Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1949
| 4o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων | |
|---|---|
| Διοργανώτρια πόλη |  Μπορντώ, Γαλλία |
| Ημερομηνία(ες) | 3–4 Σεπτεμβρίου[1][2][3][4] |
| Κύριο στάδιο | Σταντ Σαμπάν-Ντελμά[1] |
| Επίπεδο | Ανώτερο |
| Είδος | Ανοιχτός Στίβος |
| Μετέχουσες χώρες | 8[1][3] |
Πω 1950 → | |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1949 ήταν η 4η[5] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Σταντ Σαμπάν-Ντελμά, στο Μπορντώ μεταξύ 3 και 4 Σεπτεμβρίου του 1949.[1][2][3][4]
Στους αγώνες έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.[1][3] Μετά από μια παρέλαση για τον στρατηγό Ζαν ντε Λατρ ντε Τασινύ, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των μεγάλων πυρκαγιών στη νότια Γαλλία.[3] Η προσέλευση των θεατών ήταν πολύ μεγάλη.[2][4]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1947 | 1948 | 1949 | 1950 | 1951
| Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Αγωνίσματα πίστας και δρόμου | ||||||
| 100 μέτρα[2][1][3] λεπτομέρειες |
Λέσλι Λέινγκ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
10.5 ΡΠ | Γιαν Κλέιν Ολλανδία (NED) |
10.7 | Τέο Σαάτ Ολλανδία (NED) |
10.9 |
| 200 μέτρα[1][3] λεπτομέρειες |
Λέσλι Λέινγκ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
21.7 | Γιαν Κλέιν Ολλανδία (NED) |
22.3 | ||
| 400 μέτρα[2][1] λεπτομέρειες |
Άλβενικ Σουηδία (SWE) |
49.6 | Όσκαρ Soetewey Βέλγιο (BEL) |
50.3 | ||
| 800 μέτρα[2][1] λεπτομέρειες |
Τόρε Στεν Σουηδία (SWE) |
1:55.5 | Τζέφρεϊ Ντοβ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
1:56.5 | Σαρλ Μπελγκάρντ Γαλλία (FRA) |
1:57.4 |
| 1500 μέτρα[6][7] λεπτομέρειες |
Οσμάν Τζοσγκούλ Τουρκία (TUR) |
Φιν Μίκελσεν Δανία (DEN) |
4:02.4 | |||
| 5000 μέτρα[7] λεπτομέρειες |
Οσμάν Τζοσγκούλ Τουρκία (TUR) |
|||||
| 110 μέτρα εμπόδια[2][1][6] λεπτομέρειες |
Ντον Φίνλεϊ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
15.1 | Βέστμαν Σουηδία (SWE) |
15.4 | Έρικ Κρίστενσεν Δανία (DEN) |
15.7 |
| 400 μέτρα εμπόδια[1][6] λεπτομέρειες |
Ζαν Τιρό Γαλλία (FRA) |
54.4 | Έρικ Κρίστενσεν Δανία (DEN) |
56.4 | ||
| 3000 μέτρα στιπλ[8][1][6] λεπτομέρειες |
Μπεν Σαΐντ Αμπνταλά Γαλλία (FRA) |
9:29.7 | Τζον Ντίσλεϊ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
9:39.5 | Χανς Έρικ Χάνσεν Δανία (DEN) |
9:47.9 |
| 4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[4][3] λεπτομέρειες |
Γαλλία |
43.1 |  Μεγάλη Βρετανία |
43.1 | Ολλανδία Τέο Σαάτ Φαν Λίουβεν Πρινς Γιαν Κλέιν |
44.0 |
| 4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία λεπτομέρειες |
||||||
| Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων | ||||||
| Άλμα εις ύψος λεπτομέρειες |
||||||
| Άλμα επί κοντώ[6] λεπτομέρειες |
Κουρτ Νίλσεν Δανία (DEN) |
3,60 μ. | ||||
| Άλμα εις μήκος λεπτομέρειες |
||||||
| Άλμα εις τριπλούν[8][3] λεπτομέρειες |
Μαρσέλ Ρουζ Γαλλία (FRA) |
14,27 μ. | Χενκ φαν Έγκμοντ Ολλανδία (NED) |
14,22 μ. | ||
| Σφαιροβολία λεπτομέρειες |
||||||
| Δισκοβολία[1] λεπτομέρειες |
Τζουζέπε Τόζι Ιταλία (ITA) |
51,97 μ. ΡΠ | Ρεϊμόν Κίντζιγκερ Βέλγιο (BEL) |
43,80 μ. | ||
| Ακοντισμός λεπτομέρειες |
||||||
| Σφυροβολία[2][6] λεπτομέρειες |
Ρόιντι Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
47,84 μ. | Νίε Νίλσεν Δανία (DEN) |
40,74 μ. | ||
|
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ||||||
Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοργανώτρια χώρα
| Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
|---|---|---|---|---|---|
 Μεγάλη Βρετανία |
4 | 3 | |||
 Γαλλία |
4 | 1 | |||
 Σουηδία |
2 | 1 | |||
 Τουρκία |
2 | ||||
 Ιταλία |
1 | ||||
 Βέλγιο |
2 | ||||
 Ολλανδία |
0 | 3 | 2 | 5 | |
 Δανία |
0 | 1 | 5 | 6 | |
| Σύνολο | 13 | 10 | 8 | ||
Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).[1][3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 Εφημερίδα Corriere dello Sport, 5/9/1949, σ. 6 dlib.coninet.it, Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Εφημερίδα: Overijsselsch dagblad, 05-09-1949, Internationale Wedstrijden Voor Militairen, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Εφημερίδα: Provinciale Drentsche en Asser courant, 05-09-1949, Militairen van 8 landen ontmoetten elkaar op athletietiekveld, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Εφημερίδα: De Gooi, 05-09-1949, Militaire wedstrijden te Bordeaux', Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Εφημερίδα Land og Folk, 7/9/1949, σ. 8 statsbiblioteket.dk, Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 7,0 7,1 Εφημερίδα Akşam, 11/9/1949, σ. 8 gastearsivi.com, Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021
- ↑ 8,0 8,1 International Athletics Annual 1949 atfs.org, Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2021