Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κορυφές οκτώ χιλιάδων μέτρων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τσο Ογιού, Λότσε, Μακάλου και Έβερεστ όπως φαίνονται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
Πτήση πάνω από την περιοχή Κούμπου. Έξι «οκτάρες» και ορισμένες «επτάρες»
Γράφημα με τις 30 υψηλότερες κορυφές με απομόνωση μεγαλύτερη των 500 μ

Ως κορυφές οκτώ χιλιάδων μέτρων είναι γνωστές 14 ανεξάρτητες[1] κορυφές βουνών υψηλότερες από 8.000 μ. από τη στάθμη της θάλασσας. Όλες οι «οκτάρες», όπως συνήθως ονομάζονται, βρίσκονται στην οροσειρά των Ιμαλαΐων και του Καρακορούμ στην Ασία.

Η πρώτη καταγραμμένη προσπάθεια ανάβασης σε οκτάρα ήταν του Άλμπερτ Φ. Μάμερι και του Τζον Νόρμαν Κόλι, που προσπάθησαν να ανέβουν στο Νάνγκα Παρμπάτ από την πλευρά του Κασμίρ 1895. Η απόπειρα απέτυχε, όταν ο Μάμερι και δύο Γκούργκα, οι Ράγκομπιρ και Γκόμαν Σιγχ, σκοτώθηκαν από χιονοστιβάδα.

Η πρώτη καταγραμμένη επιτυχής ανάβαση οκτάρας είναι εκείνη του Μορίς Ερζόγκ και του Λουί Λασενάλ, που ανέβηκαν στο Αναπούρνα στις 3 Ιουνίου, 1950.

Ο πρώτος που σκαρφάλωσε και τις 14 κορυφές 8.000 μ. ήταν ο Ράινχολντ Μέσνερ, που ολοκλήρωσε το εγχείρημά του στις 16 Οκτωβρίου, 1986. Ένα χρόνο αργότερα, το 1987, ο Γέζι Κουκούτσκα έγινε ο δεύτερος ορειβάτης που ολοκλήρωσε το εγχείρημα. Ο Μέσνερ ολοκλήρωσε και τις 14 κορυφές χωρίς βοηθητικό οξυγόνο. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό επαναλήφθηκε 9 χρόνια αργότερα από τον Έρχαρντ Λορέταν το 1995. Έως το 2011 26 ορειβάτες αναρριχήθηκαν και στις 14εις κορυφές αδιαμφισβήτητα. Τουλάχιστον τέσσερεις πέθαναν προσπαθώντας να πετύχουν τον συγκεκριμένο στόχο. Ο Νεπαλέζος Φούρμπα Τάσι ολοκλήρωσε τις περισσότερες αναρριχήσεις στις οκτάρες με 30 αναβάσεις μεταξύ του 1998 και του 2011[2]. Ο Χουανίτο Γιαρσάμπαλ (Oiarzabal), δεύτερος στην κατάκτηση των περισσότερων κορυφών, ολοκλήρωσε ένα σύνολο 25 αναβάσεων μεταξύ του 1985 και του 2011[3].

Οι χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό ορειβατών που σκαρφάλωσαν και τις 14 κορυφές 8.000 μ. είναι η Ιταλία και η Νότια Κορέα, με πέντε ορειβάτες η καθεμία, με δεύτερη την Ισπανία, με τέσσερεις ορειβάτες. Το Καζακστάν και η Πολωνία ακολουθούν με τρεις ορειβάτες. Η πρώτη γυναίκα που ισχυρίστηκε ότι κατέκτησε και τις 14εις οκτάρες ήταν η Ο Έουν-Σουν από τη Νότια Κορέα, η οποία ανέφερε ότι ολοκλήρωσε το εγχείρημα με την ανάβασή της στο Αναπούρνα στις 27 Απριλίου, 2010[4]. Ωστόσο, θεωρήθηκε αμφισβητήσιμος ο ισχυρισμός της ότι κατέκτησε το Κανγκτσενγιούνγκα το 2009[5]. Αργότερα, το 2010, η Εντούρνε Πασαμπάν έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε και τις 14εις κορυφές οκτώ χιλιάδων μέτρων[6].

Τον Αύγουστο του 2011, η Αυστριακή Γκερλίντε Καλτενμπρούνερ έγινε η πρώτη γυναίκα που σκαρφάλωσε όλες τις «οκτάρες» χωρίς χρήση βοηθητικού οξυγόνου[7][8]

Κατάλογος των κορυφών άνω των 8.000 μ.

