Άντισσα Λέσβου
Συντεταγμένες: 39°13′59.9″N 25°58′49.1″E / 39.233306°N 25.980306°E
| Άντισσα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Βορείου Αιγαίου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λέσβου |
| Δήμος | Δυτικής Λέσβου |
| Δημοτική Ενότητα | Ερεσού - Αντίσσης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Λέσβου |
| Έκταση | 78,405 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 706 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Τελώνια |
Η Άντισσα είναι ημιορεινός οικισμός (280 μ. υψόμετρο) της δυτικής Λέσβου. Είναι έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας του νέου Δήμου Δυτικής Λέσβου, ενώ παλαιότερα αποτελούσε Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λέσβου και ακόμη παλαιότερα Δ.Δ του Δήμου Ερεσού-Αντίσσης. Ο πληθυσμός του χωριού που κάποτε ήταν αρκετά μεγάλος, τώρα ανέρχεται σύμφωνα με την απογραφή του 2011 σε 908 κατοίκους.
Βρίσκεται σε απόσταση 76 χλμ. από την πόλη της Μυτιλήνης πάνω σε μια ηφαιστειογενή πλαγιά που έχει θέα βόρεια προς το πέλαγος και την Μικρασιατική χερσόνησο της Τροίας. Η Άντισσα διαθέτει και Κέντρο Υγείας που εξυπηρετεί όλα τα γύρω χωριά του δήμου και την Ερεσό και από πλευράς μαθητικής εκπαίδευσης διαθέτει Δημοτικό, Γυμνάσιο αλλά και το Ενιαίο Λύκειο Άντισσας.
Στην περιοχή του χωριού υπάρχει και η ιαματική πηγή Τελώνια, εξ' ου και η παλαιά ονομασία του χωριού. Στα 4 με 5 χλμ. βορειοανατολικά, στον δρόμο προς Μυτιλήνη, δίπλα στον ποταμό Βούλγαρη, βρίσκεται η μονή Περιβολής. Πιο βόρεια, στις ακτές ανατολικά του Γαββαθά και του κάμπου της Άντισσας, σώζονται τα ερείπια της αρχαίας Άντισσας, μιας αρκετά σημαντικής πόλης του νησιού κατά την αρχαιότητα.
Ιστορικά το χωριό συνδέεται με τον Ορφέα, καθώς σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στην αρχαία Άντισσα ξεβράστηκε απ' την θάλασσα η λύρα του.[1]. Από την Άντισσα καταγόταν ο ολυμπιονίκης Αρίστανδρος του 2ου αιώνα π.Χ. σε αγώνισμα δρόμου. Υπάρχει η πιθανότητα άποικοι κατά τους ελληνιστικούς χρόνους να ίδρυσαν την Άντισσα στην Ινδία.[εκκρεμεί παραπομπή]
Δημοτική κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική κοινότητα Αντίσσης είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 78,405 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Γαββαθάς, Κάμπος, Λυγερή, Μονή Αγίου Ιωάννη Θεολόγου, Πεδινό, Πόχης και Τζίθρα. [2]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 1.084 (1.409) |
| 2001 | 826 (1.190) |
| 2011 | 908 (1.205) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 2.530 (2.732) |
| 1971 | 1.762 (1.861) |
| 1981 | 1.280 (1.549) |
| 1991 | 1.068 (1.412) |
| 2001 | 900 (1.340) |
| 2011 | 906 (1.202) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/83_68-73.pdf[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 3:302
- ↑ ΠΛΜ 10:27
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μερικά στοιχεία: Εκδόσεις Δομή-Ελλάδα-Νομός Λέσβου (Ειδική προσφορά της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ")
- Κάμπος Άντισσας
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1995, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
| ||||||||||||||||||||||||||