Το σχολείο των γυναικών
| Το σχολείο των γυναικών L'École des femmes | |
|---|---|
 Εικονογράφηση από την έκδοση του 1719 | |
| Συγγραφέας | Μολιέρος |
| Πρωτότυπος τίτλος | L'École des femmes |
| Ρόλοι | Αρνόλφ, Αγνή, Οράτιος, Αλαίν, Ζωρζέτ, Κρυζάλντ, Ανρίκ, Ορόντ και συμβολαιογράφος |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Γαλλικά |
| Είδος | κωμωδία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το σχολείο των γυναικών (γαλλ. L'École des femmes) είναι μια πεντάπρακτη κωμωδία του Μολιέρου σε στίχους. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παλαί Ρουαγιάλ στις 26 Δεκεμβρίου 1662 για τον αδελφό του Βασιλιά.[1]
Στην εποχή που οι γάμοι κανονίζονταν είτε από τα συμφέροντα των οικογενειών είτε από τον ορθολογισμό των γονέων, ο Μολιέρος απεικονίζει τον έρωτα ως δύναμη απελευθέρωσης και αυτοεκπλήρωσης. Σε ένα θεατρικό που συνδυάζει την κωμωδία με την ποίηση, προσφέρει έναν πρωτότυπο προβληματισμό για τη χειραφέτηση των γυναικών και τη δύναμη των αισθημάτων.[2][3]
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε οδήγησαν στην απάντηση του Μολιέρου με την Κριτική του σχολείου των γυναικών, που παρουσιάσθηκε λίγους μήνες αργότερα.
Υπόθεση του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αρνόλφ, ο κεντρικός πρωταγωνιστής, είναι ένας σαραντάρης άνδρας που έχει πάρει υπό την προστασία του τη μικρή Αγνή από τη γέννησή της. Έχοντας αποκτήσει έμμονη ιδέα ότι η σύζυγος που θα αποκτήσει κάποια στιγμή θα τον απατήσει, αποφασίζει να μεγαλώσει την Αγνή έτσι ώστε, όταν φτάσει σε ηλικία γάμου, να την παντρευτεί και να μην έχει τέτοιες έγνοιες. Γι' αυτό το λόγο τη στέλνει σε μοναστήρι.[4]
Στην αρχή του έργου, βλέπουμε τον Κρισάλντ, φίλο του Αρνόλφ, να τον συμβουλεύει και να τον προειδοποιεί για τις πράξεις του.
Στη σκηνή παρουσιάζεται ο Οράτιος, γιος του Ορόντ, φίλου του Αρνόλφ, ο οποίος ερωτεύεται την Αγνή. Στον Οράτιο ο Αρνόλφ έχει συστηθεί με άλλο όνομα κι έτσι εκείνος του εκμυστηρεύεται τον έρωτά του για την Αγνή χωρίς να γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα. Έτσι, ο Αρνόλφ "μηχανορραφεί" για να παραμερίσει τον Οράτιο και να βεβαιωθεί ότι η Αγνή θα τον παντρευτεί.[5]
Η Αγνή όμως ερωτεύεται τον Οράτιο κι έτσι με τη σειρά της παριστάνει στον Αρνόλφ την καλή και πειθήνια υποψήφια σύζυγο, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζει το μέλλον της με τον Οράτιο. Στην τελευταία σκηνή, ο πατέρας του Οράτιου με ένα φίλο του, τον Ερρίκο, καταφθάνουν κι αναγγέλλουν τους γάμους του Οράτιου με την κόρη του Ερρίκου, που αποδεικνύεται πως είναι η Αγνή. Ανατρέπονται τελικά όλα τα σχέδια του Αρνόλφ και προς μεγάλη απογοήτευσή του οι νέοι ενώνονται.[6]
Η διαμάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο γνώρισε τεράστια επιτυχία στο κοινό αλλά πυροδότησε μια σειρά από συζητήσεις γνωστές ως «Διαμάχη του Σχολείου των γυναικών». Αυτή η διαμάχη, την οποία εκμεταλλεύτηκε επιδέξια ο Μολιέρος, του έδωσε την ευκαιρία να απαντήσει στις κριτικές που του απηύθυναν, γελοιοποιώντας τους πολέμιούς του και εκθέτοντας τις απόψεις του για την κωμωδία σε ένα έργο με τίτλο Η κριτική του σχολείου των γυναικών, που ανέβηκε στη σκηνή του ίδιου θεάτρου το επόμενο έτος, τον Ιούνιο του 1663. Οι κατηγορίες αναφέρονταν κυρίως στην παράβαση των κανόνων της κλασικής κωμωδίας αλλά και στη διακωμώδηση του θεσμού του γάμου, στην παρωδία της θρησκείας στη σκηνή κ.α..[7]
Ελληνικές Θεατρικές Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατάλογος βασικών πληροφοριών ελληνικών θεατρικών αναπαραστάσεων του έργου "Το σχολείο των γυναικών"
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/oeuvre/L'École des femmes».
- ↑ . «franceculture.fr/oeuvre/lecole-des-femmes-bac-2020». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2021.
- ↑ . «etudiant.lefigaro.fr/article/moliere-l-ecole-des-femmes».
- ↑ . «jstor.org/Teaching Ignorance: L'Ecole des Femmes».
- ↑ . «lepetitlecteur.fr/ecole-des-femmes/resume/».
- ↑ . «commentairecompose.fr/l-ecole-des-femmes-resume/».
- ↑ . «etudier.com/dissertations/Fiche-De-Lecture-La-Critique-».
| |||||||
.jpg)
|