Γερβέργη Β΄ του Γκάντερσχαϊμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γερβέργη Β΄ του Γκάντερσχαϊμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση940
ΘάνατοςΝοέμβριος 1001[1]
Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή[2]
Οικογένεια
ΓονείςΕρρίκος Α΄ της Βαυαρίας και Ιουδήθ, δούκισσα της Βαυαρίας
ΑδέλφιαΕρρίκος Β΄ ο Εριστικός
Hedwig of Swabia
ΟικογένειαΔυναστεία των Οθωνιδών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γερβέργη Β΄ (Gerberga II ή αλλιώς Gerbirg ή Gerburg, 940 - 13 ή 14 Νοεμβρίου 1001) ήταν ηγουμένη στο Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ από το 956 έως το 1001. Ήταν κόρη του Ερρίκου Α΄ της Βαυαρίας και της Ιουδήθ της Βαυαρίας και ανιψιά του Όθωνα Α΄. Υπό την ηγεσία της το Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ μετατράπηκε σε σημαντικό κέντρο πολιτισμού και πνεύματος σύμφωνα με το όραμα της Οθωνικής Αναγέννησης. Η Γκέρμπεργκα ήταν δασκαλα και προστάτιδα της πιο χαρακτηριστικής φυσιογνωμίας της Οθωνικής Αναγέννησης, της ποιήτριας, ιστορικού και θεατρικής συγγραφέα, Ροσβίτα του Γκάντερσχαϊμ.

Η ζωή της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκέρμπεργκα γεννήθηκε γύρω στο 940 και ήταν μέλος της δυναστείας των Οθωνιδών. Όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή την έστειλαν από πολύ μικρή να μορφωθεί και το πιο κατάλληλο μέρος τότε για την εκπαίδευση ενός παιδιού ήταν κάποιο μεγάλο αββαείο. Αρχικά η Γκέρμπεργκα φοίτησε στο Αββαείο του Αγίου Έμμεραμ όπου σπούδασε λατινικά, αρχαία ελληνικά και διάβασε πολλούς κλασσικούς συγγραφείς.[3]

Μετά συνέχισε την εκπαίδευσή της στο Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ που είχαν ιδρύσει τον 9ο αιώνα οι προ-παπούδες της, Λιούντολφ και Όντα. Η οικογένειά της είχε μεγάλη παράδοση ηγουμενισών που είχαν θητεύσει στο Γκάντερσχαϊμ καθώς το αξίωμα της Ηγουμένης ήταν πολύ σημαντικό και είχε μεγάλη εξουσία και θεωρούνταν ταιριαστό για τις γυναίκες των βασιλικών οικογενειών που ήθελαν να κάνουν καριέρα και να αποφύγουν να παντρευτούν. Τρεις από τις θείες της Γκερμπέργκας είχαν υπάρξει ηγουμένισες του Γκάντερσχαϊμ: Η Χαθουμόδα (852 - 874), η Γερβέργη της Σαξονίας (874 - 896) και η Χριστίνα (896 - 918) κάτι που αποκαλύπτει τους ισχυρούς δεσμούς που είχε το αββαείο με τους Όθωνες.Το 947 μάλιστα, η Αδελαΐδα της Βουργουνδίας, η θεία της Γκερμπέργκας που τότε ήταν αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μαζι με τον σύζυγό της Όθωνα Α΄, έδωσαν τεράστια ανεξαρτησία στο Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ και έδωσαν το δικαίωμα στην εκάστοτε Ηγουμένη του να απονέμει δικαιοσύνη, να διατηρεί στρατό και να κόβει νομίσματα.[3]

Η Γκέρμπεργκα, ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειάς της, έγινε Ηγουμένη του Γκάντερσχαϊμ το 956 μετά τον θάνατο της προηγούμενης Ηγουμένισσας, της Βέντελγκαρντ και αμέσως άρχισε να εργάζεται για να υλοποιήσει το οθωνικό όραμα της δημιουργίας μία ισχυρής πνευματικής και καλλιτεχνικής αφύπνισης στη Σαξονία με επίκεντρο τα μοναστήρια.

