Αιθανοϋλοβρωμίδιο

Αιθανοϋλοβρωμίδιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	Αιθανοϋλοβρωμίδιο
Άλλες ονομασίες	Ακετυλοβρωμίδιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C2H3OBr
Μοριακή μάζα	122,95 amu
Σύντομος; συντακτικός τύπος	CH3COBr
Συντομογραφίες	AcBr
Αριθμός CAS	506-96-7
SMILES	BrC(=O)C
InChI	1S/C2H3BrO/c1-2(3)4/h1H3 Y
PubChem CID	10482
ChemSpider ID	10050
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης	4
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης	-96 °C
Σημείο βρασμού	75-77°C
Πυκνότητα	1.663 kg/m3
Διαλυτότητα; στο νερό	Αντιδρά
Διαλυτότητα; σε άλλους διαλύτες	χλωράνθρακες, φρεόν
Εμφάνιση	Άχρωμο υγρό
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
	Διαβρωτικό (C)
Φράσεις κινδύνου	R14 R34
Φράσεις ασφαλείας	S26 S36/37/39 S45
	Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το αιθανοϋλοβρωμίδιο ή ακετυλοβρωμίδιο με σύντομο συντακτικό τύπο CH₃COBr (συντομογραφικά AcBr) είναι ένα ακυλαλογονίδιο, δηλαδή ένα παράγωγο του αιθανικού οξέος. Στην εμφάνιση είναι ένα άχρωμο υγρό. Είναι μια ουσία που δεν έχει βρεθεί στη φύση, γιατί είναι ευαίσθητη στην παρουσία νερού, το οποίο το υδρολύει. Με βάση το χημικό τύπο του, C₂H₃OBr, έχει τα ακόλουθα τέσσερα (4) ισομερή θέσης (όχι όλα σταθερά):

2-βρωμαιθενόλη, με σύντομο συντακτικό τύπο BrCH=CHOH, σε δύο (2) γεωμετρικά ισομερή.
1-βρωμαιθενόλη, με σύντομο συντακτικό τύπο CH₂=C(Br)OH.
Βρωμαιθανάλη, με σύντομο συντακτικό τύπο BrCH₂CHO
1,2-εποξυαιθυλοβρωμίδιο ή βρωμοξιράνιο.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεσμός	τύπος δεσμού	ηλεκτρονική δομή	Μήκος δεσμού	Ιονισμός
Δεσμοί^[1]^[2]
C_#2-H	σ	2sp³-1s	109 pm	3% C^- H⁺
C_#1-H	σ	2sp²-1s	107 pm	3% C^- H⁺
C_#1-C_#2	σ	2sp²-2sp³	151 pm
C=O	σ	2sp²-2sp²	134 pm	19% C⁺ O^-
	π	2p-2p
C-Br	σ	2sp²-4sp³	191 pm	2% C⁺ Br^-
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο^[3]
O	-0,38
C_#2	-0,09
Br	-0,02
H	+0,03
C_#1	+0,40

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με επίδραση βρωμιωτικών μέσων σε αιθανικό οξύ παράγεται αιθανοϋλοβρωμίδιο^[4]: Με τριβρωμιούχο φωσφόρο PBr₃:

$\mathrm {3CH_{3}COOH+PBr_{3}{\xrightarrow {}}3CH_{3}COBr+H_{3}PO_{3}}$

2. Με επίδραση αιθανικού νατρίου (CH₃COONa) σε βενζοϋλοβρωμίδιο (PhCOCl)^[5]

$\mathrm {CH_{3}COONa+PhCOBr{\xrightarrow {}}CH_{3}COBr+PhCOONa}$

3. Βιομηχανικά παράγεται με επίδραση υδροβρωμίου σε αιθανικό ανυδρίτη^[6]:

$\mathrm {(CH_{3}CO)_{2}O+HBr{\xrightarrow {}}CH_{3}COBr+CH_{3}COOH}$

4. Μπορεί επίσης να συνθεθεί με καταλυτική καρβονυλίωση του μεθυλοβρωμίδιου^[7]:

$\mathrm {CH_{3}Br+CO{\xrightarrow {}}CH_{3}COBr}$

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υδρόλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με υδρόλυση μετατρέπεται σε αιθανικό οξύ^[8]

$\mathrm {CH_{3}COBr+H_{2}O{\xrightarrow {}}CH_{3}COOH+HBr}$

Αλκοόλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση αλκοόλης (ROH) μετατρέπεται σε αιθανικό αλκυλεστέρα^[8]

