Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυπριακές βουλευτικές εκλογές 2006

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βουλευτικές εκλογές 2006

2001 ←
21 Μαΐου 2006
→ 2011

56 από τις 80 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Δημήτρης Χριστόφιας Νίκος Αναστασιάδης Τάσσος Παπαδόπουλος
Κόμμα Α.Κ.Ε.Λ. ΔΗ.ΣΥ. ΔΗ.ΚΟ.
Προηγούμενες
εκλογές
20 έδρες, 34,7% 19 έδρες, 34,0% 9 έδρες, 14,8%
Έδρες 18 18 11
Αλλαγή στις
έδρες
Μείωση 2 Μείωση 1 Αύξηση 2
Λαϊκή ψήφος 131066 127776 75458
Ποσοστό 31,13% 30,34% 17,92%
Μεταβολή Μείωση 3,6% Μείωση 3,7% Αύξηση 3,10%

  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα Έκτο κόμμα
 
Επικεφαλής Γιαννάκης Ομήρου Δημήτρης Συλλούρης Γιώργος Περδίκης
Κόμμα Κ.Σ. Ε.Δ.Ε.Κ. ΕΥΡΩ.ΚΟ. Κίνημα Οικολόγων
Προηγούμενες
εκλογές
4 έδρες, 6,5% νέο 1 έδρα, 2%
Έδρες 5 3 1
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση 1 Αύξηση 3 Σταθερό 0
Λαϊκή ψήφος 37533 24196 8193
Ποσοστό 8,91% 5,75% 1,95%
Μεταβολή Αύξηση 2,4% Αύξηση 5,75% Σταθερό 0,0%

Οι βουλευτικές εκλογές του 2006 ήταν οι ένατες βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο. Διεξήχθησαν στις 21 Μαΐου 2006 για την εκλογή των 56 εκ των 80 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Θ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.

Η Κύπρος είναι μια ενιαία δημοκρατία με προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης.[1] Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, άμεσα εκλεγμένος στο μέσο της νομοθετικής περιόδου, είναι και αρχηγός κράτους και επικεφαλής της κυβέρνησης, και προεδρεύει του εκτελεστικού Υπουργικού Συμβουλίου.[1] Ωστόσο, οι αναλογικές εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων διευκολύνουν τον πολυκομματισμό, όπου το κόμμα του εκλεγμένου προέδρου συνήθως συμμαχεί με άλλα μικρότερα κόμματα για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας που συνήθως προσαρμόζεται στις κοινοβουλευτικές αλλαγές μετά τις βουλευτικές εκλογές.[2][3][4]

Κύριο λήμμα: Εκλογές στην Κύπρο

Οι 80 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων εκλέγονται από έξι πολυπληθείς εκλογικές περιφέρειες, με τον αριθμό των εδρών να κατανέμεται ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε περιφέρειας.[5][6][7] Από τις 80 θέσεις, οι 56 εκλέγονται από τους Ελληνοκύπριους και οι 24 από τους Τουρκοκύπριους.[8] Ωστόσο, λόγω του διχοτόμησης του νησιού μετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι 24 τουρκοκυπριακές έδρες μένουν κενές και η Βουλή των Αντιπροσώπων είχε εκ των πραγμάτων 56 έδρες από την αύξησή τους το 1985.[9][8]

Οι εκλογές διεξάγονται με αναλογική εκπροσώπηση ανοικτής λίστας, με τις θέσεις να κατανέμονται χρησιμοποιώντας την απλή αναλογική. Οι υπόλοιπες έδρες κατανέμονται σε λίστες που κέρδισαν τουλάχιστον μία έδρα ή κόμματα που έλαβαν τουλάχιστον 1,8% των ψήφων.[10] Στο σύστημα ανοικτής λίστας, οι ψηφοφόροι πρώτα επιλέγουν τη λίστα που θέλουν να ψηφίσουν, και στη συνέχεια επιλέγουν ένα αριθμό υποψηφίων ίσον με το ένα τέταρτο του αριθμού των εδρών της εκλογικής περιφέρειας.[11]

Πλαίσιο εκλογών 2006

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Βουλευτικές Εκλογές διενεργήθηκαν και ρυθμίστηκαν με βάση τις διατάξεις των περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων Νόμων του 1979 έως 2003 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.[9]

Για σκοπούς βουλευτικών εκλογών η Κυπριακή Δημοκρατία διαιρέθηκε σε έξι εκλογικές περιφέρειες, οι οποίες αντιστοιχούσαν στις έξι διοικητικές περιφέρειες. Οι 56 βουλευτικές έδρες κατανεμήθηκαν κατά εκλογική περιφέρεια με βάση τον αριθμό των εγγεγραμμένων εκλογέων κάθε εκλογικής περιφέρειας.[9] Οι εκλογικές περιφέρειες ήταν:[9][7]

Η Βουλή των Αντιπροσώπων εκλέγεται για πενταετή θητεία, όμως αυτή μπορεί να αυτοδιαλυθεί πρόωρα, με απόφαση που λαμβάνεται με απόλυτη πλειοψηφία των μελών της.[5]

