Αθλητική Ένωση Μοσχάτου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από ΑΟ Μοσχάτου)
Αθλητική Ένωση Μοσχάτου
Επίσημη ονομασίαΑθλητική Ένωση Μοσχάτου
Σύντομο όνομαΑ.Ε. Μοσχάτου και ΑΕΜ
Ίδρυση1926
ΈδραΜοσχάτο, Ελλάδα
ΣτάδιοΔημοτικό γήπεδο Μοσχάτου, Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου
Χρώματαπράσινο και λευκό
ΠρόεδροςΚάτωνας Βαζαίος
ΠροπονητήςΣήφης Βενάκης
ΠρωτάθλημαΑ' Ε.Π.Σ. Πειραιά
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook

Η Αθλητική Ένωση Μοσχάτου είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο, το οποίο εδρεύει στο Μοσχάτο του νοτίου τομέα Αθηνών και δραστηριοποιείται στο άθλημα του ποδοσφαίρου. Επίσημο έτος ίδρυσης του είναι το 1926 και χρώματά του είναι το πράσινο και το λευκό. Έχει Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 37 και ανήκει στη δύναμη της Ε.Π.Σ. Πειραιά. Μετέχει στις διοργανώσεις της Ε.Π.Σ. Πειραιά και έδρα του αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Μοσχάτου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια - Α.Σ.Φ «το Μοσχάτον»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ιδρυτές του συλλόγου.

Την 1η Δεκεμβρίου 1926, μια ομάδα φίλαθλων του Μοσχάτου δημιούργησαν τον Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Μοσχάτου που σύντομα μετονομάστηκε σε Αθλητικό Σύνδεσμο Φιλάθλων «το Μοσχάτον». Κατά μαρτυρία του Παρασκευά Βουζαλή, που σαν νεαρός και αθλητής του Συλλόγου έζησε την εποχή εκείνη, ιδρυτές ήταν οι: Νεοκλής Σεραφείδης, Ευάγγελος Κουρούμης, Γεώργιος Αθανασίου, Αλέξανδρος Ραγκαβόπουλος, Ελευθέριος Σαϊνης, Κωνσταντίνος Τυπάλδος, Λοπάρνος, Μπαρούμας, Τρικουράκης, Χωριανόπουλος και Νικόλαος Νταγαδάκης. 

«ΑΣΦ το Μοσχάτον» το 1926 στο γήπεδο του πισσάδικου στην παραλία.

Ο νέος Σύλλογος, με σκοπό την άμεση συμμετοχή της ομάδας του σε επίσημους αγώνες, εντάχθηκε τον Οκτώβριο του 1926 στον αντάρτικο Σύνδεσμο Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά (ΣΠΣΠ), όπου πρωτοστατούσε ο Εθνικός μαζί με τα περισσότερα πειραϊκά σωματεία που είχαν αποχωρήσει από την επίσημη Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά (ΕΠΣΠ), στην οποία παρέμενε ο Ολυμπιακός και άλλες τρεις ομάδες.

Η συμφιλίωση που ακολούθησε μεταξύ Ολυμπιακού (ΕΠΣΠ) και Εθνικού (ΣΠΣΠ) έφερε τον σύλλογο στα επίσημα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Πειραιά, συμμετέχοντας στο πρωτάθλημα της Β' Κατηγορίας της περιόδου 1926-27, με πρώτον αγώνα στις 20/2/1927 προς την Θύελλα 4-2. Παράλληλα, εντάχθηκε στο μητρώο της νεοσύστατης Ε.Π.Ο. με Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. το 37,[1][2] αποτελόντας ένα από τα πρώτα σωματεία της Ε.Π.Ο. Μέχρι και την περίοδο 1940-41, το πρωτάθλημα της οποίας διεκόπη λόγω της έναρξης του Ελληνοϊταλικού πολέμου, θα αγωνιστεί σε 9 πρωταθλήματα της Γ' και σε 4 της Β' Κατηγορίας.

Το 1939 απορρόφησε την Γυμναστική Αθλητική Ένωση Μοσχάτου - Νέου Φαλήρου και έκτοτε διέθετε τμήμα Κλασσικού Αθλητισμού (στίβου), το οποίο όμως διαλύθηκε και οι περισσότεροι αθλητές του παραχωρήθηκαν περί το 1944-45 στον Απόλλωνα Αθηνών. Διακεκριμένος αθλητής ήταν ο Μανώλης Ευθυμίου, πρωταθλητής Ελλάδος στους δρόμους μετ' εμποδίων.

