Κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Ελλάδα
Η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών ονομάζει πολιτιστικούς χώρους αλλά και άλλα σημεία πολιτιστικού, περιβαλλοντικού και ιστορικού ενδιαφέροντος σαν Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας για την πολιτιστική ή την περιβαλλοντική σημασία που διαθέτουν. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς ορίζονται σύμφωνα με την Σύμβαση της Ουνέσκο για την Παγκόσμια Κληρονομιά, που υπεγράφη το 1972.[1] Οι χώροι που μπορούν να οριστούν από την Ουνέσκο σαν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς περιλαμβάνουν μνημεία (όπως αρχιτεκτονικά έργα, μνημειακά γλυπτά ή επιγραφές), ομάδες κτιρίων και τοποθεσίες (συμπεριλαμβανομένων των αρχαιολογικών χώρων), φυσικά περιβάλλοντα (αποτελούμενα από φυσικούς και βιολογικούς σχηματισμούς), γεωλογικούς και φυσιογραφικούς σχηματισμούς (συμπεριλαμβανομένων οικοτόπων που αποτελούν την πατρίδα απειλούμενων ειδών ζώων και φυτών) και φυσικοί τόποι που είναι σημαντικοί από την άποψη της επιστήμης, της διατήρησης ή της φυσικής ομορφιάς.[2] Η Ελλάδα επικύρωσε τη σύμβαση στις 17 Ιουλίου 1981, καθιστώντας τους χώρους φυσικού περιβάλλοντος και πολιτισμού εξαιρετικού ενδιαφέροντος της Ελλάδας επιλέξιμους για συμπερίληψη στον κατάλογο.[3]
Το 2023, υπήρχαν 18 μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα, εκ των οποίων τα 16 είναι πολιτιστικοί χώροι και δύο άλλα (Μετέωρα και Χερσόνησος του Άθω) συμπεριλαμβάνονται στο κατάλογο εξαιτίας της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής τους σημασίας. Το πρώτο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ήταν ο ναός του Απόλλωνα στις Βάσσες, το 1986. Έπειτα το 1987 προστέθηκε στον κατάλογο ο χώρος των Δελφών και της Ακρόπολης. Πέντε χώροι προστέθηκαν το 1988, δύο το 1989 και το 1990, ένας το 1992 και το 1996, δύο το 1999, και ένας το 2007. Το 2016 προστέθηκε ο Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων στο κατάλογο. Υπάρχουν επίσης 16 άλλοι χώροι που προτάθηκαν για συμπερίληψη στο μέλλον στο κατάλογο, το 2014.[4]
Κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μνημείο | Εικόνα | Τοποθεσία (περιφέρεια) | Έτος | Αριθμός αναφοράς UNESCO |
---|---|---|---|---|
Ναός του Επικούριου Απόλλωνα | Πελοπόνησος | 1986 | 392; i, ii, iii (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος Δελφών | Στερεά Ελλάδα | 1987 | 393; i, ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Ακρόπολη Αθηνών | Αττική | 1987 | 404; i, ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Άγιο Όρος | Άγιο Όρος | 1988 | 454; i, ii, iv, v, vi, vii (mixed) | |
Μετέωρα | Θεσσαλία | 1988 | 455; i, ii, iv, v, vii (mixed) | |
Παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης | Κεντρική Μακεδονία | 1988 | 456; i, ii, iv (cultural) | |
Ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο | Πελοπόνησος | 1988 | 491; i, ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου | Νοτίου Αιγαίου | 1988 | 493; ii, iv, v (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος του Μυστρά | Πελοπόνησος | 1989 | 511; ii, iii, iv (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας | Δυτικής Ελλάδας | 1989 | 517; i, ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Δήλος | Νοτίου Αιγαίου | 1990 | 530; ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά και Νέα Μονή Χίου | Στερεά Ελλάδα, Άττική, Βορείου Αιγαίου | 1990 | 537; i, iv (cultural) | |
Πυθαγόρειο και Ηραίο Σάμου | Βορείου Αιγαίου | 1992 | 595; ii, iii (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος των Αιγών | Κεντρική Μακεδονία | 1996 | 780; i, iii (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών και Τίρυνθας | Πελοπόνησος | 1999 | 941; i, ii, iii, iv, vi (cultural) | |
Το ιστορικό κέντρο της Χώρας της Πάτμου με την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης. | Νοτίου Αιγαίου | 1999 | 942; iii, iv, vi (cultural) | |
Παλιά Πόλη της Κέρκυρας | Ιονίων Νήσων | 2007 | 978; iv (cultural) | |
Αρχαιολογικός χώρος Φιλίππων | Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης | 2016 | 1517; iii, iv (cultural) | |
Πολιτιστικό Τοπίο Ζαγορίου | Ηπείρου | 2023 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «The World Heritage Convention». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ «Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «Greece». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Greece». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020.