Γοτθικοί Πόλεμοι
Οι Γοτθικοί Πόλεμοι ήταν μία μακρά σειρά συγκρούσεων μεταξύ των Γότθων και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μεταξύ των ετών 249 και 554. Οι κύριοι πόλεμοι περιγράφονται αναλυτικά παρακάτω.
Γοτθικός πόλεμος (248–253)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Γότθοι υπό τον Κνίβα πολέμησαν κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Πόλεμος πιθανώς υποκινήθηκε, όταν ο προκάτοχος του Αυτοκράτορα Δεκίου, Φίλιππος ο Άραβας είχε αρνηθεί να συνεχίσει τις πληρωμές των ετήσιων χορηγιών στις φυλές της περιοχής, που είχαν ξεκινήσει από τον Αυτοκράτορα Μαξιμίνο Θράκα το 238, ενώ λιμοκτονούσαν. [1]
Οι Γότθοι οδηγούνταν από τον βασιλιά Κνίβα, που είχε διασχίσει τον Δούναβη το 249 ή το 250 με δύο στρατούς.
ΤΟ κύριο μέρος του στρατού του Κνίβα των 70.000 ανδρών επιτέθηκε ανεπιτυχώς στις Novae και στη συνέχεια ηττήθηκαν από τον Δέκιο στη μάχη της Nικόπολης παρά τον Ίστρο πριν προχωρήσουν στην Augusta Traiana, που καταδιώχθηκαν από τον Δέκιο, αλλά στη μάχη της Beroe τον νίκησαν και λεηλάτησαν την πόλη. Ο Δέκιος αναγκάστηκε να αποσύρει τον στρατό του βόρεια στον Οίσκο, αφήνοντας άφθονο χρόνο στην Κνίβα για να ρημάξει τη Μοισία και να προχωρήσει στη Φιλιππούπολη (στη Θράκη) (τώρα Φιλιππούπολη στη Βουλγαρία). [2]
Ένας άλλος στρατός περίπου 20.000 πολιόρκησε τη Μαρκιανούπολη χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν επίσης νότια για να πολιορκήσουν τη Φιλιππούπολη.
Η μάχη της Φιλιππούπολης έγινε το 250 ή το 251 και μετά από μακρά πολιορκία της πόλης οι Γότθοι νίκησαν.
Ο βασιλιάς Κνίβα στη συνέχεια συμμάχησε με τον διοικητή της πόλης και κυβερνήτη της Θράκης, Τίτο Ιούλιο Πρίσκο, για να αντιμετωπίσει τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Δέκιο.
Η μάχη της Αβρίτουs του 251 είχε ως αποτέλεσμα ο Δέκιος και ο γιος του Ερένιος Ετρούσκος να σκοτωθούν.
Γοτθικός πόλεμος (267–269)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γότθοι και Σκύθες πολέμησαν κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κατά τη διάρκεια της «Κρίσης του 3ου αι.», όταν η Αυτοκρατορία παραλίγο να καταρρεύσει, η μεγαλύτερη γοτθική εισβολή μέχρι στιγμής σημειώθηκε το 268. Οι θαλάσσιοι σύμμαχοι των Γότθων, οι Έρουλοι, του προμήθευσαν ένα στόλο που μετέφερε τεράστιους στρατούς κατά μήκος της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, έτσι λεηλάτησαν παράκτια εδάφη στη Θράκη και τη Μακεδονία. Άλλες τεράστιες δυνάμεις πέρασαν από τον Δούναβη στη Μοισία. Μία εισβολή Γότθων στην επαρχία της Παννονίας απείλησε επίσης με καταστροφή.
Το 268 ο Αυτοκράτορας Γαλλιηνός κέρδισε μερικές σημαντικές αρχικές νίκες σε ξηρά και θάλασσα, αλλά ήταν ο διάδοχός του Κλαύδιος Β' Γοτθικός που νίκησε τελικά τους εισβολείς στη μάχη της Ναϊσσού το 268 ή 269, μία από τις πιο αιματηρές μάχες του 3ου αι. Οι εισβολείς είχαν 30-50 χιλιάδες νεκρούς.
