Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννα Γιεγκόροβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα Γιεγκόροβα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23  Σεπτεμβρίου 1916
Kuvshinovo
Θάνατος29  Οκτωβρίου 2009
Μόσχα
Τόπος ταφήςDanilov Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
αεροπόρος[1]
Περίοδος ακμής1941 - 1945
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςλοχαγός/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου
τάγμα του Λένιν (6  Μαΐου 1965)
Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (6  Μαΐου 1965)
τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού
μετάλλιο "Για το θάρρος"
μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου
μετάλλιο "Βετεράνος της εργασίας"
μετάλλιο «Για την επέτειο των 60 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»
μετάλλιο «Για την επέτειο των 50 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»
μετάλιο για την 850η επέτειο της Μόσχας
μετάλλιο Ζούκοφ
Women in Aviation International
μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άννα Αλεξάντροβνα Τιμοφέγιεφα Γιεγκόροβα (ρωσικά: Анна Александровна Тимофеева-Егорова‎‎, 23 Σεπτεμβρίου 1916 – 29 Οκτωβρίου 2009) ήταν Σοβιετική πιλότος την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πετούσε αρχικά με το πεπαλαιωμένο διπλάνο Po-2 και στη συνέχεια με το περίφημο αεροσκάφος εγγύς υποστήριξης Il-2 «Στούρμοβικ». Πραγματοποίησε 277 αποστολές συνολικά, μέχρι την κατάρριψη του αεροσκάφους της. Στη συνέχεια έγινε αιχμάλωτος πολέμου, επιβίωσε από την αιχμαλωσία και το 1965 της απονεμήθηκε η ύψιστη τιμητική διάκριση της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γιεγκόροβα ήταν παιδί αγροτών από το χωριό Βολόντοβο, που ανήκει σήμερα στο Όμπλαστ του Τβερ. Ο πατέρας της, Αλεξάντρ Γιεγκόροφ, είχε πολεμήσει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια στον εμφύλιο ως Μπολσεβίκος. Η τραυματική εμπειρία του πολέμου καθώς και οι δυσκολίες που αντιμετώπισε είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία του και το 1925, σε ηλικία 49 ετών, ο Αλεξάντρ απεβίωσε.[3]

Έπειτα από εφτά χρόνια φοίτησης στο σχολείο,[4] η Άννα Γιεγκόροβα δούλεψε ως εργάτρια για τοστην κατασκευή του σταθμού Κράσνιε Βορότα του μετρό της Μόσχας. Το γεγονός αυτό της επέτρεψε να συμμετάσχει στην αερολέσχη του φορέα κατασκευής του μοσχοβίτικου μετρό.[5] Το 1938 προτάθηκε να φοιτήσει στην αεροπορική σχολή του Ουλιάνοφσκ, όμως σύντομα αποβλήθηκε διότι ο αδελφός της συνελήφθη ως «εχθρός του λαού».[5] Δούλεψε σε εργοστάσιο στο Σμολένσκ και παράλληλα εκπαίδευε τα μέλη της αερολέσχης του εργοστασίου[6] και στη συνέχεια φοίτησε στην αεροπορική σχολή στην Χερσώνα την οποία και ολοκλήρωσε το 1939. Λίγο καιρό αργότερα ανέλαβε εκπαιδεύτρια στην αερολέσχη του Τβερ.[6]

Μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγή[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2021.
  3. Cottam 1998, σελ. 160.
  4. Simonov & Chudinova 2017, σελ. 232.
  5. 5,0 5,1 Cottam 1998, σελ. 161.
  6. 6,0 6,1 Cottam 1998, σελ. 162.
  7. Simonov & Chudinova 2017, σελ. 234.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cottam, Kazimiera (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers. Nepean, Canada: New Military Publishing. ISBN 0968270220. OCLC 674661411. 
  • Noggle, Anne (1994). A Dance With Death: Soviet Airwomen in World War II. College Station, TX: Texas A&M University Press. ISBN 0890966028. OCLC 806012748. 
  • Simonov, Andrey· Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России. Moscow: Russian Knights Foundation, Museum of Technology V. Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607. 
  • Le Chien, Monsieur and Connard, L'Odieux (2021). Le Petit théâtre des opérations. Paris, France: Éditions Audie-Fluide Glaciale. ISBN 9791038200838. This bande dessinée/graphic novel tells Yegorova's story in partly humorous cartoon style on pp. 23–30.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]