Ιωάννα Μποφόρ (κόμισσα του Γουέστμορλαντ)
Η Ιωάννα Μπωφόρ (Joan Beaufort, Countess of Westmorland, 1379 - 13 Νοεμβρίου 1440) κόμισσα του Γουέστμορλαντ ήταν τέταρτο παιδί και μοναδική κόρη του Ιωάννη της Γάνδης με την τρίτη σύζυγο και πρώην ερωμένη του Αικατερίνη Σουίνφορντ.[6] Την περίοδο της χηρείας της έγινε ισχυρή γαιοκτήμονας σε ολόκληρη τη βόρεια Αγγλία. Η ακριβής ημερομηνία που γεννήθηκε είναι άγνωστη, γεννήθηκε πιθανότατα στην βίλα του Σουίνφορντ στο Λινκολνσάιρ ή στο Πλέσι στο Έσσεξ.[7]
Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι γεννήθηκε το 1379, η ιστορικός Άλισον Ουίϊρ (γεν. 1951) αναφέρει ότι γεννήθηκε το 1377 αλλά είναι ανακριβές.[7] Η Ιωάννα Μπωφόρ πήρε το όνομα της από την Ιωάννα του Κεντ που ήταν τότε χήρα πριγκίπισσα της Ουαλίας.[7] Ο Ιωάννης της Γάνδης τακτοποίησε τον γάμο ανάμεσα στην κόρη του Ιωάννα και τον Ροβέρτο Φερρέρ, 5ο βαρόνο του Μποτελερ, το ζεύγος παντρεύτηκε το 1392 και έμεναν στο νοικοκυριό του Ιωάννη της Γάνδης.[6][7] Το ζεύγος απέκτησε δυο κόρες αλλά ο Ροβέρτος Φερρέρ πέθανε πρόωρα το 1395.[6]
Δεύτερος γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δεύτερη σύζυγος του Ιωάννη της Γάνδης Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ πέθανε στις 23 Μαρτίου 1394, ο πατέρας της προχώρησε στις 13 Ιανουαρίου 1396 σε τρίτο γάμο με την πρώην ερωμένη του Αικατερίνη Σουίνφορντ.[8] Τα παιδιά του Ιωάννη της Γάνδης και της Αικατερίνης Σουίνφορντ νομιμοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1396 με παπική βούλα.[6] Η Ιωάννα Μπωφόρ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Νοέμβριο 1396 τον χήρο Ραλφ Νέβιλ, 1ο κόμη του Γουέστμορλαντ, ο Ραλφ είχε 12 παιδιά από την πρώτη του σύζυγο Μαργαρίτα Στάφορντ και απέκτησε άλλα 14 παιδιά με την Ιωάννα.[7] Μετά τον γάμο τους ο Ιωάννης της Γάνδης παραχώρησε ισόβια στο ζεύγος ένα τεράστιο ποσό, η κύρια κατοικία τους ήταν το κάστρο του Ρέμπι στην Νορθάμπερλαντ.[9] Ο ξάδελφος της Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας έκανε την Μαργαρίτα Μπωφόρ μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας.[10]
Ο Ριχάρδος Β΄ δημιούργησε την κομητεία του Γουέστμορλαντ για χάρη του Ραλφ αλλά εκείνος προτίμησε να υποστηρίξει τον Ερρίκο Μπόλινμπροκ όταν εκθρόνισε τον Ριχάρδο Β΄ και ανέβηκε στον θρόνο ως Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας. Ο Ερρίκος Δ΄ έδωσε στον Ραλφ και την Ιωάννα πολλούς τίτλους, εδάφη και συντάξεις, η Ιωάννα Μπωφόρ πήρε τιμητικά τον τίτλο "αδελφή του βασιλιά".[9] Ο Ραλφ και η Ιωάννα χρησιμοποίησαν τις καλές τους σχέσεις με τον Ερρίκο Δ΄ για να προχωρήσουν σε λαμπρούς γάμους για όλα τα παιδιά τους, το βασικό τους όπλο ήταν να αποκτήσουν τα εδάφη που είχαν κατασχεθεί από αριστοκράτες που εξεγέρθηκαν.[6] Ο Ραλφ απέκτησε την περιουσία του Ριχάρδου της Υόρκης, 3ου δούκα της Υόρκης που έμενε με την οικογένεια του στο κάστρο του Ρέμπι, ο Ριχάρδος της Υόρκης παντρεύτηκε την μικρότερη κόρη του Ραλφ και της Ιωάννας Μπωφόρ Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης.[11] Ο Λάντερ σημειώνει ότι οι γάμοι των παιδιών του Ραλφ ήταν "οι πιο εντυπωσιακοί παιδικοί γάμοι στην Αγγλική ιστορία".[6][12] Την εποχή του θανάτου της η Ιωάννα Μπωφόρ ήταν μητέρα ενός κόμη, τριών βαρόνων, μιας κόμισσας, τριών δουκισσών, ενός επισκόπου και μιας μοναχής.[12]
Τελευταία χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ιωάννα προσκάλεσε γύρω στο 1413 στην οικία της την Μάρτζορι Κέμπι (1373 - 1438) και της χρηματοδότησε ένα προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ.[6] Το 1422 πήρε την άδεια να μείνει με ένα τάγμα μοναχών που παρακολουθούσαν "οκτώ τίμιες γυναίκες".[6] Μετά τον θάνατο του Ραλφ ο τίτλος του κόμη του Γουέστμορλαντ πέρασε στον γιο του μεγαλύτερου γιου του από τον πρώτο του γάμο Ραλφ Νέβιλ αλλά τα περισσότερα εδάφη κληρονόμησε ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννας Ριχάρδος Νέβιλ, 5ος κόμης του Σόλσμπερι.[13] Η διανομή αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την έναρξη εμφύλιου πολέμου ανάμεσα στα μέλη της Οικογένειας Νέβιλ που θα συνεχιστεί με τον Πόλεμο των Ρόδων. Μετά την δεύτερη χηρεία της η Ιωάννα Μπωφόρ έγινε λάτρης της λογοτεχνίας, απεικονίζεται με την οικογένεια της από τους Αδελφούς Λίμπουρχ στο "Βιβλίο των Ωρών των Νέβιλ". Ανέλαβε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ (1428) και ενώθηκε με την αδελφότητα του Σαιν Άλμπαν, στην διάρκεια της δεύτερης χηρείας της έκανε όρκο αγνότητας.[6]
Απόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιωάννα Μπωφόρ πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 1440 στο Χάουντεν του Γιορκσάιρ και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Λίνκολν δίπλα από την μητέρα της.[9] Η Ιωάννα Μπωφόρ ήταν μητέρα της Σεσίλ, δούκισσας της Υόρκης και γιαγιά δυο Άγγλων βασιλέων του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας, ο τελευταίος ανατράπηκε και σκοτώθηκε από τον Ερρίκο Τυδώρ που τον διαδέχθηκε ως Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας. Ο Ερρίκος Ζ΄ παντρεύτηκε την μεγαλύτερη κόρη του Εδουάρδου Δ΄ Ελισάβετ της Υόρκης, γιος τους ήταν ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας, η έκτη σύζυγος του Ερρίκου Η΄Αικατερίνη Παρ ήταν απόγονος του μεγαλύτερου γιου του Ραλφ και της Ιωάννας Ριχάρδου Νέβιλ, 5ου κόμη του Σόλσμπερι συνεπώς ήταν τρίτα ξαδέλφια. Ο εγγονός της Ριχάρδος Νέβιλ, 16ος κόμης του Γουόρικ που ονομάστηκε και "παραγωγός βασιλέων" ήταν πατέρας της βασίλισσας Άννας Νέβιλ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον πρώτο σύζυγο της Ροβέρτο Φερρέρ, 5ο βαρόνο του Μποτελερ απέκτησε :
- Ελισάβετ Φερρέρ, 6η βαρόνη του Μποτελερ (1393 - 1474), τάφηκε στην εκκλησία των Μπλάκ Φρίαρς στην Γιορκ, παντρεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου 1407 στο κάστρο του Γκρέιστοκ τον Τζων Γκρέιστοκ 4ο βαρόνο του Γκρέιστοκ.[14]
- Μαργαρίτα Φερρέρ (1394 - 25 Ιανουαρίου 1458), παντρεύτηκε τον θετό αδελφό της Σερ Ραλφ Νέβιλ γιο του Ραλφ Νέβιλ, 1ου κόμη του Γουέστμορλαντ από τον πρώτο του γάμο στο Γουόρικσερ.
