Μιχαήλ Μίνιν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μιχαήλ Πέτροβιτς Μίνιν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 29 Ιουλίου 1922 d:Q1319980 |
Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 2008[1] Πσκοβ |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
Σπουδές | Military Institute of Engineering Forces of the Armed Forces Academy |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιώτης |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ποντπολκόβνικ |
Πόλεμοι/μάχες | Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού τάγμα του Ερυθρού Αστέρα μετάλλιο για πολεμικές συνεισφορές Μετάλλιο για την Κατάληψη του Βερολίνου Μετάλλιο για την Απελευθέρωση της Βαρσοβίας τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου |
Ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Μίνιν (Михаил Петрович Минин, 29 Ιουλίου 1922 - 10 Ιανουαρίου 2008) ήταν Ρώσος στρατιώτης που πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κρέμασε πρώτος τη σοβιετική σημαία στο κτήριο του γερμανικού κοινοβουλίου Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας έτσι το τέλος της μάχης του Βερολίνου και την πτώση της πρωτεύουσας του Τρίτου Ράιχ που οδήγησε στο τέλος του Β'ΠΠ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Βανίνο. Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε εθελοντής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Πολέμησε στο Λένινγκραντ και στα διάφορα μέτωπα φτάνοντας μέχρι και στο Βερολίνο. Ο Στάλιν είχε δώσει διαταγή να υψωθεί η σημαία ως σύμβολο του τέλους της μάχης και της πτώσης του Βερολίνου πριν την Πρωτομαγιά, όπως και έγινε. Στις 30 Απριλίου του 1945 γύρω στις 10 το βράδυ ο Μίνιν όρμησε στο Ράιχσταγκ, ανέβηκε στην οροφή και ύψωσε την Σοβιετική σημαία. Το Μάιο του 1945 ο Μίνιν έγινε ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης για την πράξη του αυτή. Όμως η συγκεκριμένη φωτογραφία που έγινε μια από τις διασημότερες του 20ού αιώνα δεν παρουσιάζει τον Μίνιν, αφού είναι από το συνεργείο ειδήσεων, που την επόμενη μέρα (Πρωτομαγιά του 1945) απαθανάτισαν την συμβολική στιγμή και γύρισαν ντοκιμαντέρ για το σοβιετικό δελτίο ειδήσεων.
Όταν ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος τελείωσε, ο Μίνιν παρέμεινε και συνέχισε την θητεία του στον στρατό. Το 1959 τελείωσε την στρατιωτική ακαδημία, και εν συνεχεία υπηρέτησε στο στράτευμα ειδικών στρατηγικών σκοπών. Το 1977 μετακόμισε στο Πσκοφ όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε εκεί στις 10 Ιανουαρίου του 2008 και κηδεύτηκε την μεθεπόμενη μέρα.
Η ανέγερση της σημαίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίνιν ήταν μέρος μιας ομάδας πέντε στρατιωτών που έφεραν μια κόκκινη σημαία και προσπάθησαν να μπουν στο κτήριο. Βρήκαν τις περισσότερες πόρτες αμπαρωμένες και κλειδωμένες. Τα μέλη της ομάδας πήραν ένα καδρόνι και το χρησιμοποίησαν ως έμβολο. Πραγματικά κατόρθωσαν να σπάσουν την κλειδωμένη πόρτα με δύναμη. Μπαίνοντας μέσα συνάντησαν μικρή αντίσταση από γερμανούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μεμονωμένα. Ανταποκρίθηκαν με λίγες ριπές από τα πολυβόλα τους και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια βγαίνοντας στη στέγη. Φθάνοντας εκεί αποφάσισαν να κρεμάσουν τη σημαία στο μεγάλο άγαλμα της Γκερμάνια πάνω από την κύρια είσοδο. Με ένα κοντάρι και μια ζώνη πανταλονιού στερέωσαν την σημαία στην κορώνα που φορούσε το άγαλμα.
Η αποκατάστασή του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίνιν αναγνωρίστηκε για την πράξη του, αλλά δεν ανταμείφθηκε πραγματικά. Επειδή εκείνο το βράδυ γινόταν πόλεμος, και τις επόμενες μέρες βγήκαν πολλές φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων μερικές έγιναν πολύ γνωστές, ο Μίνιν ξεχάστηκε. Εκτός αυτού, μετά την πτώση του Βερολίνου ο Στάλιν διέταξε απόρρητο περί των λεπτομερειών της ύψωσης της σημαίας. Έτσι, πέρασαν πενήντα χρόνια μέχρι να αποκατασταθεί η μνήμη του, όταν τελικά ο Μπόρις Γιέλτσιν του έδωσε τιμητικό βραβείο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]DVD
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Der Jahrhundertkrieg - Der Sturm, Μιχαήλ Πέτροβιτς Μίνιν, γερμανικά, έκδοση 2005, EAN 828766701296
περιέχει το απόσπασμα Bis zum bitteren Ende με συνέντευξη του Μίνιν που διηγείται την ιστορία της ανέγερσης της σημαίας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Mikhail Minin - Soviet soldier whose platoon captured the Reichstag in 1945». the Times. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2008.
- «Man, who raised Soviet Union's flag over Berlin in 1945, dies». Pravda. 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2008.
- Michael S. Cullen (2008). «Wer hisste die rote Fahne?». deutscher bundestag. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2008.[νεκρός σύνδεσμος]