Μαριάνο Ραχόι

Μαριάνο Ραχόι
Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 21 Δεκεμβρίου 2011
Αναπληρωτής	Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία
Μονάρχης	Φίλιππος ΣΤ΄
Προκάτοχος	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 11 Μαρτίου 2004
Προκάτοχος	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Αρχηγός της Αντιπολίτευσης
Περίοδος 17 Απριλίου 2004 – 21 Δεκεμβρίου 2011
Πρωθυπουργός	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Προκάτοχος	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Διάδοχος	Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπάλκαμπα
Υπουργός για την Προεδρία της Ισπανίας
Περίοδος 9 Ιουλίου 2002 – 1 Σεπτεμβρίου 2003
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Χουάν Χοσέ Λούκας Χιμένεθ
Διάδοχος	Χαβιέρ Αρένας
Περίοδος 28 Απριλίου 2000 – 28 Φεβρουαρίου 2001
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Φρανθίσκο Άλβαρεθ Κάσκος
Διάδοχος	Χουάν Χοσέ Λούκας Χιμένεθ
Πρώτος Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Περίοδος 28 Απριλίου 2000 – 1 Σεπτεμβρίου 2003
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Φρανθίσκο Άλβαρεθ Κάσκος
Διάδοχος	Ροδρίγο Ράτο
Υπουργός Εσωτερικών της Ισπανίας
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 27 Φεβρουαρίου 2001
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Χάιμε Μαγιόρ Ορέχα
Διάδοχος	Άνχελ Αθέμπες
Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Ισπανίας
Περίοδος 20 Ιανουαρίου 1999 – 27 Απριλίου 2000
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Εσπεράνθα Αγκίρρε
Διάδοχος	Πιλάρ ντελ Καστίγιο
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	27 Μαρτίου 1955 (1955-03-27), Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, Ισπανία
Εθνότητα	Ισπανική
Πολιτικό κόμμα	Λαϊκό Κόμμα
Σύζυγος	Ελβίρα Φερνάντεθ Μπαλμπόα (1996-σήμερα)
Παιδιά	2
Κατοικία	Παλάτι του Μονκλόα
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα
Θρήσκευμα	Ρωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδα	http://www.rajoy.es/
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαριάνο Ραχόι Μπρέι (Mariano Rajoy Brey, 27 Μαρτίου 1955) είναι Ισπανός πολιτικός, επικεφαλής του δεξιού Λαϊκού Κόμματος από το 2004. Κατέχει τη θέση του Πρωθυπουργού της Ισπανίας από το Δεκέμβριο του 2011, όταν αναδείχθηκε νικητής των ισπανικών βουλευτικών εκλογών με απόλυτη πλειοψηφία. Ακολουθώντας τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2015 διατέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός της χώρας, θέση που διατήρησε και με το πέρας των επαναληπτικών εκλογών του Ιουνίου του 2016. Την υπηρεσιακότητα ανέτρεψε η υποστήριξη που του παρείχε στις 29 Νοεμβρίου 2016 έλαβε το Κοινοβούλιο της Ισπανίας, με την υποστήριξη του Κόμματος των Πολιτών και την αποχή της πλειοψηφία των βουλευτών των Σοσιαλιστών.

Κατά τη θητεία του αντιμετώπισε την οικονομική κρίση και προώθησε μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση ενώ ήταν μάρτυρας της κατάρρευσης του δικομματισμού και ανάδειξης των δύο νέων κομμάτων, "Μαζί Μπορούμε" (Unidos Podemos) και "Πολίτες" (Ciudadanos). Παράλληλα είχε να διαχειριστεί πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς που επηρέασαν το κόμμα του και την ανάφλεξη των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία.

Βιογραφικά στοιχεία

Προσωπικά στοιχεία

Γόνος αστικής οικογένειας της Γαλικίας, στη βορειοδυτική Ισπανία, γεννήθηκε το 1955 στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Ο παππούς του, συντηρητικός δημοκρατικός, ήταν δικηγόρος και ο αυστηρών αρχών πατέρας του, δικαστής. Ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειας, ο Ραχόι σπούδασε νομικά. Σε νεαρή ηλικία υπέφερε από σοβαρό τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα που του άφησε ανεξίτηλα σημάδια στο πρόσωπο. Στις 28 Δεκεμβρίου 1996 παντρεύτηκε την Ελβίρα Φερνάντες Μπαλμπόα, με την οποία έχει δύο γιους.

