Τουρκικές γενικές εκλογές (2018)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Τουρκικές γενικές (Προεδρικές και Βουλευτικές) εκλογές διεξήχθησαν στις 24 Ιουνίου 2018. Ήταν οι πρώτες εκλογές μετά την αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος και τη μετατροπή του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία.

Τουρκικές Προεδρικές Εκλογές 2018

2014 ←
24 Ιουνίου 2018
→ 2023

 
Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Δημοκρατικό των Λαών
Λαϊκή ψήφος 26.330.823 15.340.321 4.205.704
Ποσοστό 52,59% 30,64% 8,40%

Χάρτης με τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών ανά νομό.

Νικητής των προεδρικών εκλογών αναδείχθηκε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με 52.59% των ψήφων, ενώ νικητής των βουλευτικών εκλογών αναδείχθηκε η «Λαϊκή Συμμαχία», συμμαχία που συνέστησαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης που κατέλαβαν τις 344 από τις 600 έδρες της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.


Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνταγματικό δημοψήφισμα του 2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο άρθρο : Τουρκικό συνταγματικό δημοψήφισμα του 2017

Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (KΔA) και ο Ερντογάν υποστήριζαν την πολιτική μετατροπής της Τουρκίας από προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, σε προεδρική. [1] Με την υποστήριξη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (KEΔ), η κυβέρνηση προέβη σε σχετικό δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου 2017.[2]

Ο τουρκικός λαός ενέκρινε τις προτάσεις Ερντογάν και έτσι σύμφωνα με τις νέες αλλαγές οι προεδρικές και οι κοινοβουλευτικές εκλογές πραγματοποιούνται την ίδια ημέρα κάθε πέντε χρόνια ; ο αριθμός των εδρών στην Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας αυξάνεται από 550 σε 600. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας έχει πλέον την εξουσία να κυβερνά και μέσω διαταγμάτων. [3] Οι υποστηρικτές των αλλαγών ισχυρίστηκαν ότι το νέο σύστημα θα καθιστούσε την διακυβέρνηση πιο αποτελεσματική ενώ οι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι αυτό το σύστημα θα έδινε υπερβολική δύναμη στα χέρια του προέδρου και θα καθιστούσε αδύναμο το κοινοβούλιο.[4][5]

Οι συνταγματικές αλλαγές εγκρίθηκαν σε ποσοστό 51-49%, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα. Ωστόσο οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής στους εκλογικούς κανόνες από το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο (YSK) επέτρεψε να ληφθούν υπόψη τα μη επαληθευμένα ψηφοδέλτια, με αποτέλεσμα όπως ισχυρίστηκε η αντιπολίτευση να προστεθούν επιπλέον 1.5 εκατ. ψήφοι. [6] Η αντιπολίτευση χαρακτήρισε αυτή την κίνηση ως παράνομη ; άποψη που υποστηρίχθηκε από διάφορους πολιτικούς παρατηρητές του εξωτερικού, οι οποίοι υποστήριξαν ότι η ψηφοφορία δεν ανταποκρίθηκε στα διεθνή πρότυπα. [7] Οι επακόλουθες νομικές προσφυγές ήταν όλες ανεπιτυχείς. Έτσι η κυβέρνηση άρχισε να θεσπίζει νόμους που θα προετοίμαζαν το νέο προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης, σύστημα που θα τεθεί εν ισχύ αμέσως μετά τις εκλογές του 2019 (δηλ. τις πρόωρες εκλογές του 2018). [8]

Πρόωρες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανηγυρισμοί στην Κωνσταντινούπολη, για τη νίκη Ερντογάν

Ήδη μετά την επιτυχία του δημοψηφίσματος του 2017, δημοσιογράφοι στην Τουρκία ισχυρίζονταν ότι ήταν πιθανόν οι εκλογές να επισπευθούν. Πράγματι, τον Οκτώβριο του 2017, πρώτος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου κάλεσε την κυβέρνηση να διεξαγάγει πρόωρες εκλογές. Η Μεράλ Ακσενέρ, πρόεδρος του νεοσύστατου Καλού Κόμματος δήλωσε ότι προέβλεπε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 15 Ιουλίου του 2018, ανήμερα της δεύτερης επετείου του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2016.

Στις 17 Απριλίου του 2018 και ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, πρόεδρος του KEΔ ζήτησε πρόωρες εκλογές. Πράγματι, στις 18 Απριλίου και με το πέρας της συνάντησης Μπαχτσελί - Ερντογάν , ο Τούρκος πρόεδρος ανακοίνωσε ότι πρόωρες εκλογές θα λάμβαναν χώρα στις 24 Ιουνίου του 2018. Ο Τούρκος πρόεδρος επικαλέστηκε την αβεβαιότητα των καταστάσεων στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στο εξωτερικό με τις συνεχιζόμενες τουρκικές επιχειρήσεις στη Συρία που καθιστούσαν άμεση την ανάγκη εφαρμογής του προεδρικού συστήματος, για να ισχυροποιηθεί ο εκτελεστικός βραχίονας του κράτους. [9] Παράλληλα, στα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης ήταν και η σύναψη εκλογικής συμμαχίας μεταξύ των δυο κομμάτων.

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποψήφιοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Μουχαρέμ Ίντσε Σελαχατίν Ντεμιρτάς Μεράλ Ακσενέρ Τεμέλ Καραμολάογλου Ντογού Περιντσέκ
Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών Καλό Κόμμα Σααντέτ Πατριωτικό Κόμμα

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποψήφιος Κόμμα Ψήφοι
# %
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (KΔA) 26.330.823 52,59
Μουχαρέμ Ιντζέ Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (PΛK) 15.340.321 30,64
Σελαχατίν Ντεμιρτάς Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (ΔKΛ) 4.205.794 8,40
Μεράλ Ακσενέρ Καλό Κόμμα (Καλό) 3.649.030 7,29
Τεμέλ Καραμολάογλου Σααντέτ (SP) 443.704 0,89
Ντογού Περιντσέκ Πατριωτικό Κόμμα (ΠατριΚ) 98.955 0,20
Άκυρα / λευκά ψηφοδέλτια 1.129.275
Σύνολο 51.188.524 100.00
Εγγεγραμμένοι / Συμμετοχή 59.354.840 86,24

Κοινοβουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

# Συνασπισμός Κόμμα Ιδεολογία Ηγέτης
1 Λαϊκή Συμμαχία ΚΔΑ Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης

Adalet ve Kalkınma Partisi

Εθνικός συντηρητισμός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
2 ΚΕΔ Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης

Milliyetçi Hareket Partisi

Τουρκικός εθνικισμός Ντεβλέτ Μπαχτσελί
3 Μεμονωμένα κόμματα ΚΟΜΕΛΑΙ Free Cause Party

Hür Dava Partisi

Πολιτικό Ισλάμ Μεχμέτ Γιαβούζ
4 ΠατριΚ Πατριωτικό Κόμμα

Vatan Partisi

Εθνικισμός Ντογού Περιντσέκ
5 ΔKΛ Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών

Halkların Demokratik Partisi

Δημοκρατικός Σοσιαλισμός Περβίν Μπουλτάν

Σεζάι Τεμελί

6 Εθνική Συμμαχία PΛK Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα

Cumhuriyet Halk Partisi

Κεμαλισμός Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου
7 SP Σααντέτ

Saadet Partisi

Πολιτικό Ισλάμ Τεμέλ Καραμολάογλου
8 Καλό Καλό Κόμμα

İyi Parti

Εθνικός συντηρητισμός Μεράλ Ακσενέρ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]