Το 973 ο Όθωνας Α΄ πέθανε και το θρόνο κατέλαβαν ο γιος του Όθωνας Β΄ και η σύζυγος του τελευταίου, η Θεοφανώ του Βυζαντίου, αλλά αυτό δεν επηρέασε την υποστήριξη του αββαείου καθώς οι νέοι αυτοκράτορες ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν το έργο των προκατόχων τους. Το 979 μάλιστα το αυτοκρατορικό ζεύγος έστειλε την πεντάχρονη τότε κόρη του, τη Σοφία, για να μορφωθεί υπό την καθοδήγηση και την προστασία της θείας της, της Γκερμπέργκας.[4]

Το 985 συμμετείχε στη λεγόμενη Σύνoδο των Ισχυρών Γυναικών (colloquium dominarum) στην οποία υπερασπίστηκε το κληρονομικό δικαίωμα του ανηψιού της Όθωνα Γ΄ στον γερμανικό θρόνο. Αυτό το περιστατικό δείχνει ότι θεωρούνταν μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες της εποχής της.

Η Γκέρμπεργκα πέθανε το 1001 και τη θέση της κατέλαβε όπως ήταν αναμενόμενο η ανιψιά της Σοφία.

Το έργο της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκέρμπεργκα υπήρξε μια ισχυρή και ικανή ηγουμένισσα που υποστήριξε το όραμα της οθωνικής Αναγέννησης και μετέτρεψε το Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ σε ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά, καλλιτεχνικά και εκπαιδευτικά κέντρα της Σαξονίας. Έμεινε γνωστή για τη μόρφωσή της και την ακεραιότητά της ενώ η εποχή της θητείας της έμεινε γνωστή ως "χρυσή εποχή" καθώς χαρακτηρίστηκε από ειρήνη, πνευματικότητα και καλλιτεχνία. Το Αββαείο του Γκάντερσχαϊμ λειτουργούσε ως νοσοκομείο, βιβλιοθήκη, καταφύγιο για τους ταξιδιώτες και κυρίως ως εξαίρετο σχολείο.[3]

Αυτό όμως που θεωρείται σήμερα η πιο σημαντική συνεισφορά της Γκερμπέργκας είναι η υποστήριξή της στις λόγιες γυναίκες και ειδικά στη συγγραφέα Ροσβίτα του Γκάντερσχαϊμ την οποία θεωρείται ότι πήρε προσωπικά υπό την προστασία της και μάλιστα έγινε και δασκάλα της[5]. Η Ροσβίτα έγραψε για την Γκέρμπεργκα:

"Είναι πιο νέα σε ηλικία από ότι εγώ, αλλά όπως ταιριάζει στην ανηψιά του Αυτοκράτορα, είναι πιο προχωρημένη στη μόρφωση." [6][3]

Η Ροσβίτα έδειχνε να αγαπά και να σέβεται την Γκέρμπεργκα και τη θεωρούσε υπεύθυνη για τη δική της μόρφωση. Στον πρόλογο ενός έργου της έγραψε:

"Εκείνη ήταν που, όσον αφορά άλλους συγγραφείς, συνέχισε την εκπαίδευσή μου και με εισήγαγε στο έργο όλων εκείνων των συγγραφέων που μελετούσε και η ίδια μαζί με άντρες λογίους." [3]

Η Γκέρμπεργκα αναγνώρισε τις ικανότητες της Ροσβίτα[6] και φρόντισε να την προωθήσει στο παλάτι μέσω των γνωριμιών της. Με δική της πρωτοβουλία μάλιστα της ανέθεσε να συγγράψει μία βογραφία για τον θείο της Όθωνα Α΄[6][3] που τελικά η Ροσβίτα μετέτρεψε σε ιστορική καταγραφή όλης της οθωνικής δυναστείας που ονόμασε Gestis Ottonis (Οθωνικά Έργα) και σήμερα θεωρείται αυθεντία στη ζωή των Οθωνιδών.

Η Ροσβίτα έγραψε όλο το έργο της ενώ βρισκόταν υπό την προστασία της Γκερμπέργκας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1034737880. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2016.
  2. «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 975., Hrotsvitha, approximately 935-approximately (1998). Hrotsvit of Gandersheim : a florilegium of her works. Woodbridge, Suffolk: D.S. Brewer. ISBN 0859914895. 38090956. 
  4. 1940-, Collins, Paul,. The birth of the West : Rome, Germany, France, and the creation of Europe in the tenth century (First edition έκδοση). New York. ISBN 9781610390132. 812081149. CS1 maint: Extra text (link)
  5. Margaret., Schaus, (2006). Women and gender in medieval Europe : an encyclopedia. New York: Routledge. ISBN 0415969441. 71045066. 
  6. 6,0 6,1 6,2 1949-, Brown, Phyllis Rugg,· L., Wailes, Stephen (2013). A companion to Hrotsvit of Gandersheim (fl. 960) : contextual and interpretive approaches. Leiden: Brill. σελ. 23. ISBN 9789004234390. 816048702. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]