Αρτάβανος Β΄ της Παρθίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αρτάβανος Β΄ 𐭍𐭐𐭕𐭓 | |
---|---|
Τετράδραχμο του Αρτάβανου Β΄, από την Σελεύκεια την επί του Τίγρη, 27 ΚΕ | |
Βασιλιάς της Μηδίας Ατροπατηνής | |
Περίοδος | (άγνωστο)–12 ΚΕ |
Προκάτοχος | Αρταβάσδης Β΄ |
Διάδοχος | Βονώνης Β΄ |
Βασιλιάς της Παρθικής Αυτοκρατορίας | |
Περίοδος | 12–38/41 ΚΕ [α] |
Προκάτοχος | Βονώνης Α΄ Τιριδάτης Γ΄[β] |
Διάδοχος | Βαρδάνης Α΄ |
Γέννηση | 30–25 ΠΚΕ |
Θάνατος | 38/41 ΚΕ |
Επίγονοι | Αρσάκης Α΄ Ορόντης Βαρδάνης Α΄ Αρτάβανος Γοτάρζης Β΄ (υιοθετημένος) |
Οίκος | Αρσακίδες |
Θρησκεία | Ζωροαστρισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Αρτάβανος Β΄ της Παρθίας (σε παλαιότερες πηγές αναφέρεται λανθασμένα Αρτάβανος Γ΄, παρθικά: 𐭍𐭐𐭕𐭓 Ardawān)[1] ήταν γιος ενός ανώνυμου πρίγκιπα από τη δυναστεία των Αρσακιδών, ο οποίος διετέλεσε βασιλιάς της Μηδίας Ατροπατηνής και αργότερα βασιλιάς της ίδιας της Παρθίας. Ο πατέρας του ήταν συγγενής του βασιλιά της Παρθίας Βονώνη Α’ και η μητέρα του ανήκε στην βασιλική δυναστεία της Μηδίας Ατροπατηνής. Είχε έναν μικρότερο αδελφό τον Βονώνη Β’ βασιλιά της Μηδίας Ατροπατηνής και της Παρθίας. Μέχρι το 10 μ.Χ. ήταν βασιλιάς της Μηδίας Ατροπατηνής· στην συνέχεια ξεκίνησε σκληρό πόλεμο με τον ξάδελφό του βασιλιά της Παρθίας, τον Βονώνη Α’, ο οποίος είχε τοποθετηθεί βασιλιάς από τον Αύγουστο το 8 μ.Χ. Τελικά ο Βονώνης Α΄ ανατράπηκε το 12 και δραπέτευσε στην Αρμενία. Ο Αρτάβανος Γ’ τοποθετήθηκε βασιλιάς της Παρθίας την ίδια χρονιά, αφού άφησε αντικαταστάτη του στην Μηδία Ατροπατηνή τον μικρότερο αδελφό του Βονώνη Β’, παρέμεινε ως τον θάνατο του το 38 μ.χ. Αναγνωρίστηκε τελικά σαν βασιλιάς της Παρθίας και από τους Ρωμαίους μετά από συμφωνία με τον Γερμανικό, ανιψιό και διάδοχο του Τιβέριου η Αρμενία δόθηκε το 18 μ.χ. στον Αρταξέρξη Γ’. Ήταν πολύ σκληρός λόγω του ότι εκπαιδεύτηκε στην νεότητά του από Σκύθες νομάδες· για να εξασφαλίσει την θέση του δολοφόνησε όλους τους αντιπάλους του από τον Οίκο των Αρσακιδών.
Το 35 προσπάθησε να κατακτήσει την Αρμενία και να τοποθετήσει βασιλιά τον γιο του Αρσάκη Α’. Οι ευγενείς που ήταν εναντίον του έπεισαν τον Τιβέριο να τοποθετήσει νέο βασιλιά στους Πάρθους, απόγονο του Φραάτη Δ’. Ο Τιβέριος έστειλε τον Τιριδάτη Γ’ εγγονό του Φραάτη Δ’ με την συνοδεία του Ρωμαίου στρατηγού Λεύκιου Βιτέλλιου, πατέρα του διάσημου στρατηγού Βιτέλλιου και με εντολή να επαναφέρει την Ρωμαϊκή κυριαρχία στην ανατολή. Ο Λεύκιος Βιτέλλιος εκθρόνισε τον Αρτάβανο Γ΄ και τοποθέτησε βασιλιά τον Τιριδάτη Γ’, αλλά σύντομα ο Αρτάβανος Γ΄ αναδιοργανώθηκε και με την βοήθεια στρατεύματος Σκυθών, ανακατέλαβε τον θρόνο το 36. Έκλεισε ειρηνική συμφωνία με τον στρατηγό Βιτέλλιο το 37, αλλά ανατράπηκε για άλλη μια φορά το 38 και πέθανε στην εξορία. Οι γιοί του κατόρθωσαν να γίνουν βασιλείς, πρώτα ο Βαρδάνης Α΄, μετά ο Γοτάρζης Β΄ και έπειτα ο μάλλον γιος του Αρτάβανος Δ΄.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φλάβιος Ιώσηπος, Ιουδαικές αρχαιότητες 18–20
- Τάκιτος, Χρονικά, ii–vi
- S. Baldwin, Comments on "Iberian route" DFA line, web, 1996
- Schippmann, K. (1986). «Artabanus (Arsacid kings)». Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 6, σσ. 647–650. http://www.iranicaonline.org/articles/artabanus-parth.
- P.M. Swan, The Augustan Succession: An Historical Commentary on Cassius Dio’s Roman History, Books 55-56 (9 B.C.-A.D. 14) (Google eBook), Oxford University Press, 2004