Ο κύριος ντε Πουρσονιάκ
 Εικονογράφηση της έκδοσης του 1682 | |
| Συγγραφέας | Μολιέρος |
|---|---|
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1669 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1670 1669 |
| Πολιτιστικό κίνημα | μπαρόκ μουσική |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο κύριος ντε Πουρσονιάκ (γαλλικός τίτλος: Monsieur de Pourceaugnac) είναι κωμωδία-μπαλέτο τριών πράξεων του Μολιέρου, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 6 Οκτωβρίου 1669 στην αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ΄ στο κάστρο του Σαμπόρ από τον θίασο του Μολιέρου. [1]Οι επόμενες δημόσιες παραστάσεις δόθηκαν στο θέατρο του Παλαί Ρουαγιάλ ξεκινώντας από τον Νοέμβριο 1669. Εκδόθηκε σε βιβλίο το 1670. Τη μουσική συνέθεσε ο Ζαν-Μπατίστ Λυλί, ο οποίος συμμετείχε στη σκηνή στην πρεμιέρα του έργου στον ρόλο του γιατρού.[2]
Το έργο αφηγείται τις περιπέτειες ενός επαρχιώτη κυρίου που πήγε στο Παρίσι για να παντρευτεί και τα τεχνάσματα της υποψήφιας νύφης και του εραστή της για να τον τρέψουν σε φυγή. Διακωμωδεί την πλούσια αστική τάξη της εποχής, τους γάμους από συνοικέσιο, την άσκηση της ιατρικής, αγαπημένα σατιρικά συστατικά των έργων του Μολιέρου. Τον ρόλο του Πουρσονιάκ έπαιζε ο Μολιέρος.[3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δύο νεαροί εραστές, ο Έραστος και η Τζούλια, ζουν στο Παρίσι. Συναντιούνται κρυφά από φόβο μήπως ανακαλύψει τη σχέση τους ο Ορόντης, ο πατέρας της Τζούλιας. Ο Ορόντης υποσχέθηκε την κόρη του σε γάμο με κάποιον κ. Λεονάρ ντε Πουρσονιάκ, πλούσιο αστό κάποιας ηλικίας από τη Λιμόζ. Για να μην γίνει ο γάμος, οι δύο εραστές απευθύνονται σε μια γυναίκα αμφίβολης φήμης, τη Νερίνα, και έναν έξυπνο Ναπολιτάνο, τον Σμπριγκάνι. Μόλις ο κύριος ντε Πουρσονιάκ φτάσει στο Παρίσι, ολόκληρη η πόλη θα προσπαθήσει να γελοιοποιήσει τον νεοφερμένο, να τον ειρωνευτεί και να τον κάνει να μισήσει τη ζωή στην πρωτεύουσα.[4] Ο Έραστος εμφανίζεται, λέγοντας ότι αναγνωρίζει τον κύριο ντε Πουρσονιάκ, ο οποίος, αν και οι δυο τους δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, δέχεται τη φιλοξενία που του προσφέρεται. Αφού κέρδισαν την εμπιστοσύνη του αθώου επαρχιώτη, ο Σμπριγκάνι και ο Έραστος, παριστάνοντας τους φίλους του, προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να τον ξεφορτωθούν. Αρχικά πείθουν δύο γιατρούς ότι ο κ. ντε Πουρσονιάκ είναι τρελός, και όσο περισσότερο αυτός διαμαρτύρεται, τόσο περισσότερο απειλείται να υποβληθεί σε αφαιμάξεις και κλύσματα.
Έχοντας γλιτώσει παρά τρίχα από μια πλήρη φλεβοτομή, ο κ. ντε Πουρσονιάκ κατηγορείται από έναν αυτοαποκαλούμενο Φλαμανδό έμπορο ότι είχε τεράστια χρέη απέναντί του. Λίγο μετά, ο Σμπριγκάνι έρχεται να τον αναζητήσει για να τον πείσει να μην παντρευτεί τη Τζούλια, χαρακτηρίζοντάς την φιλάρεσκη κοκέτα. Η Τζούλια επιστρέφει ξαφνικά στη σκηνή και ισχυρίζεται ότι είναι τρελά ερωτευμένη. Ο κ. ντε Πουρσονιάκ, παραξενεμένος από τη συμπεριφορά της νύφης, αρνείται να την παντρευτεί.[5]
Καθώς πρόκειται να φύγει, δύο γυναίκες τον κυνηγούν και ισχυρίζονται ότι είναι ο σύζυγός τους και πατέρας των παιδιών τους. Ο κ. ντε Πουρσονιάκ, κατηγορούμενος για διγαμία, έχει μόνο μια τελευταία δυνατότητα: να διαφύγει μεταμφιεσμένος. Φοράει γυναικείο φόρεμα και έτσι καταφέρνει να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη. Στη συνέχεια, ο Σμπριγκάνι πείθει τον Ορόντη ότι ο κ. ντε Πουρσονιάκ έχει απαγάγει την κόρη του και έτσι ο Έραστος, προσποιούμενος ότι τη σώζει, καταφέρνει να πάρει την ευλογία του Ορόντη, που θα δεχτεί τελικά τον γάμο των δύο ερωτευμένων.[6]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο κύριος Γουρουνάκης, μετάφραση: Κωνσταντίνος Κυριακού, εκδόσεις Δωδώνη, 2013 [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «philofrancais.fr/moliere-monsieur-de-pourceaugnac-comedie-ballet-1669».
- ↑ . «libretheatre.fr/monsieur-de-pourceaugnac-de-moliere/».
- ↑ . «cairn.info/À propos de Monsieur de Pourceaugnac».
- ↑ . «babelio.com/livres/Moliere-Monsieur-de-Pourceaugnac».
- ↑ . «aubalcon.fr/pieces/fiche/monsieur-de-pourceaugnac».
- ↑ . «lettresco.blogspot.com/2013/05/resume-moliere-m-de-pourceaugnac».
- ↑ . «politeianet.gr/books/moliere-jean-baptiste-de-dodoni-kurios-gourounakis».
| |||||||
.jpg)
|