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κορυφή[9][10] Ύψος Θέση Πρώτη ανάβαση Πρώτοι ορειβάτες Πρώτη χειμερινή Πρώτοι χειμερινοί ορειβάτες Αναβάσεις
graph
Θάνατοι Αναλογία θανάτων
graph
Αναλογία θανάτων
πριν το 1990*
graph
Αναλογία θανάτων
1990–2003*
graph change
Έβερεστ 8848 m (29,029 ft) Νεπάλ/
Κίνα
29 Μαΐ 1953 Έντμουντ Χίλαρι
Τένσινγκ Νοργκέι
17 Φεβ 1980
Κριστόφ Βιελίτσκι
Λάσεκ Κίτσι
5656 223 5.70% 37% 4.4%
K2 8611 m (28,251 ft) Κίνα/Πακιστάν[11].
31 Ιουλ 1954 Ακίλλε Κομπανιόνι
Λίνο Λατσεντέλλι
16 Ιαν 2021 Νίρμαλ Πούρτζα

Μίνγκμα Τζι

Μίνγκμα Ντέιβιντ Σέρπα

Σόνα Σέρπα

Μίνγκμα Τένζι Σέρπα

Ντάγουα Τέμπα Σέρπα

Ντάγουα Τεντζίνγκ Σέρπα

Κίλι Πέμπα Σέρπα

Πεμ Τσίρι Σέρπα

Γκέλιε Σέρπα

306 81 23.24% 41% 19.7%
Κανγκτσενγιούνγκα 8586 m (28,169 ft) Νεπάλ/
Ινδία
25 Μαΐ 1955 Τζορτζ Μπαντ
Τζο Μπράουν
11 Ιαν 1986 Κριστόφ Βιελίτσκι
Γέζι Κουκούτσκα
283 40 19.14% 21% 22%
Λότσε 8516 m (27,940 ft) Νεπάλ/
Κίνα
18 Μαΐ 1956 Φριτς Λούσινγκερ
Ερνστ Ράις
31 Δεκ 1988 Κριστόφ Βιελίτσκι 461 13 3.43% 14% 2%
Μακάλου 8485 m (27,838 ft) Νεπάλ/
Κίνα
15 Μαΐ 1955 Ζαν Κουζί
Λιονέλ Τερέ
09 Φεβ 2009 Σιμόνε Μόρο
Ντένις Ουρούμπκο
361 31 11.11% 16% 8.5%
Τσο Ογιού 8201 m (26,906 ft) Νεπάλ/
Κίνα
19 Οκτ 1954 Γιόζεφ Γιόχλερ
Πάσανγκ Ντάγουα Λάμα
Χέρμπερτ Τίσι
12 Φεβ 1985 Μάσιετζ Μπέρμπεκα
Μάσιετζ Παβλικόβσκι
3138 44 1.46%
Νταουλαγκίρι 8167 m (26,795 ft) Νεπάλ 13 Μαΐ 1960 Κουρτ Ντιμπέργκερ
Πίτερ Ντίνερ
Ναγουάνγκ Ντόρτζε
Νίμα Ντόρτζε
Ερνστ Φόρερ
Άλμπιν Σέλμπερτ
21 Ιαν 1985 Αντρέι Τσοκ
Γέζι Κουκούτσκα
448 69 16.20% 31% 11%
Μανασλού 8163 m (26,781 ft) Νεπάλ 9 Μαΐ 1956 Τόσιο Ιμανίσι
Γκιάλζεν Νόρμπου
12 Ιαν 1984 Μάσιετζ Μπέρμπεκα
Ρίσαρντ Γκαζέβσκι
297 53 17.85% 35.16% 13.42%
Νάνγκα Παρμπάτ 8126 m (26,660 ft) Πακιστάν 3 Ιουλ 1953 Χέρμαν Μπουλ 26 Φεβ 2016 Σιμόνε Μόρο

