Λογοκρισία στην Κίνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η λογοκρισία στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας εκφράζεται μέσω της καταστολής και του περιορισμού της διατύπωσης και της μετάδοσης συγκεκριμένων πληροφοριών στην χώρα. Το μεγαλύτερο μέρος της λογοκρισίας πραγματοποιείται κατόπιν εντολής του κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Οι αυτόνομες περιοχές του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο έχουν δικό τους νομικό σύστημα, ενώ η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση της ΛΔΚ, γι' αυτό και οι τακτικές της λογοκρισίας εκεί διαφέρουν.

Το λογοκριμένο περιεχόμενο συνήθως σχετίζεται με την πορνογραφία, την διαμαρτυρία στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989, την διδασκαλία του Φαλούν Γκονγκ, το κίνημα ανεξαρτησίας του Θιβέτ, την ανεξαρτησία της Ταϊβάν, την αστυνομική βία, τον αναρχισμό, την δημοκρατία, συγκεκριμένες πηγές ενημέρωσης, συγκεκριμένο θρησκευτικό περιεχόμενο και πληθώρα ιστοσελίδων.

Τα λογοκριμένα μέσα περιλαμβάνουν κατά βάση όλα αυτά τα οποία μπορούν να φτάσουν την πλατιά μάζα του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων της τηλεόρασης, των έντυπων μέσων, του ραδιοφώνου, του κινηματογράφου, των μηνυμάτων SMS, των βιντεοπαιχνιδιών και του Διαδικτύου.

Η οργάνωση Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα κατατάσσει την κατάσταση του τύπου της Κίνας στην κατηγορία "Πολύ Σοβαρή", όσoν αφορά την ελευθερία του, ενώ το διεθνές Ινστιτούτο Freedom House χαρακτηρίζει τον τύπο ως "Μη ελεύθερο", προσθέτοντας πως «ο κρατικός έλεγχος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κίνας επιτυγχάνεται μέσω ενός περίπλοκου συνδυασμού ελέγχου του περιεχομένου, νομικών απαγορεύσεων για τους δημοσιογράφους, και οικονομικών κινήτρων για αυτολογοκρισία».

Εύρος του φαινομένου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λογοκρισία στην Κίνα αφορά ένα ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής των πολιτών. Συγκεκριμένα, μπορούμε να πούμε ότι καλύπτει τα εξής θέματα:

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λογοκρισία στην Κίνα θεωρείται ως μέσο διατήρησης της εξουσίας από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. Λειτουργεί προληπτικά ως προς τη διάδοση μεταρρυθμιστικών, διασπαστικών, "αντιεπαναστατικών" ή θρησκευτικών ιδεών, ειρηνικών ή μη. Επιπλέον, η λογοκρισία στοχεύει στο να αποτρέψει την ενημέρωση των Κινέζων πολιτών σχετικά με τις αποτυχίες του Κομμουνιστικού Κόμματος -στο παρόν ή το παρελθόν- που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντικυβερνητικά αισθήματα. Μέτρα, όπως το μπλοκάρισμα ιστοσελίδων ξένων κυβερνήσεων, στοχεύουν στο να αποτρέψουν τους πολίτες από το να γνωρίσουν εναλλακτικά συστήματα διακυβέρνησης, τα οποία είναι πιθανό να αποζητήσουν.

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κίνα έχει ανέκαθεν χρησιμοποιήσει τη λογοκρισία για να προστατεύσει τον πολιτισμό της χώρας. Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης ξένα έργα λογοτεχνίας, θρησκευτικά έργα και σύμβολα, ακόμη και κομψοτεχνήματα του αρχαίου κινεζικού πολιτισμού χαρακτηρίστηκαν "αντιδραστικά" και μπήκαν στο στόχαστρο ομάδων της Κόκκινης Φρουράς.

