Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	25 Σεπτεμβρίου 1403; Ανζέ
Θάνατος	12 Νοεμβρίου 1434; Κοζέντσα
Αιτία θανάτου	ελονοσία
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Μέσα Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαργαρίτα της Σαβοΐας
Γονείς	Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού και Γιολάντα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Νάπολης
Αδέλφια	Ρενέ Α΄ της Νάπολης; Κάρολος του Μαιν; Μαρία των Ανζού; Γιολάνδη του Ανζού
Οικογένεια	Οίκος του Βαλουά-Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Δούκας του Ανζού; pretender to the Aragonese throne
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 05:16, 15 Ιανουαρίου 2016

Ο Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού (1403 – 1434) ήταν βασιλιάς της Νάπολης (1417 – 1426), κόμης της Προβηγκίας, Πεδεμοντίου, Μαιν, δούκας του Ανζού (1417 – 1434) και δούκας της Καλαβρίας (1426 – 1434). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου Β΄ του Ανζού και της Γιολάνδης της Αραγωνίας διεκδικήτρια των τεσσάρων βασιλείων.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο θρόνος της Αραγωνίας ήταν κενός με τον θάνατο του βασιλιά Μαρτίνου Α΄ το 1410 και η μητέρα του Γιολάνδη, ως κόρη του προκατόχου του Μαρτίνου, Ιωάννη Α΄, απαιτούσε το θρόνο για τον νεαρό της γιο, Λουδοβίκο.

Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη διότι οι εκλέκτορες προτιμούσαν ο νέος βασιλιάς να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή και όχι στους γιους μιας ινφάντα. Το 1412 εξελέγη ο Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας, δεύτερος γιος της Ελεονώρας της Αραγωνίας και του Ιωάννη Α΄ της Καστίλης. Εκείνη την χρονιά ο οκτάχρονος Λουδοβίκος έχασε ένα από τα τέσσερα βασίλεια. Τα άλλα τρία βασίλεια ήταν η Σικελία, η Κύπρος και τα Ιεροσόλυμα, όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιων της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.

Το 1419 ο πάπας Μαρτίνος Ε΄ έστεψε τον Λουδοβίκο βασιλέα της Σικελίας, αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης και άτεκνης Ιωάννας Β΄ που ήθελε ως διάδοχό της τον Αλφόνσο Ε΄ της Αραγωνίας. Το 1420 ο Λουδοβίκος αναχώρησε από την Καμπανία και πολιόρκησε την Νάπολη, αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη το 1421 και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα, που κουράστηκε από τις προσπάθειες.

Όταν ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν και μετά την καταστολή του κυριότερου υπουργού της, Τζοβάνι Καράτσιολο, η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την Αμβέρσα, όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχό της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντάς τον δούκα της Καλαβρίας. Εκεί έζησε με την σύζυγό του Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1416 – 1479) κόρη του Αμεδαίου Η΄ της Σαβοίας με την οποία δεν έκανε κανένα παιδί.

Πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 1434 από ελονοσία, την επόμενη χρονιά πέθανε και η Ιωάννα που την διαδέχθηκε ο αδελφός του, Ρενέ.

Παραπομπές

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.
↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis III of Anjou της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[5b2f78d8a06f3f76201f09f1f25328bf14d0925e-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.

[3f84243ff1af258e0cfe25da67e4cb27135ca126-2] «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.

[1]

[2]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-{{επιμέλεια|σύνταξη, εννοιολογική συνοχή κειμένου}}
 {{πηγές|12|11|2012}}
+{{Πληροφορίες προσώπου}}
+Ο '''Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού''' ([[1403]] – [[1434]]) ήταν βασιλιάς της Νάπολης (1417 – 1426), κόμης της [[Προβηγκία]]ς, [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]], [[Μαιν]], δούκας του [[Ανζού]] (1417 – 1434) και δούκας της [[Καλαβρία]]ς (1426 – 1434). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού|Λουδοβίκου Β΄ του Ανζού]] και της [[Γιολάντα της Αραγωνίας|Γιολάνδης της Αραγωνίας]] διεκδικήτρια των τεσσάρων βασιλείων.
+== Βιογραφικά στοιχεία ==
-Ο '''Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού''' ([[1403]] - [[1434]]) ήταν βασιλιάς της Νάπολης (1417-1426), κόμης της [[Προβηγκία]]ς, [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]], [[Μαιν]], δούκας του [[Ανζού]] (1417 - 1434) και δούκας της [[Καλαβρία]]ς (1426 - 1434). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού|Λουδοβίκου Β΄ του Ανζού]] και της [[Γιολάντα της Αραγωνίας|Γιολάνδης της Αραγωνίας]] διεκδικήτρια των τεσσάρων βασιλείων.
+Ο θρόνος της Αραγωνίας ήταν κενός με τον θάνατο του βασιλιά [[Μαρτίνος Α΄ της Αραγωνίας|Μαρτίνου Α΄]] το 1410 και η μητέρα του Γιολάνδη, ως κόρη του προκατόχου του Μαρτίνου, [[Ιωάννης Α΄ της Αραγωνίας|Ιωάννη Α΄]], απαιτούσε το θρόνο για τον νεαρό της γιο, Λουδοβίκο.
+Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη διότι οι εκλέκτορες προτιμούσαν ο νέος βασιλιάς να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή και όχι στους γιους μιας ινφάντα. Το 1412 εξελέγη ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας]], δεύτερος γιος της [[Ελεονώρα της Αραγωνίας|Ελεονώρας της Αραγωνίας]] και του [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννη Α΄ της Καστίλης]]. Εκείνη την χρονιά ο οκτάχρονος Λουδοβίκος έχασε ένα από τα τέσσερα βασίλεια. Τα άλλα τρία βασίλεια ήταν η [[Σικελία]], η [[Κύπρος]] και τα [[Ιεροσόλυμα]], όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιων της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.
-Ο θρόνος της Αραγωνίας ήταν κενός με τον θάνατο του βασιλιά [[Μαρτίνος Α΄ της Αραγωνίας|Μαρτίνου Α΄]] ([[1410]]) και η μητέρα του Γιολάνδη, σαν κόρη του προκατόχου του Μαρτίνου, [[Ιωάννης Α΄ της Αραγωνίας|Ιωάννη Α΄]], απαιτούσε το θρόνο για τον νεαρό της γιο, Λουδοβίκο.
+Το 1419 ο [[πάπας Μαρτίνος Ε΄]] έστεψε τον Λουδοβίκο βασιλέα της Σικελίας, αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης και άτεκνης [[Ιωάννα Β΄ της Νάπολης|Ιωάννας Β΄]] που ήθελε ως διάδοχό της τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄]] της Αραγωνίας. Το 1420 ο Λουδοβίκος αναχώρησε από την [[Καμπανία]] και πολιόρκησε την [[Νάπολη]], αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη το 1421 και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα, που κουράστηκε από τις προσπάθειες.
-Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη γιατί οι εκλέκτορες προτιμούσαν νέο βασιλιά που να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή και όχι στους γιους μιας ινφάντα. Εξελέγη ([[1412]]) ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας]], δεύτερος γιος της [[Ελεονώρα της Αραγωνίας|Ελεονώρας της Αραγωνίας]] και του [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννη Α΄ της Καστίλης]]. Ο οκτάχρονος Λουδοβίκος εκείνη την χρονιά έχασε ένα από τα τέσσερα βασίλεια. Τα άλλα τρία βασίλεια ήταν η [[Σικελία]], η [[Κύπρος]] και τα [[Ιεροσόλυμα]], όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε συνέχεια να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιων της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.
+Όταν ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν και μετά την καταστολή του κυριότερου υπουργού της, Τζοβάνι Καράτσιολο, η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την [[Αμβέρσα]], όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχό της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντάς τον δούκα της Καλαβρίας. Εκεί έζησε με την σύζυγό του Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1416 – 1479) κόρη του [[Αμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίου Η΄ της Σαβοίας]] με την οποία δεν έκανε κανένα παιδί.
-Ο [[πάπας Μαρτίνος Ε΄]] έστεψε ([[1419]]) τον Λουδοβίκο "βασιλέα της Σικελίας", αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης, άτεκνης [[Ιωάννα Β΄ της Νάπολης|Ιωάννας Β΄]] που ήθελε διάδοχο της τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄]] της Αραγωνίας. Το [[1420]] ο Λουδοβίκος αναχώρησε από την [[Καμπανία]] και πολιόρκησε την [[Νάπολη]], αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη ([[1421]]) και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα κουρασμένος από τις προσπάθειες.
-Αλλά ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν και μετά την καταστολή του κυριότερου υπουργού της Τζοβάνι Καράτσιολο, η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την [[Αμβέρσα]], όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχο της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντας τον δούκα της Καλαβρίας.
-Εκεί έζησε με την σύζυγο του Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1416 - 1479) κόρη του [[Αμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίου Η΄ της
-Σαβοίας]] με την οποία δεν έκανε κανένα παιδί. Πέθανε στις [[12 Νοεμβρίου]] [[1434]] από [[ελονοσία]], την επόμενη χρονιά πέθανε και η Ιωάννα που την διαδέχθηκε ο [[Ρενέ Α΄ της Νάπολης|αδελφός του Ρενέ]].
+Πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 1434 από [[ελονοσία]], την επόμενη χρονιά πέθανε και η Ιωάννα που την διαδέχθηκε ο [[Ρενέ Α΄ της Νάπολης|αδελφός του, Ρενέ]].
+== Παραπομπές ==
+<references />
+{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Louis III of Anjou}}
+== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
 {{Authority control}}
-{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Louis III of Anjou}}
+{{DEFAULTSORT:Λουδοβικος 04 Ανζου}}
 [[Κατηγορία:Οίκος Βαλουά]]
 [[Κατηγορία:Μονάρχες της Νάπολης]]
+[[Κατηγορία:Δούκες του Ανζού]]
 [[Κατηγορία:Δούκες της Καλαβρίας]]
 [[Κατηγορία:Κόμητες της Προβηγκίας]]
-[[Κατηγορία:Δούκες του Ανζού]]