Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι
Συντεταγμένες: 35°17′5.5″N 25°32′22.0″E / 35.284861°N 25.539444°E
| Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σελινάρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λασιθίου |
| Δήμος | Αγίου Νικολάου |
| Δημοτική Κοινότητα | Βραχασίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Λασιθίου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι ή Σελλινάρι είναι ορθόδοξο μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στην Κοινότητα Βραχασίου του δήμου Αγίου Νικολάου, στην ανατολική Κρήτη, κοντά στο χωριό Βραχάσι, επί της εθνικής οδού, 42 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην περιοχή της μονής Σεληνάρι, με τις απότομες πλαγιές, στο παρελθόν ζούσαν ασκητές. Ο παλιός ναός της μονής χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.[2] Ήταν το καθολικό παλιάς μονής η οποία διαλύθηκε τον 19ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε. Σύμφωνα με την παράδοση το 1522 κατέφυγαν τρία αδέλφια από τη Ρόδο. Ένα από αυτά, ο Νικόλαος, έγινε μοναχός και εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Μια νύχτα είδε στην απέναντι πλαγιά ένα φως και μια φωνή να τον καλεί. Την επόμενη μέρα βρήκε εκεί μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου και έτσι άρχιζε να κτίζει ένα ναό. Ο ίδιος συνέχισε να ζει στην περιοχή μέχρι το θάνατό του. Φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν σε κελιά και άλλοι μοναχοί μέχρι τον 19ο αιώνα.[3]
Μετά τη διάνοιξη της εθνικής οδού το 1925, ο ναός του Αγίου Γεωργίου έγινε τόπος προσκυνήματος για τους διερχόμενους οδηγούς, καθώς ο στενός ανηφορικός δρόμος περνούσε δίπλα από γκρεμό.[1] Η σύγχρονη μονή ιδρύθηκε το 1961. Το 1963 ιδρύθηκε στο χώρο κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων,[4] το έτος 1991 έπαυσε να λειτουργεί.[εκκρεμεί παραπομπή]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μοναστηριακό συγκρότημα της Μονής έχει δύο επίπεδα. Η είσοδος στη μονή γίνεται από πύλη με τριμερές αέτωμα και με ψηφιδωτά. Μετά την είσοδο βρίσκεται πέτρινη κρήνη με ανάγλυφη διακόσμηση, η οποία κτίστηκε το 1923. Δίπλα στην κρήνη, στο ανατολικό τμήμα της μονής βρίσκεται ο παλιός ναός του Αγίου Γεωργίου, πιθανόν της ενετικής εποχής. Έχει δύο θυρώματα, στη νότια και στη δυτική πρόσοψη, και ένα παράθυρο. Το αγιοθύριδο μεταφέρθηκε από άλλο ναό και φέρει τη χρονολογία 1813. Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό είναι σύγχρονες.[3]
Δυτικότερα βρίσκονται οι νεότεροι ναοί των Θεοφανίων και της Αναστάσεως.[5] Ο Ιερός Ναός των Θεοφανίων ανεγέρθηκε το 2000 και ο ναός της Αναστάσεως του Κυρίου το 1992. Δυτικά βρίσκεται το διώροφο συγκρότημα που στεγάζει την τράπεζα, τα γραφεία της μονής, κελιά μοναχών καθώς και το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Σε υψηλότερο επίπεδο βρίσκεται το πυργώδες κωδωνοστάσιο και χώροι φιλοξενίας επισκεπτών.[3] Στους αδερφούς της Μονής συγκαταλέγονται ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος και ο Μητροπολίτης Πισιδίας Ιώβ.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Άποψη της μονής, σε πρώτο πλάνο ο παλαιός ναός -
Ο παλιός ναός -
Το αγιοθύριδο του ναού του Αγίου Γεωργίου
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ψιλάκης, Νίκος (1998). Βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια της Κρήτης. Ηράκλειο Κρήτης: ΚΑΡΜΑΝΩΡ. σελ. 87. ISBN 9789607448019.
- ↑ «Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι». Agios Nikolaos Crete. Δήμος Αγίου Νικολάου. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Γιαπιτζόγλου, Κώστας (2014). Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σελλινάρι (PDF). Νεάπολη: Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου. σελ. 36-43. ISBN 978-618-81433-0-2.
- ↑ Ψιλάκης, Νίκος (1998). Βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια της Κρήτης. Ηράκλειο Κρήτης: ΚΑΡΜΑΝΩΡ. σελ. 90. ISBN 9789607448019.
- ↑ «Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι». orthodoxcrete.com. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021.