Πολιτική καριέρα

Γαλικία

Από την ισπανική Εθνική Ένωση (UNE) και αργότερα Alianza Popular (AP), εξελέγη στις πρώτες περιφερειακές εκλογές στη Γαλικία, που πραγματοποιήθηκαν στις 20η Οκτωβρίου 1981.

Το 1982 διορίστηκε Γενικός Διευθυντής Θεσμικών Σχέσεων της Junta de Galicia. Στις δημοτικές εκλογές της 8ης Μαΐου 1983 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος της Ποντεβέδρα. Στο έκτακτο συνέδριο του Μαΐου του 1988, διορίστηκε γενικός γραμματέας του AP στη Γαλικία. Το 1983 και το 1984, Rajoy δημοσίευσε άρθρα στα οποία υπερασπίστηκε την ανισότητα ως κάτι έμφυτο στον άνθρωπο.

Στις 11 Ιουνίου 1983 διορίστηκε πρόεδρος του επαρχιακού συμβουλίου της Ποντεβέδρα, θέση που κατείχε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1986. Στις γενικές εκλογές της 22ας Ιουνίου 1986, κέρδισε μια θέση στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων, αν και παραιτήθηκε τον Νοέμβριο για να γίνει αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Γαλικίας, μετά την παραίτηση του Jose Luis Barreiro.

Τον Ιανουάριο του 1989, το κόμμα ΑΡ μετατράπηκε σ' ένα ενιαίο κόμμα, το οποίο ονομάστηκε Partido Popular (PP), με τον πρόεδρο Manuel Fraga Iribarne. Ο Rajoy διορίστηκε μέλος της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Λαϊκού Κόμματος και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου του RTVE.

Στις 4 Σεπτεμβρίου, 1989, ο Rajoy εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αναπληρωτής γενικός γραμματέας του PP. Στις εκλογές της 6ης Ιουνίου 1993, το Λαϊκό Κόμμα ανακηρύχθηκε πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης.

Υπουργός (1996-2003)

Στις 3 Μαρτίου 1996, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές με 9.716.006 ψήφους, με πρόεδρο τον Χοσέ Μαρία Αθνάρ ο οποίος ανέλαβε την πρωθυπουργία με την υποστήριξη 3 κομμάτων: του Βασκικού Εθνικιστικού Κόμματος PNV, του CiU και του Συνασπισμού Καναρίων Νήσων και ο Rajoy εκλέχτηκε για τρίτη φορά βουλευτής στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων.

Στις 5 Μαΐου 1996 ορκίστηκε Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης της Ισπανίας.

Τον Ιανουάριο του 1999, ο Rajoy άφησε τη θέση του στο Acebes για να αντικαταστήσει τον Esperanza Aguirre, ο οποίος είχε επικριθεί έντονα για τη διαχείριση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και την έγκριση νέων σχεδίων σπουδών για την επαγγελματική κατάρτιση. Αυτό το μήνα επανεκλέχθηκε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του κόμματος.

Στις γενικές εκλογές του 2000, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία κατά του Σοσιαλιστικού - Εργατικού Κόμματος, PSOE του Joaquin Almunia κι έλαβε το μεγαλύτερο αριθμό των ψήφων μέχρι σήμερα. Ο Rajoy τέθηκε πρώτος αντιπρόεδρος και Υπουργός Προεδρίας αντικαθιστώντας τον Francisco Álvarez-Cascos.

Το Φεβρουάριο του 2001, μετά την εμφάνιση της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ, έπαψε να είναι υπουργός Προεδρίας και ορκίστηκε Υπουργός Εσωτερικών αντικαθιστώντας τον Jaime Mayor Oreja, ο οποίος έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές στη Χώρα των Βάσκων. Ως υπεύθυνος για αυτό το υπουργείο, ο Rajoy πέτυχε πολλές επιτυχίες στον αγώνα κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης [Euskadi Ta Askatasuna | ETA]]

Η κυβέρνηση, με δικό του νόμο, ενέκρινε τον κανονισμό περί αλλοδαπών και το σχέδιο νόμου για την πρόληψη της παράνομης κατανάλωσης.

