Ουκρανικές βουλευτικές εκλογές (2019)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ουκρανικές βουλευτικές εκλογές 2019
2014 ←
 21 Ιουλίου 2019
 → Επόμενες
Οι 424 από τις 450 έδρες του Βερχόβνα Ράντα
Οι 226 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία.
  Κόμμα πλειοψηφίας Κόμμα μειοψηφίας Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Ντμίτρο Ραζούμκοφ Γιούρι Μπόικο
Βαντίμ Ραμπίνοβιτς		 Γιούλια Τιμοσένκο
Κόμμα Υπηρέτης του Λαού Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή Π.Ε. «Πατρίδα»
Προηγούμενες
εκλογές 		- - 19 έδρες, 5,68%
Έδρες 254 43 26
Αλλαγή στις
έδρες 		Νέο κόμμα Νέο κόμμα Αύξηση 7
Λαϊκή ψήφος 6.307.793 1.908.111 1.196.303
Ποσοστό 43,16% 13,05% 8,18%
Μεταβολή Νέο κόμμα Νέο κόμμα Αύξηση 2,50 π.μ.
  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα
 
Επικεφαλής Πέτρο Ποροσένκο Σβιάτοσλαβ Βακαρτσούκ
Κόμμα Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη Φωνή
Προηγούμενες
εκλογές 		132 έδρες, 21,82%
Έδρες 25 20
Αλλαγή στις
έδρες 		Μείωση 107 Νέο κόμμα
Λαϊκή ψήφος 1.184.620 851.772
Ποσοστό 8,10% 5,82%
Μεταβολή Μείωση 13,72 π.μ. Νέο κόμμα
Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Βολοντίμιρ Γκρόισμαν
Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη

Εκλεγμένος Πρωθυπουργός

Ολέξι Χόντσαρουκ
Υπηρέτης του Λαού

Στις 21 Ιουλίου 2019 διεξήχθησαν οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές για τα 424 από τα 450 μέλη του Ουκρανικού κοινοβουλίου.[1] Κανονικά θα διεξάγονταν στα τέλη Οκτωβρίου, αλλά ο νέος Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις και καταπολέμηση της διαφθοράς στην εκστρατεία του για την προεδρική εκλογή, αποφάσισε να επισπεύσει τις εξελίξεις διαλύοντας το κοινοβούλιο την ημέρα της ορκωμοσίας του, στις 20 Μαΐου 2019.[2] Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόμματος του Ζελένσκι, το Υπηρέτης του Λαού, που κέρδισε τις 254 από τις 450 έδρες του Κοινοβουλίου.[3] Ήταν η πρώτη φορά που ένα κόμμα πέτυχε την απόλυτη πλειοψηφία από τότε που ανεξαρτητοποιήθηκε η Ουκρανία, το 1991. Το ρωσοφιλικό κόμμα "Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή" ήρθε δεύτερο με τεράστια διαφορά, κερδίζοντας μόνο 43 έδρες. Συνολικά 10 κόμματα κατάφεραν να κερδίσουν έδρες, από τα οποία τα Π.Ε. «Πατρίδα», "Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη" και Φωνή κέρδισαν πάνω από 20 έδρες έκαστο.[4]

Οι εκλογές του 2019 είχαν πολύ μεγάλο δείκτη κινητικότητας, αφού ήταν η πρώτη φορά που εκλέχτηκαν πάνω από 323 νέα μέλη για το κοινοβούλιο. Γύρω στο 80% των εκλεγμένων υποψηφίων μπήκαν για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο,[3] και πολλοί ήταν εντελώς νεοφερμένοι πολιτικοί. Το ποσοστό των εκλεγμένων γυναικών διπλασιάστηκε, από 11,6% που ήταν το 2014 σε 20,52%. Ο μέσος όρος της ηλικίας των νέων βουλευτών ήταν 39. Το 97% των βουλευτών έχουν πτυχίο Α.Ε.Ι., από τους οποίους οι περισσότεροι στη Νομική (31%) και στα Οικονομικά ή στη Διοίκηση (27%).[4] Στην Κριμαία, που τον Μάρτιο του 2014 προσαρτήθηκε από τη Ρωσία, και στις εμπόλεμες περιφέρεις του Ντονμπάς δεν έγιναν εκλογές.[4]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα των εκλογών.
Αριστερά: με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης
Δεξιά: με πλειοψηφικό σύστημα από μονοεδρικές περιφέρειες.
Κάτω (α→δ): στις μεγάλες πόλεις Κίεβο, Χάρκοβο, Οδησσός, Ντνίπρο και Ζαπορίζια.

