Λύσανδρος Καυταντζόγλου
| Λύσανδρος Καυταντζόγλου | |
|---|---|
 Ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου σε πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λύσανδρος Καυταντζόγλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1811[1][2][3] Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 5ιουλ. / 17 Οκτωβρίου 1885γρηγ. Αθήνα |
| Εθνικότητα | Έλληνες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου αρχιτέκτονας[4] |
| Εργοδότης | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ελένη Ζωγράφου Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυταντζόγλου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρύτανης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου[5] (1811 - 5 Οκτωβρίου 1885) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1811. Ο παππούς του Ιωάννης Γούτας Καυταντζόγλου ήταν πρόκριτος της Θεσσαλονίκης με μεγάλη προσφορά κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Γονείς του Λύσανδρου ήταν ο Μερκούριος Καυταντζόγλου και η Γαλλίδα Φρανσουάζ (Φανή) Ταβερνιέ, ενώ αδέρφια του ήταν ο Λυσίμαχος (1806 ή 1808 - 1850, θείος του γνωστού διπλωμάτη Λυσίμαχου Καυταντζόγλου) και ο Δαΐφρων (1812 ή 1813 - ;).
Κατά τις σφαγές της Θεσσαλονίκης το 1821, η μητέρα κατέφυγε με τους τρεις γιους της (ο πατέρας τους είχε πεθάνει το 1818) στη Μασσαλία, όπου ο Λύσανδρος έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του και στη Ρώμη, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική, απέσπασε σημαντικά βραβεία. Ως αρχιτέκτονας βραβεύτηκε στην Ιταλία με χρυσό μετάλλιο αξίας εκατόν εξήντα διστήλων για την κατασκευή Πανεπιστημίου. Το 1833 βραβεύτηκε στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό της Ακαδημίας του Μιλάνου. Διακρίθηκε από νωρίς στην Γαλλία και Ιταλία, γινόμενος διαδοχικά μέλος των Ακαδημιών Ρώμης, Μπολόνιας, Πάρμας, Μιλάνου, Βενετίας, Λονδίνου, Λισσαβώνας, Μαδρίτης, Βιέννης, και Φιλαδέλφειας.
Το 1844 ο Λύσανδρος κλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και ανέλαβε τη διεύθυνση του ιδρυθέντος Σχολείου των Τεχνών στο Πολυτεχνείο μέχρι το 1862, οπότε παραιτήθηκε. Έθεσε τις βάσεις για την οργάνωση και την ανάπτυξη του Ιδρύματος και ήταν βασικός παράγοντας της ανέγερσης του κτηριακού συγκροτήματος του Πολυτεχνείου, του οποίου κατέστρωσε τα σχέδια.
Πέθανε στην Αθήνα στις 5 Οκτωβρίου 1885. Γιος του ήταν ο διπλωμάτης Λυσίμαχος Καυταντζόγλου (1870-1935), το κληροδότημα του οποίου χρηματοδότησε την ανέγερση του Καυτανζογλείου Σταδίου στη Θεσσαλονίκη, στα εγκαίνια του οποίου εκφώνησε λόγο ο εγγονός του και ανιψιός του Λυσίμαχου, Λύσανδρος (ο νεώτερος) Καυταντζόγλου (1912-1978), γιος του αδερφού του Λύσανδρου, πολιτικού Ερμόδωρου-Ιωάννη Καυταντζόγλου. Εκτός του Λυσίμαχου και του Ερμόδωρου-Ιωάννη, ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου είχε και δύο κόρες, τη Φανή (γενν. 1863, σύζ. Δημητρίου Ψάθη) και την Ελένη (γενν. 1872, σύζ. Χρήστου Ζωγράφου).
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έργα του είναι μεταξύ άλλων:
- Tο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην οδό Πατησίων
- Το Οφθαλμιατρείο Αθηνών στην οδό Πανεπιστημίου
- Tο Αρσάκειο
- O Ναός της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου
- Ο Ιερός Καθολικός ναός του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου
- O ναός του Αγίου Κωνσταντίνου επί της ομώνυμης οδού
- O ναός του του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου
- O παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα
καθώς και πάνω από δεκαπέντε ιδιωτικά κτήρια σε ολόκληρη την Ελλάδα. Είχε κάνει επίσης τα σχέδια για ένα μεγαλοπρεπές πανελλήνιο ηρώο-μνημείο, ένα μικρό Πάνθεο, τα οποία, παρά το ότι βραβεύτηκαν από την Γαλλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γενεαλογία του Ιωάννη Γούτα Καυταντζόγλου, ο εγγονός του Ιωάννη, Λύσανδρος Καυταντζόγλου, είχε τέσσερα παιδιά: τη Φανή (1863-1932), τον Λυσίμαχο (1870-1935), την Ελένη (1872-19χχ, πριν το 1938) και τον Ερμόδωρο-Ιωάννη (1873-1930), σελ. 18/230.
