Ούλριχ Β΄ του Τσέλιε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούλριχ Β΄ του Τσέλιε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Φεβρουαρίου 1406
Τσέλιε
Θάνατος9  Νοεμβρίου 1456[1][2]
Βελιγράδι
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ουγγαρίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚαταρίνα Μπράνκοβιτς
ΤέκναΕλισάβετ του Τσέλιε
ΓονείςΦρειδερίκος Β΄ του Τσέλιε και Ελισάβετ του Φράνκοπαν
ΟικογένειαΟικογένεια Φράνκοπαν και Κόμητες του Τσέλιε
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜπάνος της Κροατίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ούλριχ Β΄, σλοβενικά: Ulrik Celjski / Urh Celjski‎‎; ουγγρικά: Cillei Ulrik‎‎; γερμανικά: Ulrich II von Cilli‎‎, (16 Φεβρουαρίου 1406 – 9 Noεμβρίου 1456), ήταν ο τελευταίος πρίγκιπας κόμης του Τσέλιε. Την εποχή που απεβίωσε ήταν ο γενικός διοικητής και ο de facto αντιβασιλιάς της Ουγγαρίας, μπαν (κυβερνήτης) of Σλαβονίας, Κροατίας και Δαλματίας και φεουδαρχικός κύριος τεραστίων εκτάσεων της (σημερινής) Σλοβενίας, Κροατίας, Bοσνίας, Aυστρίας, και Σλοβακίας. Ήταν επίσης διεκδικητής του Boσνιακού θρόνου. Σκοτώθηκε από πράκτορες της μερίδας του Ουνυάδη, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, που βύθισε την Ουγγαρία σε εμφύλια ταραχή. Η κατάσταση επιλύθηκε το επόμενο έτος με το αιφνίδιο τέλος του Λαδισλάου Ε΄ του Οψιγενούς και την εκλογή ως βασιλιά του Ματία Κορβίνου, γιου του Ιωάννη Ουνυάδη και γαμπρού του Ούλριχ Β΄. Οι κτήσεις του Ούλριχ Β΄ στη Γερμανική αυτοκρατορία κληρονομήθηκαν στον Αψβούργο αυτοκράτορα Φρειδερικο Γ΄, ενώ οι κτήσεις στην Ουγγαρία επέστρεψαν στο στέμμα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ούλριχ Β΄ ήταν γιος του Φρειδερίκου Β΄ κόμη του Τσέλιε και της Eλισάβετ του Κροατικού Οίκου των Φρανκοπάν και εγγονής του Φραντσέσκο Α΄ ντα Καρράρα, κυρίου της Πάδουας. Λίγα είναι γνωστά για τη νεότητά του. Περί το 1432 νυμφεύτηκε την Καταρίνα Μπρανκόβιτς, κόρη του Τζούρατζ, δεσπότη της Σερβίας,[3] και αδελφής της Mάρα Μπράνκοβιτς.

Η επιρροή του στις υποθέσεις του βασιλείου της Ουγγαρίας και της Γερμανικής αυτοκρατορίας σύντομα επισκίασαν αυτή του πατέρα του, με τον οποίο αναβιβάστηκε σε πρίγκιπα της αυτοκρατορίας από τον αυτοκράτορα Σιγισμούνδο του Οίκου του Λουξεμβούργου in 1436. Αυτό οδήγησε σε έριδες με τον Αυστριακό Οίκο των Αψβούργων, του οποίου επλήγησαν τα δικαιώματα, καθώς ήταν στη Στυρία επικυρίαρχοι του Τσέλιε. Η έριδα έληξε με μία συμμαχία με τον Αψβούργο βασιλιά Αλβέρτο Β΄ της Γερμανίας, που έκανε τον Ούλριχ Β΄ υποδοικητή του στη Βοημία για λίγο. Με το τέλος του Αλβέρτου το 1439, ο Ούλριχ Β΄ υποστήριξε τη μερίδα της χήρας του Eλισάβετ του Λουξεμβούργου, και παρέστη στη στέψη του νήπιου Λαδίσλαου Ε΄ του Οψιγενούς με το ιερό στέμμα της Ουγγαρίας το 1440.[3]

