Πολιτική Άνοιξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Γραμμή 23: | Γραμμή 23: | ||
Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] όταν αποπέμφθηκε από [[Υπουργός Εξωτερικών (Ελλάδα)|υπουργός Εξωτερικών]]. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την [[Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας]] και την [[Τουρκία]]. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,<ref>{{en}} Kaare Ström et al., [http://books.google.ca/books?id=Pr5xafKQzbAC&pg=PA381&lpg=PA381&dq=%22politiki+anoixi%22+%22single-issue%22&source=bl&ots=wu9X_fT_ZY&sig=2Opjdt7yfwnp4j7pL2sddOTsDCc&hl=fr&sa=X&ei=wLs1T_bNEuHb0QGH17i5Ag&ved=0CCIQ6AEwAA#v=onepage&q=%22politiki%20anoixi%22%20%22single-issue%22&f=false Delegation and accountability in parliamentary democracies], Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608</ref><ref name=Diamantopoulos/> με έμφαση στο [[Ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ|ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων]].<ref name=Diamantopoulos>όπ.π.σελ.299,υποσ.2</ref> |
Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] όταν αποπέμφθηκε από [[Υπουργός Εξωτερικών (Ελλάδα)|υπουργός Εξωτερικών]]. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την [[Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας]] και την [[Τουρκία]]. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,<ref>{{en}} Kaare Ström et al., [http://books.google.ca/books?id=Pr5xafKQzbAC&pg=PA381&lpg=PA381&dq=%22politiki+anoixi%22+%22single-issue%22&source=bl&ots=wu9X_fT_ZY&sig=2Opjdt7yfwnp4j7pL2sddOTsDCc&hl=fr&sa=X&ei=wLs1T_bNEuHb0QGH17i5Ag&ved=0CCIQ6AEwAA#v=onepage&q=%22politiki%20anoixi%22%20%22single-issue%22&f=false Delegation and accountability in parliamentary democracies], Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608</ref><ref name=Diamantopoulos/> με έμφαση στο [[Ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ|ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων]].<ref name=Diamantopoulos>όπ.π.σελ.299,υποσ.2</ref> |
||
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο [[Οδυσσέας Ελύτης]], όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.<ref>{{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(''Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999'')|αριθμός = 60189}}</ref> Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εθνικές εκλογές του 1993]], κερδίζοντας δέκα έδρες στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1994|ευρωεκλογές εκλογές το 1994]] για το [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]] έλαβε 8,7% και δύο έδρες.<ref name=bio2000/> Στην εκλογή [[Κατάλογος Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]] το [[1995]], η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλο]], πρόεδρο της [[Δημοκρατική Ανανέωση|Δημοκρατικής Ανανέωσης]], υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το [[ΠΑΣΟΚ]]. Τον Αύγουστο του [[1996]], η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη. |
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο [[Οδυσσέας Ελύτης]], όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.<ref>{{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(''Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999'')|αριθμός = 60189}}</ref> Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εθνικές εκλογές του 1993]], κερδίζοντας δέκα έδρες στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1994|ευρωεκλογές εκλογές το 1994]] για το [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]] έλαβε 8,7% και δύο έδρες.<ref name=bio2000/> Στην εκλογή [[Κατάλογος Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]] το [[1995]], η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλο]], πρόεδρο της [[Δημοκρατική Ανανέωση|Δημοκρατικής Ανανέωσης]], υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το [[ΠΑΣΟΚ]]. Τον Αύγουστο του [[1996]], η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.<ref>[https://www.tovima.gr/2008/11/24/politics/ti-sxediazoyn-oi-mikroi/ Τι σχεδιάζουν οι μικροί]</ref> |
||
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|εθνικές εκλογές του 1996]], όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Συμμετείχε και στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1999|ευρωεκλογές εκλογές το 1999]], όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.<ref name=bio2000/> |
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|εθνικές εκλογές του 1996]], όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Συμμετείχε και στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1999|ευρωεκλογές εκλογές το 1999]], όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.<ref name=bio2000/> |