     κατεχόμενα εδάφη,      Ανεξάρτητοι,      άλλα κόμματα,

     Υπηρέτης του Λαού,      Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή,
     Π.Ε. «Πατρίδα»,      Μπλοκ της Αντιπολίτευσης,      Φωνή,
     Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη,      Αυτοδυναμία

Στις βουλευτικές εκλογές του 2014, το Μπλοκ του Πέτρο Ποροσένκο ήρθε πρώτο, συγκεντρώνοντας το 21,8% των ψήφων και κερδίζοντας τις 132 έδρες. Στις 21 Νοεμβρίου 2014, το πρώτο κόμμα, το Λαϊκό Μέτωπο, η Αυτοδυναμία, η Π.Ε. «Πατρίδα» και το Ριζοσπαστικό Κόμμα υπέγραψαν συμφωνία για σχηματισμό συμμαχίας.[5] Στις 2 Δεκεμβρίου 2014 ο Αρσένι Γιάτσενιουκ έγινε Πρωθυπουργός.

Την 1η Σεπτεμβρίου 2015 το Ριζοσπαστικό Κόμμα εγκατέλειψε την συμμαχία επειδή, όπως δήλωσε ο Όλεχ Λιάσκο, το κόμμα του ήταν αντίθετο με μία συνταγματική τροποποίηση που στόχευε να αυξήσει την αυτονομία στις περιοχές τις ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχονταν από Ρωσόφιλους σεπαρατιστές, και ζήτησε δημοψήφισμα για την διοικητική αποκέντρωση.[6] Τον Φεβρουάριο του 2016 ο Υπουργός Οικονομίας, Αϊβαράς Αμπρομαβίσιους, ανακοίνωσε ότι παραιτήθηκε επειδή η κυβέρνηση δεν ήταν πραγματικά δεσμευμένη για την καταπολέμηση της διαφθοράς.[7] Στις 17 Φεβρουαρίου 2016, η Π.Ε. «Πατρίδα» εγκατέλειψε την συμμαχία επειδή η κυβέρνηση είχε γίνει μία «σκιώδης κλίκα [...] που δεν θα προβεί σε μεταρρυθμίσεις». Την ίδια ημέρα, το κόμμα Αυτοδυναμία μίλησε για «κλεπτοκρατικό μέρος της συμμαχίας, ολιγαρχικό μπλοκ» και «παράνομη κυβέρνηση», και την επόμενη ημέρα εγκατέλειψε τη συμμαχία. Συνεπώς, η κυβέρνηση είχε 5 βουλευτές λιγότερους από τους 226 που χρειάζονταν για την πλειοψηφία.[8] Η κυβέρνηση του Γιάτσενιουκ έπεσε, και στις 14 Απριλίου 2016, ο Βολοντίμιρ Γκρόισμαν έγινε ο νέος Πρωθυπουργός και σχημάτισε την 18η κυβέρνηση της Ουκρανίας, υποσχόμενος (στο κοινοβούλιο) ότι «Μαζί θα κάνουμε την Ουκρανία επιτυχημένη».[9]

Τα ψηφοδέλτια των εκλογών είχαν έως και 22 κόμματα. Οι κομματικές λίστες ήταν κλειστές, δηλαδή οι εκλογείς ψήφισαν ολόκληρα τα κόμματα και όχι μεμονωμένους υποψήφιους.

Οι νέες εκλογές κανονικά θα διεξάγονταν στα τέλη του Οκτωβρίου του 2019, αλλά ο νέος Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι διέλυσε το κοινοβούλιο μία ημέρα μετά την ορκωμοσία του, στις 21 Μαΐου 2019. Ο Ζελένσκι εξέδωσε το προεδρικό διάταγμα (καλώντας για πρόωρες εκλογές), αλλά στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουκρανίας κατατέθηκε αγωγή για να κηρυχθεί το διάταγμα αντισυνταγματικό και παράνομο.[10][11] Στις 20 Ιουνίου 2019 το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το διάταγμα ήταν νόμιμο και συνεπώς έγκυρο. [12] [13] Λόγος της διάλυσης ίσως ήταν ότι «οι τρεις πολιτικές δυνάμεις εγκατέλειψαν την κυβερνώσα συμμαχία», η οποία έχασε την πλειοψηφία της στη βουλή. [14] Άλλο ζήτημα για τη διοργάνωση ήταν, ότι λόγω έλλειψης χρόνου δεν είχε διευθετηθεί το οικονομικό ζήτημα για τη λειτουργία των εκλογικών επιτροπών, οπότε τέθηκε το ερώτημα: θα δεχτούν οι άνθρωποι να εργαστούν χωρίς χρήματα;. [10]

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην κάλπη.

Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, τα 450 μέλη του Βερχόβνα Ράντα εκλέγονται για 5ετή θητεία. Τα 225 μέλη εκλέγονται με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης, από όλην την επικράτεια ως μία ενιαία περιφέρεια, με κλειστές κομματικές λίστες, και εκλογικό όριο 5%. Τα υπόλοιπα 225 μέλη εκλέγονται με απλό πλειοψηφικό σύστημα από 225 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.[15] [16] [17] Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν ήταν υποχρεωτική. Δικαίωμα ψήφου είχαν οι Ουκρανοί πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών.[18]

Από τις 225 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, στις 26 δεν διεξήχθησαν εκλογές. Πρόκειται για τις περιφέρειες της Κριμαίας που προσαρτήθηκαν από τη Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, και τα κατεχόμενα από τους αυτονομιστές τμήματα των ομπλάστ Ντονέτσκ και Λουχάνσκ (από τον Απρίλιο του 2014). Στις 25 Ιουνίου 2019 ολοκληρώθηκε η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ουκρανίας.[19][20] Είκοσι δύο κόμματα συμμετείχαν στις εκλογές. Ο συνολικός αριθμός υποψηφίων ήταν 5.845, από τους οποίους οι 2.674 για την αναλογική εκπροσώπηση και 3.171 για τις μονοεδρικές περιφέρειες.[21]

Από το 2014, έχει προταθεί μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος σε αναλογική εκπροσώπηση με ανοιχτές κομματικές λίστες (αντί για κλειστές).[16] Ο Πρόεδρος Ζελένσκι πρότεινε επίσης κατάργηση του πλειοψηφικού συστήματος και ελάττωση του εκλογικού ορίου σε 3%.[22] Αντίθετα, η Γιούλια Τιμοσένκο έχει αντιταχθεί εντελώς στην πρόταση.[23][24]

Συμμετοχές: Κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κόμμα Αρχηγός Πολιτική Ιδεολογία – Θέση Υποψ. Α/α Παρ.
Μπλοκ της Αντιπολίτευσης Γιεβγένι Μουράγιεφ Κέντρο, Ρωσοφιλία 222 1 [25]
Δύναμη και Τιμή Ιχόρ Σμέσκο Κεντροδεξιά, Συντηρητισμός, Συνταγματική δημοκρατία,

Οικονομικός φιλελευθερισμός, Ευρωπαϊσμός

76 2
Πανουκρανική Ένωση «Πατρίδα» Γιούλια Τιμοσένκο Κέντρο, Φιλελεύθερος εθνικισμός, Ευρωπαϊσμός, Συντηρητισμός 205 3
«Πατριώτες» Νικολάι Γκολόσα 122 4 [26]
Δύναμη του Λαού Σολοντάι Ολεξάντρ Φιλελευθερισμός, Ευρωπαϊσμός 46 5 [27]
Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης–Για τη Ζωή
Γιούρι Μπόικο



