Ο Άριελ (αγγλικά: Ariel) είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος από τους 27 φυσικούς δορυφόρους του πλανήτηΟυρανού και ο δέκατος τέταρτος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Λάσελ στις 24 Οκτωβρίου1851[1][2], μαζί με τον Ουμβριήλ . Πήρε το όνομά του από έναν χαρακτήρα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ από το έργο «Η Τρικυμία», όπως και άλλοι 9 δορυφόροι του πλανήτη[3]. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός I (Uranus I). Μέχρι στιγμής, μεγάλο μέρος της λεπτομερούς γνώσης του Άριελ προέρχεται από το διαστημικό σκάφος Βόγιατζερ 2 το 1986, το οποίο κατάφερε να φωτογραφήσει γύρω στο 35% της επιφάνειας του φεγγαριού. Πιστεύεται ότι αποτελείται από περίπου ίσες ποσότητες πάγου και πετρώματος, και είναι πιθανό να διακρίνεται σε έναν βραχώδη πυρήνα και ένα παγωμένο μανδύα.
Ο Άριελ περιφέρεται γύρω από τον Ουρανό με ανάδρομη φορά και ολοκληρώνει μία περιφορά σε 2,52 ημέρες.
Η τροχιά που διαγράφει είναι σχεδόν κυκλική και ταυτίζεται με το επίπεδο των τροχιών των υπόλοιπων δορυφόρων. Πιθανώς η τροχιά του βρίσκεται στο επίπεδο του ισημερινού του πλανήτη. Η μεγάλη απόσταση του Ήλιου από τον Ουρανό έχει ως συνέπεια να φτάνει ελάχιστο φως στον Άριελ.
↑Lassell, W. (1851). "On the interior satellites of Uranus". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 12: 15–17. Bibcode:1851MNRAS..12...15L.
↑ Lassell, William (December 1851). "Letter from William Lassell, Esq., to the Editor". Astronomical Journal 2 (33): 70. Bibcode:1851AJ......2...70L. doi:10.1086/100198