Μετανάστευση από την Αφρική
- Αυτό το λήμμα εξετάζει την πρόσφατη μετανάστευση από την Αφρική. Βλέπετε αφρικανική διασπορά για μια γενική μεταχείριση των ιστορικών μετακινήσεων του πληθυσμού. Δείτε την πρόσφατη αφρικανική προέλευση των σύγχρονων ανθρώπων για την προϊστορική ανθρώπινη μετανάστευση.
Κατά την περίοδο 2000-2005, περίπου 440.000 άνθρωποι ετησίως, μετανάστευσαν από την Αφρική. Συνολικά 17 εκατομμύρια μετανάστες από την Αφρική εκτιμήθηκαν για το 2005.[1] Ο αριθμός των 44 εκατομμυρίων Αφρικανών μεταναστών (που αντιστοιχεί σε περίπου 0,05% του συνολικού πληθυσμού της ηπείρου) ωχριά σε σύγκριση με την ετήσια αύξηση πληθυσμού κατά περίπου 2,6%, γεγονός που υποδηλώνει ότι μόνο το 2% της πληθυσμιακής ανάπτυξης της Αφρικής αντισταθμίζεται από τη μετανάστευση.[2]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, η Βόρεια Αφρική δέχτηκε μεγάλο αριθμό μεταναστών της υποσαχάριας Αφρικής "υπό διαμετακόμιση", κυρίως από τη Δυτική Αφρική, οι οποίοι σκοπεύουν να εισέλθουν στην Ευρώπη. Ετησίως, 22.000 μετανάστες έκαναν τη διαδρομή είτε από την Τυνησία, είτε από τη Λιβύη στη Λαμπεντούζα κατά την περίοδο 2000-2005. Το ποσοστό αυτό μειώθηκε το 2006, αλλά αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό ως αποτέλεσμα της Τυνησιακής επανάστασης του 2011 και του Λιβυκού εμφυλίου πολέμου το 2011. Το 2005, 10.000 Αφρικανοί μετανάστες της Δυτικής Αφρικής με προορισμό την Ευρώπη, αποκλείστηκαν στο μαυριτανικό λιμάνι του Νουαντχίμπου και 20.000 μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική περίμεναν την ευκαιρία να περάσουν στην Ευρώπη μέσω των ισπανικών εδάφων στη Βόρεια Αφρική.[2]
Στατιστική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 2010, τα περισσότερα χρόνια έχουν δει ένα αυξανόμενο κύμα μεταναστών από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Νορβηγία, την Ελβετία και τις ΗΠΑ.
- Αιτούντες ασύλου στην Ευρώπη, σε χιλιάδες.
Σημείωση: Οι αιτούντες ασύλου στην Ευρώπη είναι αιτούντες για πρώτη φορά μετά την αφαίρεση των αιτήσεων που έχουν αποσυρθεί. Ο μετανάστης της υποσαχάριας Αφρικής μπορεί να εισέλθει σε κάθε προορισμό με άλλα μέσα από τα μέσα που εμφανίζονται σε αυτό το διάγραμμα. Συνεπώς, αυτά τα στοιχεία ροής είναι ελλιπή και πιθανόν να αντιπροσωπεύουν ελάχιστα. Οι αυξήσεις των μεταναστευτικών αποθεμάτων και των εισροών δεν είναι οι ίδιες.[3] Πηγή: Κέντρο έρευνας Pew.
| Αιτούντες ασύλου στην Ευρώπη από την υποσαχάρια Αφρική[3] | |
|---|---|
| 2010 | 58.000 |
| 2011 | 84.000 |
| 2012 | 74.000 |
| 2013 | 91.000 |
| 2014 | 139.000 |
| 2015 | 164.000 |
| 2016 | 196.000 |
| 2017 | 168.000 |
- Οι νόμιμοι μόνιμοι κάτοικοι της υποσαχάριας Αφρικής και οι αφίξεις προσφύγων από την υποσαχάρια Αφρική στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σημείωση: Ο μετανάστης της υποσαχάριας Αφρικής μπορεί να εισέλθει σε κάθε προορισμό με άλλα μέσα από τα μέσα που εμφανίζονται στο διάγραμμα. Συνεπώς, αυτά τα στοιχεία ροής είναι ελλιπή και πιθανόν να αντιπροσωπεύουν ελάχιστα. Οι αυξήσεις των μεταναστευτικών αποθεμάτων και των εισροών δεν είναι οι ίδιες.[3] Πηγή: Κέντρο έρευνας Pew.
