ανακατασκευής της το 1790, μετά από μία σειρά πυρκαγιών. Ο έφιππος ανδριάντας του Φιλίππου Γ΄ χρονολογείται από το 1616, αλλά τοποθετήθηκε στο κέντρο της πλατείας μόλις το 1848.

Ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα της πλατείας έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου. Αρχικά ονομαζόταν «Πλάθα δελ Αρραμπάλ», αλλά έγινε γνωστή ως «Πλάθα Μαγιόρ»

Το 1812, μετά από ένα διάταγμα όλες οι μεγάλες πλατείες της Ισπανίας μετονομάζοστηκαν σε «Πλάθα δε λα Κονστιτουθιόν» (Πλατεία Συντάγματος), ώστε να τιμήσουν το Σύνταγμα του 1812. Η πλατεία είχε αυτό το όνομα μέχρι την αποκατάσταση του Βουρβόνου βασιλιά το 1814, όταν έγινε γνωστή ως «Πλάθα Ρέαλ» (Βασιλική Πλατεία). Η πλατεία ονομάστηκε ξανά «Πλάθα δε λα Κονστιτουθιόν» τις περιόδους 1820-1823, 1833-1835 και 1840-1843.

Το 1873, το όνομα άλλαξε σε «Πλάθα δε λα Ρεπόυμπλικα», και μετά πάλι σε «Πλάθα δε λα Κονστιτουθιόν» από την αποκατάσταση του Αλφόνσο ΙΒ΄ στον θρόνο το 1876 μέχρι τη δικτατορία του Μιγκέλ Πρίμο ντε Ριβέρα το 1922. Η ανακήρυξη της δεύτερης δημοκρατίας της Ισπανίας έδωσε στην πλατεία ξανά το όνομα «Πλάθα δε λα Κονστιτουθιόν» μέχρι το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, όταν η πλατεία ονομάστηκε «Πλάθα Μαγιόρ», όνομα το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πλάθα Μαγιόρ έχει χρησιμοποιηθεί για πολλές διαφορετικές περιστάσεις: αγορές, ταυρομαχίες, ποδοσφαιρικούς αγώνες, δημόσιες εκτελέσεις, και, κατά τη διάρκεια της ισπανικής Ιεράς Εξέτασης, «άουτο ντα φε» διαφόρων υποτιθέμενων αιρετικών και εκτελέσεις όσων είχαν καταδικαστεί εις θάνατο. Η Πλάθα Μαγιόρ διαθέτει επίσης ένα δακτύλιο από παλιά παραδοσιακά μαγαζιά και καφενεία στις στοές της. Επίσης στη πλατεία λαμβάνουν χώρα οι εορτασμοί του Σαν Ισίδρο, πολιούχου της Μαδρίτης. Η Πλάθα Μαγιόρ είναι σημαντικό τουριστικό αξιοθεάτο και την επισκεύπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Ανδριάντας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ο μπρούτζινος έφιππος ανδριάντας του βασιλία Φιλίππου Γ΄, που δημιουργήθηκε από τον Ζαν Μπουλόν και το Πιέτρο Τάκκα.

Τρεις πλευρές της πλατείας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]