Μακλάρεν

McLaren-Renault

Πλήρες Όνομα	McLaren Renault
Έδρα	Γουόκινγκ, Ηνωμένο Βασίλειο
Επικεφαλής Ομάδας	Ζακ Μπράουν (Εκτελεστικός Διευθυντής) Ερίκ Μπουλιέ (Αγωνιστικός Διευθυντής)
Τεχνικοί διευθυντές	Τιμ Γκος Ματτ Μόρρις Πίτερ Προδρόμου
Ιδρυτής	Μπρους Μακλάρεν
Ιστοσελίδα	www.mclaren.com/formula1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1
Πρώτος Αγώνας	Γκραν Πρι Μονακό 1966
Συμμετοχές	829 (825 εκκινήσεις)
Πρωταθλήματα Κατασκευαστών	8 (1974, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998)
Πρωταθλήματα Οδηγών	12 (1974, 1976, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998, 1999, 2008)
Νίκες αγώνων	182
Pole Positions	155
Ταχύτεροι Γύροι	152
2017 θέση	9η (30 πόντοι)

Η Μακλάρεν (αγγλικά: McLaren) είναι ομάδα αγώνων Φόρμουλα 1. Εδρεύει στο McLaren Technology Centre του Γουόκινγκ στο Σάρεϊ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ίδρυση

Η ομάδα ιδρύθηκε την 1η Απριλίου του 1963 από το Νεοζηλανδό Μπρους Μακλάρεν. Ο Μακλάρεν γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1937 στο Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και σκοτώθηκε στο Γκούντγουντ της Μεγάλης Βρετανίας στις 2 Ιουνίου του 1970 ενώ δοκίμαζε ένα μονοθέσιο της ομάδας του.

Η Μακλάρεν στη Φόρμουλα 1

Η Μακλάρεν μπήκε στη Φόρμουλα 1 τρία χρόνια μετά την ίδρυσή της, δηλαδή το 1966, και μέχρι σήμερα έχει κάνει αρκετές μεγάλες επιτυχίες. Το 1974, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του ιδρυτή της, ο Βραζιλιάνος Έμερσον Φιτιπάλντι, κατέκτησε για την ομάδα και τα δύο Πρωταθλήματα (Οδηγών και Κατασκευαστών). Αρχικά η εταιρεία που την προμήθευε με κινητήρες ήταν η Φορντ.

Το σημαντικότερο σημείο στην ιστορία της ομάδας ήρθε το 1980, όταν ανέλαβε καθήκοντα αγωνιστικού διευθυντή της ο Βρετανός Ρον Ντένις. Τη χρονιά εκείνη η ομάδα άλλαξε προμηθευτή κινητήρων από Φορντ σε TAG Porsche, ενώ εντάχθηκε στην ομάδα ο Γάλλος Αλέν Προστ. Η τελευταία χρονιά των κινητήρων TAG ήταν το 1987. Από το 1988 ανέλαβε η Honda, η οποία αποσύρθηκε το 1992. Τις δύο επόμενες χρονιές, 1993 και 1994, η ομάδα προμηθεύτηκε κινητήρες από διαφορετική κάθε φορά εταιρεία (το 1993 από τη Φορντ και το 1994 από την Peugeot). Από το 1995 μέχρι και το 2014 η εταιρεία που προμήθευε την ομάδα με κινητήρες ήταν η Μερτσέντες. Έκτοτε την προμηθεύει η Honda και από το 2018 έως το 2020 βάσει συμφωνίας η Ρενό. Σημαντικοί οδηγοί της περιόδου ήταν επίσης ο Κέκε Ρόσμπεργκ και ο Άιρτον Σένα, που κέρδισε για την ομάδα τα πρωταθλήματα του 1988, 1990 και 1991, και του οποίου η καριέρα αλλά και ζωή τελείωσε μέσα σε ένα μονοθέσιο της Γουίλιαμς, όταν σκοτώθηκε στο γκραν πρι του Σαν Μαρίνο το 1994.