| Οι νόμιμοι μόνιμοι κάτοικοι της υποσαχάριας Αφρικής και οι αφίξεις των προσφύγων της υποσαχάριας Αφρικής στις Ηνωμένες Πολιτείες[3] | |
|---|---|
| 2010 | 52.000 |
| 2011 | 48.000 |
| 2012 | 54.000 |
| 2013 | 56.000 |
| 2014 | 58.000 |
| 2015 | 60.000 |
| 2016 | 78.000 |
- Χώρες καταγωγής των μεταναστών της υποσαχάριας Αφρικής που ζουν τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη.
Κορυφαίες χώρες γέννησης μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη Νορβηγία και στην Ελβετία το 2017, σε χιλιάδες.[3] Πηγή: Κέντρο έρευνας Pew.
| Ηνωμένες Πολιτείες [3] | |
|---|---|
| Νιγηρία | 280.000 |
| Αιθιοπία | 220.000 |
| Γκάνα | 160.000 |
| Κενύα | 120.000 |
| Νότια Αφρική | 100.000 |
| Σομαλία | 90.000 |
| Λιβερία | 80.000 |
| Ζιμπάμπουε | 50.000 |
| Τανζανία | 50.000 |
| Καμερούν | 50.000 |
| Ευρωπαϊκή Ένωση, Νορβηγία και Ελβετία [3] | |
|---|---|
| Νιγηρία | 390.000 |
| Νότια Αφρική | 310.000 |
| Σομαλία | 300.000 |
| Σενεγάλη | 270.000 |
| Γκάνα | 250.000 |
| Αγκόλα | 220.000 |
| Κενύα | 180.000 |
| Λ.Δ. Κονγκό | 150.000 |
| Καμερούν | 150.000 |
| Ακτή Ελεφαντοστού | 140.000 |
- Εάν το επέτρεπαν οι περιστάσεις, πολλοί υποσαχάριοι Αφρικανοί θα μετανάστευαν στο εξωτερικό.
Περίπου οι μισοί ή περισσότεροι από αρκετές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής θα μετακινούνταν σε άλλη χώρα.[3]
Από το Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2017, το ερευνητικό κέντρο Pew διεξήγαγε έρευνα σε έξι από τις δέκα χώρες που παρείχαν πολλούς μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική που ζουν σήμερα στις ΗΠΑ. Τέσσερις από αυτές τις χώρες, είναι επίσης από τις δέκα πρώτες χώρες προέλευσης των μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική. Η έρευνα ρώτησε τους ερωτηθέντες αν θα πήγαιναν να ζήσουν σε άλλη χώρα, εάν είχαν τα μέσα και την ευκαιρία. Τουλάχιστον τέσσερις στους δέκα σε κάθε υποσαχάρια χώρα που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν ναι, συμπεριλαμβανομένων περίπου των τριών τετάρτων των ερωτηθέντων στη Γκάνα και στη Νιγηρία.
| Ποσοστό που θα ζούσε σε άλλη χώρα εάν είχε τα μέσα και την ευκαιρία να πάει [3] | |
|---|---|
| Γκάνα | 75% του πληθ. |
| Νιγηρία | 74% του πληθ. |
| Κενύα | 54% του πληθ. |
| Νότια Αφρική | 51% του πληθ. |
| Σενεγάλη | 46% του πληθ. |
| Τανζανία | 43% του πληθ. |
Για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, εκτιμάται ότι υπάρχουν 18,1 εκατομμύρια (5,3% του πληθυσμού) μετανάστες, έναντι 12,0 εκατομμυρίων (3,5% του πληθυσμού) μεταναστών. Το 31,5% της μετανάστευσης πραγματοποιήθηκε ενδοπεριφερειακά, ενώ το 40,2% αφορούσε χώρες υψηλού εισοδήματος του ΟΟΣΑ. Οι κύριοι διάδρομοι μετανάστευσης για τη Βόρεια Αφρική προσδιορίστηκαν ως Αίγυπτος-Σαουδική Αραβία, Αλγερία-Γαλλία, Αίγυπτος-Ιορδανία, Μαρόκο-Γαλλία, Μαρόκο-Ισπανία, Μαρόκο-Ιταλία και Αίγυπτος-Λιβύη. Το ποσοστό των προσφύγων εκτιμήθηκε στο 65,3% των μεταναστών.
