Ιωάννης Σπύρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Σπύρου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1905
Βουρλιώτες Σάμου
Θάνατος20  Μαρτίου 1983
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (έως 1928)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
πολιτικός[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Σάμου)[2]

Ο Ιωάννης Ξ. Σπύρου (Βουρλιώτες Σάμου, 1905 - Σάμος, 20 Μαρτίου 1983) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός. Εκλεγοταν διαρκώς και επί τρεις δεκαετίες πρώτος βουλευτής Σάμου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια και οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο χωριό Βουρλιώτες της Σάμου το έτος 1905, γιος του Ξενοφώντος Σπύρου.[3] Ήταν παντρεμένος με την Μαρίκα Λαγουδάκη με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ξενοφώντα (διετέλεσε διευθυντής του ΕΟΤ)[4] και την Αριάδνη.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έλαβε το απολυτήριο από το Γυμνάσιο Σάμου (1922) και ολοκλήρωσε τις σπουδες του με πτυχίο Ιατρικής Σχολής από το Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό " Άριστα" (1928). Εκπόνησε εργασία στο πλαίσιο διεκδίκησης της έδρας του καθηγητή Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κατόπιν συστάσεως του καθηγητή Κ. Λούρου , η οποία εγκρίθηκε το 1950 και εκλήθη από το Πανεπιστήμιο για την ορκωμοσία.

Πτυχία- Επαγγελματική εμπειρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την διάρκεια των σπουδών του τα χρόνια 1924-1926 διετέλεσε εσωτερικός ιατρός του Δημοτικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ελπίς»[5] ενώ τα χρόνια 1926- 1929 διετέλεσε εσωτερικός ιατρός της Ιδιωτικής Κλινικής του καθηγητή Λούρου. Μετά την λήψη του πτυχίου του προσελήφθη ως βοηθός στην πανεπιστημιακή Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική ενώ το 1930 διετέλεσε επιμελητής Ιδιωτικής κλινικής των καθηγητών Κ. &Ν. Λούρου για ένα έτος. Με την ολοκλήρωση της ειδίκευσής του στην Μαιευτική- Γυναικολογία μετέβη στο Παρίσι όπου και μετεκπαιδεύτηκε επί 2 έτη στην Κλινική Zarnier –Brock – Baudeloque στις νεότερες για την εποχή του πρακτικές στην μαιευτική- γυναικολογία. Επέστρεψε στην Ελλάδα το έτος 1933 όπου και κατέλαβε την θέση του διευθυντή της μαιευτικής κλινικής του νοσοκομείου Σάμου, την οποία και τίμησε για 27 συναπτά έτη.[6]

Παράλληλα διετέλεσε ιατρός λοιμωδών νόσων και νομίατρος Σάμου, καθώς και διευθυντής της μαιευτικής κλινικής του νοσοκομείου UNRA Νουζεράτ Παλαιστίνης επί 2 έτη.

Κοινωνική Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπύρου ανέπτυξε έντονη κοινωνική δράση, υπηρετώντας τόσο την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και τον συνδικαλισμό και τον πολιτισμό. ναλυτικά, διετέλεσε:

  • Κοινοτικός σύμβουλος κοινότητας Βουρλιωτών.
  • Πρόεδρος Κοινότητας Βουρλιωτών
  • Αντιπρόεδρος Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Βουρλιωτών
  • Πρόεδρος – ιδρυτής της Ενώσεως Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου [7]
  • Πρόεδρος Εμπορικού Επιμελητηρίου Σάμου[8]
  • Πρόεδρος τμήματος Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Σάμου
  • Πρόεδρος δημοτικής φιλαρμονικής Σάμου
  • Γενικός γραμματέας ιατρικού συλλόγου Σάμου
  • Διοικητικός διευθυντής Γενικού Νοσοκομείου Σάμου
  • Δήμαρχος Λιμ. Βαθέως Σάμου
  • Επίτιμος πρόξενος Ολλανδίας στη Σάμο (με παράσημο Nassau)
  • Αντιπρόσωπος Ελλάδος στο Αμπελουργικό Συνέδριο της Ευρώπης (Στρασβούργο 1960)

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπύρου εξελέγη βουλευτής Σάμου συνολικά 10 φορές. Στην αρχή εξελέγη με το Κόμμα Φιλελευθέρων, το 1950, 1951, 1952 (ακυρώθηκε η εκλογή του στις 5 Μαρτίου 1953) και το 1956 (με τη ΦΙ.Δ.Ε..[3] Εν συνεχεία εξελέγη με την ΕΡΕ τα έτη 1958, 1961, 1963, 1964[3] και μεταδικτατορικά με τη Νέα Δημοκρατία το 1974 και 1977.[9]

Τελευταία χρόνια και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρέτησε στη Βουλή των Ελλήνων ως το 1981. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στις 20 Μαρτίου 1983[10] και κηδεύτηκε στη Σάμο εν μέσω εκδηλώσεων βαθιάς λύπης. [11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 5d651912-bff4-4c8e-9e74-bf5c76c3408d. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  2. Βουλή των Ελλήνων. 5d651912-bff4-4c8e-9e74-bf5c76c3408d. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών» (PDF). hellenicparliament. Ελληνικό κοινοβούλιο. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.  (αρ. 1098, σελ. 95)
  4. Κούλα Παπαδάκη-Κάκαρη, Προσωπικότητες από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας : Αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, νομάρχες & δήμαρχοι, 1975, σελ. 220[νεκρός σύνδεσμος]
  5. Σύντομο ιστορικό Αρχειοθετήθηκε 2016-08-17 στο Wayback Machine. του Νοσοκομείου "Ελπίς".
  6. «Δικτυακός τόπος Νοσοκομείου Σάμου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2016. 
  7. Δήμος Σάμου[νεκρός σύνδεσμος], Πληροφορίες για τους Βουρλιώτες.
  8. «Ιστοσελίδα Εμπορικού Επιμελητηρίου Σάμου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2016. 
  9. Κοινοβουλευτική θητεία μετά τη Μεταπολίτευση
  10. Πένθη, Ιωάννης Ξ. Σπύρου, Σαμιακόν Βήμα, φύλλο 22-3-1983, σελ. 1.
  11. Τα Νέα, Κηδεύτηκε τ. βουλευτής, 30-3-1983, σελ. 5.