Το 1998, ο Μίκα Χάκινεν οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος οδηγών και κατασκευαστών. Την επόμενη χρονιά, ο Φινλανδός επανέλαβε την επιτυχία του, κατακτώντας το πρωτάθλημα οδηγών του 1999, όμως ένα λάθος του Ντέιβιντ Κούλθαρντ στέρησε από την ομάδα τον τίτλο των κατασκευαστών. Το 2000 ο Χάκινεν θα γινόταν ο πρώτος οδηγός μετά τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο που θα κέρδιζε τρεις συνεχόμενους τίτλους. Όμως ο τίτλος χάθηκε από τα συνεχή μηχανικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η ομάδα του εκείνη τη χρονιά, με αποκορύφωση τον σπασμένο κινητήρα στο αμερικανικό γκραν πρι. Το 2002, μετά την οριστική αποχώρηση του Χάκινεν, η ομάδα ενέταξε στις τάξεις της έναν ακόμα νέο Φινλανδό, ο οποίος είχε ξεκινήσει την καριέρα του στο σπορ την προηγούμενη χρονιά με την Sauber, τον Κίμι Ραϊκόνεν. Το 2007, ο Ραϊκόνεν έφυγε για τη Ferrari και τη θέση του πήρε ο Βρετανός Λιούις Χάμιλτον. Την ίδια χρονιά, οδηγός της ομάδας ήταν και ο Ισπανός Φερνάντο Αλόνσο. Επίσης το 2007, η ομάδα βρέθηκε αναμεμιγμένη σε σκάνδαλο βιομηχανικής κατασκοπίας, εξ αιτίας του οποίου στις 13 Σεπτεμβρίου 2007 η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου την τιμώρησε αφαιρώντας της όλους τους βαθμούς από το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών και επιβάλλοντας υψηλό χρηματικό πρόστιμο. Οι οδηγοί της διατήρησαν τους βαθμούς που είχαν κερδίσει μέχρι τότε και συνέχισαν να αγωνίζονται για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Οδηγών και αν κάποιος εκ των Αλόνσο ή Χάμιλτον τερμάτιζε στην πρώτη θέση, θα ανέβαινε στο βάθρο χωρίς τη συνοδεία από εκπρόσωπο της ομάδας. Το 2008 ο Χάμιλτον παρέμεινε στην ομάδα και τη θέση του Αλόνσο πήρε ο Φινλανδός Χέικι Κοβαλάινεν. Ο Κοβαλάινεν είναι ο τέταρτος Φινλανδός που αγωνίζεται με τα χρώματα της Μακλάρεν. O Χάμιλτον κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών το 2008.

Εικόνες

• 
  Άιρτον Σένα, Καναδάς 1988
• 
  Μίκα Χάκκινεν, Καναδάς 1999
• 
  Σέρχιο Πέρες, Μαλαισία 2013

Βιβλιογραφία

• Collings, Timothy (2004) [2001]. The Piranha Club (Revised and updated ed.). Virgin Books. ISBN 0-7535-0965-2.
• Henry, Alan (1999). McLaren: Formula 1 Racing Team. Haynes. ISBN 1-85960-425-0.
• Nye, Doug (1988) [1984]. McLaren: The Grand Prix, Can-Am and Indy Cars (New ed.). Guild Publishing. ISBN 0-905138-54-6.
• Rubython, Tom (14 October 2006). The Life of Senna (1st softback ed.). BusinessF1 Books. ISBN 0-9546857-3-3.
• Taylor, William (2009) [2008]. Tremayne, David, ed. McLaren – The Cars 1964–2008 (2nd ed.). Coterie Press. ISBN 978-1-902351-34-6.
• Tremayne, David; Hughes, Mark (1998). The Concise Encyclopedia of Formula One. Dempsey Parr. ISBN 1-84084-037-4.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος
• The Bruce McLaren Trust