Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1420-1479)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαργαρίτα της Σαβοΐας
Ο Ούλριχ Ε΄ και ι τρεις σύζυγοί του: Μαργαρίτα της Κλέβης, Ελισάβετ της Βαυαρίας και Μαργαρίτα της Σαβοΐας.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1420[1][2][3]
Μορζ
Θάνατος30  Σεπτεμβρίου 1479[4][2][5]
Στουτγκάρδη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛουδοβίκος Δ΄ του Παλατινάτου (από 1445)[6][7]
Ούλριχ Ε΄ της Βυρτεμβέργης (από 1453)[7]
Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού
ΤέκναΦίλιππος του Παλατινάτου[6]
Helene von Württemberg
Philippine von Württemberg[8]
Margaret von Württemberg[8]
ΓονείςΑμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας και Μαρία της Βουργουνδίας
ΑδέλφιαΜαρία της Σαβοΐας
Βόννη της Σαβοΐας
Λουδοβίκος της Σαβοΐας
Φίλιππος της Σαβοΐας
ΟικογένειαΟίκος της Σαβοΐας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η Μαργαρίτα της Σαβοΐας.

Η Μαργαρίτα, ιταλ. Margareta (7 Αυγούστου 1420 - 30 Σεπτεμβρίου 1479) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν κόρη του κόμη, μετά δούκα της Σαβοΐας και με τους γάμους της έγινε δούκισσα του Ανζού, μετά παλατινή κόμισσα του Ρήνου και έπειτα κόμισσα της Βυρτεμβέργης.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η δεύτερη (επιζήσασα) κόρη του Αμεδαίου Η΄ κόμη, μετά δούκα της Σαβοΐας (αντίπαπα Φήλικα Ε΄) και της Μαρίας των Βαλουά, κόρης του Φιλίππου δούκα της Βουργουνδίας.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε πρώτα το 1431 τον Λουδοβίκο Γ΄ των Βαλουά δούκα του Ανζού & τιτουλάριο βασιλιά της Νάπολης. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο Λουδοβίκος Γ΄ απεβίωσε το 1434.

Το 1445 η Μαργαριτα έκανε δεύτερο γάμο, με το Λουδοβίκο Δ΄ των Βίττελσμπαχ εκλέκτορα του Παλατινάτου και είχε τέκνο:

Ο Λουδοβίκος Δ΄ απεβίωσε το 1449 και η Μεργαρίτα το 1453 παντρεύτηκε για τρίτη φορά, με τον Ούλριχ Ε΄ κόμη της Βυρτεμβέργης και είχε τέκνα:

  • Μαργαρίτα π.1454-1470, παντρεύτηκε τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Έππσταϊν-Κένιγκσταϊν.
  • Φιλιππίνα π.1456-1475, παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Β΄ κόμη του Χορν.
  • Ελένη π. 1460-1506, παντρεύτηκε τον Κραφτ ΣΤ΄ κόμη του Χόενλοε-Βάικερσχαϊμ.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 123011892. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p49492.htm#i494918. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/29173.
  4. I3306. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012500.
  6. 6,0 6,1 «Kindred Britain»
  7. 7,0 7,1 p49492.htm#i494918. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  8. 8,0 8,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kekewich, Margaret L. (2008). The Good King: René of Anjou and Fifteenth Century Europe. Palgrave Macmillan.