Τον Ιανουάριο του 2002 εξελέγη αναπληρωτής γενικός γραμματέας του κόμματος στο συνέδριο XIV και τον Ιούλιο του Rajoy παραιτήθηκε από υπουργός Εσωτερικών και αντικαταστάθηκε από Acebes, για να αναλάβει Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και, πάλι, το υπουργείο Προεδρίας.

Εκείνο το διάστημα είχε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες διαμάχες της κυβέρνησης του Αθνάρ: το ναυάγιο του Prestige - την οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από τη διαρροή του πετρελαίου - και την υποστήριξη του Αθνάρ προς τον Πρόεδρο George Μπους κατά τη διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ το 2003.

Αρχηγός του κόμματος, εκλογές 2004

Στο Συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτης 25 - 27 Ιανουαρίου 2002, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας και πρόεδρος του κόμματο, José María Aznar, κράτησε το λόγο του να μην είναι πάνω από οκτώ χρόνια στο τιμόνι της προεδρίας της χώρας κι έτσι έγινε η πρώτη ισπανική κυβερνήτη που παραιτήθηκε οικειοθελώς για να παραμείνει στην εξουσία παρά τις πιέσεις από το κόμμα του για να συνεχίσει.

Στις 31 Αυγούστου, 2003 Αθνάρ πρότεινε να το διάδοχό του τον Νοέμβριο του 2012. Στις 3 Σεπτεμβρίου, ο Ραχόι εξελέγη από το Εθνικό συμβούλιο του Λαϊκού Κόμματος, υποψήφιος για την προεδρία κυβέρνηση.

Στις 14 Μαρτίου 2004 θα πραγματοποιηθεί γενικές εκλογές της Ισπανίας. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το PP υπερηφανεύονταν για την επιτυχία της στα οικονομικά επιτεύγματα κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών του Αθνάρ (αύξηση του ΑΕΠ, ισορροπημένο προϋπολογισμό, δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση της ανεργίας). Προεκλογικό σύνθημα του ήταν «Μαζί πάμε για περισσότερα».

Τρεις ημέρες πριν από τις κάλπες την Πέμπτη 11 Μάρτιος υπήρξε μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, ταυτόχρονα σε τέσσερα τρένα στη Μαδρίτη, στους σταθμούς Atocha, Euguenia και El Pozo, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 191 ανθρώπων και τον τραυματισμό πάνω από 1500, η χειρότερη στιγμή στην ιστορία της Ισπανίας και της Ευρώπης (εν καιρώ ειρήνης). Την ευθύνη για τα χτυπήματα ανέλαβε η ETA. Σε ένδειξη πένθους οι δύο υποψηφίοι για την προεδρία της κυβέρνησης (Rajoy και Zapatero) μαζί με τα άλλα πολιτικά κόμματα ανακοίνωσαν την αναστολή των εκλογικών πράξεων.

Τη 12η μέρα, στις 19:00 σε όλη την Ισπανία άρχισαν οι μαζικές διαδηλώσεις με το σύνθημα: «Με τα θύματα, με το Σύνταγμα, για την ήττα της τρομοκρατίας». Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια στη Μαδρίτη συγκεντρώθηκαν, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας, τα μέλη της βασιλικής οικογένειας: Πρίγκιπας των Αστούριας, Felipe de Borbon και οι δύο αδελφές του, Πριγκίπισσες Έλενα και Cristina βρίσκονταν εκεί. Μαζί με αυτούς ήταν ο πρωθυπουργός, Χοσέ Μαρία Αθνάρ και οι δύο υποψήφιοι για την προεδρία της κυβέρνησης, από τα δύο μεγάλα κόμματα: Ραχόι του Λαϊκού Κόμματος και Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο του PSOE.

