Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1955

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
10o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη Αθήνα, Ελλάδα[1]
Ημερομηνία(ες)31 Ιουλίου – 4 Αυγούστου[1]
Κύριο στάδιοΠαναθηναϊκό Στάδιο[1]
ΕπίπεδοΑνώτερο
ΕίδοςΑνοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες12[1]
Μετέχοντες αθλητέςπερίπου 200[1]
Αγωνίσματα19[1]
Ρεκόρ3[1] Ρεκόρ πρωταθλήματος
3[1] Εθνικά ρεκόρ


Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1955 ή Διεθνείς Αγώνες Στίβου Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν η 10η[2] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM) και της Ανωτάτης Συντονιστικής Επιτροπής Αθλητισμού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.[1] Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στην Αθήνα μεταξύ 31 Ιουλίου και 4 Αυγούστου του 1955.[1] Το αγώνισμα της σφυροβολίας διεξήχθη στο γυμναστήριο του Εθνικού Γ.Σ..[1]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 19 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος περίπου 200 άνδρες αθλητές από 12 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.[1] Η διοργάνωση ανατέθηκε στην Ελλάδα στο συνέδριο του Διεθνούς Συμβουλίου στη Νίκαια το 1954.[1] Η Ελληνική Ομάδα συμμετείχε για 4η συνεχόμενη φορά στους αγώνες.[1]

Στην τελετή έναρξης και λήξης παρέστησαν ο βασιλιάς Παύλος, ο διάδοχος Κωνσταντίνος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο υπουργός προεδρίας της κυβέρνησης Γεώργιος Ράλλης, ο δήμαρχος Αθηναίων Παυσανίας Κατσώτας και πλήθος από πολιτειακούς, κυβερνητικούς, στρατιωτικούς και αθλητικούς παράγοντες.[3][4] Η προσέλευση των θεατών ήταν μεγαλύτερη από 120.000[5] τις τρείς ημέρες και τα εισιτήρια των αγώνων κόστιζαν 15 και 8 δρχ.[6]

Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 9 χρυσά μετάλλια και 19 συνολικά.[3][7][4] Η Ελλάδα κέρδισε τη δεύτερη θέση με 2 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.[3][7][4] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Γαλλία με 2 χρυσά μετάλλια και 5 συνολικά.[3][7][4] Στην ανεπίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 129 βαθμούς.[4] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ελλάδα με 112.3 βαθμούς και την τρίτη η Γαλλία με 38 βαθμούς.[4]

Στη διοργάνωση καταρρίφθηκαν 3 ρεκόρ πρωταθλήματος και 3 εθνικά ρεκόρ.[1]

Πρόγραμμα αγωνισμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρόγραμμα των αγώνων ήταν:[6]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957

O πρωταθλητής στο άλμα επί κοντώ, Τζούλιο Κιέζα.
O τρίτος στα 110 μέτρα με εμπόδια, Έιφ Κάμερμπεκ.
Αγώνισμα Χρυσό Αργυρό Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα[7]
λεπτομέρειες
Άιρα Μάρτσισον
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
10.7 Άντριτζ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
10.8 Ερλ Γκλέιτζ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
10.9
200 μέτρα[4]
λεπτομέρειες
Ερλ Γκλέιτζ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
21.0 ΡΠ Βιντσέντζο Λομπάρντο
Ιταλία (ITA)
21.1 ΕΡ Άιρα Μάρτσισον
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
21.3
400 μέτρα[7]
λεπτομέρειες
Ζακ Ντεγκά
Γαλλία (FRA)
48.2 Μούρεϋ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
48.7 Βασίλης Σύλλης
Ελλάδα
49.2
800 μέτρα[4]
λεπτομέρειες
Εκρέμ Κοτσάκ
Τουρκία (TUR)
1:53.2 Βαγγέλης Δεπάστας
Ελλάδα
1:53.7 Ιλχάμι Κότς
Τουρκία (TUR)
1:54.7
1500 μέτρα[7]
λεπτομέρειες
Εκρέμ Κοτσάκ
Τουρκία (TUR)
3:56.2 Ιλχάμι Κότς
Τουρκία (TUR)
3:58.4 Δημήτριος Κωνσταντινίδης
Ελλάδα
3:59.0
5000 μέτρα[3]
λεπτομέρειες
Γεώργιος Παπαβασιλείου
Ελλάδα
15:03.6 Αχμέντ Λαμπιντί
Γαλλία (FRA)
15:08.2 Φραντσέσκο Περόνε
Ιταλία (ITA)
15:08.4
110 μέτρα εμπόδια[3]
λεπτομέρειες
Τζόελ ΜακΝάλτι
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14.7 Ιωάννης Καμπαδέλης
Ελλάδα
15.2 Έιφ Κάμερμπεκ
Ολλανδία (NED)
15.3
400 μέτρα εμπόδια[4]
λεπτομέρειες
Ντικ Χάουαρντ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
52.8 ΡΠ Ιωάννης Καμπαδέλης
Ελλάδα
53.0 ΕΡ Τζούλιο Λατίνι
Ιταλία (ITA)
54.4
3000 μέτρα στιπλ[4]
λεπτομέρειες
Γεώργιος Παπαβασιλείου
Ελλάδα
9:11.0 ΕΡ Χαλ Χίγκντον
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
9:48.8 Ιωάννης Σύριος
Ελλάδα
9:54.6
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[3]
λεπτομέρειες
Ηνωμένες Πολιτείες
42.2 Ελλάδα


