Πάου Γκασόλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάου Γκασόλ
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΠάου Γκασόλ ι Σάεθ
ΕθνικότηταΙσπανός
Γέννηση6 Ιουλίου 1980
Βαρκελώνη, Καταλωνία,
Ισπανία
Ύψος2,16 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2001 / Γύρος: 1ος / Επιλογή: 3η
Ομάδα ντραφτΑτλάντα Χοκς
Αθλ. καριέρα1998 - 2021
ΘέσηΠάουερ φόργουορντ / Σέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1996 - 2001 0 Μπαρτσελόνα
2001 - 2008 0 Μέμφις Γκρίζλις
2008 - 2014 0 Λος Άντζελες Λέικερς
2014 - 2016 0 Σικάγο Μπουλς
2016 - 2019 0 Σαν Αντόνιο Σπερς
2019 - 2019 0 Μιλγουόκι Μπακς
2021 - 2021 0 Μπαρτσελόνα
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1998 - 1999 0 Εθνική Ισπανίας U20
2001 - 2021 0 Εθνική Ισπανίας

Ο Πάου Γκασόλ ι Σάεθ (Pau Gasol Sáez, : ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈpau ɣaˈsol], καταλανική προφορά [ˈpaw ɣəˈzɔɫ]) (Βαρκελώνη, 6 Ιουλίου 1980) είναι Ισπανός πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως σέντερ.[1] Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Μπαρτσελόνα (Ισπανία), για να μεταπηδήσει στα 21 του στις ΗΠΑ και τους Μέμφις Γκρίζλις. Το 2008 μετεγγράφηκε στους Λος Άντζελες Λέικερς, με τους οποίους κατέκτησε δύο φορές τον τίτλο του NBA και παρέμεινε εκεί μέχρι το 2014. Υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ισπανίας, με την οποία έχει στεφθεί Πρωταθλητής Ευρώπης, Παγκόσμιος Πρωταθλητής και αργυρός Ολυμπιονίκης.

Κατά κοινή ομολογία, είναι (μαζί με τον Ντιρκ Νοβίτσκι) ο κορυφαίος Ευρωπαίος καλαθοσφαιριστής της γενιάς του και ένας απ' τους καλύτερους παγκόσμια.[2] Έχει ανακηρυχθεί δύο φορές Παίκτης της Χρονιάς από την Ευρωπαϊκή Ζώνη της FIBA (2008, 2009). Επίσης του έχουν απονεμηθεί τα βραβεία Mr. Europa (2004, 2009) και Euroscar (2008, 2009, 2010, 2015).

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκασόλ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη. Ως παιδί ενδιαφερόταν περισσότερο για το ράγκμπι. Στο μπάσκετ έκανε τα πρώτα του βήματα στην Κορνεγιά, μια μικρή συνοικιακή ομάδα που κατά τη δεκαετία του '90 λειτουργούσε ως «φυτώριο» της Μπαρτσελόνα.

Μπαρτσελόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Μπαρτσελόνα

Το 1996 εντάχθηκε στα εφηβικά τμήματα της Μπαρτσελόνα και τη σεζόν 1998-99 δηλώθηκε σε κάποιους αγώνες της ανδρικής ομάδας, παίζοντας όμως μόλις λίγα λεπτά. Το καλοκαίρι του 1999, ο Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες τον προώθησε οριστικά στους άνδρες και του έδωσε αρκετό χρόνο συμμετοχής στο ισπανικό πρωτάθλημα (μ.ό. 13,7 λεπτά ανά αγώνα).[3]

Η αγωνιστική περίοδος 2000-01 κύλησε ακόμα καλύτερα. Διαθέτοντας έμπειρους ψηλούς (Σάβιτς, Ντουένιας, Ρεντζιά και Ρόνι Σεϊκέλι), ο Ρενέσες τον προόριζε για μπακ-απ του νεοαποκτηθέντα Σεϊκέλι.[4] Η φυγή όμως του τελευταίου μετά τους πρώτους αγώνες της σεζόν, άνοιξε την πόρτα της πρώτης πεντάδας στον Γκασόλ, ο οποίος εξελίχθηκε στη μεγάλη έκπληξη του ισπανικού πρωταθλήματος με μέσους όρους 12,2 πόντους, 5,8 ριμπάουντ και περίπου 25 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα.[3] Χρησιμοποιήθηκε επίσης σε έξι αγώνες της φάσης των ομίλων στην Ευρωλίγκα (περ. 26 λεπτά, 18,5 πόντοι, 6 ριμπάουντ).[5] Η σεζόν έκλεισε με την Μπαρτσελόνα να κάνει το νταμπλ στην Ισπανία και τον Γκασόλ να ψηφίζεται ως ο κορυφαίος παίκτης της τελικής φάσης τόσο στο πρωτάθλημα[6] όσο και στο κύπελλο.[7]