Την επόμενη ημέρα, η εφημερίδα «El Mundo» δημοσίευσε μια συνέντευξη του Rajoy στην οποία ισχυρίστηκε ότι είχε την πεποίθηση ότι η ευθύνη για τις βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη ανήκε στην ΕΤΑ. Εκείνη την ημέρα, δεκάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην έδρα του Λαϊκού Κόμματος απαιτώντας από την κυβέρνηση της χώρας να διευκρινίσει ποιος είχε διαπράξει τη σφαγή των τρομοκρατών. Διαδηλώσεις έγιναν το απόγευμα και το βράδυ, όχι μόνο στα κεντρικά γραφεία της Μαδρίτης (η οποία ήταν η πιο πολυσύχναστη), αλλά και σε άλλες πόλεις. Λόγω αυτών των συγκεντρώσεων, ο Rajoy εμφανίστηκε στην τηλεόραση για να καλέσει σε μια κατάπαυση του διαδηλώσεων. Περίπου μισή ώρα αργότερα, εμφανίστηκε ο Alfredo Perez Rubalcaba, να αναφέρει ότι «οι Ισπανοί πολίτες αξίζουν μια κυβέρνηση που λέει πάντα την αλήθεια.

Την επόμενη μέρα, ο ισπανικός λαός κλήθηκε στις κάλπες. Η συμμετοχή έφτασε το 78%. Το PSOE κέρδισε 164 έδρες (42,64%) και πάνω από δέκα εκατομμύρια ψήφους και πήρε από το PP την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.

Αντιπολίτευση (2004-2011)

Στις 2 Οκτωβρίου του 2004, στο 15ο Συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος, ο Μαριάνο Ραχόι εξελέγη πρόεδρος με 98,37% των ψήφων.

Ως αρχηγού της αντιπολίτευσης (2004-2008), έφερε ένταση στην πολιτική σκηνή του τόπου. Υπήρχαν δύο θέματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε βάθος για να τονίσει την κυβερνητική δράση: η πρώτη ήταν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και η ειρηνευτική διαδικασία με την ΕΤΑ της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Ροντρίγκεθ Θαπατέρο στη Χώρα των Βάσκων και η δεύτερη ήταν η μεταρρύθμιση του Καταστατικού της Αυτονομίας της Καταλονίας του 2006.

Την 1η Δεκεμβρίου 2005 υπέστη μια συντριβή ελικοπτέρου στην Mostoles, μαζί με την πρόεδρο της Κοινότητας της Μαδρίτης, Esperanza Aguirre, η οποία βγήκε σχεδόν αλώβητη. Μόνο ο ίδιος έσπασε το δάχτυλό του και μία εξάρθρωση.

Στις 5 Μαρτίου 2007, ο Ραχόι άσκησε προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας ενάντια στην απόφαση της σοσιαλιστικής κυβέρνησης να ψηφίσει νόμο για τη δυνατότητα των ομοφυλόφιλων ζευγαριών να υιοθετούν παιδιά. Η προσφυγή επιλύθηκε στις 6 Νοεμβρίου, το 2012, επτά χρόνια μετά, με 8 ψήφους υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων και 3 κατά.

Εκλογές 2008

Στις 9 Μαρτίου 2008, πραγματοποιήθηκαν οι δέκατες γενικές εκλογές μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ισπανία. Πάλι νίκησε το PSOE, με το Θαπατέρο, με 169 έδρες, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία υπερέβη 11 εκατομμύρια ψήφους. Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε περισσότερο από το 40% των ψήφων και 154 βουλευτές - το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί ποτέ από ένα κόμμα που θα ήταν σε αντιπολίτευση.

Δύο ημέρες αργότερα, την Τρίτη 11, ο Rajoy ανακοίνωσε στα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Κόμματος ότι θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος του κόμματος με σκοπό την νίκη το 2012.

Ο Rajoy και η Esperanza Aguirre ξεκίνησαν έναν ανοιχτό πόλεμο για την προεδρία του κόμματος. Αυτό ξέσπασε όταν είπε η Aguirre, στις 8 Απριλίου, ότι το PP παρουσιάζεται ως μια ανοικτή και φιλελεύθερη επιλογή. Έντεκα ημέρες αργότερα, ο Rajoy απάντησε λέγοντας: «Αν κάποιος θέλει να πάει στο φιλελεύθερο κόμμα ή στο συντηρητικό κόμμα, αφήστε τον να φύγει».