Γοτθικός Πόλεμος (367–369)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Θερβίγγοι πολέμησαν ενάντια στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Ο γοτθικός βασιλιάς Ερμανάρικ ενός ισχυρού βασιλείου βόρεια του Δούναβη από τον Εύξεινο μέχρι τη Βαλτική Θάλασσα [3] είχε δεσμευτεί να προμηθεύσει τον σφετεριστή Προκόπιο με στρατεύματα για τον αγώνα ενάντια στον Βάλη. Ο γοτθικός στρατός, που σύμφωνα με πληροφορίες αριθμούσε 30.000 άνδρες, έφτασε πολύ αργά για να βοηθήσει τον Προκόπιο, αλλά παρ' όλα αυτά εισέβαλε στη Θράκη και άρχισε να λεηλατεί τα αγροκτήματα και τους αμπελώνες της επαρχίας. [4] Ο Βάλης, βαδίζοντας βόρεια και αφού νίκησε τον Προκόπιο, τους περικύκλωσε με ανώτερη δύναμη και τους ανάγκασε να παραδοθούν. [5]
Την άνοιξη του 367, ο Βάλης διέσχισε τον Δούναβη και επιτέθηκε στους Βησιγότθους υπό τον Αθανάρικο . Οι Γότθοι κατέφυγαν στα Καρπάθια Όρη και η εκστρατεία τελείωσε χωρίς αποφασιστικό αποτέλεσμα. Την επόμενη άνοιξη, μία πλημμύρα του Δούναβη εμπόδισε τον Βάλη να περάσει. Αντίθετα, έβαλε τα στρατεύματά του να κατασκευάσουν οχυρώσεις. Το 369 ο Βάλης πέρασε ξανά, από το Noviodunum, και καταστρέφοντας τη χώρα ανάγκασε τον Αθανάριχο να του επιτεθεί. Ο Βάλης ήταν νικητής και ο Aθανάρικ έλαβε την άδεια του Eρμανάρικ να συνάψει εκεχειρία. Ο Aθανάριχ παρακάλεσε για συνθήκη με όρους και ο Βάλης ευχαρίστως του έδωσε. Η συνθήκη φαίνεται ότι διέκοψε σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μεταξύ Γότθων και Ρωμαίων, περιορίζοντας το εμπόριο και την ανταλλαγή στρατευμάτων για φόρο. [6]
Γοτθικός πόλεμος (376–382)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Γρεύθουνγοι και Θέρβινγοι πολέμησαν ενάντια στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μεταξύ 376 και 382 περίπου, ο Γοτθικός Πόλεμος ενάντια στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και συγκεκριμένα η μάχη της Αδριανούπολης, θεωρείται συνήθως σημαντική στην ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το πρώτο από μία σειρά γεγονότων τον επόμενο αιώνα, που θα έβλεπε την κατάρρευση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αν και η τελική σημασία της για την τελική πτώση της Αυτοκρατορίας εξακολουθεί να συζητείται. [7] [8]
Γοτθικός πόλεμος (401–403)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Βησιγότθοι πολέμησαν κατά της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 401 ο Αλάριχος εισέβαλε στην Ιταλία, αλλά ηττήθηκε από τον Στίλιχο στην Pollentia (σημερινή Pollenza) τον Απρίλιο 6, 402. Μία δεύτερη εισβολή το ίδιο έτος έληξε επίσης με ήττα στη Μάχη της Βερόνας, αν και ο Αλάριχος ανάγκασε τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο να πληρώσει μία μεγάλη επιδότηση στους Βησιγότθους και κατέστρεψε την Ελλάδα.
Αργότερα, ο Αλάριχος ηγήθηκε της λεηλασίας της Ρώμης (410).
Γοτθικός πόλεμος (458)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Βησιγότθοι υπό τον Θεοδώριχο Β' πολέμησαν εναντίον της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπό τον Μαϊοριανό. Στα τέλη του 458 ο Μαϊοριανός μπήκε στη Σεπτιμανία (στη σημερινή νότια Γαλλία) για να επιτεθεί στον Θεόδωρο και να διεκδικήσει εκ νέου την επαρχία για την Αυτοκρατορία. Ο Mαϊοριανός νίκησε τον Θεοδώριχο Β΄ στη μάχη της Αρελάτης, αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει τη Σεπτιμανία και να αποσυρθεί δυτικά στην Aκουιτανία. Σύμφωνα με τη νέα συνθήκη με τους Ρωμαίους, οι Βησιγότθοι έπρεπε να εγκαταλείψουν τις πρόσφατες κατακτήσεις τους στην Ισπανία και να επιστρέψουν σε ομοσπονδιακό καθεστώς.
Γοτθικός πόλεμος (461–476)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Βησιγότθοι υπό τον Θεοδώριχο Β', μετά υπό τον Ευάριχο, πολέμησαν κατά της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Γοτθικός πόλεμος (535–554)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Οστρογότθοι πολέμησαν κατά της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπό τον Ιουστινιανό Α'.
Ο Γοτθικός Πόλεμος μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (Ανατολικής Ρωμαϊκής) επί Αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' και του Οστρογοτθικού βασιλείου της Ιταλίας έλαβε χώρα από το 535 έως το 554 στην ιταλική χερσόνησο, τη Δαλματία, τη Σαρδηνία, τη Σικελία και την Κορσική.
Οι ιστορικοί συνήθως χωρίζουν τον πόλεμο σε δύο φάσεις:
- Από το 535 έως το 540: τελειώνει με την πτώση της πρωτεύουσας των Οστρογότθων Ραβέννα και την προφανή ανάκτηση της Ιταλίας από τους Βυζαντινούς.
- Από το 540/541 έως το 553: μία γοτθική αναβίωση υπό τον Τοτίλα, που καταπνίγηκε μόνο μετά από μακρό αγώνα από τον βυζαντινό στρατηγό Ναρσή, ο οποίος απέκρουσε επίσης μία εισβολή των Φράγκων και των Αλαμανών το 554.
Το 554 ο Ιουστινιανός Α΄ εξέδωσε την πραγματική κύρωση που περιέγραφε τη νέα διακυβέρνηση της Ιταλίας. Αργότερα, οι Βυζαντινοί βρέθηκαν ανίκανοι να αντισταθούν σε μία εισβολή των Λομβαρδών το 568, που είχε ως αποτέλεσμα η Κωνσταντινούπολη να χάσει οριστικά τον έλεγχο σε μεγάλα τμήματα της ιταλικής χερσονήσου.
Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Southern, Pat. The Roman Empire from Severus to Constantine, Routledge, 2001. (ISBN 0-415-23943-5) p. 347
- ↑ Varbanov, Varbin. Barbarian Invasions in the Roman Provinces of Lower Moesia and Thrace in the mid-Third Century and the Coin Hoards from that Period
- ↑ Gibbon, Ibid. p. 890, 891
- ↑ Gibbon, Ibid. p. 892
- ↑ Emperor Valens’ War with the Goths During 367-369 June 2016 DOI10.18503/1992-0431-2016-2-52-145-151 Sergey V. Yartsev
- ↑ Gibbon, Ibid. p. 893, 894
- ↑ Heather, 2005, p. 146.
- ↑ Wolfram, 1997, pp. 85–86.