Κόμματα και επικεφαλής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές συμμετείχαν 11 κόμματα/κινήματα και 6 ανεξάρτητοι υποψήφιοι.[12]

Κόμμα Αρχηγός
Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ) Δημήτρης Χριστόφιας
Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) Νίκος Αναστασιάδης
Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) Τάσσος Παπαδόπουλος
Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών-Ε.Δ.Ε.Κ. (ΕΔΕΚ) Γιαννάκης Ομήρου
Ευρωπαϊκό Κόμμα Δημήτρης Συλλούρης
Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργος Περδίκης
Ενωμένοι Δημοκράτες Μιχάλης Παπαπέτρου
Ελεύθεροι Πολίτες Τίμης Ευθυμίου
Πολιτικό Κίνημα Κυνηγών Μιχάλης Παφιτάνης
Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κίνημα Λάκης Ιωάννου
Ανεξάρτητοι (Ανδρέας Ευστρατίου,
Ανδρέας Κωνσταντίνου, Χριστάκης Κώστα,
Κώστας Κυριάκου, Μάριος Κωνσταντίνου
Αναστάσης Μιχαήλ)
ε • σ Σύνοψη αποτελεσμάτων βουλευτικών εκλογών 21ης Μαΐου 2006
Κόμμα Ψήφοι Έδρες
Αριθμός % ±πμ Αριθμός +/−
Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ) 131066 31,13 Μείωση 3,6 18 Μείωση 2
Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) 127776 30,34 Μείωση 3,7 18 Μείωση 1
Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) 75458 17,92 Αύξηση 3,1 11 Αύξηση 2
Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών-Ε.Δ.Ε.Κ. (ΕΔΕΚ) 37533 8,91 Αύξηση 2,4 5 Αύξηση 1
Ευρωπαϊκό Κόμμα (ΕΥΡΩΚΟ) 24196 5,75 νέο 3 Αύξηση 3
Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών 8193 1,95 0,00 1 ±0
Ενωμένοι Δημοκράτες (ΕΔΗ) 6567 1,56 Μείωση 1,0 0 Μείωση 1
Ελεύθεροι Πολίτες 5157 1,22 νέο 0 Σταθερό 0
Ευρωπαϊκή Δημοκρατία 1844 0,44 νέο 0 Σταθερό 0
Πολιτικό Κίνημα Κυνηγών 1112 0,26 νέο 0 Σταθερό 0
Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΛΑΣΟΚ) 981 0,23 νέο 0 Σταθερό 0
Ανδρέας Ευστρατίου 455 0,11 0
Ανδρέας Κωνσταντίνου 386 0,09 0
Χριστάκης Κώστα 203 0,05 0
Κώστας Κυριάκου 73 0,02 0
Μάριος Κωνσταντίνου 61 0,01 0
Αναστάσης Μιχαήλ 26 0,01 0
Σύνολο 421087 100,00 56
Έγκυρα 421087 94,43 Μείωση 1,38
Άκυρα 14724 3,30 Αρνητική αύξηση 0,93
Λευκά 10104 2,27 Αρνητική αύξηση 0,45
Ψήφισαν 445915 89,00 Μείωση 2,75
Αποχή 55109 11,00 Αρνητική αύξηση 2,75
Εγγεγραμμένοι 501024
Πηγή: results.elections.moi.gov.cy

Αντιπρόσωποι θρησκευτικών ομάδων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων συμμετέχουν αντιπρόσωποι των θρησκευτικών ομάδων των μειονοτήτων στην Κύπρο, χωρίς να έχουν δικαίωμα ψήφου.[13] Η εκλογή τους διεξάγεται ταυτόχρονα και παράλληλα με τις βουλευτικές εκλογές για ανάδειξη των πενήντα έξι Ελληνοκύπριων βουλευτών.[13] Εξελέγησαν οι:[9]

  1. 1,0 1,1 «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. 1 Νοεμβρίου 2017. σελίδες 3–4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  2. «Οι βουλευτικές εκλογές κρίνουν τις διεργασίες των Προεδρικών». 23 Φεβρουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. 
  3. «Δέρβης και Εζεκίας άνοιξαν τον χορό...». www.sigmalive.com. 16 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. 
  4. Νικόλα, Νικόλας (28 Ιανουαρίου 2018). «Από τον Μακάριο στο σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  5. 5,0 5,1 «Νόμος ρυθμιζών τα της εκλογής μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  6. «Βουλευτικές εκλογές 2016» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. Απρίλιος 2016. σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 «Βουλευτικές Εκλογές». www.moi.gov.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. 
  8. 8,0 8,1 «Ιστορική ανασκόπηση». www.parliament.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Εκλογές 21ας Μαϊου 2006». www.parliament.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  10. «Νόμος που τροποποιεί τους περί εκλογής μελών της βουλής των αντιπροσώπων νόμους» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  11. «Βουλευτικές εκλογές 2016» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. Απρίλιος 2016. σελ. 13-14. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2020. 
  12. «Βουλευτικές Εκλογές 2006: Επίσημα Αποτελέσματα». results.elections.moi.gov.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  13. 13,0 13,1 «Αντιπρόσωποι θρησκευτικών ομάδων». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.