Για την υποσαχάρια Αφρική, η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτίμησε ένα αποθεματικό 21,8 εκατομμυρίων (2,5% του πληθυσμού) μεταναστών, έναντι 17,7 εκατομμυρίων (2,1% του συνολικού πληθυσμού) μεταναστών. Το 63,0% της μετανάστευσης εκτιμάται ότι λαμβάνει χώρα ενδοπεριφερειακά, ενώ το 24,8% της μετανάστευσης ήταν σε χώρες υψηλού εισοδήματος του ΟΟΣΑ. Οι δέκα πρώτοι διάδρομοι μετανάστευσης ήταν: 1. Μπουρκίνα Φάσο-Ακτή Ελεφαντοστού, 2. Ζιμπάμπουε-Νότια Αφρική, 3. Ακτή Ελεφαντοστού-Μπουρκίνα Φάσο, 4. Ουγκάντα-Κένυα, 5. Ερυθραία-Σουδάν, 6. Μοζαμβίκη-Νότια Αφρική, 7. Μάλι-Ακτή Ελεφαντοστού, 8. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό-Ρουάντα, 9. Λεσότο-Νότια Αφρική, 10. Ερυθραία-Αιθιοπία.
Από την άποψη των προορισμών, όπως του 2017, σχεδόν τα τρία τέταρτα (72%) του πληθυσμού των υποσαχάριων αφρικανών μεταναστών στην Ευρώπη συγκεντρώνεται σε τέσσερις μόνο χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο (1,27 εκατομμύρια ευρώ), τη Γαλλία (980.000), την Ιταλία (370.000) και την Πορτογαλία ( 360.000). Στις ΗΠΑ , οι μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική βρίσκονται σε ολόκληρη τη χώρα, με 42% στα νότια, 24% στα βορειοανατολικά, 18% στα κεντρικά και 17% στα δυτικά, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Pew.[3]
Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχει σημαντική μετανάστευση από την Αφρική στην Ευρώπη.
Από το 2007, εκτιμήθηκαν περίπου 7 εκατομμύρια αφρικανικοί μετανάστες που ζουν σε χώρες του ΟΟΣΑ. Από αυτούς, περίπου οι μισοί προέρχονται από τη Βόρεια Αφρική και κατοικούν ως επί το πλείστον στη Γαλλία, στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στην Ισπανία και στις Κάτω Χώρες, ενώ οι άλλοι μισοί προέρχονται από την υποσαχάρια Αφρική και είναι παρόντες σε όλη τη Δυτική Ευρώπη, παρουσιάζοντας σημαντικές συγκεντρώσεις στο Βέλγιο, στην Ιταλία, στις Κάτω Χώρες, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η αφρικανική μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν συγκριτικά μικρή, ανερχόμενη σε περίπου 3.183.104 άτομα από το 2010.[4]
Κάποιοι από τους μετανάστες είναι παράνομοι. Με την «Επιχείρηση Ερμής» του οργανισμού Frontex, η Ε.Ε. παρακολουθεί τη Μεσόγειο, μεταξύ της Βόρειας Αφρικής και της Ιταλίας. Λόγω των αυξημένων ελέγχων στα σύνορα κατά μήκος της Μεσογείου, υπήρξε μετατόπιση των προτιμώμενων οδών μετανάστευσης προς την Ελλάδα.