Άλι Σαντπάρα

Άλεξ Τσίκον

287 64 22.30% 77% 5.5%
Αναπούρνα 8091 m (26,545 ft) Νεπάλ 3 Ιουν 1950 Μορίς Ερζόγκ
Λουί Λασενάλ
3 Φεβ 1987 Γέζι Κουκούτσκα
Άρτουρ Χάιζερ
153 59 38% 66% 19.7%
Γκασερμπρούμ Α΄
(Κρυμμένη Κορυφή)
8080 m (26,444 ft) Κίνα/
Πακιστάν
5 Ιουλ 1958 Άντριου Κάουφμαν
Πιτ Σένινγκ
9 Μαρ 2012 Άνταμ Μπιελέτσκι
Γιάνους Γκόλαμπ
265 25 9.43% 15.5% 8.75%
Μπρόουντ Πικ 8051 m (26,414 ft) Κίνα/
Πακιστάν
09 Ιουν 1957 Φριτς Βιντερστέλερ
Μάρκους Σμουκ
Κουρτ Ντιμπέργκερ
Χέρμαν Μπουλ
5 Μαρ 2013 Μάσιετζ Μπέρμπεκα
Άνταμ Μπιελέτσκι
Τόμας Κοβάλσκι
Άρτουρ Μάλεκ
359 19 5.29% 5% 8.6%
Γκασερμπρούμ Β΄ 8034 m (26,358 ft) Κίνα/
Πακιστάν
7 Ιουλ 1956 Φριτς Μόραβεκ
Γιόζεφ Λαρς
Χανς Βίλενπαρτ
2 Φεβ 2011 Σιμόνε Μόρο
Ντένις Ουρούμπκο
Κόρι Ρίτσαρντς
836 19 2.27% 7.8% 0.44%
Σισαπάνγκμα 8027 m (26,335 ft) Κίνα 2 Μαΐ 1964 Χσου Τσινγκ
Τσανγκ Τσουν-γιεν
Βανγκ Φουτζού
Τσεν Σαν
Τσενγκ Τιέν-λιανγκ
Βου Τσουνγκ-γιουέ
Σόντναμ Ντόζι
Μίγκμαρ Τράσι
Ντότζι
Γιοντέν
14 Ιαν 2005 } Πιότρ Μοράβσκι
Σιμόνε Μόρο
274 23 8.39% 2% 16.8%

* As of September 2003, data from Chinese National Geography, August 2006, page 77.

Ορειβάτες με επιβεβαιωμένες αναβάσεις και στις 14εις οκτάρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το O2 είναι αναφορά στους ορειβάτες που σκαρφάλωσαν και τις 14εις κορυφές χωρίς τη χρήση βοηθητικού οξυγόνου.

Ολοκληρωμένες

[12]

Όλες χωρίς
O2
Όνομα Περίοδος Γέννηση Ηλικία Εθνικότητα
1 1 Ράινχολντ Μέσνερ 1970–1986 1944 42 Ιταλός
2 Γέζι Κουκούτσκα 1979–1987 1948 39 Πολωνός
3 2 Έρχαρντ Λορετάν 1982–1995 1959 36 Ελβετός
4 [13] Κάρλος Καρσόλιο 1985–1996 1962 33 Μεξικανός
5 Κριστόφ Βιελίτσκι 1980–1996 1950 46 Πολωνός
6 3 Χουανίτο Γιαρσάμπαλ 1985–1999 1956 43 Ισπανός
7 Σέρτζιο Μαρτίνι 1983–2000 1949 51 Ιταλός
8 Παρκ Γιουνγκ Σεόκ 1993–2001 (deceased)[14] 1963 38 Κορεάτης
9 Ουμ Χονγκ-Τζιλ 1988–2001 1960[15] 40 Κορεάτης
10 4 Αλμπέρτο Ινουρατέγκι 1991-2002[16] 1968 33 Ισπανός
11 Χαν Γουάνγκ-Γιονγκ 1994–2003 1966 37 Κορεάτης
12 5[17] Εντ Βίεσταρς 1989–2005 1959 46 Αμερικανός
13 6[18][19][20] Σίλβιο Μοντινέλλι 1993–2007 1958 49 Ιταλός
14 7[21] Ιβάν Βαλέχο 1997–2008 1959 49 Ισημερινός Ισημερινός
15 8[22] Ντένις Ουρούμπκο 2000–2009 1973 35 Καζάκος
16 Ραλφ Ντούιμοβιτς 1990–2009 1961[23] 47 Γερμανός
17 9 Βέικα Γκούσταφσον 1993–2009 1968 41 Φινλανδός
18[24] Άντριου Λοκ 1993–2009 1961[25] 48 Αυστραλός
19 10 Ζοάο Γκαρσία 1993–2010 1967 43 Πορτογάλος
20[26] Πιοτρ Πουστέλνικ 1990–2010 1951 58 Πολωνός
21[27] Εντούρνε Πασάμπαν 2001–2010 1973 36 Ισπανίδα
22[28] Αμπέλε Μπλανκ 1992–2011[29][30] 1954 56 Ιταλός
23 Μίνγκμα Σέρπα 2000–2011[29] 1978 33 Νεπαλέζος
24 11 Γκερλίντε Καλτενμπρούνερ 1998–2011[29] 1970 40 Αυστριακή
25 Βασίλι Πίβτσοφ 2001–2011[29] 1975 36 Καζάκος
26 12 Μάξουτ Τζουμάγιεφ 2001–2011[29] 1977 34 Καζάκος
27 Γιάε-Σου Κιμ 2000–2011[29] 1961 50 Κορεάτης
28[31] 13 Μάριο Παντσέρι 1988–2012 1964 48 Ιταλός
29[32] Χιροτάκα Τακεούτσι 1995–2012[32] 1971 41 Ιάπωνας
30 [*] Τσάνγκ Ντάβα Σέρπα 2001–2013[29] 1982 30 Νεπαζέλος
31 14 Κιμ Τσανγκ-Χο 2005–2013[29] 1970 43 Κορεάτης
32 Χόρχε Εγκοτσεάγκα 2002–2014[33] 1968 45 Ισπανός
33 15 Ράντεκ Γιάρος 1998–2014[29] 1964 50 Τσέχος
34 Νίρμαλ Πούρτζα 2019 1984 36 Νεπαλέζος