Ντραφτ 2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κατορθώματα του Γκασόλ δεν άφησαν ασυγκίνητες τις ομάδες των ΗΠΑ. Έτσι όταν μπήκε στη διαδικασία επιλογής (ντραφτ) του ΝΒΑ, τον Ιούνιο του 2001, επελέγη στην - ασυνήθιστα υψηλή για Ευρωπαίο - τρίτη θέση από τους Ατλάντα Χοκς. Αμέσως μετά, οι Χοκς τον παραχώρησαν στους Μέμφις Γκρίζλις ως αντάλλαγμα για τη μεταγραφή του ολυμπιονίκη του Σίδνεϋ Σαρίφ Αμπντούρ-Ραχίμ.[7]

Μέμφις Γκρίζλις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκασόλ με τη φανέλα των Γκρίζλις.
Κύριο λήμμα: Μέμφις Γκρίζλις

Παρά τη νεαρή ηλικία και την ευρωπαϊκή προέλευσή του, ο Γκασόλ προσαρμόστηκε γρήγορα στο αμερικανικό στυλ παιχνιδιού. Στην παρθενική του σαιζόν, ήταν το μοναδικό μέλος των Γκρίζλις που αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια (82),[8] ενώ αναδείχθηκε καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος παίκτης στο πρωτάθλημα (Rookie of the Year).[9] Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε ξανά και στα 82 παιχνίδια, αναδεικνυόμενος παράλληλα στον πρώτο σκόρερ της ομάδας με μ.ό. 19 πόντων.[8]

Η παρουσία του στο Μέμφις διήρκεσε συνολικά εξήμισι χρόνια, από τα οποία απουσίασε ουσιαστικά μόνο στο β' μισό του 2006, εξαιτίας ενός πολύ σοβαρού τραυματισμού σε αγώνα της Εθνικής Ισπανίας. Τον Φεβρουάριο του 2006 έγινε ο πρώτος παίκτης των Γκρίζλις που συμμετείχε σε All-Star Game. Όταν έφυγε από την ομάδα στις αρχές του 2008, βρισκόταν στην κορυφή δώδεκα στατιστικών κατηγοριών με κυριότερες της εξής:[10] συνεχόμενα παιχνίδια (240 - από το ντεμπούτο του μέχρι τον Απρίλιο 2004), συνολικά παιχνίδια και αγωνιστικά λεπτά (476 και 16.904 αντίστοιχα), πόντοι (8.966), ριμπάουντ (4.096), κοψίματα (877) - ένας απολογισμός εντυπωσιακός, έστω κι αν οι Γκρίζλις μετρούσαν τότε μόλις δεκατρία χρόνια ύπαρξης.

Λος Άντζελες Λέικερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Φεβρουαρίου 2008, ο Γκασόλ μεταγράφηκε στους Λος Άντζελες Λέικερς, οι οποίοι έδωσαν ως αντάλλαγμα στους Γκρίζλις δύο παίκτες και δικαιώματα από μελλοντικά ντραφτ.[11]

Στο Λος Άντζελες συνάντησε αυτό που έλειπε από την παλιά του ομάδα: φιλοδοξίες που δε σταματούσαν στην είσοδο στα πλέι-οφ. Μαζί με τον Κόμπι Μπράιαντ έφτιαξαν ένα πολύ δυνατό δίδυμο, οδηγώντας τους Λέικερς στους τελικούς του ΝΒΑ επί τρεις συνεχόμενες χρονιές. Φόρεσε δύο «δαχτυλίδια», το 2009 και το 2010 (88 και 105 αγώνες αντίστοιχα, σε όλους ως μέλος της αρχικής πεντάδας και με μέσο χρόνο συμμετοχής γύρω στα 38 λεπτά).[8] Σε καθαρά ατομικό επίπεδο, προσέθεσε τρεις ακόμη συμμετοχές σε All-Star Game (2009, 2010, 2011).

