Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα
Cumhuriyet Halk Partisi
ΠρόεδροςΟζγκούρ Εζέλ
ΙδρυτήςΜουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ
Ίδρυση7 Σεπτεμβρίου 1919 (ως αντιστασιακή οργάνωση)
9 Σεπτεμβρίου 1923 (ως πολιτικό κόμμα)
9 Σεπτεμβρίου 1992 (επανίδρυση)
ΈδραAnadolu Bulvarı 12, 06510, Söğütözü, Τσανκάγια, Άγκυρα
ΙδεολογίαΚεμαλισμός[1]
Σοσιαλδημοκρατία[2][3]
Κοσμικισμός[4]
Φιλοευρωπαϊσμός[5]
Τουρκικός εθνικισμός[6]
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Διεθνής προσχώρησηΣοσιαλιστική Διεθνής
Μεγάλη Εθνοσυνέλευση
146 / 550
Σημαία κόμματος
Ιστότοπος
chp.org.tr
Πολιτικό σύστημα Τουρκίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (τουρκικά: Cumhuriyet Halk Partisi, CHP) είναι ένα κεμαλικό και σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Τουρκία. Είναι το αρχαιότερο πολιτικό κόμμα της Τουρκίας και είναι μέχρι στιγμής η αξιωματική αντιπολίτευση στην Εθνοσυνέλευση.

Το ίδιο το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα περιγράφεται ως «ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που είναι πιστό στις ιδρυτικές αρχές και αξίες της Δημοκρατίας (της Τουρκίας)», στηριζόμενο στις αρχές του Κεμαλισμού[7] Επίσης, το κόμμα αναφέρεται ως «το ιδρυτικό μέλος της σύγχρονης Τουρκίας»[8]. Παλαιότερα, το κόμμα είχε αναπτύξει και αντικομμουνιστικές θέσεις, που στην συνέχεια όμως φαίνεται να εγκαταλείφθηκαν.[9][10][11].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Liza Mügge (2013). «Brussels Calling: The European organisation of migrants from Turkey». Στο: Dirk Halm· Zeynep Sezgin. Migration and Organized Civil Society: Rethinking National Policy. Routledge. σελ. 167. ISBN 978-1-136-24650-0. 
  2. «Cumhuriyet Halk Partisi – Parti İçi Eğitim Birimi». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. «The Republican People's Party (CHP) is Complicit in the Erosion of Democracy in Turkey». Georgetown Journal of International Affairs (στα Αγγλικά). 6 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. «Proud to be a Turk». The Economist. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/special-report/2016/02/04/proud-to-be-a-turk?fsrc=rss. Ανακτήθηκε στις 2022-12-30. 
  5. Alfred Stepan· Ahmet T. Kuru, επιμ. (2012). «The European Union and the Justice and Development Party». Democracy, Islam, and Secularism in Turkey. Columbia University Press. σελ. 184, paragraph 2. ISBN 9780231159333. 
  6. «Analyse. Offensive en Syrie : la Turquie malade de son nationalisme». Courrier international (στα Γαλλικά). 28 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. Seçim Bildirgesi (Election Manifesto) Αρχειοθετήθηκε 2011-04-27 στο Wayback Machine., Cumhuriyet Halk Partisi, page 4. (Τουρκικά)
  8. Ciddi, Sinan (2009). Kemalism in Turkish politics: the Republican People's Party, secularism and nationalism. Taylor & Francis. ISBN 978-0-415-47504-4. 
  9. Demirci, Fatih Kadro Hareketi ve Kadrocular, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2006, sayı 15.
  10. Ergüder, J. 1927 Komünist Tevkifatı, "İstanbul Ağır Ceza Mahkemesindeki Duruşma", Birikim Yayınları, İstanbul, 1978
  11. Başvekalet Kararlar Dairesi Müdürlüğü 15 Aralık 1937 tarih, 7829 nolu kararname Αρχειοθετήθηκε 2016-06-07 στο Wayback Machine., που ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]