[*] όσον αφορά στον Τσανγκ Ντάβα Σέρτπα τέθηκαν αμφιβολίες για την ανάβασή του στο Αναπούρνα.

Δεν κατατέθηκαν ικανά πειστήρια για την πιστοποίηση και των 14ων κορυφών. Η αμφισβητούμενη ανάβαση μέσα σε παρένθεση με τη χρονολογία της.

Όνομα Περίοδος Γέννηση Ηλικία Εθνικότητα
Φάουστο ντε Στέφανι (Λότσε 1997)[34] 1983–1998 1952 46 Ιταλός
Άλαν Χινκς (Τσο Ογιού 1990)[35][36] 1987–2005 1954 53 Βρετανός
Βλάντισλαβ Τέρζιουλ (Σισαπάνγκμα 2000)[37][38] 1993–2002 (deceased) 1953 49 Ουκρανός
Ο Έουν-Σουν (Κανγκτσενγιούνγκα 2009)[39][40][41][42] 1997–2010 1966 44 Κορεάτισα
Κάρλος Πόνερ (Shishapangma 2012)[43] 2001–2013 1963 50 Ισπανός
Σύγκριση υψών για τις κορυφές οκτώ χιλιάδων μέτρων (κόκκινα τρίγωνα) με τις Επτά Κορυφές και τις Επτά Δεύτερες Κορυφές.
  1. In making any "highest mountains" list, one needs to use a criterion to exclude subpeaks and only list independent mountains. There is no universally agreed-upon such criterion. However the (generally accepted) list of 14 eight-thousanders is obtained if one uses a topographic prominence cutoff of between 200 and 500 metres (610 and 1524 feet). Some eight-thousand metre subpeaks have been climbed as goals in themselves, for example Lhotse Middle, but this is quite rare.
  2. «Preliminary stats: Himalaya and Everest 2011 spring review». ExplorersWeb. 8 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. (Απαιτείται συνδρομή (help)). 
  3. «Lhotse Summits». 8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. 
  4. «Oh Eun-Sun summits Annapurna - becomes the first woman 14x8000er summiteer!». ExplorersWeb. 27 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. (Απαιτείται συνδρομή (help)). 
  5. «Korean Alpine Federation questions Miss Oh's Kangchenjunga 2009 summit». ExplorersWeb. 30 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. (Απαιτείται συνδρομή (help)). 
  6. «Oh Eun-Sun report, final: Edurne Pasaban takes the throne». ExplorersWeb. 10 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. (Απαιτείται συνδρομή (help)). 
  7. «Austrian woman claims Himalayas climbing record». BBC News. 23 August 2011. http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-14641414. Ανακτήθηκε στις 2011-08-24. 
  8. «Austrian is first woman to scale 14 peaks without oxygen». AsiaOne. 30 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. 
  9. «General Info». 8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  10. «ALL 8000ers - ASCENTS vs FATALITIES». 8000ers.com. 19 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  11. http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-28500721 Το K2 βρίσκεται στο Πακιστάν, κοντά στα βόρεια σύνορα με την Κίνα.
  12. «Climbers - First 14». 8000ers.com. 26 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  13. Χρειάστηκε οξυγόνο κατά την κατάβασή του από το Μακαλού 1988.
  14. Coley, Mariah. «Koreans Missing on Annapurna Presumed Dead». Alpinist.com. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  15. EverestNews2004.com, News (age calculated: in 2004 Hong-Gil Um was 44). «Mr. Um Hong Gil has bagged his 15th 8000 meter peak». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  16. Kukuxumusu, Spanish News. «Alberto Iñurrategi achieves his fourteenth "eight thousand meters"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  17. «Best of ExplorersWeb 2005 Awards: Ed Viesturs and Christian Kuntner». Mounteverest.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  18. Mounteverest.net, News, Last year, Silvio 'Gnaro' Mondinelli broke the haunted 13 when he summited the last peak on his list of 14, 8000ers - becoming only the 6th mountaineer in the world to have bagged them all without supplementary oxygen.. «The wolf is back: Gnaro bags Baruntse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  19. «The day after: Silvio Mondinelli, Broad Peak and all 14 8000m summits». PlanetMountain.com. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  20. «The 14th knight: Ecuadorian Ivan Vallejo is ready to continue». Mounteverest.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  21. «The 14th knight: Ecuadorian Ivan Vallejo is ready to continue». Mounteverest.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  22. PlanetMountain.com. «Denis Urubko, Cho Oyu and all 14 8000m peaks». Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2009. 
