Βουργουνδική Πολιτεία
| Βουργουνδική Πολιτεία | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
 Η επικράτεια της Βουργουνδικής Πολιτείας
| ||||||
| Πρωτεύουσα | καμία επίσημη | |||||
| Γλώσσες | λατινικά, μεσαιωνικά γαλλικά, μεσαιωνικά ολλανδικά | |||||
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός | |||||
| Πολίτευμα | Μοναρχία | |||||
| Δούκας της Βουργουνδίας | ||||||
| - | 1363-1404 | Φίλιππος ο Τολμηρός | ||||
| - | 1404–1419 | Ιωάννης ο Άφοβος | ||||
| - | 1419–1467 | Φίλιππος ο Καλός | ||||
| - | 1467–1477 | Κάρολος ο Τολμηρός | ||||
| - | 1477–1482 | Μαρία της Βουργουνδίας | ||||
| - | 1482–1506 | Φίλιππος ο Ωραίος | ||||
| - | 1506–1555 | Κάρολος Β΄ | ||||
| Νομοθετικό Σώμα | Κοινοβούλιο των Κάτω Χωρών και της Βουργουνδίας | |||||
| Ιστορία | ||||||
| - | Προσάρτηση της Κομητείας της Φλάνδρας στη Βουργουνδική Πολιτεία | 1384 | ||||
| - | Συνθήκη του Αράς | 1435 | ||||
| - | Μάχη του Νανσί | 1477 | ||||
Η Βουργουνδική Πολιτεία ή Βουργουνδία των Βαλουά (γαλλικά: État bourguignon, ολλανδικά: Bourgondische Rijk) είναι μία έννοια που επινοήθηκε από ιστορικούς για να περιγραφεί ένα αχανές σύμπλεγμα εδαφών της βόρειας Ευρώπης.[1][2]
Αναπτύχθηκε κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα, υπό την κυριαρχία των Δουκών της Βουργουνδίας του γαλλικού Οίκου των Βαλουά, και αποτελούνταν από γαλλικά και αυτοκρατορικά φέουδα (Δουκάτο της Βουργουνδίας, Κομητεία της Βουργουνδίας και Βουργουνδική Ολλανδία). Αυτή η εδαφική επικράτεια επέζησε μετά την απώλεια του Δουκάτου της Βουργουνδίας. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να συγχέεται με αυτό.
Η Βουργουνδική Πολιτεία αναδείχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην Ευρώπη του 15ου και των αρχών του 16ου αιώνα. Οι Δούκες της Βουργουνδίας ήταν από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ηγεμόνες της Ευρώπης, γεγονός που τους απέδωσε το προσωνύμιο «Μεγάλοι Δούκες της Δύσης».[3] Έχοντας τον έλεγχο των σημαντικών περιοχών της Φλάνδρας και της Βραβάντης, η Βουργουνδική Πολιτεία εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου και συναλλαγών και σε πυλώνα της ευρωπαϊκής αυλικής μόδας.[4] Πολλοί ιστορικοί εκτιμούν ότι μπορούσε να μετατραπεί σε ανεξάρτητο Βασίλειο, όμως ο πρόωρος θάνατος του Καρόλου του Τολμηρού στη Μάχη του Νανσί έβαλε τέλος στο όνειρό του για ανασύσταση της Λοθαριγγίας. Η κληρονομιά του πέρασε στον Οίκο των Αψβούργων μέσω του γάμου της κόρης του Μαρίας με τον Μαξιμιλιανό της Αυστρίας. Εν τω μεταξύ η Πικαρδία και το Δουκάτο της Βουργουνδίας κατακτήθηκαν από τον Βασιλιά της Γαλλίας.
