Περιγκέ

Περιγκέ
	Ο καθεδρικός ναός του Περιγκέ
; Σφραγίδα	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Δορδόνη, καντόνιο του Περιγκέ-Σαντρ, Καντόνιο του Περιγκέ-Νορ-Εστ, καντόνιο του Περιγκέ-Ουέστ και διαμέρισμα του Περιγκέ
• mayor of Périgueux	Μισέλ Μουαράν
Ταχυδρομικός κώδικας	24000
Κωδικός Κοινότητας	24322
Πληθυσμός	29.516 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	9,82 km²
Υψόμετρο	101 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Περιγκέ 45°11′3″N 0°43′5″E
Ιστότοπος	http://perigueux.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 45°11′3″N 0°43′5″E / 45.18417°N 0.71806°E / 45.18417; 0.71806

Το Περιγκέ (γαλλικά: Périgueux) είναι γαλλική κοινότητα στην κεντρο-ανατολική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας, πρωτεύουσα του νομού Δορδόνης από το 1791. Η πόλη έχει πληθυσμό 29.966 κατοίκους (2017)^[6] και αστική περιοχή που ανέρχεται σε 103.173 κατοίκους (2014).

Το Περιγκέ είναι η πολιτιστική και τουριστική πρωτεύουσα του κεντρικού Περιγκόρ, στην κοιλάδα του ποταμού Ιλ. Η πόλη έχει πλούσια γαλατο-ρωμαϊκή, μεσαιωνική και αναγεννησιακή αρχιτεκτονική κληρονομιά. Αναγνωρισμένη ως «Πόλη τέχνης και ιστορίας», η κοινότητα Περιγκέ διαθέτει 44 ιστορικά μνημεία και 3 μουσεία χαρακτηρισμένα Μουσεία της Γαλλίας. Η πόλη διατηρεί και αξιοποιεί την πλούσια πολιτική, στρατιωτική και θρησκευτική της κληρονομιά, στην οποία περιλαμβάνεται ο καθεδρικός ναός Σαιν-Φρον, που αποτελεί ιστορικό μνημείο και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Περιγκουρντάν, επίσης και Πετροκοριάν, όνομα που προέρχεται από τη γαλατική φυλή που κατοικούσε στην περιοχή στην αρχαιότητα.^[7]

Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κοινότητα Περιγκέ βρίσκεται στο κέντρο του νομού Δορδόνης, στην περιοχή Νέα Ακουιτανία. Ήταν τμήμα και πρωτεύουσα της παλαιάς επαρχίας Περιγκόρ.

Είναι η πρωτεύουσα του νομού, έχει πληθυσμό 29.966 κατοίκους (απογραφή του 2017) και είναι το κέντρο της ευρύτερης αστικής περιοχής που συγκεντρώνει 103.173 κατοίκους.

Απέχει 50 χιλιόμετρα οδικώς από την κοινότητα Μπερζεράκ, 49 από το Νοντρόν,^[8] 68 από το Σαρλά-λα-Κανεντά^[9], υπονομαρχίες του νομού και 109 χιλιόμετρα (οδικώς 132) από το Μπορντώ, ^[10]πρωτεύουσα της Νέας Ακουιτανίας.

Το Περιγκέ διασχίζεται από τον ποταμό Ιλ, παραπόταμο του Ντορντόν.

Η έκταση της κοινότητας είναι 9,82 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Τοπωνυμία και γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα Περιγκέ προέρχεται από τους Πετροκόριους, με εκλατινισμό των κελτικών λέξεων του ονόματός τους που σήμαινε « Τέσσερις φυλές» - γαλατική φυλή που κατοικούσε στην περιοχή πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Το Περιγκέ ήταν η πρωτεύουσά τους.