  23. «Ralf Dujmovits». Ralf-dujmovits.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  24. «Summit 8000 - Andrew Lock's quest to climb all fourteen of the highest mountains in the world». Andrew-lock.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  25. «Australia's Most Accomplished Mountaineer». Andrew Lock. 2 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  26. «Piotr Pustelnik summits Annapurna - bags the 14x8000ers!». Explorersweb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  27. «Shisha Pangma: Edurne Pasaban summits - completes the 14x800ers». Explorersweb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  28. «Abele Blanc summits Annapurna and all 8000ers». Planetmountain.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  29. 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 29,5 29,6 29,7 29,8 «Climbers - First 14, updated table on 8000ers.com». 8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  30. «Everest - Mount Everest by climbers, news». Mounteverest.net. 18 Μαΐου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. 
  31. «Mario Panzeri: sono in cima! E finalmente sono 14 ottomila». Montagna.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  32. 32,0 32,1 «日本人初の快挙、8000m峰14座登頂 竹内洋岳». Nikkei.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  33. «Climbers - First 14». 8000ers.com. 13 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014. 
  34. «Fausto de Stefani back for Lhotse – changes ahead on the 14x8,000ers summiteers' list?». MountEverest.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  35. AdventureStats.net, Official records. «Climbers that have summited 10 to 13 of the 14 Main-8000ers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  36. MountEverest.net, News, under heading No Proof: Alan himself said later that he continued alone for one hour into the fog to find the true summit. He said that he "has no proof to have not been to the summit" and so he counts it a done deal. The statistician's didn't buy it, and Alan was deleted on all of the Cho Oyu lists.. «Alan Hinkes Kangchenjunga - 13 or 14?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  37. Russianclimb.com, Mountaineering World of Russia & CIS. «Vladislav Terzyul, List of ascents». Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  38. «Sad results on Makalu and Unanswered Questions: 1 missing climber and 1 passed away on Makalu». Everestnews2004.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  39. «AFP: Winds delay S. Korean climber's record attempt». Google.com. 24 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. 
  40. «Everest K2 News ExplorersWeb - More dark clouds mounting on Anna summit push; Miss Oh's Kanchen summit "disputed" after renewed accusations». Explorersweb.com. 26 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. 
  41. «New doubts over Korean Oh Eun-Sun's climbing record». BBC News. 2010-08-27. http://www.bbc.co.uk/news/world-south-asia-10266282. 
  42. «Seasonal Stories for the Nepalese Himalaya 2010» (PDF). Himalayandatabase.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  43. «Desnivel; Carlos Pauner consigue la cima del Everest». Desnivel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]