Τον Ιούνιο του 2008, ο Rajoy επανεξελέγη πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος με το 78,8% κερδίζοντας τη λιγότερη υποστήριξη από τη δημιουργία του κόμματος το 1990.

Το 2009 έγιναν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις: Η μόν σε εθνικό επίπεδο ήταν οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 7 Ιουνίου κατά την οποία άρχισε να φαίνεται η φθορά της κυβέρνησης Θαπατέρο λόγω της οικονομικής κρίσης και τους 3 εκατομμύρια ανέργους.

Το 2009, μια έρευνα έειξε ότι ο Rajoy παράγει λίγο ή καθόλου εμπιστοσύνη στο 80,2% των ερωτηθέντων.

Εκλογές 2011

Στις 22 Μαΐου 2011 διεξήχθησαν δημοτικές εκλογές σε όλες τις κρατικές και περιφερειακές εκλογές σε 13 αυτόνομες κοινότητες. Σε αυτά το PSOE υπέστη τα χειρότερα αποτελέσματα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ενώ, ακριβώς το αντίθετο το Λαϊκού Κόμματος, έλαβε το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του.

Στις 29 Ιουλίου, ο πρωθυπουργός, Ροντρίγκεζ Θαπατέρο ανακοίνωσε πρόωρες γενικές εκλογές στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους.

Στις 23 Αυγούστου, ο Πρωθυπουργός, Rodríguez Zapatero, ανήγγειλε μια συνταγματική μεταρρύθμιση που περιλαμβάνει όρια στις δημόσιες δαπάνες. Στις 2 Σεπτεμβρίου, μόνο το PSOE και η PP ψήφισαν υπέρ της συνταγματικής μεταρρύθμισης του 2011 του άρθρου 135.

Στις 20 Οκτωβρίου 2011, ένα μήνα πριν από τις εκλογές, πραγματοποιήθηκε ένα από τα πιο αναμενόμενα γεγονότα από την ίδρυση της δημοκρατίας στην Ισπανία. Η ETA ανακοίνωσε την οριστική παύση της.

Στις γενικές εκλογές της Ισπανίας του 2011, στο Κοινοβούλιο το Λαϊκό Κόμμα είχε κερδίσει ποσοστό 44,62% και την απόλυτη πλειοψηφία 186 εδρών. Με αυτό το αποτέλεσμα, ξεπέρασε την απόλυτη πλειοψηφία του Λαϊκού Κόμματος στις εκλογές του 2000, με την υποψηφιότητα του Αθνάρ.

Εκλογές 2016

Στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 2016, το Λαϊκό Κόμμα αναδείχθηκε εκ νέου πρώτο. Η άρνηση των Σοσιαλιστών να υποστηρίξουν μια κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι και η αδυναμία τους να έρθουν σε συμφωνία με το Μπορούμε και του Καταλανούς εθνικιστές επέφερε ένα νέο πολιτικό αδιέξοδο. Μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου η προοπτική τρίτων συνεχόμενων εκλογών ήταν εμφανής. Εν τούτοις η εξέγερση της πλειοψηφίας των περιφερειακών βαρόνων του Σοσιαλιστικού Κόμματος με επικεφαλής την Σουσάνα Ντίαθ και η αποπομπή του Πέδρο Σάντσεθ, που εξαρχής είχε υιοθετήσει αρνητική στάση έναντι οποιασδήποτε συνεννόησης με το Λαϊκό Κόμμα, από τη θέση του γενικού γραμματέα, άλλαξε τη θέση των Σοσιαλιστών. Στις 29 Νοεμβρίου 2016, ο Μαριάνο Ραχόι έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου της Ισπανίας με τη θετική ψήφο του Κόμματος των Πολιτών, του Συνασπισμού των Κανάριων και την αποχή της πλειοψηφίας των βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Ισπανικά) Mariano Rajoy, επίσημη προσωπική ιστοσελίδα.
• (Ισπανικά) Partido Popular, επίσημος ιστότοπος του κόμματος.
• (Ελληνικά) Ισπανικές Εκλογές 2011, αφιέρωμα στον ιστότοπο In.gr.