Ακολούθησε μία διαμάχη με τον Ουγγρικό Οίκο του Ουνυάδη, που έγινε πικρότερη από το ότι όταν ο Ουνυάδης επιτέθηκε (αποτυχημένα) στον στρατό της Oθωμανικής αυτοκρατορίας στη μάχη της Βάρνας το 1444, ο Ούλριχ Β΄ παρέμεινε αδρανής, και από το ότι ο Ουνυάδης αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη διεκδίκηση του Ούλριχ Β΄ στη Bοσνία όταν απεβίωσε ο βασιλιάς της Tβρτκο Β΄ (1443). Το 1446 ο Ουνυάδης, τώρα αντιβασιλιάς της Ουγγαρίας, λεηλάτησε τις περιοχές του Τσέλιε στην Κροατία-Σλαβονία, αλλά η ισχύς του Ουνυάδη θραύστηκε κατά τη Β' μάχη του Κοσόβου το 1448. Έτσι ο κόμης Ούλριχ Β΄ μπόρεσε να οδηγήσει επιτυχώς μία σταυροφορία, στο όνομα των ενδιαφερόντων των Αψβούργων, στην Ουγγαρία (1450).

Ο νεαρός βασιλιάς Λαδίσλαος Ε΄ και ο Ούλριχ β΄ κόμης του Τσέλιε. Έργο του 1870.

Το 1452 πίεσε τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων να του δώσει το παιδί βασιλιά Λαδίσλαο Ε΄ στη φύλαξή του, κάτι που πρακτικά τον έκανε βασιλιά της Ουγγαρίας. Το 1454 η ισχύς του αυξήθηκε με τη διαδοχή του στην τεράστια περιουσία του πατέρα του και μετά από το τέλος του Ιωάννη Ουνυάδη στην πολιορκία του Βελιγραδίου το 1456, ονομάστηκε γενικός διοικητής της Ουγγαρίας από τον Λαδίσλαο Ε΄,[3] ένα αξίωμα που το κατείχε πιο πριν ο αντίπαλός του.

Ο θρίαμβος του Ούλριχ β΄ δεν κράτησε: Στις 8 Nοεμβρίου εισήλθε στο φρούριο του Bειγραδίου με τον βασιλιά Λαδίσλαο Ε΄. Την επόμενη ημέρα σκοτώθηκε από τους πράκτορες του γιού του Ιωάννη Ουνυάδη Λαδίσλαου με αδιευκρίνιστες συνθήκες. Με αυτόν εξέλιπε η εξ αρρενογονίας γραμμή των κομήτων του Τσέλιε. Τάφηκε στην εκκλησία της Α. Μαρίας των Μινοριτών στο Τσέλιε. Ο επικήδιος λόγος εκφωνήθηκε από τον διάσημο ανθρωπιστή ρήτορα και πρωθιερέα Γιόχαν Ροτ.

Οι κτήσεις του Ούλριχ Β΄ διεκδικήθηκαν από την χήρα του Αικατερίνη, τον γαμπρό του Mατθία Ουνυάδη Κορβίνο της Ουγγαρίας -τον νεότερο αδελφό του Λαδισλάου Ουνυάδη- και επίσης από τον Ιωάννη Β΄ κόμη της Γκορίτσια, τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων, που επέζησε των ανταπαιτητών.

Οι υψηλές φιλοδοξίες του Ούλριχ Β΄ επικρίθηκαν σκληρά από τον Αινεία Σύλβιο (μετέπειτα πάπα Πίο Β΄), αν και τα γραπτά του ήταν με πολιτική σκοπιμότητα, καθώς είχε υπηρετήσει ως ο προσωπικός γραμματέας του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Γ΄ στην κορύφωση της σύγκρουσής του με τον Ούλριχ Β΄.

