Σεπτήρια
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Σεπτήρια, ή Σεπτήριον, ή Στεπτήριον, ή Στεπήριον ονομαζόταν η αρχαία ελληνική γιορτή που πραγματοποιόταν κάθε 8 ή 9 χρόνια στους Δελφούς κατά το μήνα Ιλαίο. Σε αυτή διοργανωνόταν μια αναπαράσταση που εξιστορούσε την νίκη του θεού Απόλλωνα ενάντια στον Πύθωνα, που φύλαγε το Μαντείο των Δελφών, που μέχρι την επικράτηση του Απόλλωνα ήταν αφιερωμένο στη Γαία.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο [1], κατασκευαζόταν μια ξύλινη καλύβα που παρίστανε τη φωλιά του Πύθωνα. Έπειτα, ένας νέος αριστοκρατικής καταγωγής υποδυόταν το ρόλο του Απόλλωνα, ο οποίος έφτανε με πομπή στην καλύβα, την οποία και πυρπολούσαν με αναμμένες δάδες. Στη συνέχεια, ο υποδυόμενος τον Απόλλωνα και οι συνοδοί του μετέβαιναν στα Τέμπη, προκειμένου να εξαγνισθούν από το φόνο. Μετά τον εξαγνισμό ο "Απόλλωνας" έπαιρνε την ιερή δάφνη και επέστρεφε στους Δελφούς, πάλι σε πομπή που ονομαζόταν Δαφνηφορία.
Μετά την τελετή, διοργανωνόταν αγώνας κιθαρωδών, ενώ αργότερα, κατά τον 6ο αιώνα π.Χ., προστέθηκε και αγώνας αυλητών.
Ο Γιάννης Ρίτσος το 1973 εξέδωσε μια ποιητική συλλογή με τον τίτλο: «Σεπτήρια και Δαφνηφόρια».
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον ἔοικε μίμημα τῆς πρὸς τὸν Πύθωνα τοῦ θεοῦ μάχης εἶναι καὶ τῆς μετὰ τὴν μάχην ἐπὶ τὰ Τέμπη φυγῆς καὶ ἐκδιώξεως. οἱ μὲν γὰρ φυγεῖν ἐπὶ τῷ φόνῳ φασὶ χρῄζοντα καθαρσίων, οἱ δὲ τῷ Πύθωνι τετρωμένῳ καὶ φεύγοντι κατὰ τὴν ὁδόν, ἣν νῦν ἱερὰν καλοῦμεν, ἐπακολουθεῖν καὶ μικρὸν ἀπολειφθῆναι τῆς τελευτῆς· κατέλαβε γὰρ αὐτὸν ἐκ τοῦ τραύματος ἄρτι τεθνηκότα καὶ κεκηδευμένον ὑπὸ τοῦ παιδός, ᾧ ὄνομα ἦν Αἴξ, ὡς λέγουσι. τὸ μὲν οὖν Σεπτήριον τούτων ἢ τοιούτων τινῶν ἀπομίμησίς ἐστιν ἑτέρων. Πλούταρχος, Αίτια Ελληνικά, 12
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.16ος, σελ.950.
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.53ος, σελ.352.
