Ρέγκιναρ Α΄ της Λωρραίνης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ρέγκιναρ Α΄ της Λωρραίνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 850[1] |
| Θάνατος | 915[2] Μίρσεν |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Alberade von Kleve (από 885)[3] Ερμεντρούδη, κόρη του Λουδοβίκου του Τραυλού[3] |
| Τέκνα | Γιλβέρτος της Λωρραίνης Ρέγκιναρ Β΄ του Αινώ Κουνιγκούντα της Γαλλίας[4] Balderic de Hainaut[4] Frederick de Hainaut[4] Symphoronia de Hainaut[4] |
| Γονείς | Γιλβέρτος του Μάασγκαου και Eρμενγάρδη της Γερμανίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Ρέγκιναρ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αββάς του Έχτερναχ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρέγκιναρ Α΄ ο Μακρύλαιμος (γαλλ.: Régnier Ier de Hainaut, 850 - 915) από τον Οίκο του Ρέγκιναρ ήταν Δούκας της Λωρραίνης (910 - 915) από επιφανή οικογένεια ευγενών της Λωρραίνης. Γιος του Γιλβέρτου κόμη του Μάασγκαου (επαρχία του Μεύση), και της Ερμενγάρδης των Καρολιδών, κόρης του Λοθαρίου Α', διαδέχθηκε τον πατέρα του.
Το 877 εμφανίζεται στο πλευρό του πατέρα του σαν ένας από τους αντιβασιλείς κατά την διάρκεια της απουσίας του Καρόλου του φαλακρού σε μια εκστρατεία του στην Ιταλία. Το όνομα Ρέγκιναρ εμφανίζεται πολλές φορές στην οικογένεια του, ώστε να υπάρχουν αμφιβολίες αν είναι ο ίδιος. Ο Ρέγκιναρ ήταν αρχικά ένας από τους υποστηρικτές του Ζβέντιμπολντ (895), αλλά χάλασε τις σχέσεις του με τον βασιλιά (898), όταν αυτός και μερικοί ευγενείς με την ευκαιρία του θανάτου του Όντο βασιλιά των δυτικών Φράγκων κάλεσαν τον Κάρολο Γ΄ τον Απλό να γίνει βασιλιάς της Λοθαριγγίας.
Τα εδάφη του κατασχέθηκαν, αλλά αρνήθηκε να απομακρυνθεί από το Μάαστριχτ. Εκπρόσωποι του Καρόλου, ο Ζβέντιμπολντ και ο αυτοκράτορας Αρνούλφος όρισαν να είναι διάδοχος του βασιλείου ο Λουδοβίκος το Παιδί. Τον Αύγουστο του 900 ο Ζβέντιμπολντ σκοτώθηκε σε μάχη από τον Ρέγκιναρ. Δυσαρεστήθηκε που ο Λουδοβίκος διόρισε βασιλιά στην Λοθαριγγία τον Γεβάρδο, αλλά δεν χάλασε τις σχέσεις του μαζί του, αφού φερόταν σαν ο διάδοχος του, κάτι που έγινε (910) όταν σκοτώθηκε ο Γεβάρδος σε μάχη κατά των Μαγυάρων. Ώθησε τους ευγενείς να έρθουν σε αντιπαράθεση με τον Κορράδο Α' της Γερμανίας εκλέγοντας σαν βασιλιά τους τον Κάρολο τον απλό. Δεν εμφανίστηκε ποτέ σαν δούκας της Λωρραίνης: ήταν μόνο ο στρατιωτικής διοικητής της περιοχής ούτε η οικογένεια του κατάφερε ποτέ να εγκαταστήσει την εξουσία της στην περιοχή.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Ερσίντα (ή Αλμπεράντα) της Γαλλίας, ίσως κόρη του Καρόλου Β΄ του Φαλακρού, βασιλιά της Δυτικής Φραγκίας, και είχε τέκνα:
- Γιλβέρτος π. 890-939, δούκας της Λωρραίνης.
- Ρέγκιναρ Β΄ 890-932, κόμης του Αινώ.
- Μπαλντέρικ 897-975, επίσκοπος της Ουτρέχτης.
- Φρειδερίκος απεβ. 954, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς.
- Μία κόρη, παντρεύτηκε τον Βερεγγάριο κόμη του Ναμύρ.
- Ροβέρτος Α΄ κόμης του Ναμύρ.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Ρέγκιναρ Α΄ δούκα της Λωρραίνης | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p53186.htm#i531860. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 141804424. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 p53186.htm#i531860. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages 800–1056. New York: Longman, 1991.
- Reuter, Timothy (trans.) The Annals of Fulda. (Manchester Medieval series, Ninth-Century Histories, Volume II.) Manchester: Manchester University Press, 1992.
- Jean Baptiste David. Manuel de l'histoire de Belgique Vanlinthout, (1853) p.171 et seq. (in French)
|