Τον Δεκέμβριο του 2011 επρόκειτο να μεταγραφεί στους Χιούστον Ρόκετς, στα πλαίσια μιας «τριγωνικής» ανταλλαγής που περιελάμβανε έξι παίκτες των Λέικερς, Ρόκετς και Χόρνετς. Τελικά η συμφωνία ακυρώθηκε από τη διοίκηση του NBA.[12]

Σικάγο Μπουλς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαν Αντόνιο Σπερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μιλγουόκι Μπακς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπαρτσελόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Φεβρουαρίου 2021, ανακοινώθηκε η επιστροφή του στην Μπαρτσελόνα, 20 χρόνια μετά το τέλος της πρώτης του θητείας στον σύλλογο.[13] Τον Μάιο, η Μπαρτσελόνα προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα, αποκλείοντας τη Ζενίτ. Ο ίδιος ο Γκασόλ, επέστρεψε στην τελική φάση της διοργάνωσης 21 χρόνια μετά την πρώτη του συμμετοχή.[14] Στον τελικό της διοργάνωσης ηττήθηκε από την Αναντολού Εφές 86-81. Στις 15 Ιουνίου, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ισπανίας, για τρίτη φορά στην καριέρα του,[15] είκοσι χρόνια μετά την προηγούμενη κατάκτηση.[16]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκασόλ το 2011

Ο Γκασόλ αγωνίστηκε στην Εθνική Ισπανίας από το Ευρωμπάσκετ του 2001, φορώντας πάντα το νούμερο 4. Νωρίτερα είχε περάσει από τις «μικρές» εθνικές, με τις οποίες είχε αρκετές διακρίσεις. Σε αντίθεση με άλλα μεγάλα αστέρια του ΝΒΑ, είναι σταθερά παρών στις διεθνείς διοργανώσεις. Έχει απουσιάσει μόνο δύο φορές, στο Ευρωμπάσκετ 2005 και το Μουντομπάσκετ 2010.

Κορυφαίες στιγμές με την εθνική ομάδα ήταν η πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας (2006 - MVP του τουρνουά αν και δεν έπαιξε στον τελικό λόγω τραυματισμού), τα δύο αργυρά ολυμπιακά μετάλλια (Πεκίνο 2008, Λονδίνο 2012), καθώς και οι πρωτιές στα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πολωνίας (2009 - επίσης MVP) και της Λιθουανίας (2011). Είναι ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του Ευρωμπάσκετ.[17][18][19] Είναι ο ένας από τους δύο μόνο παίκτες με δύο τίτλους πολυτιμότερου παίκτη Ευρωμπάσκετ (ο άλλος είναι ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς), και με 7 επιλογές στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης είναι αυτός με τις περισσότερες επιλογές στην ιστορία.[20]

Αθλητικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με ύψος 2,13 μ. και εξαιρετική πλαστικότητα στις κινήσεις, ο Πάου Γκασόλ είναι αυτό που στην μπασκετική ορολογία ονομάζεται forward-center, δηλ. ένας φύσει πάουερ φόργουορντ που όμως μπορεί να αγωνιστεί εξίσου καλά ως σέντερ, εάν χρειαστεί.

Στον αμυντικό τομέα, έχει πολύ καλή κίνηση στα πόδια και έφεση στα κοψίματα. Επιθετικά παίζει το ίδιο καλά με πλάτη και με μέτωπο στο καλάθι και έχει ποικιλία στο σουτ από κοντινή-μέση απόσταση. Διαθέτει επίσης γρήγορο για το ύψος του διασκελισμό και συχνά βγαίνει ως δεύτερος παίκτης (τρέιλερ) στον αιφνιδιασμό. Ένα άλλο χαρακτηριστικό που τον ξεχωρίζει, είναι η αυξημένη «μπασκετική ευφυία» του: Δεν υποπίπτει σε άσκοπα φάουλ, έχει πολύ καλές τοποθετήσεις μέσα στη ρακέτα και αντιλαμβάνεται εύκολα τα αμυντικά συστήματα του αντιπάλου, με αποτέλεσμα μεγάλη (για ψηλό) συμμετοχή στην κυκλοφορία της μπάλας.

Τίτλοι-Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπαρτσελόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λος Άντζελες Λέικερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • MVP Κυπέλλου Ισπανίας: (2001)
  • MVP των τελικών του Πρωταθλήματος Ισπανίας: (2001)
  • Δεύτερη καλύτερη πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2001)
  • 2x Καλύτερος Ευρωπαίος Παίκτης: (2008, 2009)
  • Mr. Europa: (2004, 2009)
  • 4x Euroscar: (2008, 2009, 2010, 2015)
  • 2x Καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη: (2009, 2010)

ΝΒΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2x Δεύτερη καλύτερη ομάδα στο ΝΒΑ: (2011, 2015)
  • 2x Τρίτη καλύτερη ομάδα στο ΝΒΑ : (2009, 2010)
  • 6x NBA All-Star Game: (2006, 2009, 2010, 2011, 2015, 2016)
  • Καλύτερος νέος παίκτης (ρούκι) στο ΝΒΑ: (2002)
  • Καλύτερη ομάδα ρούκι στο NBA: (2002)

Με την Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάου Γκασόλ είναι ο μεγαλύτερος γιος των Αγουστί Γκασόλ και Μαρίσα Σάεθ. Οι γονείς του εργάζονταν στο νοσοκομείο Sant Pau (Άγιος Πάου) της Βαρκελώνης ως νοσηλευτής και γιατρίνα αντίστοιχα,[21] εξ ου και το βαφτιστικό όνομά του.[4] Έχει δύο αδελφούς, τον επίσης καλαθοσφαιριστή Μαρκ και τον Αντριά, οι οποίοι μεγάλωσαν μαζί του στην Αμερική.