Ο διαμοιρασμός της βουργουνδικής κληρονομιάς σηματοδότησε την αρχή του μακροχρόνιου ανταγωνισμού μεταξύ της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή πολιτική. Με την παραίτηση του Αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄, το 1555, η Βουργουνδική Ολλανδία πέρασε στον έλεγχο της Ισπανικής Αυτοκρατορίας του Βασιλιά Φιλίππου Β΄. Κατά τη διάρκεια της Ολλανδικής Επανάστασης (1566–1648), οι βόρειες επαρχίες των Κάτω Χωρών απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από την ισπανική κυριαρχία και σχημάτισαν την Ολλανδική Δημοκρατία. Οι νότιες επαρχίες παρέμειναν υπό ισπανική κυριαρχία μέχρι τον 18ο αιώνα και έμειναν γνωστές ως Ισπανικές Κάτω Χώρες.
Η Δυναστεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Εικόνα | Όνομα | Βίος | Κυριαρχία | Σημειώσεις | Θυρεός |
|---|---|---|---|---|---|
 |
Φίλιππος ο Τολμηρός (Philippe le Hardi) (Filips de Stoute) |
1342-1404 | 6 Σεπτεμβρίου 1363 – 27 Απριλίου 1404 | Μικρότερος γιος του Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας. Διορίστηκε Δούκας της Βουργουνδίας το 1363. Παντρεύτηκε την Μαργαρίτα της Φλάνδρας το 1369. | .svg)
|
 |
Ιωάννης ο Άφοβος (Jean sans Peur) (Jan zonder Vrees) |
1371-1419 | 27 Απριλίου 1404 – 10 Σεπτεμβρίου 1419 | Μεγαλύτερος γιος του Φιλίππου του Τολμηρού. Δολοφονήθηκε στο Μοντερώ-Φωλτ-Γιόν το 1419. | .svg)
|
 |
Φίλιππος ο Καλός (Philippe le Bon) (Filips de Goede) |
1396-1467 | 10 Σεπτεμβρίου 1419 – 15 Ιουνίου 1467 | Μεγαλύτερος γιος του Ιωάννη του Άφοβου. | 
|
 |
Κάρολος ο Τολμηρός (Charles le Téméraire) (Karel de Stoute) |
1433-1477 | 15 Ιουνίου 1467 – 5 Ιανουαρίου 1477 | Μόνος νόμιμος γιος του Φιλίππου του Καλού. Σκοτώθηκε στη Μάχη του Νανσί, κάτι που προκάλεσε τον Πόλεμο της Βουργουνδικής Διαδοχής. |
|
 |
Μαρία της Βουργουνδίας (Marie de Bourgogne) (Maria van Bourgondië) |
1457-1482 | 5 Ιανουαρίου 1477 – 27 Μαρτίου 1482 | Μοναδικό παιδί του Καρόλου του Τολμηρού. Παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό της Αυστρίας το 1477. |
|
 |
Φίλιππος ο Ωραίος (Philippe le Beau) (Filips de Schone) |
1478-1506 | 27 Μαρτίου 1482 – 25 Σεπτεμβρίου 1506 | Μεγαλύτερος γιος της Δούκισσας Μαρίας. Ο πατέρας του, Μαξιμιλιανός, ήταν αντιβασιλέας μέχρι το 1494 (η αντιβασιλεία αμφισβητήθηκε στην Φλάνδρα). Παντρεύτηκε την Ιωάννα της Καστίλλης το 1496 και έγινε Βασιλιάς της Καστίλλης. | 
|
 |
Κάρολος Β΄ (Charles Quint) (Karel V) |
1500-1558 | 25 Σεπτεμβρίου 1506 – 25 Οκτωβρίου 1555 | Μεγαλύτερος γιος του Φιλίππου του Ωραίου. Η θεία του Μαργαρίτα άσκησε την αντιβασιλεία μέχρι το 1515, κατά βούληση του Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού. Εξελέγη Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1519. Έγινε Βασιλιάς της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. | 
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ B. Schnerb, L'État bourguignon, 1999
- ↑ R. Vaughan, Valois Burgundy, 1975
- ↑ E. Doudet, "Le surnom du prince : la construction de la mémoire historique par un Rhétoriqueur", Questes, no 2, 2002, p. 6-7
- ↑ A. van Oosterwijk, Staging the Court of Burgundy (Studies in Medieval and Early Renaissance Art History), 2013