Παρόλο που στις μέρες μας η Κίνα απολαμβάνει μεγαλύτερη πολιτιστική ελευθερία, οι συνεχείς προσπάθειες για πάταξη της πορνογραφίας, η απαγόρευση ξένης σειράς καρτούν από την κινεζική τηλεόραση το 2006,[1] και οι περιορισμοί προβολής ξένων ταινιών είναι σημάδια συνέχισης της πολιτιστικής λογοκρισίας.

Ηθική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέρος της λογοκρισίας έχει αιτιολογηθεί ως προσπάθεια διατήρησης των χρηστών ηθών. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται οι περιορισμοί στην πορνογραφία[2] και σε σκηνές βίας σε ταινίες.[3]

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και η θρησκευτική ανεκτικότητα έχει βελτιωθεί από το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης, απαγορεύεται ακόμη η διάδοση ενός αριθμού θρησκευτικών κειμένων και εκδόσεων. Απαγορεύεται, επίσης, ο προσηλυτισμός από υπηκόους ξένων χωρών.[4]

Το Falun Gong[5], μια αρχαία εξάσκηση διαλογισμού βασισμένη στις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη και Ανεκτικότητα, έχει χαρακτηριστεί ως "σατανική λατρεία" στην Κίνα και όλα τα θρησκευτικά κείμενα, εκδόσεις και ιστοσελίδες σχετικές με την εξάσκηση αυτή έχουν απαγορευτεί.

Η εκτύπωση των χριστιανικών Βίβλων επιτρέπεται μεν στην Κίνα αλλά σε περιορισμένους αριθμούς και από ένα μόνο πιεστήριο.[6] Ο περιορισμός αυτός έχει οδηγήσει στην παράνομη εκτύπωση και το λαθρεμπόριο Βίβλων στην Κίνα ώστε να καλυφθεί η ζήτηση.

Το 2007 και εν αναμονή της "Χρονιάς του Χοίρου" του Κινέζικου ημερολογίου, η απεικόνιση χοίρων απαγορεύτηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο CCTV "προς αποφυγή σύγκρουσης με εθνικές μειονότητες".[7] Πιστεύεται ότι ήταν αναφορά στα 20 εκατομμύρια Μουσουλμάνων της Κίνας, για τους οποίους ο χοίρος θεωρείται "ακάθαρτος".

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια η λογοκρισία έχει κατηγορηθεί πως, εκτός από τον πολιτικό προστατευτισμό, στοχεύει και στον οικονομικό προστατευτισμό.

Τον Φεβρουάριο του 2007 η ιστοσελίδα του γαλλικού οργανισμού Observatoire International des Crises μπλοκαρίστηκε στην Κίνα μετά από τη δημοσίευση ενός άρθρου σχετικά με το επενδυτικό ρίσκο στην Κίνα.[8]

Επιπλέον, η απαγόρευση των περισσότερων ξένων κινηματογραφικών ταινιών λίγο επηρεάζει τους Κινέζους πολίτες, οι οποίοι μπορούν να αποκτήσουν πειρατικές εκδόσεις των ταινιών με μικρότερο κόστος και χωρίς την έξοδο συναλλάγματος από τη χώρα.

Τέλος, ενώ η Βικιπαίδεια έχει αναδειχτεί ως η πιο δημοφιλής Διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, το μπλοκάρισμά της στην Κίνα έχει δημιουργήσει κλίμα στο οποίο μπορούν να λειτουργήσουν άλλες κερδοσκοπικές υπηρεσίες όπως το "Baidu Baike".

Διαδίκτυο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λογοκρισία του Διαδικτύου στην Κίνα θεωρείται από τις πιο περίπλοκες και διεισδυτικές στον κόσμο. Σύμφωνα με μία έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, τουλάχιστον 18.000 ιστοσελίδες έχουν μπλοκαριστεί για τους χρήστες της χώρας. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η Wikipedia, το Google (η περιορισμένη πρόσβαση σε αυτό επιτράπηκε το 2008), το YouTube, το Flickr και το BBC.[9] Συγκεκριμένοι όροι αναζήτησης (όπως "δημοκρατία", "ανθρώπινα δικαιωματα", "δικτατορία" και "δεσποτισμός") έχουν επίσης μπλοκαριστεί, ενώ 52 χρήστες έχουν φυλακιστεί εξαιτίας των Διαδικτυακών τους δραστηριοτήτων.[10] Πρόσφατα, και μετά από διαπραγματεύσεις με την κινεζική κυβέρνηση, επετράπη η πρόσβαση στη Wikipedia, το Google και το YouTube με κάποιους περιορισμούς για όσους βρίσκονται στην ηπειρωτική Κίνα.[11]

Τα ίντερνετ καφέ στην Κίνα πρέπει να διαθέτουν ειδικό λογισμικό που ελέγχει ποιες ιστοσελίδες μπορούν να επισκεφθούν οι χρήστες, ενώ οφείλουν να τηρούν αυστηρούς κανονισμούς λειτουργίας. Τους τρεις τελευταίους μήνες του 2004, με διαταγή της κυβέρνησης αφαιρέθηκε η άδεια λειτουργίας από 12.600 ίντερνετ καφέ.[12]

Το 2008, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, οι ξένοι δημοσιογράφοι που εργάζονται στο Κέντρο Τύπου ενημερώθηκαν ότι δεν θα έχουν πρόσβαση σε ιστοσελίδες που αφορούν το θρησκευτικό κίνημα του Φάλουν Γκονγκ, καθώς και σε άλλες ιστοσελίδες. Δημοσιογράφοι παραπονέθηκαν πως δεν έχουν πρόσβαση σε κάποια ειδησιογραφικά site, καθώς και σε ιστοσελίδες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτή της Διεθνούς Αμνηστίας[13]. Μετά από παρέμβαση της ΔΟΕ, οι διοργανωτές συμφώνησαν στην άρση όλων των περιορισμών στο Διαδίκτυο.[14]

Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συχνά, πολλά ξένα τηλεοπτικά δίκτυα όπως το CNN, το BBC World Service και το Bloomberg TV λογοκρίνονται μέσω της διακοπής της μετάδοσης τους, όταν είναι "στον αέρα" αμφιλεγόμενα θέματα. Το CNN αναφέρει πως η μετάδοση του σήματός του στη χώρα γίνεται μέσω ενός δορυφόρου ελεγχόμενου από την Κίνα. Έτσι, οι αρχές μπορούν να διακόπτουν τη μετάδοση οποιαδήποτε στιγμή.[15] Το CNN αναφέρει, επίσης, πως η αναμετάδοσή του δεν γίνεται ευρέως στην Κίνα αλλά σε συγγεκριμένες διπλωματικές εγκαταστάσεις, ξενοδοχεία και διαμερίσματα.[16]

Τα αμφιλεγόμενα θέματα περιλαμβάνουν αναφορές στην διαμαρτυρία στην πλατεία Τιέν Αν Μεν το 1989,[15] τον Δαλάι Λάμα,[15] το θάνατο του πρώην ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος Ζάο Ζιάνγκ,[17] τις αναταραχές στο Θιβέτ το 2008[15] και τις αρνητικές εξελίξεις σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.[18]

Όπως και με τη λογοκρισία του Διαδικτύου, έτσι και η εφαρμογή της λογοκρισίας στην τηλεόραση έχει αποδειχτεί εξαιρετικά δύσκολη και αναποτελεσματική. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αύξηση των πωλήσεων που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα συστήματα παράκαμψης του δορυφορικού σήματος. Τα συστήματα αυτά πωλούνται στις μεγάλες πόλεις σε χαμηλές τιμές που φτάνουν τα 2000RMB (190€) και επιτρέπουν την παρακολούθηση καναλιών και προγραμμάτων από κάθε δορυφόρο της περιοχής της Ασίας - Ειρηνικού.