Ελλάς Μοσχάτου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1943 συγχωνεύτηκε με τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Μοσχάτου «Ελλάς» και μετονομάστηκε σε Αθλητική Ένωσις Μοσχάτου «Ελλάς», ονομασία υπό την οποία ο Σύλλογος αγωνίστηκε κατά το χρονικό διάστημα 1943-1947. Κατέκτησε την 3η θέση της Γ' Κατηγορίας στο πρώτο επίσημο μεταπολεμικό πρωτάθλημα που πήρε μέρος την περίοδο 1946-47 έχοντας στις τάξεις της τον Κώστα Νεστορίδη, ο οποίος έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με τη φανέλα του Συλλόγου αγωνιζόμενος με το ψευδώνυμο Κώστας Πρίνζος.[3]

Αθλητική Ένωσις Μοσχάτου (ΑΕΜ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα της «Α.Ε. Μοσχάτου».

Το 1947 υποχρεώθηκε λόγω της πολιτικής κατάστασης (Εμφύλιος πόλεμος) να αλλάξει ξανά την επωνυμία, όπου αφαιρώντας τον όρο «Ελλάς» (λόγω της συνήχησης με τον ΕΛΑΣ) μετονομάστηκε σε «Αθλητική Ένωσις Μοσχάτου» γνωστή και ως «ΑΕΜ». Η Αθλητική Ένωση Μοσχάτου πλέον και με ηγέτη τον Κώστα Νεστορίδη, την επόμενη χρονιά (1947-48) κατέκτησε το πρωτάθλημα και την άνοδο στην Β' Κατηγορία, δίχως να παραχωρήσει έστω μια ισοπαλία.

Υπό την νέα ονομασία του, ο Σύλλογος συνέχισε να προοδεύει αγωνιστικά. Από το 1949 έως το 1964 σταθεροποιήθηκε στην Β' Κατηγορία, όπου πάντα κέρδιζε κάποια από τις πρώτες βαθμολογικές θέσεις, χάνοντας μάλιστα την ευκαιρία να περάσει στην Α' Κατηγορία (όπου θα είχε αντίπαλους μεταξύ άλλων τον Ολυμπιακό και Εθνικό) αφού το 1949-50 κατακτώντας το πρωτάθλημα, έχασε σε αγώνα διαβάθμισης από την Α.Ε. Νικαίας. Τελικά, την περίοδο 1963-64 θα προβιβαστεί στην Α' Κατηγορία, όπου και θα διακριθεί. Το 1966-67 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, αλλά δεν θα ανέλθει στην Εθνική Κατηγορία καθώς η δικτατορική κυβέρνηση θα ανασχηματίσει τις κατηγορίες και έτσι θα παραμείνει στην Α' Πειραιά.

Αθλητικός Όμιλος Μοσχάτου (ΑΟΜ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1970, πάλι για πολιτικούς λόγους ο Σύλλογος, μετονομάστηκε σε «Αθλητικός Όμιλος Μοσχάτου» γνωστός και ως «ΑΟΜ». Υπό αυτή την επωνυμία, ο Σύλλογος συνέχισε για περίπου 4 δεκαετίες και συγκεκριμένα μέχρι το 2012 και κατ' αυτό το διάστημα η ποδοσφαιρική ομάδα του Συλλόγου μετεξελίχθηκε σε μια εκ των σημαντικότερων Πειραϊκών συγκροτημάτων, αλλά και του Ελληνικού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.

Ο «Α.Ο. Μοσχάτου» παραπεταγμένος το καλοκαίρι του 1971 στο γήπεδο Νεαπόλεως προ του αγώνα με τον Ορφέα Αιγάλεω (Ειδικό πρωτάθλημα της ΕΠΟ για άνοδο στην Β' Εθνική).

Το 1970-71 θα καταταγεί 2η στο πρωτάθλημα και θα κερδίσει το εισιτήριο συμμετοχής στο Ειδικό Πρωτάθλημα ανόδου της ΕΠΟ επιχειρώντας να ανεβεί στην Β' Εθνική Κατηγορία, αλλά θα ισοβαθμήσει με τον Φοίβο Κρεμαστής Ρόδου, από τον οποίο θα ηττηθεί στο Ηράκλειο της Κρήτης με 0-1 και έτσι θα χαθεί ο μεγάλος στόχος. Την περίοδο 1973-74 όμως, θα αναδειχθεί πρωταθλητής της Α' Πειραιά και μέσω πάλι των αγώνων μπαράζ του Ειδικού Πρωταθλήματος ανόδου της ΕΠΟ θα πετύχει την ιστορική άνοδο στην Β' Εθνική.