Από τη μεριά της μητέρας του ο Ούλριχ Β΄ ήταν ο πιο κοντινός άρρην απόγονος του Φραντσέσκο Α΄ ντα Καρράρα, κύριο της Πάντουα. Ωστόσο δεν είναι γνωστό αν διατύπωσε τη διεκδίκησή του στην κληρονομία των Καρραρέσι.

Οι κτήσεις του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την εποχή του τέλους του ο Ούλριχ κατείχε περί τις 12 πόλεις, 30 πόλεις με αγορά και 125 κάστρα (περίπου από 20 στην Καρινθία, 20 στην Καρνιόλη και 20 στη Σλαβονία και τα υπόλοιπα κυρίως στη Στυρία. Μερικές από τις πιο σημαντικές ιδιοκτησίες παρατίθενται πιο κάτω:

Κάστρα και φρούρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bela Peč Castle (δουκάτο της Καρνιόλας, τώρα στην Ιταλία)
  • Čakovec Castle (βασίλειο της Ουγγαρίας, τώρα στην Kροατία)
  • Celje Castle (κομητεία του Τσέλιε, τώρα στη Σλοβενία)
  • Old town Đurđevac (Σλαβονία, τώρα στην Κροατία)
  • Hartneidstein Castle (δουκάτο της Καρινθίας, τώρα στην Αυστρία)
  • Hohenburg (κομητεία του Όρτενμπουργκ, τώρα στην Αυστρία)
  • Kostel Castle (δουκάτο της Καρνιόλας, τώρα στη Σλοβενία)
  • Krško Castle (Βενδική μαρκιωνία, τώρα στη Σλοβενία)
  • Landskron Castle (Καρινθία, τώρα στην Αυστρία)
  • Leskovec Castle (Βενδική μαρκιωνία, τώρα στη Σλοβενία)
  • Liemberg Castle (Καρινθία, τώρα στην Αυστρία)
  • Lobor (κομητεία του Ζαγκόργιε, τώρα στην Κροατία)
  • Lož Castle (Καρνιόλα, τώρα στη Σλοβενία)
  • Medvedgrad (Σλαβονία,τώρα στην Κροατία)
  • Metlika Castle (κομητεία της Μετλίκα, τώρα στη Σλοβενία)
  • Ortenburg Castle (κομητεία του Όρτενμπουργκ, τώρα στην Αυστρία)
  • Ojstrica Castle (κομητεία του Τσέλια, τώρα στη Σλοβενία)
  • Ortnek Castle (Καρνιόλα, τώρα στη Σλοβενία)
  • Burg Perchtoldsdorf (Αυστρία)
  • Podsreda (Στυρία, τώρα στη Σλοβενία)
  • Polhov Gradec Castle (Καρνιόλα, τώρα στη Σλοβενία)
  • Prägrad Castle (Καρινθία, τώρα στην Αυστρία)
  • Samobor Castle (Σλαβονία, τώρα στην Κροατία)
  • Skrad Castle (Κροατία)
  • Slovenska Bistrica Castle (Στυρία, τώρα στη Σλοβενία)
  • Smlednik (Καρνιόλα, τώρα στη Σλοβενία)
  • Sommeregg Castle (κομητεία του Όρτενμπουργκ, τώρα στην Αυστρία)
  • Trakošćan Castle (κομητεία του Ζαγκόγιε, τώρα στην Κροατία)
  • Trsat (Κροατία)
  • Veliki Tabor Castle (κομητεία του Ζαγκόριε, τώρα στην Κροατια)
  • Weißenegg Castle (Καρινθία, τώρα στην Αυστρία)
  • Žovnek Castle (κομητεία του Τσέλιε, τώρα στη Σλοβενία)
  • Žužemberk (Βενδική μαρκιωνία, τώρα στη Σλοβενία)