$\mathrm {CH_{3}COBr+ROH{\xrightarrow {}}CH_{3}COOR+HBr}$

Αμμωνιόλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση αμμωνίας (NH₃) μετατρέπεται σε αιθαναμίδιο^[8]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+2NH_{3}{\xrightarrow {}}CH_{3}CONH_{2}+NH_{4}Br}$

Αμινόλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με επίδραση πρωτοταγών αμινών (RNH₂) μετατρέπεται σε αιθαναλκυλαμίδιο^[8]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+RNH_{2}{\xrightarrow {}}CH_{3}CONHR+HBr}$

2. Με επίδραση δευτεροταγών αμινών (RNHR΄) μετατρέπεται σε αιθανοδιαλκυλαμίδιο:

$\mathrm {CH_{3}COBr+RNHR{\acute {}}{\xrightarrow {}}CH_{3}CON(R)R{\acute {}}+HBr}$

Επίδραση καρβονικού άλατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση αιθανικού νατρίου μετατρέπεται σε ανυδρίτη αιθανικού οξέος^[8]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+CH_{3}COONa{\xrightarrow {}}(CH_{3}CO)_{2}O+NaBr}$

Επίδραση αρωματικών ενώσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακετυλιώνει αρωματικών ενώσεων κατά Friedel-Crafts. Π.χ. από βενζόλιο παράγεται ακετυλοβενζόλιο^[9]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+PhH{\xrightarrow {FeBr_{3}}}PhCOCH_{3}+HBr}$

Παραγωγή οργανομαγνησιακής ένωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση μαγνησίου, παρουσία άνυδρου διαιθυλαιθέρα (|Et₂O|), παράγεται ακετυλομαγνησιοβρωμίδιο^[10]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+Mg{\xrightarrow {|Et_{2}O|}}CH_{3}COMgBr}$

Αναγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με καταλυτική υδρογόνωση παράγεται αιθανάλη ή και αιθανόλη^[11]

$\mathrm {CH_{3}COBr+H_{2}{\xrightarrow[{-HBr}]{Ni}}CH_{3}CHO{\xrightarrow[{+H_{2}}]{Ni}}CH_{3}CH_{2}OH}$

2. Με LiAlH₄ ή NaBH₄ παράγεται απευθείας αιθανόλη^[11]::

$\mathrm {2CH_{3}COBr+LiAlH_{4}{\xrightarrow {}}Li[Al(CH_{3}CH_{2}O)_{2}Br_{2}]{\xrightarrow {+2H_{2}O}}2CH_{3}CH_{2}OH+Li[Al(OH)_{2}Br_{2}]}$

Επίδραση διαζωμεθανίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση διαζωμεθανίου παράγεται τελικά προπανικό οξύ^[12]:

$\mathrm {CH_{3}COBr+CH_{2}N_{2}{\xrightarrow {-HBr}}CH_{3}COCHN_{2}{\xrightarrow[{-N_{2}}]{Ag_{2}O}}CH_{3}CH=CO{\xrightarrow {+H_{2}O}}CH_{3}CH_{2}COOH}$

Σημειώσεις και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
↑ LeBlanc, Jr., O. H.; Laurie, V. W.; Gwinn, W. D. “Microwave Spectrum, Structure, and Dipole Moment of Formyl Fluoride” The Journal of Chemical Physics 1960, volume 33, pp. 598-600.
↑ Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.8β.
↑ Olah, G. A.; Ohannesian, L.; Arvanaghi, M, ”Formylating Agents” Chemical Reviews, 1987, volume 87, pp 671 - 686. DOI: 10.1021/cr00080a001, Br αντί F.
↑ Hosea Cheung, Robin S. Tanke, G. Paul Torrence “Acetic Acid” in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a01_045
↑ US 4352761
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.1.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.2.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 187, §7.3.5, R = CH₃CO, X = Br.
↑ ^11,0 ^11,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.3.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.4.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.

[1] Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.

[2] LeBlanc, Jr., O. H.; Laurie, V. W.; Gwinn, W. D. “Microwave Spectrum, Structure, and Dipole Moment of Formyl Fluoride” The Journal of Chemical Physics 1960, volume 33, pp. 598-600.

[3] Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα

[4] Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.8β.

[Olah-5] Olah, G. A.; Ohannesian, L.; Arvanaghi, M, ”Formylating Agents” Chemical Reviews, 1987, volume 87, pp 671 - 686. DOI: 10.1021/cr00080a001, Br αντί F.

[6] Hosea Cheung, Robin S. Tanke, G. Paul Torrence “Acetic Acid” in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a01_045

[7] US 4352761

[Pet3021-8] 8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.1.

[9] Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.2.

[10] Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 187, §7.3.5, R = CH₃CO, X = Br.

[Pet3023-11] 11,0 ^11,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.3.

[12] Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]