Πανηγυρισμοί του Α.Ο. Μοσχάτου στο γήπεδο Νεαπόλεως το 1974 σε αγώνα προς τον Θρίαμβο Αθηνών (3-0) και στον δρόμο για την Β' Εθνική.

Στην Β' Εθνική αγωνίστηκε μόνο την περίοδο 1974-75 όποτε και υποβιβάστηκε (μη διαθέτοντας γήπεδο και οικονομικούς πόρους), για να κατακτήσει την 2η θέση το 1981-82 και έπειτα από αγώνα μπαράζ με το Α.Π.Ο. Κερατσίνι να κερδίσει την άνοδο στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία. Έπειτα, από το 1982 μέχρι και το 2011, καθιερώθηκε σε ομάδα Εθνικού επιπέδου, λαμβάνοντας μέρος 5 φορές (1982-83, 1983-84, 1984-85, 1985-86, 1986-87) στο Πρωτάθλημα της Εθνικής Ερασιτεχνικής Κατηγορίας και 15 φορές στο Πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής Κατηγορίας (1987-88, 1988-89, 1989-90, 1990-91, 1991-92, 1992-93, 1993-94, 1994-95, 1997-98, 2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2010-11).

Με την επωνυμία Α.Ο. Μοσχάτου, σε επίπεδο Πειραϊκών διοργανώσεων, εκτός των προαναφερθέντων, κατέκτησε 3 ακόμη φορές (1996-97, 2003-04 και 2009-10) τον τίτλο του Πρωταθλητή της Α' Πειραιά και 2 φορές το Κύπελλο Πειραιά (1992-93, 2002-03), ενώ 2 ακόμη φορές (1993-94, 1998-99) ήταν φιναλίστ.

Αθλητική Ένωση Μοσχάτου (ΑΕΜ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φάση από εντός έδρας αγώνα της σεζόν 2019/20 κόντρα στον Ηλυσιακό

Το 2012, ο Αθλητικός Όμιλος Μοσχάτου απορρόφησε το ποδοσφαιρικό τμήμα του Α.Ο. Ελευθερία Μοσχάτου και μετονομάστηκε εκ νέου σε «Αθλητική Ένωση Μοσχάτου». Ωστόσο διατήρησε τα κυρίως ιδρυτικά του στοιχεία, έχοντας τον Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 37,[4] χρώματα το λευκό και το πράσινο, και επίσημο έτος ίδρυσης το 1926.

Η «ΑΕΜ» αναδείχθηκε αμέσως πρωταθλήτρια και κυπελλούχος Ε.Π.Σ. Πειραιά την περίοδο 2012-13, κερδίζοντας στον τελικό του Κυπέλλου, τον Εθνικό Πειραιά[5]. Ως πρωταθλήτρια, μετείχε στο ειδικό πρωτάλημα της ΕΠΟ (μπαράζ ανόδου), διεκδικώντας την άνοδό της στη Γ´ Εθνική, πράγμα που δεν κατόρθωσε. Ωστόσο, έπειτα την αποτυχία να ανέβει στη Γ´ Εθνική, συνέχισε στην Α´ Ε.Π.Σ.Π. και την επόμενη περίοδο, 2013-14, τερμάτισε στη 2η θέση, φτάνοντας κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Την περίοδο 2014-15 τερμάτισε στην 3η θέση του 2ου ομίλου και έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου Πειραιά, με αντίπαλο την Προοδευτική, αλλά αρκέστηκε στον τίτλο του φιναλίστ. Την περίοδο 2015-16 τερμάτισε στην 4η θέση του 2ου ομίλου. Την περίοδο 2016-17 περιορίστηκε στην 9η θέση. Την επόμενη σεζόν (2017-2018) τερμάτισε στην 2η θέση χάνοντας το πρωτάθλημα οριακά με διαφορά δύο βαθμών από τον Ατρόμητο Πειραιά. Στην περίοδο όμως του 2018-19 ανήλθε στην Γ' Εθνική κατηγορία, αφού κατέκτησε αήττητη το πρωτάθλημα της Α' Πειραιά (2ος όμιλος) μετά από μια φρενήρη πορεία, όπου πέτυχε 25 νίκες και 1 ισοπαλία και σημείωσε το ρεκόρ των 110 τερμάτων, δεχόμενη μόνον 6. Στον καθιερωμένο αγώνα για τον τίτλο του Υπερπρωταθλητή Πειραιά νίκησε και τον Ερμή Κορυδαλλού (πρώτο του 1ου ομίλου) με 3-0.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]