Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυταντζόγλου
| Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυταντζόγλου | |
|---|---|
 Ο Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυτατζόγλου στα Θεσσαλικά Χρονικά του 1935 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυταντζόγλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1873 Αθήνα |
| Θάνατος | 1930 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λύσανδρος Καυταντζόγλου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1902–1905, εκλογική περιφέρεια Καρδίτσας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1926–1928, εκλογική περιφέρεια Πέλλας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1915–1920, εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης) Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας (3 Σεπτεμβρίου 1916 – 27 Σεπτεμβρίου 1916) |
Ο Ερμόδωρος-Ιωάννης Καυταντζόγλου[1] (συχνά αναφερόμενος απλώς ως Ιωάννης Καυταντζόγλου, 1873-1930) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Λύσανδρου Καυταντζόγλου.[2]
Εξελέγη βουλευτής Καρδίτσας στις εκλογές του 1902 και επανεξελέγη βουλευτής Τρικάλων σε αυτές του 1906, Θεσσαλονίκης σε αυτές του Δεκεμβρίου 1915 και του 1920 καθώς και βουλευτής Πέλλας, με το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές του 1926.[3] Στην κυβέρνηση Καλογερόπουλου διετέλεσε υπουργός συγκοινωνιών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Γενεαλογία του Ιωάννη Γούτα Καυταντζόγλου, ο εγγονός του Ιωάννη, Λύσανδρος Καυταντζόγλου, είχε τέσσερα παιδιά: τη Φανή (1863-1932), το Λυσίμαχο (1870-1935), την Ελένη (1872-19xx, πριν το 1938) και τον Ερμόδωρο-Ιωάννη (1873-1930), σελ. 18/230.
- ↑ Θεσσαλικά χρονικά, Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Θεσσαλών, Αθήνα 1935, σελ. 211
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 120 - 121, 226 - 227 (pdf)