Το Περιγκέ έχει ως παραδοσιακή λαϊκή γλώσσα τα λιμουζέν, μία από τις μορφές της οξιτανικής γλώσσας. Κατά τον Μεσαίωνα, η γλώσσα λιμουζέν μεταφέρθηκε από τους τροβαδούρους στις αυλές των αρχόντων σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Στα οξιτανικά το όνομα της πόλης είναι Perigüers ή Peireguers.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κατάκτησης της Γαλατίας: οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν στην πεδιάδα του Ιλ και ίδρυσαν την πόλη Βεσούνα, ^[11]στη θέση της σημερινής νότιας συνοικίας του Περιγκέ. Αυτή ήταν η ρωμαϊκή πρωτεύουσα των Πετροκόριων. Η πόλη του Περιγκέ δημιουργήθηκε το 1240 από την ένωση της αρχαίας Βεσούνας και του Πουί-Σαιν-Φρον. Από τότε, παραμένει το κέντρο του Περιγκόρ, ιστορικής υποδιαίρεσης της Ακουιτανίας, και από το 1791 είναι η πρωτεύουσα του νομού Δορδόνης. Το 1813 διευρύνθηκε περαιτέρω με την πρώην κοινότητα Σαιν-Μαρτέν.

Το 200 π.Χ., οι Πετροκόριοι ήρθαν από το βορρά και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή δημιουργώντας ένα οχυρό στη Λα Μπουασιέρ. Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση, άφησαν αυτή τη θέση και εγκαταστάθηκαν στην πεδιάδα του Ιλ στην πόλη Βεσούνα. Αυτή η ρωμαϊκή πόλη διακοσμήθηκε με δημόσια κτήρια όπως ναούς, λουτρά, αμφιθέατρα και ένα φόρουμ. Στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., γύρω από την πόλη κατασκευάστηκαν τείχη και ονομάστηκε Πολιτεία των Πετροκορίων (Civitas Petrocoriorum).
Κατά τη διάρκεια του 1940, πολλοί Εβραίοι από την Αλσατία και Αλσατοί μεταφέρθηκαν στο Περιγκέ.
Η Σιμόν Μαρέιγ, ηθοποιός, πρωταγωνίστρια στη σουρεαλιστική ταινία του Λουί Μπουνιουέλ Ανδαλουσιανός σκύλος, αυτοκτόνησε στις 24 Οκτωβρίου 1954, περιλούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε στην πλατεία του Περιγκέ.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικονομία του Περιγκέ στηρίζεται κυρίως στον τριτογενή τομέα: διοίκηση, εμπόριο, εκπαίδευση, υγεία. Η πόλη, ως πρωτεύουσα του νομού, είναι η έδρα αρκετών περιφερειακών εταιρειών. Η βιομηχανία είναι αναπτυγμένη σε τομείς όπως η επισκευή σιδηροδρόμων (SNCF), η επεξεργασία τροφίμων, κ.α.^[12]

Ο τουρισμός είναι επίσης σημαντικός παράγοντας στην οικονομία της πόλης. Διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και αθλητικές διοργανώσεις διοργανώνονται για να αναζωογονήσουν την περιοχή.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τη γαλατορωμαϊκή εποχή διασώθηκαν τμήματα της πόλης καθώς και τμήματα δύο σημαντικών μνημείων:

τα ερείπια του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου, που αποπερατώθηκε μεταξύ 50 και 100 μ.Χ., το κέντρο του οποίου έχει μετατραπεί σε ένα καταπράσινο πάρκο με συντριβάνι
τα ερείπια του πύργου της Βεσούνας, το μόνο που απέμεινε από ένα ιερό αφιερωμένο στη Γαλατική θεότητα Βεσούνα και
μια πολυτελής ρωμαϊκή βίλα, χτισμένη γύρω από αυλή με κήπο που περιβάλλεται από περιστύλιο με κιονοστοιχίες. Στο χώρο κατασκευάστηκε το Γαλατο-Ρωμαϊκό «Μουσείο της Βεσούνας»,^[13]ιστορικό μνημείο από το 1963.^[14]

Από τον Μεσαίωνα διασώθηκαν

η εκκλησία Σαιντ-Ετιέν, που απετέλεσε από τον 11ο αιώνα το πρότυπο για τις μονόκλιτες, καλυμμένες με σειρά σφαιρικών θόλων εκκλησίες και
η εκκλησία Σαιντ-Φρον, σημερινός καθεδρικός ναός, 12ος αιώνας, στα πρότυπα του Αγίου Μάρκου της Βενετίας και της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινούπολης.^[12] Ο καθεδρικός ναός είναι μέρος των χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς των διαδρομών του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα στη Γαλλία.
το μεσαιωνικό παρατηρητήριο