Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χιροσίμα, αγάπη μου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιροσίμα, αγάπη μου
(Hiroshima mon amour)
Η κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΑλέν Ρενέ[1][2]
ΠαραγωγήΑνατόλ Ντάουμαν
ΣενάριοΜαργκερίτ Ντυρά
ΠρωταγωνιστέςΕμανουέλ Ριβά[3][2], Είτζι Οκάντα[3], Μπερνάρ Φρεσόν[3] και Πιερ Μπαρμπό[3]
ΜουσικήΖoρζ Ντελερού
ΦωτογραφίαΣασά Βιερνί και Μισίο Τακαχάσι
ΜοντάζΑν Σαρότ και Χένρι Κόλπι
Εταιρεία παραγωγήςArgos Films
ΔιανομήPathé και Netflix
Πρώτη προβολή1959
Διάρκεια90 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία και Ιαπωνία
ΓλώσσαΓαλλικά
Ιαπωνικά
Αγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Χιροσίμα, αγάπη μου (πρωτότυπος τίτλος: Hiroshima mon amour) είναι γαλλική-ιαπωνική ταινία του 1959 σε σκηνοθεσία του Αλέν Ρενέ και σε σενάριο της Μαργκερίτ Ντυράς.

Μία Γαλλίδα ηθοποιός (Εκείνη) πηγαίνει στην Ιαπωνία, στη Χιροσίμα, για τα γυρίσματα μίας ταινίας για την ειρήνη. Γνωρίζεται με έναν Ιάπωνα αρχιτέκτονα (Εκείνος), κάτοικο της Χιροσίμα και ζουν μια ερωτική νύχτα. Ο έρωτάς τους απελευθερώνει τις κοντινές μνήμες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όπως τον έζησε ο καθένας τους και τις αφηγούνται. Εκείνος ήταν στο μέτωπο του πολέμου κι έτσι δεν χάθηκε, όπως η υπόλοιπη οικογένεια του που σκοτώθηκε την ημέρα που η πρώτη ατομική βόμβα έπεσε στη Χιροσίμα. Εκείνη του διηγείται την ιστορία του πρώτου της έρωτα ως έφηβης με έναν Γερμανό στρατιώτη που σκοτώθηκε την ημέρα που η πόλη της απελευθερώθηκε από τη γερμανική κατοχή. Θυμάται την ταπείνωση και τον εξευτελισμό που έζησε όπως χιλιάδες Γαλλίδες που ερωτεύτηκαν Γερμανούς: διαπόμπευση, κούρεμα, εγκλεισμός, κοινωνική περιθωριοποίηση, ψυχικός κλονισμός. Η Χιροσίμα γίνεται ο τόπος που αναβιώνει τον χαμένο και ματαιωμένο της έρωτα, στο πρόσωπο του Ιάπωνα εραστή της που πρόκειται να αποχωριστεί για πάντα, όταν φύγει από τη χώρα για να επιστρέψει στο Παρίσι όπου ζει με τον άντρα της και τα παιδιά της. Τις ώρες που περνούν μαζί ακροβατούν μεταξύ ακαταμάχητης έλξης, πάθους, απελπισίας και τρέλας. Ταυτόχρονα, ζουν ένα παραληρηματικό νυχτερινό οδοιπορικό σε τοπόσημα, κτίρια, δημόσιους χώρους και δρόμους της Χιροσίμα, που μπλέκονται με τις μνήμες του πολέμου και το τοπίο της γαλλικής πόλης όπου γεννήθηκε κι έζησε τον χαμένο της έρωτα Εκείνη. Μην έχοντας προφέρει τα ονόματά τους καθ’όλη τη διάρκεια της ιστορίας, στην τελευταία σκηνή ονομάζουν ο ένας τον άλλο με τ’ όνομα της πόλης που γέννησε και στιγμάτισε για πάντα τον καθένα τους.

Βραβεία/Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κέρδισε το βραβείο FIPRESCI στο 12o φεστιβάλ των Καννών.[4]

Στα Όσκαρ η Μαργκερίτ Ντυράς έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου.[5]

Στα βραβεία BAFTA ήταν υποψήφια σε τρεις κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, Α' Γυναικείου ρόλου και βραβείο Ηνωμένων Εθνών και κέρδισε στην τελευταία.[6]

  1. www.imdb.com/title/tt0052893/. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/es/film182077.html. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 www.imdb.com/title/tt0052893/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
  4. «12th Cannes Film Festival». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2017. 
  5. «Hiroshima Mon Amour». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «BAFTA Awards - Hiroshima mon amour». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]