- «Ο Θεσσαλονικιός δημιουργός Λύσανδρος Μ. Καυταντζόγλου (130 χρόνια από τον θάνατο του εθνικού αρχιτέκτονα)», σύντομο βιογραφικό στην εφημερίδα "Θεσσαλονικέων Φωνή»
- Λύσανδρος Καυταντζόγλου συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Γρηγόρης Α. Πουλημένος: «Από τον χριστιανικό Παρθενώνα στον Λύσανδρο Καυταντζόγλου»
- Ιωάννης Αρσένης (1886). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς. Αθήνα: Επί του Τυπογραφείου Αττικού Μουσείου. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2010.
- Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Η Εκατονταετηρίς του Εθν. Μ. Πολυτεχνίου: 1837-1937. Αθήναι. 1939. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2010.
- Μπάμπης Ευσταθιάδης, «Λύσανδρος Καυτανζόγλου. Ο πρώτος πρύτανις του Πολυτεχνείου και ο οικοδόμος του», στο: Συλλογικό, Πρώτοι Έλληνες τεχνικοί επιστήμονες περιόδου απελευθέρωσης, εκδ.Τεχνικό Επιμελλητήριο Ελλάδος, Αθήνα, 1976, σελ.171-194
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500123669. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Faceted Application of Subject Terminology. 382809. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. 12 Νοεμβρίου 1998. T045448.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5 Νοεμβρίου 2010. 500123669. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ Η μορφή αυτή του ονόματός του καθιερώθηκε κατά τον Εικοστό αιώνα από την ελληνική βιβλιογραφία: --εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ελευθερουδάκη, συμπλήρωμα τ. Ζ΄, λήμμα: «Καυταντζόγλου Λυσίμαχος» --εγκυκλοπαίδεια Δομή, έκτη έκδοση 1974, λήμμα: «Καυταντζόγλου Λύσανδρος» --εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 1988, λήμμα: «Καυταντζόγλου Λύσανδρος» --«Εθνική Πινακοθήκη, 100 χρόνια», έκδοση της Πινακοθήκης 2001, σελ. 329, στην λεζάντα του πίνακα του Νικηφ. Λύτρα: «Λύσανδρος Καυταντζόγλου» --«Οι Έλληνες ζωγράφοι», τ. Δ΄ (Λεξικό των Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών), εκδ. Μέλισσα, 1976, σελ. 230: λεζάντα υπ’ αριθ. 6. «Λύσανδρος Καυταντζόγλου» --«Συλλογή Τράπεζας της Ελλάδος, Ελληνική ζωγραφική και χαρακτική», έκδοση της Τράπεζας, Αθήνα 1993, σελ. 29 : «…από τον μεγάλο Έλληνα αρχιτέκτονα Λύσανδρο Καυταντζόγλου». Βλ. επίσης τις ιστοσελίδες με την υπογραφή του Καυταντζόγλου Αρχειοθετήθηκε 2012-07-23 στο Wayback Machine., του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών, του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής[νεκρός σύνδεσμος], τις Τέχνες-Γράμματα-Πολιτισμός, History, το βιβλίο «Από τον χριστιανικό Παρθενώνα στον Λύσανδρο Καυταντζόγλου» του Γρ. Πουλημένου, του του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Ελευθέριος Βενιζέλος Αρχειοθετήθηκε 2016-03-08 στο Wayback Machine., την σχετική με τον πίνακα του Λύτρα[νεκρός σύνδεσμος] και πλείστες άλλες. Βλ. επίσης Οδός Καυταντζόγλου (Θεσσαλονίκη) και όλες τις πινακίδες του Δήμου Θεσσαλονίκης και της οδού Καυταντζόγλου των Αθηνών –Άλλες μορφές του ονόματος είναι: Καυταντζόγλους (εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ελευθερουδάκη, τ. Ζ΄, λήμμα «Καυταντζόγλους Λύσανδρος», Καυτανζόγλους (σελ. 473) και Καυτανζόγλου
|