Έκδοση από την 11:40, 26 Δεκεμβρίου 2018
Πολιτική Άνοιξη | |
---|---|
Πρόεδρος | Αντώνης Σαμαράς |
Ιδρυτής | Αντώνης Σαμαράς |
Ίδρυση | 30 Ιουνίου 1993[1] |
Διάλυση | 13 Μαΐου 2004[1] |
Διάσπαση από | Νέα Δημοκρατία |
Συγχωνεύθηκε σε | Νέα Δημοκρατία |
Έδρα | Αθήνα |
Ιδεολογία | Συντηρητισμός |
Πολιτικό φάσμα | Δεξιά |
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών (1998-2004)[1] |
Χρώματα | μπλε, πράσινο, κόκκινο |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Η Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.) ήταν ένα ελληνικό πολιτικό κόμμα, που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993 από τον Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με ορισμένους ήταν προσωποπαγές[2], όμως σύμφωνα με τον Ιδρυτή του ήταν ένα κόμμα που συγκέντρωσε στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους υπό την πρωτότυπη για την εποχή πολιτική έννοια της Υπέρβασης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ιστορικό
Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την Τουρκία. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,[3][4] με έμφαση στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων.[4]
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.[5] Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις εθνικές εκλογές του 1993, κερδίζοντας δέκα έδρες στο Κοινοβούλιο. Στις ευρωεκλογές εκλογές το 1994 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε 8,7% και δύο έδρες.[1] Στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 1995, η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον Κωστή Στεφανόπουλο, πρόεδρο της Δημοκρατικής Ανανέωσης, υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το ΠΑΣΟΚ. Τον Αύγουστο του 1996, η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.[6]
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις εθνικές εκλογές του 1996, όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο Κοινοβούλιο. Συμμετείχε και στις ευρωεκλογές εκλογές το 1999, όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.[1]
Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000 και στις εκλογές του 2004 υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη Νέα Δημοκρατία ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία.[1][7]
Αποτελέσματα εκλογών
Βουλή των Ελλήνων
Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
1993 | Αντώνης Σαμαράς | 336.460 | 4,88% | 10 / 300
|
3ο κόμμα Αντιπολίτευση |
1996 | Αντώνης Σαμαράς | 199.463 | 2,94% | 0 / 300
|
6ο κόμμα Εκτός Βουλής |
2000 | Αντώνης Σαμαράς | στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
0 / 300
|
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
2004 | Αντώνης Σαμαράς | στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
0 / 300
|
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
1994 | Αντώνης Σαμαράς | 564.778 | 8,65% | 2 / 25
|
3η | EDA |
1999 | Αντώνης Σαμαράς | 146.512 | 2,28% | 0 / 25
|
6η | - |
Βουλευτές της Πολιτικής Άνοιξης[8]
Ονοματεπώνυμο | Εκλογική Περιφέρεια |
---|---|
Οικονομόπουλος Νικόλαος | Αχαΐας |
Στεφανοπούλου Φωτεινή | Ηλείας |
Σαμαράς Αντώνιος | Μεσσηνίας |
Βενιζέλος Νικήτας | Α' Αθηνών |
Λεντάκης Ανδρέας | Β' Αθηνών |
Κακλαμάνης Νικήτας | Α΄ Αθηνών |
Στεφανόπουλος Στέφανος Β. | Β' Αθηνών |
Νικόπουλος Αναστάσιος | Β' Θεσσαλονίκης |
Μαχαίρα Μαρία | Α' Πειραιώς |
Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος | Σερρών |
Καλαϊτζίδης Χρήστος | Σερρών* |
- Στις 23/05/1994 ο Ευστάθιος Γιώτας αντικατέστησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ύστερα από παραίτηση του τελευταίου
- Στις 5/8/1994 ο Χρήστος Καλαϊτζίδης εκλεγμένος με την ΝΔ στις Σέρρες προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη
Δείτε επίσης
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ιστοσ. Εκλογικά, Αντώνης Σαμαράς - Βιογραφικό (2000)
- ↑ Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η Ελληνική πολιτική ζωή: εικοστός αιώνας. Από την προβενιζελική στην μεταπαπανδρεϊκή εποχή, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα 1997,σελ504
- ↑ (Αγγλικά) Kaare Ström et al., Delegation and accountability in parliamentary democracies, Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608
- ↑ 4,0 4,1 όπ.π.σελ.299,υποσ.2
- ↑ Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ↑ Τι σχεδιάζουν οι μικροί
- ↑ Μιχάλης Αγραφιώτης, Αισιοδοξία στη Νέα Δημοκρατία, λιποταξία στο ΠαΣοΚ, Εφημ. Το Βήμα, 22/12/2011
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Στατιστικά Ολομέλειας Η' περιόδου
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |