Ιουδήθ, δούκισσα της Βαυαρίας
| Ιουδήθ, δούκισσα της Βαυαρίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Judith (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 925 |
| Θάνατος | 29 Ιουνίου 985 ή 28 Ιουνίου 987[1] Ρέγκενσμπουργκ |
| Τόπος ταφής | Niedermünster |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Α΄ της Βαυαρίας[2] |
| Τέκνα | Ερρίκος Β΄ ο Εριστικός Hedwig of Swabia Γερβέργη Β΄ του Γκάντερσχαϊμ |
| Γονείς | Αρνούλφος Α΄ της Βαυαρίας και Judith of Friaul |
| Αδέλφια | Έμπερχαρντ της Βαυαρίας Arnulf of Bavaria Μπέρτολντ του Σβάινφουρτ |
| Οικογένεια | Οίκος των Λεοπολδιδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
Η Ιουδήθ, γερμ.: Judith von Bayern (925 - 29 Ιουνίου μετά το 985), μέλος του Οίκου των Λεοπολδιδών, ήταν κόρη του δούκα της Βαυαρίας και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βαυαρίας από το 947 έως το 955. Μετά το τέλος του συζύγου της, ενήργησε ως επίτροπος της Βαυαρίας κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας του γιου της Ερρίκου Β΄ του Εριστικού το 955-972.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Aρνούλφου του Κακού, δούκα της Βαυαρίας και, παραδοσιακά, της Ιουδήθ του Φρίουλι (αν και οι σύγχρονοι μελετητές επισημαίνουν την Ιουδήθ, κόρη του Έμπερχαρντ κόμη του Ζύλιχγκαου). Στο αναδυόμενο βασίλειο της Γερμανίας, ο πατέρας της προσπάθησε να διατηρήσει την αυτονομία του δουκάτου της Βαυαρίας και μπήκε σε αρκετές συγκρούσεις με τον βασιλιά Κορράδο Α΄ καθώς και με τον Οθωνίδη διάδοχό του Ερρίκο Α΄ της Γερμανίας. Σύμφωνα με τα Χρονικά του Σάλτσμπουργκ (Annales Iuvavenses), αυτοανακηρύχτηκε ακόμη και αντιβασιλιάς μετά το τέλος του Κορράδου Α΄ το 918, ωστόσο συμφιλιώθηκε με τον βασιλιά Ερρίκο Α΄ τρία χρόνια αργότερα.
Ο μεγαλύτερος αδελφός της Ιουδήθ, ο Έμπερχαρντ, διαδέχθηκε τον πατέρα του ως δούκας της Βαυαρίας το 937 και άνοιξε ξανά μία άγρια διαμάχη με τον γιο του Ερρίκου Α΄, τον βασιλιά Όθωνα Α΄. Το 938 ο βασιλιάς εκστράτευσε στα εδάφη της Βαυαρίας, κήρυξε τον Έμπερχαρντ έκπτωτο και έδωσε το φέουδο στον θείο του Μπέρτολντ, κάνοντάς τον δούκα της Βαυαρίας. Αν και ο Μπέρτολντ παρέμεινε πιστός υποστηρικτής της δυναστείας των Οθωνιδών, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει το δουκάτο της Βαυαρίας για τον ανήλικο γιο του Ερρίκο Γ΄ τον Νεότερο. Αντίθετα ο βασιλιάς Όθωνας Α΄ είχε αναπτύξει σχέδια, για να δημιουργήσει μία δυναστική σχέση με τους Λεοπολδίδες και να εγκαταστήσει τον αδελφό του, Ερρίκο Α΄, ως δούκα.
Λίγο πριν από το τέλος του πατέρα της το 937, η Ιουδίθ και ο Ερρίκος Α΄ αρραβωνιάστηκαν, νομιμοποιώντας έτσι τις αξιώσεις του Ερρίκου Α΄ για το δουκάτο της Βαυαρίας. [3] Μέσω αυτής της συζυγικής συμμαχίας μεταξύ των δυναστειών των Λεοπολδιδών και των Οθωνιδών, το δουκάτο της Βαυαρίας εισήλθε στο αυξανόμενο βασίλειο της Γερμανίας και η καταγωγή της Ιουδήθ θα υποστήριζε την αναγνώριση της κυριαρχίας τού συζύγου της. Μετά το τέλος του Μπέρτολντ το 947, ο Ερρίκος Α΄ τον διαδέχθηκε ως δούκας. Η Ιουδήθ παρέμεινε πιστή στον σύζυγό της, ακόμη και όταν εκδιώχθηκε προσωρινά από τους Βαυαρούς ευγενείς κατά τη διάρκεια της εξέγερσης τού ανιψιού του, Λιούντολφ δούκα της Σουαβίας, το 953.
Αντιβασιλιάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γιος της Ιουδήθ, ο Ερρίκος ο Εριστικός, γεννήθηκε το 951. Ήταν ανήλικος, όταν ο πατέρας του ασθένησε και απεβίωσε το 955, οπότε εκείνη ενήργησε ως επίτοπος γι' αυτόν. [4] Αποδείχθηκε ικανή κυρίαρχος των τεράστιων Βαυαρικών εδαφών, όταν πάντρεψε την κόρη της Χάντβιγκ με τον Μπούρχαρντ Γ΄ δούκα της Σουαβίας και κανόνισε επίσης τον γάμο του Ερρίκου του Εριστικού με την πριγκίπισσα Γκίζελα της Βουργουνδίας, δημιουργώντας έτσι μία σταθερή συμμαχία μεταξύ των Νοτιο-Γερμανικών δουκάτων και του βασιλείου της Βουργουνδίας. Η Ιουδήθ ενθάρρυνε επίσης καλές σχέσεις με την δυναστεία των Οθωνιδών και τη βασίλισσα Αδελαΐδα. Σύμφωνα με τον μεσαιωνικό χρονικογράφο Βίντουκιντ του Κόρβεϋ, ήταν «μία γυναίκα εξαιρετικής σοφίας».
Έκανε ένα προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και, όταν επέστρεψε το 973, έγινε μάρτυρας της εξέγερσης του γιου της και της εκτόπισής του από τον βασιλιά Όθωνα Β΄. Αποσύρθηκε στο αβαείο του Nήντερμυνστερ στο Ρέγκενσμπουργκ, όπου έχει ταφεί δίπλα στον σύζυγό της. Η Ιουδήθ ήταν η γενάρχης του βαυαρικού κλάδου της δυναστείας των Οθωνιδών. Ο εγγονός της Ερρίκος Β΄ εξελέγη βασιλιάς το 1002 και στέφθηκε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1014. Ορισμένες πηγές αναφέρουν έναν νεότερο, πιθανώς νόθο γιο τού συζύγου της, ονόματι Μπρουν, ο οποίος νυμφεύτηκε και είχε απογόνους, αν και δεν έχει εξακριβωθεί οριστικά μία σχέση με τους Μπρουνονίδες του Μπράουνσβαϊχ.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p41568.htm#i415673.
- ↑ p41568.htm#i415673. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Bernhardt 1996, σελ. 22.
- ↑ Bernhardt 1996, σελ. 26.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bernhardt, John W. (1996). Itinerant Kingship and Royal Monasteries in Early Medieval Germany, C.936-1075. Cambridge University Press.
|