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κίνας έχουν κατηγορηθεί για προσπάθεια εξωραϊσμού της κινεζικής ιστορίας μέσω αποφυγής αναφοράς σε αμφιλεγόμενα ιστορικά γεγονότα όπως το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός, την Πολιτιστική Επανάσταση, και τη διαμαρτυρία στην πλατεία Τιέν Αν Μεν το 1989.[19][20]

Το 2005, οι αρχές ενός τελωνείου στην Κίνα δέσμευσαν μία αποστολή σχολικών βιβλίων προς ένα ιαπωνικό σχολείο της χώρας καθώς οι χάρτες σε αυτά απεικόνιζαν την ηπειρωτική Κίνα και την Ταϊβάν με διαφορετικά χρώματα.[21]

Στο τεύχος του Ιανουαρίου 2006 του περιοδικού "Freezing Point", εβδομαδιαίου ενθέτου της εφημερίδας China Youth Daily δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του καθηγητή του πανεπιστημίου Zhogshan, Yuan Weishi με τίτλο "Εκμοντερνισμός και Βιβλία Ιστορίας". Σε αυτό, ασκούσε κριτική προς τα σχολικά βιβλία ιστορίας που χρησιμοποιούνται στην ηπειρωτική Κίνα.[22][23] Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι δεν αναφέρονται οι διπλωματικές αποτυχίες της Κίνας που οδήγησαν στον Δεύτερο Πόλεμο του Οπίου και στις αναφορές για την Εξέγερση των Μπόξερ παραλείπονται οι φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τους αντάρτες. Η δημοσίευση του άρθρου αυτού είχε ως αποτέλεσμα το προσωρινό κλείσιμο του περιοδικού και την απόλυση των εκδοτών.[24][25]

Σε ένα νέο εγχειρίδιο παγκόσμιας Ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία της Σανγκάης από το 2006 παραλείπονται πολλοί πόλεμοι και ο αμφιλεγόμενος ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Μάο Τσετούνγκ αναφέρεται μόνο μία φορά.[19]

Ο κοσμήτορας πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Renmin της Κίνας απολύθηκε στις 16 Μαρτίου 2007 μετά από αναφορά του στην ακαδημαϊκή ελευθερία στην Κίνα.[26]

Στο αμερικανικό ντοκιμαντέρ "The Tank Man", τέσσερις μαθητές από το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τη γνωστή φωτογραφία του ανώνυμου πολίτη που στέκεται ατρόμητος μπροστά από ένα τανκ κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989 που ξέσπασε από φοιτητές του ίδιου πανεπιστημίου.[27] Το ντοκυμαντέρ υπονοεί πως η εξέγερση δεν διδάσκεται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κίνας.

Πράγματι, στις 4 Ιουνίου 2007, κατά την επέτειο της εξέγερσης στην πλατεία Τιεν Αν Μεν, μόνο μία μικρή διαφημιστική καταχώρηση με τίτλο "Τιμή στις μητέρες των θυμάτων της 4ης Ιουνίου" επετράπη να δημοσιευτεί σε μία εφημερίδα στη νοτιοδυτική Κίνα. Ο υπάλληλος που ενέκρινε την καταχώρηση δεν είχε ακούσει ποτέ για το γεγονός και πίστεψε ότι αναφερόταν σε ατύχημα σε ορυχείο.[28]

Κατηγορίες για λογοκρισία ακούστηκαν και με αφορμή τις κατηγορίες διαφθοράς στην κατασκευή των σχολείων που καταστράφηκαν από τον σεισμό στην επαρχία Σιτσουάν το Μάιο του 2008,[29] αν και αρχικά η κυβέρνηση είχε επαινεθεί για την ελευθερία στην μετάδοση των πληροφοριών σχετικά με το σεισμό αυτό.[30]

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κίνα δεν έχει σύστημα χαρακτηρισμού καταλληλότητας ταινιών, και έτσι, όλες οι ταινίες πρέπει να κριθούν κατάλληλες για όλο το κοινό ώστε να προβληθούν νόμιμα.[3][31]

Στις ξένες ταινίες, το κόψιμο πλάνων είναι συχνή πρακτική ώστε να επιτραπεί η προβολή κάποιας ταινίας στις κινεζικές αίθουσες. Παραδείγματα είναι η αφαίρεση σκηνών με πλυμένα ρούχα που κρέμονται στη Σανγκάη από την ταινία Επικίνδυνες Αποστολές ΙΙΙ, η αφαίρεση μιας αναφοράς στον Ψυχρό Πόλεμο από το Casino Royale,[32] και η αφαίρεση σκηνών του Τσόου Γιούν-Φατ από τους Πειρατές της Καραϊβικής που "δυσφημούν και ταπεινώνουν τους Κινέζους".[33] Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως απαγορεύεται η κυκλοφορία οπτικοακουστικού περιεχομένου που περιλαμβάνει "ανήθικα πνεύματα και βίαια φαντάσματα, τέρατα, δαίμονες και άλλες μη ανθρώπινες απεικονίσεις".[34]

Οι Κινέζοι λογοκριτές επιτρέπουν, κατά μέσο όρο, μόνο σε 20 ξένες παραγωγές να προβληθούν στη χώρα.[3] Παρόλα αυτά, σχεδόν κάθε ταινία είναι διαθέσιμη στην κινεζική και στην αγγλική γλώσσα μέσω του παράνομου εμπορίου των DVD.[34]

Όλα τα οπτικοακουστικά έργα που έχουν να κάνουν με "σοβαρά θέματα" όπως η Πολιτιστική Επανάσταση πρέπει να δηλωθούν πριν διανεμηθούν στη χώρα.[35] Ταινίες Κινέζων καλλιτεχνών δεν μπορούν να υποβληθούν σε ξένα κινηματογραφικά φεστιβάλ χωρίς την κυβερνητική έγκριση.[36]

Μηνύματα SMS[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την οργάνωση "Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα", η Κίνα έχει πάνω από 2.800 κέντρα παρακολούθησης μηνυμάτων SMS. Κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος του ιού SARS τον Μάιο του 2003, 12 Κινέζοι συνελήφθησαν λόγω της αποστολής μηνυμάτων σχετικά με τον ιό SARS.[37] Η Skype αναφέρει πως για να λειτουργήσει η υπηρεσία στην Κίνα απαιτήθηκε να φιλτράρει μηνύματα με λέξεις όπως "Φαλούν Γκονγκ" και "Δαλάι Λάμα".[38]

Εν όψει διαμαρτυριών στο Σιαμέν κατά της λειτουργίας ενός εργοστασίου χημικών, το καλοκαίρι του 2007, διεκόπη η υπηρεσία αποστολής SMS ώστε να μην είναι εφικτή η συγκέντρωση περισσότερων πολιτών.[39]

Βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004, το Υπουργείο Πολιτισμού προχώρησε στη σύσταση μίας επιτροπής, έργο της οποίας ήταν ο έλεγχος των εισαγόμενων βιντεοπαιχνιδιών πριν κυκλοφορήσουν στην κινεζική αγορά. Για να επιτραπεί η εισαγωγή κάποιου παιχνιδιού[40] πρέπει να μην:

  • Παραβιάζει βασικές αρχές του Συντάγματος
  • Απειλεί την εθνική ενότητα, την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα
  • Αποκαλύπτει κρατικά μυστικά
  • Απειλεί την εθνική ασφάλεια
  • Βλάπτει τη δόξα του έθνους
  • Παραβιάζει νόμιμα δικαιώματα τρίτων

Η Γενική Διεύθυνση Τύπου και Εκδόσεων και άλλες υπηρεσίες έχουν επίσης αποσύρει βινταιοπαιχνίδια.[41]

Στα απαγορευμένα παιχνίδια περιλαμβάνονται:

  • Το Hearts of Iron (λόγω "διαστρέβλωσης της ιστορίας και πρόκλησης απειλής για την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα")[42]
  • Το I.G.I.-2: Covert Strike (λόγω "ηθελημένης δυσφήμησης της εικόνας της Κίνας και του κινεζικού στρατού")[43]
  • Το Command & Conquer: Generals - Zero Hour (λόγω "κηλίδωσης της εικόνας της Κίνας και του κινεζικού στρατού")[42]

Η πειρατεία διευκολύνει την απόκτηση των απαγορευμένων βιντεοπαιχνιδιών, όπως συμβαίνει και με τις ταινίες.