Βαντίμ Ραμπίνοβιτς

Κέντρο, Σοσιαλδημοκρατία, κοινωνικός φιλελευθερισμός, Ευρωσκεπτικισμός, συμφέροντα της Ρωσικής μειονότητας 180 6
Κόμμα των Πράσινων της Ουκρανίας Βιτάλι Κόνονοφ Πράσινη πολιτική 43 7 [28]
Πανουκρανική Ένωση «Πυρσός» Χράπακ Βλάντισλαβ 59 8 [29]
Αυτοδυναμία Αντρέι Σαντόβι Κεντροδεξιά, Χριστιανοδημοκρατία, Φιλελεύθερος συντηρητισμός, Οικονομικός φιλελευθερισμός, Ευρωπαϊσμός 93 9 [30]
Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη Πέτρο Ποροσένκο Κεντροδεξιά, Χριστιανοδημοκρατία, Φιλελεύθερος συντηρητισμός, Φιλελεύθερος εθνικισμός, Ευρωπαϊσμός 99 10
Ουκρανική Στρατηγική του Γκρόισμαν Βολοντίμιρ Γκρόισμαν 63 11 [31]
Θέση του Πολίτη Ανατόλι Γριτσένκο Συντηρητισμός, Φιλελευθερισμός, Ευρωπαϊσμός 164 12 [32]
Κοινωνική Δικαιοσύνη Άλα Σλάπακ 154 13 [33]
Υπηρέτης του Λαού Ντμίτρο Ραζούμκοφ Πολυσυλλεκτικό κόμμα, Λαϊκισμός, Άμεση δημοκρατία, κατά της διαφθοράς, Ευρωπαϊσμός 191 14
Δύναμη του Νόμου Αντρέι Σεντσένκο Οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα 62 15 [34]
Ριζοσπαστικό Κόμμα του Όλεχ Λιάσκο Όλεχ Λιάσκο Κοινωνική δεξιά και δημοσιονομική κεντροαριστερά, Ουκρανικός εθνικισμός, δεξιός λαϊκισμός, αγροτικισμός, μέτριος Ευρωσκεπτικισμός 214 16
Κόμμα του Σαρίι
Ανατόλι Σαρίι
Όλγα Σαρίι 		Πολυσυλλεκτικό κόμμα 30 17 [35]
Φωνή Σβιάτοσλαβ Βακαρτσούκ Κέντρο ως κεντροδεξιά, Φιλελευθερισμός, Ηλεκτρονική δημοκρατία, κατά της διαφθοράς, Ευρωπαϊσμός 169 18
Ανεξαρτησία Ανατόλι Μοχίλιοφ 60 19 [36]
Αγροτικό Κόμμα της Ουκρανίας Μιχάηλο Ποπλάβσκι Κέντρο ως κεντροαριστερά, αγροτικισμός 174 20
Πανουκρανική Ένωση «Σβομπόντα» Όλεχ Τιάχνιμποκ Δεξιά (πολιτική) ως κεντροδεξιά, Ουκρανικός εθνικισμός, δεξιός λαϊκισμός, Υπερεθνικισμός 224 21
Νέες Δυνάμεις του Μιχαήλ Σαακασβίλι Μιχαήλ Σαακασβίλι Κεντροδεξιά, Φιλελευθερισμός, Ευρωπαϊσμός, κατά της διαφθοράς 88 22 [37]

Δημοσκοπήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοσκοπήσεις εξόδου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ψηφοφορία ήταν μυστική, αλλά πολλοί εκλογείς ρωτήθηκαν για τις προτιμήσεις τους βγαίνοντας από το εκλογικό κέντρο. Εδώ ο ψηφοφόρος καλείται να απαντήσει στο τι έχει πραγματικά ψηφίσει. Οι δημοσκοπήσεις εξόδου παρέχουν μία γρήγορη πρόβλεψη του αποτελέσματος των εκλογών. Μπορούν, επίσης, να εντοπίσουν πιθανές εκλογικές νοθείες.

Δημοσκοπήσεις εξόδου των Ουκρανικών βουλευτικών εκλογών της 21ης Ιουλίου 2019
Εταιρεία δημοσκοπήσεων[38] Τίτλος Εκλογικά κέντρα Περιθώριο σφάλματος Δ&Τ ΟυκΣ Άλλο[39] Ρωτήθηκαν

TSN, Info Sapiens, Kantar TNS

Εθνικό Έξιτ Πολ 2019[38] 600[38] ± 3.0 π.μ. 44.4 12.5 8.5 7.7 6.0 3.9 2.8 3.0 2.0 ? 2.9 2.5 ?

PSI "PPI" Αρχειοθετήθηκε 2020-05-06 στο Wayback Machine.

PSI "PPI" Exit Poll[38] 9,015[38] 46.8 16.2 7.8 7.0 4.4 ? ? ? ? ? ? ? 17.9

SOCIS-CVU

Έξιτ Πολ SOCIS και CVU[38] 360[38] 44.7 12.2 8.5 7.6 5.9 3.7 3.5 3.2 2.1 1.2 2.6 2.2 21.1

Κέντρο Ραζούμκοφ, Ίδρυμα "Δημοκρατικές Πρωτοβουλίες" & KIIS[40]

Εθνικό Έξιτ Πολ 2019[38] 300[38] ± 2.5 π.μ. 43.9 11.5 8.9 7.6 6.3 4.4 3.1 3.3 2.2 0.9 2.8 2.1 21.8

Κανάλι 112 Ουκρανίας Αρχειοθετήθηκε 2020-05-22 στο Wayback Machine.