Αφρικανοί πληθυσμοί στην Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά προσέγγιση, πληθυσμοί αφρικανικής καταγωγής στην Ευρώπη:
- Άραβες και Βέρβεροι (συμπεριλαμβανομένων των Αράβων της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής): περίπου 5 εκατομμύρια, κυρίως στη Γαλλία, στην Ιταλία, στις Κάτω Χώρες, στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Σουηδία, στην Ισπανία, στη Νορβηγία, στη Δανία, στην Ελβετία, στην Ελλάδα και στη Ρωσία. (βλ. Άραβες στην Ευρώπη)
- Υπο-ισημερινοί Αφρικανοί: περίπου 5 εκατομμύρια; κυρίως στην Ιταλία, στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στις Κάτω Χώρες και στην Πορτογαλία.[5]
- Αφρικανοί χερσονήσου Χορν: περίπου 1 εκατομμύριο, κυρίως Σομαλοί και Ερυθραίοι, κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στις Κάτω Χώρες, στη Νορβηγία, στη Δανία και στη Φινλανδία.
- Λευκοί Αφρικανοί Ευρωπαϊκής καταγωγής: περίπου 8 εκατομμύρια, κυρίως στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ελλάδα και στο Βέλγιο.
- Βορειοαφρικανοί Εβραίοι: περίπου 500 χιλιάδες, κυρίως στη Γαλλία.
Ωκεανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Αυστραλία, ο αριθμός των μεταναστών από την Αφρική έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του '90, με τις περισσότερες συγκεντρώσεις στο Σίδνεϊ, στη Μελβούρνη και στο Περθ. Ο μεγαλύτερος από αυτούς τους αφρικανικούς αυστραλιανούς πληθυσμούς είναι η νοτιοαφρικανική κοινότητα, όπου η απογραφή του 2011 κατέγραψε 145.683 άτομα που γεννήθηκαν στη Νότια Αφρική στην Αυστραλία. Ο παρουσιαστής ειδήσεων Άντον Ένους, ο συγγραφέας Τ.Μ. Κούτσι και ο τραγουδιστής Σέλουιν Πρετόριους, είναι παραδείγματα τοπικών διασημοτήτων από αυτήν την κοινότητα. Επίσης, σημαντικές είναι: η αιγυπτιακή αυστραλιανή κοινότητα με 40.000 άτομα, η οποία συγκεντρώνεται κυρίως στο Σίδνεϊ,[6] η Ζιμπαμπουανή αυστραλιανή κοινότητα με 30.000 [7] και η Μαυρικιανή αυστραλιανή κοινότητα με 28.000 άτομα.[8]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αφρικανική μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες
- Αφρικανική μετανάστευση στη Λατινική Αμερική
- Αφρικανική μετανάστευση στην Ευρώπη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Παγκόσμια μετανάστευση 2008: Διαχείριση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού στην εξελισσόμενη παγκόσμια οικονομία Τόμος 4 της έκθεσης για την παγκόσμια μετανάστευση του Διεθνούς Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, Hammersmith Press, 2008
- ↑ 2,0 2,1 2006 OECD data, cited in World migration 2008, Hammersmith Press, 2008, (ISBN 978-92-9068-405-3), pp. 409–10.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Philip Connor (March 18, 2018), «At Least a Million Sub-Saharan Africans Moved to Europe Since 2010. Sub-Saharan migration to the United States also growing», Pew Research Center, http://www.pewglobal.org/2018/03/22/at-least-a-million-sub-saharan-africans-moved-to-europe-since-2010/, ανακτήθηκε στις 2019-03-03
- ↑ «Total ancestry categories tallied for people with one or more ancestry categories reported 2010 American Community Survey 1-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «France's blacks stand up to be counted». Theglobeandmail.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Australian Government Department of Immigration and Border Protection» (PDF). Immi.gov.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Australian Government Department of Immigration and Border Protection» (PDF). Immi.gov.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Australian Government Department of Immigration and Border Protection» (PDF). Immi.gov.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Arno Tanner, μετανάστευση, αποχέτευση και ανάπτυξη: η περίπτωση της υποσαχάριας Αφρικής , 2009, (ISBN 978-952-99592-1-1) .
- Belachew Gebrewold-Tochalo (ed. ), Την Αφρική και το φρούριο Ευρώπη: απειλές και ευκαιρίες , Ashgate Publishing, Ltd., 2007, (ISBN 978-0-7546-7204-3) .
- Hein de Haas, Παράτυπη Μετανάστευση από τη Δυτική Αφρική στο Μαγκρέμπ και την Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια επισκόπηση των πρόσφατων τάσεων , Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, Γενεύη, 2008.