Αυτολογοκρισία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλο που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του Χονγκ Κονγκ δεν εμπίπτουν στους νόμους λογοκρισίας της Κίνας, έχουν κατηγορηθεί για πρακτικές αυτολογοκρισίας έτσι ώστε και το κοινό της ηπειρωτικής Κίνας να έχει πρόσβαση σε αυτά, αλλά και οι δημοσιογράφοι να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στην ενδοχώρα.[44][45]

Σε μία κοινή αναφορά, που δημοσιοποίησαν η Ένωση Δημοσιογράφων Χονγκ Κονγκ (HKJA) και η οργάνωση ανθρωπίνων διακαιωμάτων "Article 19" τον Ιούλιο του 2001, ο πρόεδρος της HKJA αναφέρει: "Όλο και περισσότερες εφημερίδες αυτολογοκρίνονται επειδή ελέγχονται είτε από κάποιον επιχειρηματία με στενούς δεσμούς με το Πεκίνο, είτε από μέρος ενός μεγάλου οργανισμού με οικονομικά συμφέροντα στην χώρα".[46]

Διεθνείς εταιρίες όπως η Google, η Microsoft, η MySpace και η Yahoo! λογοκρίνουν πρόθυμα το περιεχόμενο των υπηρεσιών τους, έτσι ώστε να τους επιτραπεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στην χώρα.[27]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. McDonald, Joe (13 Αυγούστου 2006). «China Bans 'Simpsons' From Prime-Time TV». The Washington Post. 
  2. Richardson, Tim (2 Αυγούστου 2004). «China terminates 700 sites in porn crackdown». The Register. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «China sinks Dead Man's Chest». The Guardian. 10 Ιουλίου 2006. China passes only 20 foreign films each year for cinematic viewing and does not have a film rating system. 
  4. «Information on China». A Briggs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2007. Individuals believed to be engaged in religious proselytism or in conduct Chinese officials consider immoral or inappropriate have been detained and expelled 
  5. Falun Dafa in Greece
  6. Robertson, Laura (4 Απριλίου 2007). «China Puts Bibles in Hotel Rooms for the Olympics». CBN News. 
  7. Lim, Louisa (6 Φεβρουαρίου 2007). «Ban Thwarts 'Year of the Pig' Ads in China». National Public Radio. 
  8. «French website blocked for warning of risks of investing in China». Reporters Without Borders. 30 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2008. 
  9. Zittrain, Jonathan· Edelman, Benjamin. «Empirical Analysis of Internet Filtering in China». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2007. 
  10. «China». Reporters Without Borders. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2007. 
  11. «China lifts restriction to English Wikipedia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008. 
  12. Eκλεισαν χιλιάδες internet καφέ - διαδικτυακή λογοκρισία στην κίνα Πηγή: ert.gr Συντάκτης: Μαριλού Τζεμπελίκου (αναδημοσίευση)
  13. «Την πρόσβαση ξένων ΜΜΕ στο Διαδίκτυο θα λογοκρίνει η Κίνα κατά τη διάρκεια των Αγώνων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2008. 
  14. ΔΟΕ και Κίνα συμφώνησαν στην άρση των περιορισμών στο Ίντερνετ[νεκρός σύνδεσμος]
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 Vassileva, Ralitsa (14 Μαρτίου 2008). «China's media crackdown» (video). CNN. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2008. 
  16. Vause, John (2008-04-09). «San Francisco Torch Relay Broadcast». CNN. 
  17. «News black-out on death of former top leader Zhao Ziyang». Reporters without Borders. 28 Ιανουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2008. 
  18. «Haile Gebrselassie pulls out of Beijing marathon». Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2008. News of the development is struggling to reach audiences in China, where transmissions of BBC World were mysteriously suspended when the station relayed the story. 
  19. 19,0 19,1 Kahn, Joseph (1 Σεπτεμβρίου 2006). «Where's Mao? Chinese Revise History Books». The New York Times. 
  20. «China's Loyal Youth». New York Times. 13 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2008. Textbooks headed for a Japanese school in China were seized by customs officials who objected to the way maps in the books depicted the Chinese mainland and rival Taiwan, an official said Tuesday. The maps showed the mainland and the island in different colors, said Foreign Ministry spokesman Liu Jianchao, indicating that Beijing was concerned this might make Taiwan seem like a separate country. 
  21. Grauwels, Stephan (2005-06-28). «Beijing Seizes Japan Textbooks for Content». The Associated Press. 
  22. 袁伟时 (11 Ιανουαρίου 2006). «现代化与历史教科书» (στα Κινεζικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008. 
  23. «History Textbooks in China». EastSouthWestNorth. 
  24. Pan, Philip P. (25 Ιανουαρίου 2006). «Leading Publication Shut Down In China». The Washington Post. 
  25. Kahn, Joseph (1 Σεπτεμβρίου 2006). «Where's Mao? Chinese Revise History Books». The New York Times. 
  26. «China university sacks dean after blog rant». Reuters. 19 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008. 
  27. 27,0 27,1 «The Tank Man» (video). The Struggle to Control Information. PBS. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2007. 
  28. «Young clerk let Tiananmen ad slip past censors: paper». Reuters. 6 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2007. 
  29. "Beijing can't muzzle outrage over deadly collapsed schools", Globe & Mail, June 17, 2008
  30. "China's Government Praised for Easing Media Restrictions", Bureau of International Information Programs, May 20, 2008
  31. Lee, Min (18 Ιανουαρίου 2007). «`Departed' Banned From China Theaters». The Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  32. «Dame Judi Dench Discusses Changes In Casino Royale For China». Commanderbond.net. 25 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2007. 
  33. «China censors takes scissors to latest 'Pirates of the Caribbean' film». Agence France-Presse. 15 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2007. 
  34. 34,0 34,1 «Regulators now spooked by ghost stories». Reuters. 14 Αυγούστου 2002. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2008. 
  35. Bandurski, David (13 Ιουλίου 2006). «China vows to crack down on unauthorized distribution of audiovisual works». China Media Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2008. 
  36. «Chinese director 'given film ban'». BBC News. 4 Σεπτεμβρίου 2006. 
  37. Richardson, Tim (2 Ιουλίου 2004). «China snoops on text messages». The Register. 
  38. «The Great Firewall of China». Business Week. 12 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2008. 
  39. «Thousands protest against S.China chemical plant». Reuters. 1 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2007. 
  40. «Censorship on imported online games strengthened». Xinhua. 31 Μαΐου 2004. 
  41. «50 illegal electronic games banned». Xinhua. 26 Ιανουαρίου 2006. 
  42. 42,0 42,1 «Swedish video game banned for harming China's sovereignty». Xinhua. 29 Μαΐου 2004. 
  43. «Computer game cracked down on for discrediting China's image». Xinhua. 19 Μαρτίου 2004. 
  44. Zhang, Tao (Νοέμβριος 2006). «Media Control and Self-Censorship in Hong Kong» (στα Αγγλικά). Trend Magazine. 
  45. «CHINA: IS PLURALISM UNDER THREAT IN HONG KONG?» (PDF). Reporters without Borders 2008 Annual Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2008. 
  46. «Freedoms eroded to please Beijing: report». The Standard. 2 Ιουλίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2008.