Σπυρόπουλος
Νίκος Γεωργόπουλος
43.5 Αίγυπτος
44.4
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[4]
λεπτομέρειες
Γαλλία
3:21.5 Ηνωμένες Πολιτείες
3:23.2 Ελλάδα



Βασίλης Σύλλης
3:23.4
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος[7]
λεπτομέρειες
Ρίγκινς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
1,91 μ. Ζαν-Πιερ Λε Γκέχενεκ
Γαλλία (FRA)
1,84 μ. Τσετίν Σαχινέρ
Τουρκία (TUR)
1,84 μ.
Άλμα επί κοντώ[4]
λεπτομέρειες
Τζούλιο Κιέζα
Ιταλία (ITA)
4,20 μ. =ΡΠ Ρήγας Ευσταθιάδης
Ελλάδα
4,10 μ. Τζο Σπρίνγκερ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
4,10 μ.
Άλμα εις μήκος[3]
λεπτομέρειες
Σου Γιονγκ-τζου
Νότια Κορέα (KOR)
6,73 μ. Ευάγγελος Φουντουκίδης
Ελλάδα
6,70 μ. Δημήτριος Σπυρόπουλος
Ελλάδα
6,64 μ.
Άλμα εις τριπλούν[4]
λεπτομέρειες
Ρον Ντάκετ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14,73 μ. Κωνσταντίνος Ντόντος
Ελλάδα
14,30 μ. Αναστάσιος Ντόντος
Ελλάδα
14,20 μ.
Σφαιροβολία[4]
λεπτομέρειες
Σάμιουελ Άνταμς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
15,65 μ. Πιτ Ρέτζλαφ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
15,41 μ. Γιώργος Τσακανίκας
Ελλάδα
15,17 μ.
Δισκοβολία[7]
λεπτομέρειες
Πιτ Ρέτζλαφ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
49,50 μ. Ρέμπολ
Ολλανδία (NED)
46,37 μ. Σάμιουελ Άνταμς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
44,45 μ.
Ακοντισμός[3]
λεπτομέρειες
Μοχάμεντ Ναγουάζ
Πακιστάν (PAK)
62,53 μ. Αριστείδης Ρουμπάνης
Ελλάδα
61,97 μ. Σάμιουελ Άνταμς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
61,57 μ.
Σφυροβολία[7]
λεπτομέρειες
Μοχάμεντ Ικμπάλ
Πακιστάν (PAK)
53,76 μ. ΡΠ
Νότια Κορέα (KOR)
48,76 μ. Μπρόνισλαβ Μπλόνσκι
Γαλλία (FRA)
47,57 μ.

ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

      Διοργανώτρια χώρα

Θέση Χώρα Χρυσά Αργυρά Χάλκινα Σύνολο
1 Ηνωμένες Πολιτείες 9 5 5 19
2 Ελλάδα 2 8 7 17
3 Γαλλία 2 2 1 5
4 Τουρκία 2 1 2 5
5 Πακιστάν 2 0 0 2
6 Ιταλία 1 1 2 4
7 Νότια Κορέα 1 1 0 2
8 Ολλανδία 0 1 1 2
9 Αίγυπτος 0 0 1 1
Σύνολο (9 χώρες) 19 19 19 57

Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανεπίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:[4]

Θέση Χώρα Βαθμοί
1 Ηνωμένες Πολιτείες 129
2 Ελλάδα 112.3
3 Γαλλία 38
4 Τουρκία 34
5 Ολλανδία 33.3
6 Αίγυπτος 26.3
7 Ιταλία 26
8 Πακιστάν 21
9 Νότια Κορέα 17
10 Ιράκ 2
11= Λουξεμβούργο 0
11= Ιράν 0

Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν περίπου 200 άνδρες αθλητές από 12 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 Εφημερίδα «Έθνος», 29/7/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  2. Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Εφημερίδα «Έθνος», 1/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 Εφημερίδα «Έθνος», 5/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  5. Εφημερίδα «Εμπρός», 6/8/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  6. 6,0 6,1 Εφημερίδα «Εμπρός», 30/7/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 Εφημερίδα «Έθνος», 3/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
  8. Εφημερίδα «Έθνος», 4/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 20 Δεκεμβρίου 2020