Ferrari 575M Maranello: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
| parent_company = [[Όμιλος Fiat]]
| parent_company = [[Όμιλος Fiat]]
| production = 2002 — 2006
| production = 2002 — 2006
| assembly = Μαρανέλλο, [[Ιταλία]]
| assembly = [[Μαρανέλλο]], [[Ιταλία]]
| predecessor = [[Ferrari 550]]
| predecessor = [[Ferrari 550]]
| successor = [[Ferrari 599]]
| successor = [[Ferrari 599]]

Έκδοση από την 19:23, 29 Μαρτίου 2014

Ferrari 575M Maranello
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςFerrari
Μητρική εταιρείαΌμιλος Fiat
Παραγωγή2002 — 2006
ΣυναρμολόγησηΜαρανέλλο, Ιταλία
ΣχεδιαστήςLorenzo Ramciotti (Πινινφαρίνα)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαGrand tourer
Αμάξωμα2-πορτο, 2-θέσιο κουπέ
2-πορτο, 2-θέσιο κάμπριο
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας5.748 cm³ V12 48-βάλβιδος, βενζίνης
Μετάδοση6-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο
6-τάχυτο ημι-αυτόματο σειριακό κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου105 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.500 χιλιοστά
Μήκος4.550 χιλιοστά
Πλάτος1.935 χιλιοστά
Ύψος1.277 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.730 - 1.790 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFerrari 550
Επόμενο μοντέλοFerrari 599

Η Ferrari 575 Maranello ήταν ένα 2-θέσιο σπορ αυτοκίνητο, που παρήχθη από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Ferrari, μεταξύ του 2002 και του 2006. Αντικατέστησε την 550 Maranello, από την οποία έλαβε το πλαίσιο, μετά από έναν μικρό ανασχεδιασμό. Ωστόσο, η 575 εξοπλίστηκε με μεγαλύτερο κινητήρα, κυβισμού 5,75 λίτρων, αντί αυτού των 5,5 λίτρων του προκατόχου, εξ ου και το νέο όνομα.

Εκδόσεις

Ferrari 575 Superamerica του 2005.

Η καμπριολέ εκδοχή Ferrari 550 Barchetta διακόπηκε όταν άρχισε να παράγεται η Ferrari 575M Maranello. Μόνο κατά το τελευταίο έτος παραγωγής της Ferrari 575, το 2005, κατασκευάστηκε τελικώς μια διάδοχος ανοικτή σειρά, που ονομάστηκε Ferrari 575 Superamerica. Η περιορισμένη αυτή έκδοση, σε μόλις 559 αντίτυπα, έφερε μια ειδική δομή οροφής targa, από ηλεκτροχρωμικό γυαλί. Ήταν στερεωμένη σε σταθερό άξονα πίσω από τα προσκέφαλα και μπορούσε να περιστραφεί κατά 180 μοίρες, καθώς και να αποθηκεύεται πίσω στο πορτμπαγκάζ. Ειδικά για την 575 Superamerica, ο κινητήρας V12 είχε επαναρυθμιστεί, έτσι ώστε να αποδίδει 533 hp (397 kW; 540 PS). Μάλιστα η Ferrari την προώθησε τότε επίσημα ως το ταχύτερο καμπριολέ παγκοσμίως, με τελική ταχύτητα 320 km/h (199 mph).

Από το 2003, επίσης, η Ferrari 575 διατέθηκε και με έξτρα κιβώτιο ταχυτήτων F1. Το κιβώτιο αυτό προέρχεται από την Φόρμουλα 1 και το σύστημα επιτρέπει την εναλλαγή μέσω «paddles» πίσω από το τιμόνι. Ανάλογα και με το πρόγραμμα προσαρμογής, για την άνεση ή τις επιδόσεις, οι χρόνοι αλλαγής ταχυτήτων ήταν πολύ σύντομοι. Οι αλλαγές σχέσεων της Maranello F1 με το ημι-αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν κατά 5 δέκατα του δευτερολέπτου καλύτερες από αυτές με το χειροκίνητο κιβώτιο.

Από το 2004, η 575 διατέθηκε προαιρετικά και με ένα ειδικό πακέτο ανάρτησης, γνωστό ως 575 GTC, δηλαδή Gran Τurismo Competizione. Αυτό το είδος ανάρτησης είχε σχεδιαστεί ειδικά για χρήση σε αγώνες και συνοδεύτηκε από ένα πακέτο πιο σπορ εμφάνισης, που έφερε, για παράδειγμα, νέα εξάτμιση, αν και η ιπποδύναμη του κινητήρα παρέμεινε αμετάβλητη.

Στις αρχές του 2006, παρήχθη η τελευταία 575. Λίγο αργότερα ήρθε η διάδοχός της, η Ferrari 599.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι