Σχολείο συζύγων

Το σχολείο των συζύγων
	Εικονογράφηση από έκδοση του 1719
Συγγραφέας	Μολιέρος
Τίτλος	L'École des maris
Γλώσσα	Γαλλικά
Ημερομηνία δημιουργίας	1661
Ημερομηνία δημοσίευσης	1661
Μορφή	θεατρικό έργο
Χαρακτήρες	Σγαναρέλλος, Αρίστος, Ισαβέλλα, Λεονόρ, Λιζέτ, Βαλέριος, Εργκάστ, Ένας δικαστής και Ένας συμβολαιογράφος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Σχολείο συζύγων (γαλλικός τίτλος: L'École des maris) είναι έμμετρη τρίπρακτη κωμωδία του Μολιέρου, που παίχτηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι στο θέατρο του Παλαί Ρουαγιάλ τον Ιούνιο του 1661.^[1]

Σ' αυτήν την κωμωδία ο Μολιέρος σατιρίζει την αυστηρότητα ενός μεσήλικα κηδεμόνα και επίδοξου μνηστήρα μιας νεαρής κοπέλας και γελοιοποιεί αυτούς που αγνοούν τους νόμους της κοινωνικότητας και της δύναμης των αισθημάτων.^[2]

Η πλοκή της κωμωδίας, που βασίζεται στη ριζική αντίθεση των παιδαγωγικών μεθόδων δύο κηδεμόνων εκ των οποίων ο ένας έχει ως αρχή την αυστηρότητα στην ανατροφή και ο άλλος την απόλυτη ελευθερία, είναι εμπνευσμένη από το έργο του Τερέντιου Οι αδελφοί, αν και οι διαφορές είναι περισσότερες από τις ομοιότητες.^[3]

Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 1661, στην αίθουσα του Παλαί Ρουαγιάλ που μόλις είχε ανακαινιστεί, ο Μολιέρος βίωσε την οικτρή αποτυχία της ηρωικής του κωμωδίας Ο δον Γκαρσία της Ναβάρας, που παίχθηκε μόνο σε 7 παραστάσεις. Ήταν λοιπόν απαραίτητο να ανακάμψει κι αυτό έγινε με το Σχολείο συζύγων, το οποίο είχε τέτοια επιτυχία στο κοινό που ο Νικολά Φουκέ, που ήταν ακόμη υπουργός Οικονομικών, του έδωσε παραγγελία για θεατρική παράσταση στο κάστρο του Βω-λε-Βικόντ, ο Μολιέρος συνέθεσε τότε σε χρόνο ρεκόρ 15 ημερών την κωμωδία-μπαλέτο Οι ενοχλητικοί.^[3]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πράξη Α'. Δύο μεσήλικες αδελφοί, ο λογικός Αρίστ και ο μικρότερος αδερφός του ο ζηλότυπος αυταρχικός μισάνθρωπος Σγαναρέλος, έχουν αναλάβει την κηδεμονία, την ανατροφή και διαπαιδαγώγηση δύο νεαρών κοριτσιών μετά τον θάνατο του πατέρα τους που ήταν φίλος τους. Επίσης οφείλουν να φροντίσουν για την αποκατάστασή τους, είτε να τις παντρευτούν οι ίδιοι είτε να βρουν συζύγους γι' αυτές. Οι δύο αδελφοί εφαρμόζουν τελείως διαφορετικές παιδαγωγικές απόψεις: ενώ ο Αρίστ, με σύγχρονες ιδέες παρά την ηλικία του, αφήνει τη Λεονόρ να απολαύσει την απόλυτη ελευθερία και η κοπέλα πηγαίνει στο χορό, στο θέατρο, ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας και δέχεται όποιον θέλει, ο Σγαναρέλος κρατά την Ιζαμπέλ κλεισμένη στο σπίτι σαν σε μοναστήρι και της αρνείται τις πιο αθώες απολαύσεις, απαγορεύοντας κάθε επαφή με τον έξω κόσμο.^[4]

Ωστόσο η Ιζαμπέλ, παρά τις απαγορεύσεις, γνωρίζει τον όμορφο Βαλέριο, ο οποίος την ερωτεύεται. Όταν ο νεαρός έρχεται να κάνει μια επίσκεψη, ο Σγαναρέλος τον διώχνει, κι αυτός, με τη βοήθεια του υπηρέτη του Εργκάστ, προσπαθεί να βρει τρόπο να έρθει σε επικοινωνία με την Ιζαμπέλ.

Πράξη Β'. Εδώ ανακαλύπτουμε ότι η Ιζαμπέλ όχι μόνο ξέρει ότι ο Βαλέριος την αγαπά, αλλά ότι μοιράζεται τα συναισθήματά του. Θα εφαρμόσει μια ολόκληρη σειρά από κόλπα για να κάνει τον Βαλέριο να το καταλάβει.

Αρχίζει στέλνει τον ίδιο τον Σγαναρέλο στον Βαλέριο, για να του πει ότι την πολιορκεί άσκοπα. Ο Βαλέριος μπερδεύεται, αλλά ο υπηρέτης Εργκάστ καταλαβαίνει αμέσως το μήνυμα. Στη συνέχεια, η Ιζαμπέλ λέει στον Σγαναρέλο ότι έχει λάβει ένα γράμμα από τον Βαλέριο και καταφέρνει να στείλει τον κηδεμόνα της να το επιστρέψει στον Βαλέριο χωρίς να το έχει ανοίξει! Με τη σειρά του, με το πρόσχημα του τελευταίου αποχαιρετισμού, ο Βαλέριος μεταμορφώνει τον Σγαναρέλο σε αγγελιοφόρο για τη νεαρή κοπέλα. Έτσι, είναι ο ίδιος ο δεσμοφύλακας που, χωρίς να το γνωρίζει, γίνεται συνεργός και όργανο των δύο ερωτευμένων.^[3]

Για να επισπεύσει τα πράγματα, η Ιζαμπέλ κάνει τον Σγαναρέλο να πιστέψει ότι ο Βαλέριος έχει σχεδιάσει να την απαγάγει... και μεταφέρει όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες στον Βαλέριο μέσω επιστολών που μεταφέρει ο Σγαναρέλος. Ο Βαλέριος απαιτεί μια συνάντηση με την Ιζαμπέλ: υπέροχος διάλογος των δύο ερωτευμένων, παρουσία του Σγαναρέλου που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Δυστυχώς, για να «ανταμείψει» την Ιζαμπέλ για την τιμιότητά της, ο Σγαναρέλος θέλει να την παντρευτεί μέσα σε οκτώ ημέρες.

Πράξη Γ'.Η Ιζαμπέλ κάνει τον Σγαναρέλο να πιστέψει ότι η αδελφή της Λεονόρ είναι ερωτευμένη με τον Βαλέριο και βρίσκονται κλεισμένοι στο δωμάτιό της. Πανευτυχής που θα ταπεινώσει τον Αρίστ συλλαμβάνοντας τη Λεονόρ με τον εραστή της, ο Σγαναρέλος ζητά από έναν επίτροπο και έναν συμβολαιογράφο που περνούν, να αναγκάσουν τους δύο νέους να παντρευτούν. Αλλά δεν ξέρει ότι είναι η Ιζαμπέλ που κλείστηκε με τον Βαλέριο.

Ο Σγαναρέλος καλεί τον Αρίστ και τον αναγκάζει να υπογράψει το συμβόλαιο γάμου, αφήνοντας κενό το όνομα της νύφης. Αυτή τη στιγμή εμφανίζεται η Λεονόρ, η οποία δεν ξέρει τίποτα, αλλά επιβεβαιώνει την επιθυμία της να παντρευτεί τον Αρίστ, ευτυχισμένη να τον ανταμείψει με την αγάπη της για την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό της και τη ζωή που της προσφέρει.

Όλα εξηγούνται και το έργο τελειώνει με τον θρίαμβο των νεαρών ερωτευμένων, προς μεγάλη θλίψη και απογοήτευση του Σγαναρέλου.^[5]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχολείο συζύγων, μετάφραση: Στέφανος Φωτιάδης, εκδόσεις Γκοβόστη, 1947
Ραδιοφωνικό θέατρο.^[6] ^[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] . «salon-litteraire.linternaute.com/fr/moliere/content/l-ecole-des-maris-de-moliere-resume».

[2] . «xn--thtre-documentation-Notice sur l'École des Maris de Molière».

[:0-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 . «philo-lettres.fr/litterature-francaise/litterature-francaise-xviieme-siecle/moliere-1622-1673/moliere-lecole-des-maris-1661/».

[4] . «epeedebois.com/un-spectacle/lecole-des-maris/».

[5] . «stageagent.com/shows/play/the-school-for-husbands».

[6] . «youtube.com/Σχολείο Συζύγων Μολιέρος 1».

[7] . «youtube.com/Σχολείο Συζύγων Μολιέρος 2».

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]