Πόλεις και κωμοπόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bakar (βασίλειο της Κορατίας)
  • Bardejov (βασίλειο της Ουγγαρίας, now in Slovakia)
  • Bužim (Σλαβονία, Kingdom of Hungary, now in Boσνία)
  • Τσέλιε (κομητεία του Τσέλιε, now in Slovenia)
  • Čakovec (Ουγγαρία, now in Croatia)
  • Črnomelj (κομητεία της Μετλίκα, now in Slovenia)
  • Dravograd (Δουκάτο της Καρινθίας, now in Slovenia)
  • Đurđevac (Σλαβονία, now in Croatia)
  • Gornji Grad (κομητεία του Τσέλιε, now in Slovenia)
  • Gradec (Σλαβονία, now part of Zagreb, Croatia)
  • Jesenice (Καρνιόλα, now in Slovenia)
  • Kočevje (δουκάτο της Καρνιόλαςa, now in Slovenia)
  • Koprivnica (Σλαβονία, now in Croatia)
  • Košice (Ουγγαρία, now in Slovakia)
  • Krapina (Σλαβονία, County of Zagorje, now in Croatia)
  • Krško (Βενδική μαρκιωνία, now in Slovenia)
  • Kρούπα (Kingdom of Croatia, now in Bosnia)
  • Laško (δουκάτο της Στυρίας, now in Slovenia)
  • Lepoglava (κομητεία του Ζαγκόργιε, now in Croatia)
  • Levoča (Άνω Ουγγαρία, now in Slovakia)
  • Lurnfeld (κομητεία του Όρτενμπουργκ, now in Austria)
  • Metlika (κομητεία της Μετλίκα, now in Slovenia)
  • Millstatt (κομητεία του Όρτενμπουργκ, now in Austria)
  • Oberdrauburg (Καρινθία, now in Austria)
  • Paternion (κομητεία του Όρτενμπουργκ, now in Austria)
  • Považská Bystrica (Άνω Ουγγαρία, now in Slovakia)
  • Radovljica (Καρνιόλα, now in Slovenia)
  • Ribnica (Καρνιόλα, now in Slovenia)
  • Rogatec (Στυρία, now in Slovenia)
  • Samobor (Σλαβονία, now in Croatia)
  • Slovenska Bistrica (Στυρία, now in Slovenia)
  • Spittal (Καρινθία, now in Austria)
  • Steničnjak (Σλαβονία, now in Croatia)
  • Šoštanj (κομητεία του Τσέλιε , now in Slovenia)
  • Trenčin (Άνω Ουγγαρία, now in Slovakia
  • Varaždin (Σλαβονία, County of Zagorje, now in Croatia)
  • Vrbovec (Σλαβονία, now in Croatia)
  • Vuzenica (Στυρία, now in Slovenia)
  • Žalec (κομητεία του Τσέλιε, now in Slovenia)

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Nυμφεύτηκε στις 20 Aπριλίου 1434, την Καταρίνα Μπράνκοβιτς, κόρη του Τζούρατζ Μπράνκοβιτς δεσπότη της Σερβίας και της Ειρήνης Καντακουζηνής (κόρης του Θεοδώρου Καντακουζηνού ευγενούς). Μέσω του γάμου του ο Ούλριχ Β΄ έγινε σύγγαμβρος του Μουράτ Β΄, του οποίου η σύζυγος Μάρα Μπράνκοβιτς ήταν αδελφή της Καταρίνας. Όλα τα παιδιά του Ούλριχ Β΄ και της Καταρίνας προαπεβίωσαν των γονέων τους.

  • Χέρμαν Δ΄ 1439-1452, απεβ. 13 ετών.
  • Γεώργιος π.1444-1445, απεβ. 1 έτους.
  • Aλβέρτος απεβ. 1448.
  • Αικατερίνη 1441, απεβ. νήπιο.
  • Eλισάβετ 1441-1455, δίδυμη με την Αικατερίνη. Παντρεύτηκε τον Mατθία Ουνυάδη Κορβίνο, βασιλιά της Ουγγαρίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ mek.oszk.hu/00300/00355/html/ABC02469/02509.htm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ulrich-II-von-Cilli. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2  Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Cilli, Ulrich» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 6 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 366 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ούλριχ_Β΄_του_Τσέλιε&oldid=10489275"