Με τον δεύτερο σύζυγο της Ραλφ Νέβιλ, 1ο κόμη του Γουέστμορλαντ απέκτησε :[15]
- Ιωάννα Νέβιλ (1398 - 1453), μοναχή[6]
- Ελεονώρα Νέβιλ, κόμισσα του Νορθάμπερλαντ (1398–1472), παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Ριχάρδο Ντεσπένσερ και σε δεύτερο γάμο τον Χένρυ Πέρσι, 2ο κόμη του Νορθάμπερλαντ.[6]
- Αικατερίνη Νέβιλ, δούκισσα του Νόρφολκ (1399 - 1483) παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο στις 12 Ιανουαρίου 1411 τον Τζων Μάουμπράι, 2ο δούκα του Νόρφολκ σε δεύτερο γάμο τον Σερ Τόμας Στρανγκους, σε τρίτο γάμο τον Τζων Μπόμοντ, 1ο υποκόμη του Μπόμοντ και σε τέταρτο γάμο τον Σερ Τζων Γούντβιλ (πέθανε στις 12 Αυγούστου 1469)[6]
- Ριχάρδος Νέβιλ, 5ος κόμης του Σόλσμπερι[6]
- Ερρίκος Νέβιλ[6]
- Τόμας Νέβιλ[6]
- Κάθμπερτ Νέβιλ[6]
- Ροβέρτος Νέβιλ (1404 - 1457), επίσκοπος του Σόλσμπερι και του Ντάραμ[6]
- Γουλιέλμος Νέβιλ, 1ος κόμης του Κεντ (1405 - 1463)[6]
- Γεώργιος Νέβιλ, 1ος βαρόνος του Λάτιμερ (1407 - 1469)[6]
- Άννα Στάφορντ, δούκισσα του Μπάκινγκχαμ, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Χάμφρεϊ Στάφορντ, 1ο δούκα του Μπάκινγκχαμ και σε δεύτερο γάμο τον Γουόλτερ Μπλουντ, 1ο βαρόνο του Μουντόι.[6]
- Τζων Νέβιλ[6]
- Εδουάρδος Νέβιλ, 3ος βαρόνος του Μπεργκαβεννί (1414 - 1476)[6]
- Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00001701. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 p10198.htm#i101973. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 «Kindred Britain»
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com.
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 6,21 6,22 Laynesmith, J. L. (2017-07-13). Cecily Duchess of York
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Weir, Alison (2009-10-06). Mistress of the Monarchy: The Life of Katherine Swynford, Duchess of Lancaster
- ↑ Weir, Alison (2011-04-18). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Licence, Amy (2016-03-07). Red Roses: Blanche of Gaunt to Margaret Beaufort
- ↑ Collins, Hugh E. L. (2000). The Order of the Garter, 1348-1461: Chivalry and Politics in Late Medieval England
- ↑ Dean, Kristie (2016-03-15). On the Trail of the Yorks. Amberley Publishing Limited.
- ↑ 12,0 12,1 Clark, K. L. (2016-09-07). Nevills of Middleham: England's Most Powerful Family in the Wars of the Roses
- ↑ Fritze, Ronald H.; Robison, William Baxter (2002). Historical Dictionary of Late Medieval England, 1272-1485
- ↑ Kennedy, Maev; Team, Greyfriars Research; Foxhall, Lin (2015-04-27).
- ↑ McCash, June Hall (1996). The Cultural Patronage of Medieval Women
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Collins, Hugh E. L. (2000). The Order of the Garter, 1348-1461: Chivalry and Politics in Late Medieval England
- Dean, Kristie (2016-03-15). On the Trail of the Yorks
- Kennedy, Maev; Team, Greyfriars Research; Foxhall, Lin (2015-04-27). The Bones of a King: Richard III Rediscovered
- Laynesmith, J. L. (2017-07-13). Cecily Duchess of York
- Licence, Amy (2016-03-07). Red Roses: Blanche of Gaunt to Margaret Beaufort
- McCash, June Hall (1996). The Cultural Patronage of Medieval Women
- Press, Cambridge University (2002-12-05). The Cambridge Companion to Shakespeare's History Plays
- Weir, Alison (2011-04-18). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy