Πιτ Σένινγκ
| Προσωπικές πληροφορίες | |
|---|---|
| Όνομα | Πίτερ (Πιτ) Κάιτλεσμπι Σένινγκ Peter (Pete) Kittlesby Schoening |
| Εθνικότητα | Αμερικανός |
| Γέννηση | 30 Ιουλίου, 1927 Σιάτλ, Γουάσινγκτον |
| Θάνατος | 22 Σεπτεμβρίου 2004 (77 ετών) Κένμορ, Γουάσινγκτον |
| Ορειβατική σταδιοδρομία | |
| Γνωστός/ή για | 1958, πρώτη ανάβαση στο Γκασερμπρούμ Α΄ με Άντριου Κάουφμαν |
| Ενημέρωση 30 Αυγούστου 2014. | |
Ο Πίτερ (Πιτ) Κάιτλεσμπι Σένινγκ (Peter (Pete) Kittlesby Schoening) (30 Ιουλίου, 1927 – 22 Σεπτεμβρίου, 2004) ήταν Αμερικανός ορειβάτης, που πραγματοποίησε με επιτυχία την πρώτη ανάβαση στην κορυφή του Γκασερμπρούμ Α΄ το 1958, μαζί με τον Άντριου Κάουφμαν[1]. Πραγματοποίησε επίσης, πρώτη ανάβαση στην κορυφή του όρους Βίνσεν στην Ανταρκτική το 1966[2].
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου, 1927, στο Σιάτλ, της Γουάσινγκτον και μεγάλωσε στην Ολύμπια της Γουάσινγκτον. Παράτησε τις σπουδές του για να υπηρετήσει στο αμερικανικό ναυτικό τον τελευταίο χρόνο του Β' Π.Π.. Αργότερα σπούδασε χημικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Γουάσινγκτον, όπου και ήλθε σε επαφή με την ορειβασία. Πέθανε από καρκίνο στο σπίτι του στο Κένμορ της Γουάσινγκτον[3].
Ο Σένινγκ είναι περισσότερο γνωστός στην ορειβατική κοινότητα για το γεγονός της ασφάλισης των σχοινοσυντρόφων του ("The Belay") στην τρίτη αμερικανική αποστολή στο Καρακορούμ το 1953. Μόνος του απέτρεψε την απώλεια ολόκληρης της αποστολής, όταν χρησιμοποίησε το πιολέ του για να σταματήσει την πτώση πέντε ανθρώπων που γλύστρησαν και κρέμονταν στο κενό[4]
Το 1996 σε ηλικία 68 ετών, πήγε και πάλι στο Έβερεστ με τον ανιψιό του Κλεβ Σένινγκ. Σταμάτησε την ανάβαση κοντά στην κορυφή στην Κατασκήνωση 3, εξαιτίας ασυνήθους αρρυθμίας. Η τραγική περιπέτεια στο Καρακορούμ είναι θέμα αφήγησης σε πολλά βιβλία, περιλαμβανομένου του Into Thin Air από τον Γιον Κρακάουερ[5] και του Η Αναρρίχηση από τον Ανατόλι Μπουκρέεφ.
