Μπράιτσινο
Συντεταγμένες: 40°54′23.04″N 21°9′33.12″E / 40.9064000°N 21.1592000°E
| Μπράιτσινο | |
|---|---|
 | |
  Μπράιτσινο | |
| Χώρα | Βόρεια Μακεδονία |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ρέσνας |
| Προστάτης | Αγία Παρασκευή η Μεγαλομάρτυς |
| Υψόμετρο | 1.011 μέτρα |
| Πληθυσμός | 68 (2021) |
| Ταχ. κωδ. | 7318 |
| Τηλ. κωδ. | 047 |
| Ζώνη ώρας | ώρα Κεντρικής Ευρώπης θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Μπράιτσινο (σλαβομακεδονικά: Брајчино, προφέρεται: [ˈbrajtʃinɔ]) είναι χωριό του δήμου Ρέσεν της Βόρειας Μακεδονίας, το οποίο βρίσκεται 6 χιλιόμετρα από τις λίμνες Πρέσπες, στο Όρος Βαρνούντας στον Εθνικό Δρυμό Περιστερίου. Το χωριό βρίσκεται επίσης κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα. Η φύση και η παλιά αρχιτεκτονική του Μπράιτσινο προσελκύει τουρίστες τόσο από τη χώρα όσο και από το εξωτερικό.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπράιτσινο έχει δύο γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους, όπου και οι δύο χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα. Ένας από τους χώρους, που ονομάζεται Άγιος Αθανάσιος, ήταν εκκλησία και περιείχε νεκροταφείο. Το άλλο, γνωστό ως Κούλα, αποτελείται από ερείπια ενός φρουρίου.[1]
Το 1873, το χωριό, που ονομαζόταν Ράιτσινο εκείνη την εποχή, καταγράφηκε ως είχε 34 νοικοκυριά και 92 άνδρες Βούλγαρους κατοίκους.[2] Στις αρχές του 20ού αιώνα, το χωριό είχε 480 Βούλγαρους.[3]
Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Ίλιντεν του 1903, το Μπράιτσινο λεηλατήθηκε και 77 από τα σπίτια του κάηκαν.[4]
Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με την απογραφή του 2002, το χωριό έχει 134 κατοίκους, από τους οποίους οι 133 είναι Σλαβομακεδόνες και ένα είναι Σέρβος. Ομοίως, 133 κάτοικοι δήλωσαν ότι τη σλαβομακεδονική γλώσσα ως τη μητρική τους γλώσσα, ενώ ένας δήλωσε τη σερβική.[5]
Το Μπράιτσινο υπέστη απότομη μείωση του πληθυσμού του 1991.
| Εθνοτική ομάδα | Απογραφή 1961 | Απογραφή 1971 | Απογραφή 1981 | Απογραφή 1991 | Απογραφή 1994 | Απογραφή 2002 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αριθμός | % | Αριθμός | % | Αριθμός | % | Αριθμός | % | Αριθμός | % | Αριθμός | % | |
| Σλαβομακεδόνες | 791 | 99.5 | 681 | 98.8 | 738 | 97.8 | 800 | 98.8 | 211 | 99.5 | 133 | 99.3 |
| Υπολοιποι | 4 | 0,5 | 8 | 1.2 | 17 | 2.2 | 10 | 1.2 | 1 | 0,5 | 1 | 0.7 |
| Σύνολο | 795 | 689 | 755 | 810 | 212 | 134 | ||||||
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην τελευταία απογραφή, 67 κάτοικοι, ακριβώς το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού, δήλωσαν ότι η θρησκεία τους ήταν Ορθόδοξος Χριστιανισμος, ενώ οι άλλοι μισοί δήλωσαν ότι η θρησκεία τους ήταν «άλλη».[5]
Το Μπράιτσινο έχει πέντε εκκλησίες και ένα μοναστήρι. Στις εκκλησίες περιλαμβάνονται η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που χτίστηκε το 1872, η Εκκλησία του Αγίου Ηλία, που χτίστηκε το 1919, η Εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου, η Εκκλησία του Αγίου Αρχαγγέλου και η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου που κτίστηκε κοντά στα αρχαιολογικά ερείπια της μεσαιωνικής εκκλησίας με το ίδιο όνομα.[6]
Το μοναστήρι του χωριού είναι η Αγία Παρασκευή, αφιερωμένη στην Οσία Παρασκευή των Βαλκανίων, και χτίστηκε σε δύο φάσεις, η πρώτη τον 16ο αιώνα και η δεύτερη τον 18ο αιώνα.[7]
Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό έχει ένα ορεινό μονοπάτι που οδηγεί από το χωριό στο Γκόλεμο Έζερο στην κορυφή του Βαρνούντα. Το μονοπάτι συνδέει τις λίμνες Πρέσπες με τον Εθνικό Δρυμό Περιστερίου και προσφέρει υπέροχη θέα στα βουνά.
Το Μπράιτσινο φιλοξενεί επίσης ένα αιώνων παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, το οποίο διοργανώνει τον ετήσιο εορτασμό του κάθε 7 και 8 Αυγούστου. Υπάρχουν επίσης πέντε άλλες εκκλησίες μέσα στο χωριό: η Αγία Μπογκορόντιτσα, η οποία βρίσκεται σε μια σπηλιά ψηλά σε ένα βουνό, ο Άγιος Ηλίας, το πρώτο σχολείο του χωριού, ο Άγιος Αθανάσιος, που λέγεται ότι χτίστηκε στο σημείο παλαιότερου μοναστηριού που καταστράφηκε από τους Τούρκους, ο Άγιος Αρχάγγελος, που βρίσκεται ψηλά στα βουνά και ο Άγιος Νικόλαος.
Το χωριό είναι επίσης γνωστό για την αρχιτεκτονική του. Μερικά παραδείγματα αρχιτεκτονικής του Μπράιτσινο περιλαμβάνουν τον Οίκο του Μπέι και τον Οίκο του Πέτρε Κόστοφ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Koco, Dimče (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Skopje: MANU. (ISBN 9789989101069)
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.88-89.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Παρίσι, 1905, σελ. 170-171.
- ↑ Илюстрация Илинден, 1943, бр.142, стр.15
- ↑ 5,0 5,1 Macedonian census, language and religion
- ↑ «Karta na Verski Objekti vo Republika Makedonija» (PDF) (στα Σλαβομακεδονικά). Σκόπια: Komisija za odnosi so verskite zaednici i religiozni grupi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ «Цркви». visitpelagonia.mk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστότοπος του χωριού Αρχειοθετήθηκε 2017-05-17 στο Wayback Machine.
|