Καβούσι Λασιθίου
Συντεταγμένες: 35°07′21″N 25°51′27″E / 35.12259°N 25.857452°E
| Καβούσι Λασιθίου | |
|---|---|
 | |
  Καβούσι Λασιθίου | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοικητική υπαγωγή | τοπική κοινότητα Καβουσίου Λασιθίου |
| Υψόμετρο | 125 μέτρα |
| Πληθυσμός | 537 (2021) |
| Ταχ. κωδ. | 72200 |
| Τηλ. κωδ. | 28420-94 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Καβούσι (επίσης: Καβούσιον) είναι χωριό και κοινότητα του δήμου Ιεράπετρας, της περιφερειακής ενότητας Λασιθίου, ανατολικής Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 559 κατοίκους. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 140 μέτρων, στους πρόποδες του υψώματος Αφέντης,[1] 19 χιλιόμετρα βορειο-ανατολικά από την Ιεράπετρα και 26 χιλιόμετρα ανατολικά από τον Άγιο Νικόλαο. Το κύριο προϊόν που παράγεται στην περιοχή είναι το ελαιόλαδο, ενώ υπάρχει επίσης και παραγωγή αιθέριων ελαίων από τα αρωματικά φυτά της περιοχής.[1][2] Το όνομά του στην κρητική διάλεκτο σημαίνει λάκκος όπου μαζεύεται νερό.
Κοινότητα Καβουσίου
Η κοινότητα Καβουσίου αποτελείται από το χωριό Καβούσι (έδρα της Κοινότητας), τους ορεινούς οικισμούς Δρακαλεύρι και Τσαμάντης στα όρη της Θρυπτής και τους οικισμούς Μέλισσες και Παναγία στην κοιλάδα της Αύγου.
Η κοινότητα εκτείνεται από την παραλία του Θόλου μέσω της Μαλαύρας, του Πλατάνου, του όρους Καψά, του όρους Κλήρος, περαιτέρω προς το όρος Αφέντη, στη συνέχεια μέσω του βορειοδυτικού άκρου της κοιλάδος της Θρυπτής (Σαλονίκιας) και σε ένα τμήμα του φαραγγιού Χα, εν συνεχεία στήν θέση Καμίνια και αργότερα ακολουθώντας και πάλι το ρέμα σχεδόν μέχρι το αλιευτικό λιμάνι ανατολικά της Παχείας Άμμου. Στην Κοινότητα Καβουσίου υπάγεται και η νησίδα Κονίδα, πού βρίσκεται στα βόρεια της Παχείας Άμμου.
Η Κοινότητα Καβουσίου συνορεύει (δεξιόστροφα από τα βόρεια) με τις Κοινότητες Λάστρου και Χρυσοπηγής (Επαρχία και Δήμος Σητείας), με την Κοινότητα Ορεινού (Επαρχία Σητείας, Δήμος Ιεράπετρας) και με τις Κοινότητες Κάτω Χωρίου και Παχείας Άμμου (Επαρχία και Δήμος Ιεράπετρας).
Η Κοινότητα εκπροσωπείται από πενταμελές Συμβούλιο με επικεφαλής την Πρόεδρο κα. Μαρία Χαλκιαδάκη.[3]
Ιστορία
Το χωριό περιβάλλεται από πολλές τοποθεσίες με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, όπως ο Βροντάς, το πλάι Κάστρο (ακι οι δύο είναι προμινωικοί οικισμοί) και ο Αζοριάς, ένας λόφος στον οποίο έχει ανακαλυφθεί πόλη των αρχαϊκών χρόνων. Επίσης, στη γύρω περιοχή έχουν βρεθεί βυζαντινές εκκλησίες, όπως αυτή των Αγίων Αποστόλων, με τοιχογραφίες του 1456. Η παλαιότερη μνεία του χωριού γίνεται το 1577 από τον Φραγκίσκο Μπαρότσι. Το Καβούσι ήταν μεγάλο χωριό κατά την Ενετοκρατία. Στην απογραφή του Καστροφύλακα το 1583 αναφέρεται ως Cavussi με 637 κατοίκους. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 είχε 100 οικογένειες Χριστιανών και Τούρκων. Το 1881 είχε 636 Χριστιανούς κατοίκους και 310 Τούρκους.[1]
Η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 745 | 899 | 869 | 999 | 1013 | 961 | 823 | 715 | 684 | 604 | 559 |
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 322.
- ↑ Νίκος Πετάσης (21 Οκτωβρίου 2013). «Η... "Σειρήνα" των αρωματικών φυτών». Νέα Κρήτη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-06-05. https://web.archive.org/web/20150605143023/http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ admin (22 Οκτωβρίου 2014). «Πίνακας μελών Τοπικών Συμβουλίων του Δήμου Ιεράπετρας». Δήμος Ιεράπετρας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021.
| ||||||||||||||||||||||