Η ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το γεγονός που έγινε γνωστό ως ασφάλεια (belay) συνέβη στο Κ2 όπου ο Σένιγκ έσωσε τους συντρόφους του από βέβαιo θάνατο. Νεότερος μέλος της οκταμελούς αποστολής υπό τον Τσάρλι Ηιούστον, Ο Σένινγκ έφτασε με την υπόλοιπη ομάδα έφτασε περίπου στα 8.610 μ όπου βρισκόταν η Κατασκήνωση 3. Εκεί η ομάδα υποχρεώθηκε σε παρατεταμένη παραμονή σε υψηλό υψόμετρο εξαιτίας θυελλωδών ανέμων, κάτι που προκάλεσε εμβολή (θρομβοφλεβίτιδα) στον Αρτ Τζιλκίι, τον γεωλόγο της αποστολής, που κατέρρευσε[6]. Στην προσπάθειά τους να τον κατεβάσουν γρήγορα. Οι ορειβάτες βρέθηκαν σε απότομη πλαγιά 45 βαθμών κουβαλώντας τον Τζιλκίι στον υπνόσακκό του. Εκεί διαδοχικά γλύστρησαν, παρασύροντας ο ένας τον άλλον και βρέθηκαν κρεμασμένοι στο κενό. Θα είχαν πεθάνει αν δεν αντιδρούσε γρήγορα ο Σένινγκ, ο οποίος πέρασε και αγκίστρωσε το πιολέ του στο άνοιγμα ενός βράχου και κρατήθηκε με όλη του τη δύναμη, επιβραδύνοντας την πτώση και σώζοντας τους συντρόφους του από βέβαιο θάνατο[7]. Αυτό που έκανε ο Σένινγκ ήταν τόσο σημαντικό, ώστε η ορειβατική κοινότητα το ονόμασε απλά "The Belay", (η "Ασφάλεια"). Το πιολέ που κράτησε τους 5 σχοινοσυντρόφους του εκτίθεται σήμερα σε μουσείο[8].
Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Gasherbrum I». Summit Post. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2014.
- ↑ Green, Stewart. «Mount Vinson: Highest Mountain in Antarctica». Climbing.about.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2014.
- ↑ Connely, Joel (23 Σεπτεμβρίου 2004). «In the Northwest: Pete Schoening to be forever remembered for The Belay». Seattlepi.com. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2014.
- ↑ Rowell, Galen (1977). In The Throne Room of the Mountain Gods. San Francisco: Sierra Club Books. σελίδες 226–234. ISBN 0-87156-184-0.
- ↑ Krakauer, Jon (1999). Into Thin Air: A Personal Account of the Mt. Everest Disaster. New York: Anchor Books/Doubleday. ISBN 978-0-385-49478-6.
- ↑ «Pete 'The Belay' Schoening». The Telegraph. 2004-10-04. http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1473260/Pete-The-Belay-Schoening.html. Ανακτήθηκε στις 2014-08-30.
- ↑ Brendan, Leonard (2012-11-28). «Historical Badass: Mountaineer Pete Schoening and ‘The Belay’». Adventure Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-08-15. https://web.archive.org/web/20140815121944/http://www.adventure-journal.com/2012/11/historical-badass-mountaineer-pete-schoening-and-the-belay/. Ανακτήθηκε στις 2014-08-30.
- ↑ Fasting, Erling (2011-09-01). «The 5 Most Badass Things Done While Conquering a Mountain». Cracked. http://www.cracked.com/article_19385_the-5-most-badass-things-done-while-conquering-mountain.html#ixzz3Bv5Ql4k7.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Houston, Robert· Bates, Charles. K2 — The Savage Mountain. ISBN 978-1-59921-608-9.[νεκρός σύνδεσμος]
- Krakauer, Jon (1997). Into Thin Air: A Personal Account of the Mt Everest Disaster. Anchor Books. ISBN 0-385-49478-5.
- Whittaker, Lou (1995). Lou Whittaker: Memoirs of a Mountain Guide. Mountaineers Books. ISBN 978-0-89886-459-5.
- Viesturs, Ed· Roberts, David (13 Οκτωβρίου 2009). K2: Life and Death on the World's Most Dangerous Mountain. Crown Publishing Group. ISBN 978-0767932608.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «The Miracle Belay». Gripped. 2013-12-30. http://gripped.com/profiles/miracle-belay/.
- Ith, Ian. «Mountaineer, 77, saved lives of six climbers on K2 in '53». Seattle Times. http://seattletimes.com/html/localnews/2002045151_schoeningobit24m.html.
- «The Shoening's Ice Axe». Bradford Washburn American Mountaineering Museum. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2014.
- Peter K. Schoening. (2014). In Encyclopædia Britannica. Ανάκτηση από http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1014447/Peter-K-Schoening