Το 1998 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Όπως έχει πει σε συνέντευξη, είχε λάβει την απόφαση απ' τα έντεκά του, όταν έμαθε πως ο Μάτζικ Τζόνσον ήταν φορέας του AIDS.[21] Τελικά οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τις σπουδές, συνεχίζει όμως να ασχολείται με την καταπολέμηση της ασθένειας ως πρεσβευτής καλής θέλησης της UNICEF.[4]

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Λι Τζένκινς του Sports Illustrated, ο Πάου Γκασόλ είναι μοναδικός επειδή έγινε ένας απ' τους καλύτερους παίκτες του πλανήτη χωρίς να μπει στη φούσκα του μπάσκετ. Του αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, παίζει κλασική μουσική στο πιάνο και είναι φίλος με τον τενόρο Πλάθιδο Ντομίνγκο. Πέρα από τις δύο μητρικές του γλώσσες (καταλανικά-ισπανικά) και τα αγγλικά, γνωρίζει ιταλικά και γαλλικά - μάλιστα συχνά τα χρησιμοποιεί στο γήπεδο με τον επίσης γλωσσομαθή Κόμπι Μπράιαντ για να μην τους καταλαβαίνουν οι αντίπαλοι.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Επίσημο: Ο μύθος Πάου Γκασόλ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση!». Eurohoops. 5 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. 
  2. «Best European Basketball Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Στατιστικά στο ισπανικό πρωτάθλημα Αρχειοθετήθηκε 2012-06-23 στο Wayback Machine. - επίσημος ιστοχώρος της διοργανώτριας
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 The power of Pau - Lee Jenkins, περ. Sports Illustrated, vol. 112, iss. 14
  5. Στατιστικά στην Ευρωλίγκα 2000-01 - επίσημος ιστοχώρος της διοργάνωσης
  6. MVP τελικής φάσης Αρχειοθετήθηκε 2012-05-15 στο Wayback Machine. - επίσημος ιστοχώρος της διοργανώτριας
  7. 7,0 7,1 Draft 2001 Αρχειοθετήθηκε 2010-03-05 στο Wayback Machine. - επίσημος ιστοχώρος του NBA
  8. 8,0 8,1 8,2 Στατιστικά στο ΝΒΑ Αρχειοθετήθηκε 2012-04-06 στο Wayback Machine. - επίσημος ιστοχώρος του ΝΒΑ
  9. Rookie of the Year Award Winners Αρχειοθετήθηκε 2011-12-09 στο Wayback Machine. - επίσημος ιστοχώρος του ΝΒΑ
  10. Αναλυτικός πίνακας με τα τρέχοντα ρεκόρ των Γκρίζλις Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. - ιστοχώρος basketball-reference.com
  11. Lakers acquire Gasol from Grizzlies - ESPN, 03/02/2008
  12. Το ΝΒΑ απαγόρευσε την ανταλλαγή της χρονιάς - Ελευθεροτυπία, 9/12/2011
  13. «Μπαρτσελόνα: ΕΠΙΣΗΜΗ η επιστροφή του Πάου Γκασόλ! (photos)». Eurohoops. 23 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  14. «Πάου Γκασόλ: Σε Final Four μετά από 21 χρόνια, για να (ξανα)γράψει ιστορία». Eurohoops. 5 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  15. ««Πάρτι» τίτλου για την Μπαρτσελόνα, διέλυσε την Ρεάλ και σήκωσε το 19o (vids)». SDNA. 16 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2021. 
  16. «Γκασόλ: Πρωταθλητής με την Μπαρτσελόνα ύστερα από 20 χρόνια (pic)». SDNA. 16 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021. 
  17. «Pau Gasol becomes EuroBasket all-time top scorer». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  18. «Pau Gasol becomes all-time leading scorer in EuroBasket history». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  19. «Γιατί δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ ο Γκάλης». Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 
  20. «FIBA EuroBasket All-Tournament Team explained». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  21. 21,0 21,1 Συνέντευξη στο Tonight Show with Jay Leno, NBC, 18/06/2008

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]