Πανουκρανικό Έξιτ Πολ[38] 500[38] ± 2.4 π.μ. 43.5 12.5 8.7 8.1 6.6 3.8 3.1 2.9 1.9 1.0 2.9 2.2 2.8

Δημοσκοπήσεις προεκλογικής περιόδου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 πολλές εταιρείες ερευνών διενήργησαν δημοσκοπήσεις/μελέτες για τις προτιμήσεις των εκλογέων. Στο γράφημα απεικονίζονται τα αποτελέσματα για τα μεγάλα κόμματα.

  Υπηρέτης του Λαού
  Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή
  Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη
  Πανουκρανική Ένωση «Πατρίδα»
  Φωνή
  Δύναμη και Τιμή
  Κόμμα του Σαρίι
  Μπλοκ της Αντιπολίτευσης
  Ουκρανική Στρατηγική
  Θέση του Πολίτη
  Ριζοσπαστικό Κόμμα του Όλεχ Λιάσκο
  Πανουκρανική Ένωση «Σβομπόντα»


Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ψήφοι
ΥτΛ
  
 43.16%
ΠΑ-ΓτΖ
  
 13.05%
ΠΕΠατ
  
 8.18%
ΕυΑλ
  
 8.10%
Φωνή
  
 5.82%
ΡΚτΟΛ
  
 4.01%
ΔκΤ
  
 3.82%
ΜπλοκΑ
  
 3.03%
Άλλοι
  
 10.83%
Έδρες
ΥτΛ
  
 56.44%
ΠΑ-ΓτΖ
  
 9.56%
ΠΕΠατ
  
 5.78%
ΕυΑλ
  
 5.56%
Φωνή
  
 4.44%
Άλλοι
  
 2.22%
Ανεξ.
  
 10.22%
Κενές
  
 5.78%
Υπηρέτης του Λαού
Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή
Πανουκρανική Ένωση «Πατρίδα»
Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη
Φωνή
Η εκλογική δύναμη των μεγάλων κομμάτων ανά περιφέρεια
Η προσέλευση στις περιφέρειες
Κόμμα Α.Ε. Πλειοψ. Σύνολο +/–
Ψήφοι % ± π.μ. Έδρες Ψήφοι % Έδρες
Υπηρέτης του Λαού 6,307,793 43.16 Νέο 124 130 254 Νέο
Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης – Για τη Ζωή 1,908,111 13.05 Νέο 37 6 43 Νέο
Π.Ε. «Πατρίδα»[α] 1,196,303 8.18 Αύξηση2.50 24 2 26 Αύξηση7
Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη 1,184,620 8.10 Μείωση13.72 23 2 25 Μείωση107
Φωνή 851,772 5.82 Νέο 17 3 20 Νέο
Ριζοσπαστικό Κόμμα του Όλεχ Λιάσκο 586,384 4.01 Μείωση3.43 0 0 0 Μείωση22
Δύναμη και Τιμή 558,652 3.82 Αύξηση3.74 0 0 0 Σταθερό0
Μπλοκ της Αντιπολίτευσης 443,195 3.03 Νέο 0 6 6 Νέο
Ουκρανική Στρατηγική του Γκρόισμαν 352,934 2.41 Νέο 0 0 0 Νέο
Κόμμα του Σαρίι 327,152 2.23 Νέο 0 0 0 Νέο
Π.Ε. «Σβομπόντα»[β] 315,568 2.15 Μείωση2.56 0 1 1 Μείωση6
Θέση του Πολίτη 153,225 1.04 Μείωση2.06 0 0 0 Σταθερό0
Κόμμα των Πράσινων της Ουκρανίας 96,659 0.66 Αύξηση0.41 0 0 0 Σταθερό0
Αυτοδυναμία 91,596 0.62 Μείωση 10.35 0 1 1 Μείωση32
Αγροτικό Κόμμα 75,509 0.51 — [γ] 0 0 0 — [δ]
Κίνημα των Νέων Δυνάμεων 67,740 0.46 Νέο 0 0 0 Νέο
Δύναμη του Λαού 27,984 0.19 Αύξηση0.08 0 0 0 Σταθερό0
Δύναμη του Νόμου 20,340 0.14 Νέο 0 0 0 Νέο
Πατριώτες 16,123 0.11 Νέο 0 0 0 Νέο
Κοινωνική Δικαιοσύνη 15,967 0.11 Νέο 0 0 0 Νέο
Ανεξαρτησία 7,970 0.05 Νέο 0 0 0 Νέο
Πυρσός 7,739 0.05 Νέο 0 0 0 Νέο
Ενωμένο Κέντρο 0 1 1
Μαζί για τη Βίλα Τσέρκβα 0 1 1
Ανεξάρτητοι 0 46 46 Μείωση22
Έγκυροι ψήφοι 100 225 100 199 424 Αύξηση1
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια
Κενά (περιφέρειες που δεν ψήφισαν) 26 26 Μείωση1
Σύνολο 225 225 450
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / προσέλευση 35.550.428
Πηγή: Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ουκρανίας (Ψήφοι Αναλογικής, Μονοεδρικές περιφέρειες) Ukrainian Pravda (Έδρες και περιφέρειες)


Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Σε εκλογική συμμαχία με το κόμμα Οσνόβα
  2. ↑ Σε εκλογική συμμαχία με τα κόμματα: "Εθνικό Σώμα", Δεξιός Τομέας, Ουκρανικός Εθελοντικός Στρατός, "Οργάνωση των Ουκρανών Εθνικιστών" και "Κογκρέσο των Ουκρανών Εθνικιστών".
  3. ↑ Δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2014
  4. ↑ Δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2014

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Указ Президента України №303/2019 [Decree of the President of Ukraine No. 303/2019]. Official internet site of the President of Ukraine (στα Ουκρανικά). 21 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019. 
  2. ↑ «Ukrainian Constitutional Court OKs Parliament's Dissolution, Early Elections». Radio Free Europe. 20 June 2019. https://www.rferl.org/a/ukrainian-constitutional-court-oks-parliament-s-dissolution-early-poll/30010735.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Who Is Who in the Ukrainian Parliament?, Carnegie Europe (September 24, 2019)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «New Parline: Ukranian elections 2019». New Parline: the IPU’s Open Data Platform (beta) (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «Five political forces sign coalition agreement». Interfax-Ukraine. 21 November 2014. https://focus.ua/politics/302623. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. «Ukraine's parliamentary parties initial coalition agreement». Interfax-Ukraine. 21 November 2014. https://en.interfax.com.ua/news/general/235527.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  6. ↑ Krasnolutska, Daryna; Verbyany, Volodymyr (1 September 2015). «Ukraine Radical Party Quits Ruling Coalition After Deadly Clash». Bloomberg News. https://www.bloomberg.com/news/articles/2015-09-01/ukraine-radical-party-quits-ruling-coalition-after-deadly-clash. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  7. ↑ «Ukraine Economy Minister decides to resign». UNIAN. 3 February 2016. https://www.unian.info/economics/1253799-ukraine-finance-minister-decides-to-resign.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  8. ↑ «Samopomich pulls out from ruling coalition in parliament». Interfax-Ukraine. 18 February 2016. http://en.interfax.com.ua/news/general/325715.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019.  (στα uk). Ukrayinska Pravda. 18 February 2016. http://pda.pravda.com.ua/news/id_7099477/. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. «Batkivschyna faction pulls out of coalition». UNIAN. 17 February 2016. https://www.unian.info/politics/1267671-batkivschyna-faction-pulls-out-of-coalition.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. Goncharova, Olena (17 February 2016). «Batkivshchyna faction leaves ruling coalition». Kyiv Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 February 2016. https://web.archive.org/web/20160217142355/http://www.kyivpost.com/article/content/ukraine-politics/batkivshchyna-faction-leaves-ruling-coalition-408285.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  9. ↑ «Ukraine MPs approve Volodymyr Groysman as new PM». BBC News. 14 April 2016. https://www.bbc.com/news/world-europe-36043967. Ανακτήθηκε στις 14 April 2016. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Vuyets, Pavlo (11 Ιουνίου 2019). Виборів не буде? Над чим чаклує Конституційний суд [There will be no elections? What the Constitutional Court is conjuring]. glavcom.ua (στα Ουκρανικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2019. 
  11. ↑ Sazonov, Kyrylo (5 Ιουνίου 2019). Конституційний суд до кінця червня вирішить чи був законним указ Зеленського про розпуск Ради [By the end of June, the Constitutional Court will decide whether Zelensky's decree on the dissolution of the Council was lawful]. glavcom.ua (στα Ουκρανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2019. 
  12. ↑ «Ukrainian Constitutional Court OKs Parliament's Dissolution, Early Elections». Radio Free Europe. 20 June 2019. https://www.rferl.org/a/ukrainian-constitutional-court-oks-parliament-s-dissolution-early-poll/30010735.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2019. 
  13. ↑ (στα uk). www.unian.ua. 20 June 2019. https://www.unian.ua/elections/10581924-ksu-viznav-konstituciynim-ukaz-zelenskogo-pro-rozpusk-radi.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  14. ↑ «Presidential Administration in Ukraine says move to dissolve Rada legally correct». UNIAN. 16 June 2019. https://www.unian.info/politics/10587333-presidential-administration-in-ukraine-says-move-to-dissolve-rada-legally-correct.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  15. ↑ «IPU PARLINE database: UKRAINE (Verkhovna Rada), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Pryshliak, Nadia (29 September 2016). «Electoral dead-end for Rada». UNIAN. http://www.unian.info/politics/1545927-electoral-dead-end-for-rada.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2019. 
  17. ↑ «Parliament passes law on parliamentary elections». Interfax-Ukraine. Kyiv Post. 17 November 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 August 2012. https://web.archive.org/web/20120809213927/https://www.kyivpost.com/content/politics/parliament-passes-law-on-parliamentary-elections-117151.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2019. 
  18. ↑ The Rada canceled the state financing of political parties that lost elections (Рада скасувала держфінансування партій, які програли вибори). RBC-Ukraine. 2 October 2019
  19. ↑ Fesenko, Volodymyr (11 Ιουνίου 2019). Дневник парламентских выборов-2019 (30 мая – 10 июня 2019 г.) [Diary of the parliamentary elections-2019 (May 30 - June 10, 2019)] (στα Ρωσικά). Ukrayinska Pravda. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019. 
  20. ↑ До Верховної Ради балотуються 5845 кандидатів [5845 candidates are running for the Verkhovna Rada]. glavcom.ua (στα Ουκρανικά). 26 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2019. 
  21. ↑ Выборы в Верховную Раду 2019 [Elections to Verkhovna Rada]. fakty.com.ua (στα Ουκρανικά). 12 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  22. ↑ (στα ru). hromadske.ua. 22 May 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 May 2019. https://web.archive.org/web/20190522134923/https://hromadske.ua/ru/posts/zelenskij-ekstrenno-sobiraet-radu-22-maya. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  23. ↑ Тимошенко выступила против выборов с открытыми списками [Tymoshenko has opposed open-list elections]. focus.ua (στα Ουκρανικά). 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019. 
  24. ↑ «Ukraine's Rada fails to vote for election law amendments». www.unian.info. 22 May 2019. https://www.unian.info/politics/10559205-ukraine-s-rada-fails-to-vote-for-election-law-amendments.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2019. 
  25. ↑ «Information on registration of election lists of candidates for deputies». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  26. ↑ UAPatriot
  27. ↑ Sylaliudei
  28. ↑ Green Party of Ukraine Election Program - 2019
  29. ↑ «ВСЕУКРАЇНСЬКЕ ОБ'ЄДНАННЯ ФАКЕЛ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  30. ↑ Self-reliance
  31. ↑ Groysman's Ukrainian Strategy
  32. ↑ «Громадянська позиція». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  33. ↑ «Соціальна справедливість». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  34. ↑ Сила Права
  35. ↑ «Партiя Шарiя». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020. 
  36. ↑ НЕЗАЛЕЖНІСТЬ[νεκρός σύνδεσμος]
  37. ↑ «Рух Нових Сил». rns.org.ua. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2020. 
  38. ↑ 38,00 38,01 38,02 38,03 38,04 38,05 38,06 38,07 38,08 38,09 38,10 (in αγγλική) Parliamentary elections 2019: What is exit poll and when the results come, 112 UA News (19 July 2019)
  39. ↑ έχουν 4% ή περισσότερο
  40. ↑ Ukraine, leaked exit poll as of 15:00 EEST (14:00 CEST)
  41. ↑ έχουν 4% ή περισσότερο
  42. ↑ + Δεξιός Τομέας, "Εθνικό Σώμα"
  43. ↑ Λιγότερο από 4%


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ουκρανικές_βουλευτικές_εκλογές_(2019)&oldid=10500580"